- 22 Kasım 2010
- 11.129
- 19.584
- 498
- Konu Sahibi TheQueeninthenorth
-
- #41
Hangi sehirdesiniz? ben istanbul dışı yerlerde de yaşadım. Başka şehirde mutluolma olayının başka şeylerle de bağlantısı olduğunu düşünürüm mutlaka, ordaki iş durumu, sosyal çevre vs muhakkak size istanbul da sahip olduğunuz ama orda olmadığınız şeyleri hatırlatiyordur. Mesela ist dışında ilk defa ankara da yaşadım 2 yıl. Ankaralı arkadaslar alınmasın ama çok fena bunalımdaydım. Ama ankara ıstanbuldan eksik olduğundan filan degil tamamen ordaki ortamimla uyum sağlayamadığı için mutsuzdum. Sonra ingiltere de yaşadım, hatta gaziantep te de görev yaptım. Sadece istanbul 'daki yakınlarımı özledim ama oralardaki hayatımdan da son derece mutluydumDoğma büyüme Istanbulluyum ve iş dolayısıyla 2 senedir baska sehirdeyim. Ah Istanbul diyorum sadece... sanki yasamiyor gibiyim
B Began fikir verebilir sanırım,belki de vermiştir gerci:)Eşim de ben de doğma büyüme buraliyiz. Ailelerimiz de burda. Ben nezih denebilecek bir semtte büyüdüm, yeşilliği bol, deniz kenarı diyeyim. Işim de burda, aileme yakın bir evde kirada oturuyoruz. Annem oğluma bakıyor. Oğlum 17 aylık. Bu muhiti çok seviyorum, gayet düzgün bir sosyoekonomik yapı hakim. Cevrede güzel okullar var. Ancak evler çok eski ve çok pahalı, krediye de uygun değil çoğu. Kiramız 2100+50 tl aidat. Gelirimiz fena değil ama giderimiz de fazla. Ev almak istiyoruz ama yaşadığımız muhitten bu bütçemizle ev almak hayal. Birikimisimiz az, bir miktar altınımız ve birikim hesabimizi toplarsak kabaca 50 bin tl ediyor. Bu ara ev faizleri düştüğü için yıllardır niyetlendigimiz ev olayına acaba mi demeye başladık gene. 300 bin civarı evlere bakabiliyoruz ama oturduğumuz yerde bu civarda ev yok tabii ki. Anadolu yakasında anca kurtköy, pendik taraflarında evler var 3+1 olarak bu bütçede. Ama oralar da iş yerlerimize çok uzak ve muhit +ilerde oğlumun okulu açısından düşündüğümde pek tercih ettiğim yerler degil. Yıllarca kredi ödeyip hayatımı komple değiştirmeye değecek bir şey değil oralardan ev almak yani.
Şu durumda eşim de bu bütçeyle şehir dışından ev bakalım diyor. Isı dolayısıyla çanakkale ye gidebiliriz . Iki gündür ordaki satılık evlere bakıp bakıp bana gösteriyor. Bu şehrin kalabalığı da pisliği de trafiği bunalttı beni diyor. Başka şekilde ev alamayız diyor. Istanbuldan başka şehre taşınıp mutlu olan var mı? Sizce tüm çevremizi bırakıp kendi evimizde oturmak icin oraya yerleşmek mantıklı mı?
