yok, duygusuzluk değil. benim de ilk iş deneyimim 11 ay falan sürmüştü ve aynı sizdeki gibi çok sık personel değişirdi. içlerinden bazılarıyla gerçekten çok iyi anlaştım, iş dışında da zaman geçirdim ama bu bana bir süre sonra zarar vermeye başladı. bilemiyorum karşımızdaki insanlarla da alakalı böyle şeyler. hele bir tanesi sanki kırk yıllık dostum gibi hissettirdi. en zor günlerimde bile yanımda oldu halbuki 6 ay bile olmamıştı o işe başlayalı. sonra bir öğrendim ki bu kişi benim inanılmaz şekilde kuyumu kazmış. devamlı arkamdan konuşmuş. muhtemelen bir noktadan sonra çıkarlarına uymadım ve bu yüzden öyle yaptı. ya düşünsenize kahve molasında çok beğendiği bir süs eşyasından bahsetmişti mesela ama sonra alırım deyip ertelemişti. ben sırf sürpriz olsun çok isteyerek bahsetti diye o süs eşyasını ona almıştım masasına koyması için. görseniz böyle nasıl sevindi. ama sonradan öğrendim ki neler neler demiş o gün hakkımda diğerlerine. 'bu ne böyle, ne gerek vardı, niye aldı ki, napıcam ben bunu' falan demiş ben şok tabii öğrendiğimde. sadece bu da değil. tek başına ayrı eve çıkmıştı ailesi de destek değildi. çamaşır makinesi alamamış parası yetmemiş laf arasında söylemişti. biz ona çaktırmadan aramızda ona bir makine parası toplayıp verdik, hepimizden ev hediyesi olarak kabul et dedik çok sevindi. duygusallığı bana sorun yaniMantık değil de duygu diyelim. Uzun süre beraber çalıştığınız bir kişiye bir süre sonra yakın hissedebilir insan bunun adı duygusal bağa girer.
Bana göre de siz biraz duygusuzsunuz.
valla siz iyi dayanıyorsunuz o zaman. Şartlarınız onlara nazaran iyi mi ? ben çok sinir oluyorum böyle patronlaraMerhaba herkese ,
Çalıştığım yerde sürekli birileri ayrılıyor. Ben işe başlayalı 5 sene oldu 5 senede en az 15 personel değişti.küçük bir yer.
Her gelen biraz çalışıp gidiyor.
Sebebi genel olarak patronun “ çok iş az maaş “ mantığı.
2 dil bilen, tecrübeli , lisans mezunu , yol yemek dahil asgari ücrete çalışacak , 25 yaş altı birini arıyor.
Tam birine alışmışken yeni birine alışmak zor ve bu döngünün devamlı olması daha da zor.
Özellikle eski Ekibimi çok özlüyorum.
Bu yeni arkadasa da çok alıştım ama o da “bu ay sonunda ayrılacağım artık dayanamıyorum “dedi.
Patron bugün ortada diyor ki “ insanlar çalışmıyor , çalışmak istemiyor, eleman yok. “
Öyleeee işte yapacak bir şey yok içimi dökmek istedim
O kadar aşırı yakınlık kurmuyorum zaten kimseyle o mesafeye gelmedim henüz de :)yok, duygusuzluk değil. benim de ilk iş deneyimim 11 ay falan sürmüştü ve aynı sizdeki gibi çok sık personel değişirdi. içlerinden bazılarıyla gerçekten çok iyi anlaştım, iş dışında da zaman geçirdim ama bu bana bir süre sonra zarar vermeye başladı. bilemiyorum karşımızdaki insanlarla da alakalı böyle şeyler. hele bir tanesi sanki kırk yıllık dostum gibi hissettirdi. en zor günlerimde bile yanımda oldu halbuki 6 ay bile olmamıştı o işe başlayalı. sonra bir öğrendim ki bu kişi benim inanılmaz şekilde kuyumu kazmış. devamlı arkamdan konuşmuş. muhtemelen bir noktadan sonra çıkarlarına uymadım ve bu yüzden öyle yaptı. ya düşünsenize kahve molasında çok beğendiği bir süs eşyasından bahsetmişti mesela ama sonra alırım deyip ertelemişti. ben sırf sürpriz olsun çok isteyerek bahsetti diye o süs eşyasını ona almıştım masasına koyması için. görseniz böyle nasıl sevindi. ama sonradan öğrendim ki neler neler demiş o gün hakkımda diğerlerine. 'bu ne böyle, ne gerek vardı, niye aldı ki, napıcam ben bunu' falan demiş ben şok tabii öğrendiğimde. sadece bu da değil. tek başına ayrı eve çıkmıştı ailesi de destek değildi. çamaşır makinesi alamamış parası yetmemiş laf arasında söylemişti. biz ona çaktırmadan aramızda ona bir makine parası toplayıp verdik, hepimizden ev hediyesi olarak kabul et dedik çok sevindi. duygusallığı bana sorun yanisadece ben de değil diğer arkadaşlarda da güzel ilişkiler vardı ama bir şekilde bozuldu sonradan. he şimdi çalıştığım yerde herkes iş arkadaşım. asla hiçbiriyle duygusal bağım yok 2 sene oldu. sütten ağzı yanan yoğurdu buzluğa koyup öyle yiyor yani. iş hayatında duygusallık insana zarar veriyor bence.
Yapı meselesiİş hayatında öyleyim evet öyle olmak da lazım. Size de tavsiye ederim :)
Arkadaslarımda öyle diyor :)valla siz iyi dayanıyorsunuz o zaman. Şartlarınız onlara nazaran iyi mi ? ben çok sinir oluyorum böyle patronlara
Maaşınızı alıyorsanız ve işverenleriniz tarafından herhangi bir zorbalığa maruz kalmıyorsanız ben devam edebildiğiniz kadar devam edin derim. Hem tazminatınızı yakmayın bir de CV doldururken şirketler istikrara önem veriyor. Çok fazla iş değiştirenler olumsuz puan alıyor. Bir de çalıştığınız yerlerle mümkün olduğu kadar kötü ayrılmamaya bakın. Sonrasında referans araştırmasına gidiyorlar.Arkadaslarımda öyle diyor :)
Çok sabırlı birisin diyorlar :)
Ben genel olarak iş hayatının böyle olduğunu düşünüyorum. Aslında biriktirdiğim çok şey var da anlatsam roman olur.
Yukarda detaylı yazdımMaaşınızı alıyorsanız ve işverenleriniz tarafından herhangi bir zorbalığa maruz kalmıyorsanız ben devam edebildiğiniz kadar devam edin derim. Hem tazminatınızı yakmayın bir de CV doldururken şirketler istikrara önem veriyor. Çok fazla iş değiştirenler olumsuz puan alıyor. Bir de çalıştığınız yerlerle mümkün olduğu kadar kötü ayrılmamaya bakın. Sonrasında referans araştırmasına gidiyorlar.
Günümüz Türkiye konjonktürü ve üstüne pandemi eklenince işsizlik had safhaya ulaştı. Biz bazen ilan veriyoruz, başvuranların bazısı diyor ki 1 senedir evde patladım yeter ki işim olsun. İnanmazsınız belki bir kadın altında arabayla geldi, kat görevlisi olmaya talipti. Tecrübeli olan, ihtiyacı olan birini tercih etti yönetim. Arkadaşlık olayına gelirsek bizde resepsiyon bir çocuk vardı. Benim en iyi anlaştığım oydu. Sonra misafirin odasına girmiş. Misafir şikayet etti. Yönetim benden savunmasını almamı istedi. Bende ört bas etmek yerine kamera kayıtlarını inceledim ve sebepsiz yere misafirin odasına girdiğini tespit ettim. Haliyle çocuğun işine son verildi. Çocukta benle düşman oldu. Bir müddet sosyal medyada taciz etti filan. Yani diyeceğim o ki iş hayatında kesinlikle samimiyet kurmayın. Herkesin işine yaradığı kadar iyisiniz. Karşınıza geçmeleri 1 adım meselesi.
Göz kırpılacak bi durum yok hanımefendi. Size iş arkadaşınıza kötü davranın ayaklarını kaydırın demedim çünkü bunlar insanca hisler barındırmayan davranışlar . İş yeri, iş arkadaşı gelir gider. Çok sevdiyseniz normal yaşantınızda görüşmeye devam edebilirsiniz arkadaşlarınızla. Böyle kötü bir patronunuz varken gelen durmuyo bağlanıyorum üzülüyorum diye dert edinip konu açmak da insanca davranış falan değil bencillik zaten. Dert edinecek şey bulamadınız herhalde bi de laf sokuyorsunuz insanca hisYapı meselesi
Bazıları içindeki insanca hisleri söküp atamıyor işte
Bence hayret bir şey olan sizsiniz.Göz kırpılacak bi durum yok hanımefendi. Size iş arkadaşınıza kötü davranın ayaklarını kaydırın demedim çünkü bunlar insanca hisler barındırmayan davranışlar . İş yeri, iş arkadaşı gelir gider. Çok sevdiyseniz normal yaşantınızda görüşmeye devam edebilirsiniz arkadaşlarınızla. Böyle kötü bir patronunuz varken gelen durmuyo bağlanıyorum üzülüyorum diye dert edinip konu açmak da insanca davranış falan değil bencillik zaten. Dert edinecek şey bulamadınız herhalde bi de laf sokuyorsunuz insanca hisdiye hayret bi şey
Ağlanacak halimize gülüyoruz anlamındaydı oSomurdugu onca insanin emegi burnundan gelir umarim. Ulkenin tum degerlerini mahvetti bu pislikler.
Konu sahibi, emoji kaldiracak bir konu degil bu. Yukarida patronunuzun cumlesini emojilerle alintilamissiniz ama komik bir durum yoktu orada. Vahameti bu sekilde sunmaniz dogru degil.
Ağlanacak halimize gülüyoruz anlamındaydı o
Durum çok vahim ne yazık ki
Türkiyede ki patronları yüzde 90nı böyle boğazlarından gelsin inşallahMerhaba herkese ,
Çalıştığım yerde sürekli birileri ayrılıyor. Ben işe başlayalı 5 sene oldu 5 senede en az 15 personel değişti.küçük bir yer.
Her gelen biraz çalışıp gidiyor.
Sebebi genel olarak patronun “ çok iş az maaş “ mantığı.
2 dil bilen, tecrübeli , lisans mezunu , yol yemek dahil asgari ücrete çalışacak , 25 yaş altı birini arıyor.
Tam birine alışmışken yeni birine alışmak zor ve bu döngünün devamlı olması daha da zor.
Özellikle eski Ekibimi çok özlüyorum.
Bu yeni arkadasa da çok alıştım ama o da “bu ay sonunda ayrılacağım artık dayanamıyorum “dedi.
Patron bugün ortada diyor ki “ insanlar çalışmıyor , çalışmak istemiyor, eleman yok. “
Öyleeee işte yapacak bir şey yok içimi dökmek istedim
LisePatronunuzun egitim durumu nedir?
Aynen öyleYani ne yapsın insanlar, çalıştıklarının karşılığını alamıyorlarsa tabi ki vınlayacaklar. En iyisini yapıyorlar. Bu şekilde onun geldiği bunun gittiği belli olmayan şirketler bir noktadan sonra batıyor zaten, ticaret hayatında dürüst değilsen, profesyonel değilsen layığını buluyorsun.
Patronunuz berbat biri. İnsanca hissiniz varsa gidenler içim sevinin. Sevdiğiniz arkadaş kaçmıyor yani yine görüşürsünüz illa iş yerine gerek yok.Bence hayret bir şey olan sizsiniz.
Sevdiğim arkadaşımı özlüyorum dedim gayet normal insanca bir his
Sizde özleme , sevme , empati kurma gibi kavramlar yoksa anlayamazsınız zaten
Gündüzden beri laf sokmaya çalışıyorsunuz.
Tuhaf mısınız nesiniz
Profesyonel iş hayatı olanları iş arkadaşları çok mu ağlatıyorPatronunuz berbat biri. İnsanca hissiniz varsa gidenler içim sevinin. Sevdiğiniz arkadaş kaçmıyor yani yine görüşürsünüz illa iş yerine gerek yok.
Kaldı ki eski konularınızı hatırlıyorum işinizden siz de memnun değilsiniz üzülecekseniz kendinize üzülün.
İş arkadaşı iş arkadaşıdır. Başkaları da anlatmış ama anlamamışsınız zorlamayacağım o yüzden. Eğer profesyonel bi iş hayatınız olsaydı sizi çok ağlatırlardı görürdünüz empatinin alasını
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?