Merhaba.Eşim de beında doğma büyüme braliyiz.ındıelerimiz de burda. Beşehir h denebilecek bir semtte büyüdüm, yeşilliği bol, deniz kenarı diyeyim. Işim de brda, aileme yakın bir evde kirada oturuyoruz. Annem oğluma bakıyor. Oğlum 17 aylık. Bu muhiti çok seviyorum, gayet düzgün bir sosyoekonomik yapı hakim. Cevrede güzel okullar var. Ancak evler çok eski ve çok pahalı, krediye de uygun değil çoğu. Kiramız 2100+50 tl aidat. Gelirimiz fena değil ama giderimiz de fazla. Ev almak istiyoruz ama yaşadığımız muhitten bu bütçemizle ev almak hayal. Birikimisimiz az, bir miktar altınımız ve birikim hesabimizi toplarsak kabaca 50 bin tl ediyor. Bu ara ev faizleri düştüğü için yıllardır niyetlendigimiz ev olayına acaba mi demeye başladık gene. 300 bin civarı evlere bakabiliyoruz ama oturduğumuz yerde bu civarda ev yok tabii ki. Anadolu yakasında anca kurtköy, pendik taraflarında evler var 3+1 olarak bu bütçede. Ama oralar da iş yerlerimize çok uzak ve muhit +ilerde oğlumun okulu açısından düşündüğümde pek tercih ettiğim yerler degil. Yıllarca kredi ödeyip hayatımı komple değiştirmeye değecek bir şey değil oralardan ev almak yani.
Şu durumda eşim de bu bütçeyle şehir dışından ev bakalım diyor. Isı dolayısıyla çanakkale ye gidebiliriz . Iki gündür ordaki satılık evlere bakıp bakıp bana gösteriyor. Bu şehrin kalabalığı da pisliği de trafiği bunalttı beni diyor. Başka şekilde ev alamayız diyor. Istanbuldan başka şehre taşınıp mutlu olan var mı? Sizce tüm çevremizi bırakıp kendi evimizde oturmak icin oraya yerleşmek mantıklı mı?
Ben kurtköydeyim, nezih kısımlar çamlık civarında bence. O civarda da güzel kreşler var. Oğlum 18 aylık, eylülde kreşe vereceğim. Küçük ilde de olsma kreşe verirdim çünkü artık tek bir bakan ben olsam dahi yetmiyor.Peki bahsettiğim pendik, kurtköy veya çekmeköy gibi yerlerden ev alıp daha merkezi bir yerden oralara taşınan var mı?
Büyük oranda ev sahibi olmak için. Ama trafik ve hava kirliliği, artı çocuğumuzu daha sakin ve güvenli bir yerde büyütme isteğimiz de var. Şimdi olmasa da ilerde annem de yakinimiza taşınabilir.Izdırabı çok olsa da, ben sanırım başla bir şehire yerleşmeyi hayal dahi edemem.. Sadece ev sahibi olmuş olmak içinse, hiç bir şekilde gitmem :) ama zaten bu şehirden gidesiniz varsa, bunu bir fırsat olarak görecekseniz, neden olmasın :)
Ben kurtköydeyim, nezih kısımlar çamlık civarında bence. O civarda da güzel kreşler var. Oğlum 18 aylık, eylülde kreşe vereceğim. Küçük ilde de olsma kreşe verirdim çünkü artık tek bir bakan ben olsam dahi yetmiyor.
Ancak biz de taşınmayı düşünüyoruz çocuk ilkokula başlamadan. İstanbul çocuk büyütmek için cidden kötü, sürekli eksik bir şeyleri kapatmak gerekiyor. Geldiğim şehirde kaliteli eğitim ve sağlık hizmetini ücretsiz alabilirken, kalabalıkla uğraşmazken burada uyduruk bir aşı için bile sağlık ocağından randevu alamıyorum mesela. İmkan varsa gidin, çocuk bakımı dediğiniz daha ne kadar sürecek bir şey ki zaten?
Kreş konusu da apayrı bir mevzu aslında. Yanılmıyorsam ilkokul ogretmeniydiniz. Ben de lisede öğretmenim. Kreş için en az 3 yaşına gelmesini bekleme taraftariyim; bir de şu pandemi mevzusu iyice kafamı karıştırıyor. Eylülde kreşlerin güvenli olacağını düşünüyor musunuz?Ben kurtköydeyim, nezih kısımlar çamlık civarında bence. O civarda da güzel kreşler var. Oğlum 18 aylık, eylülde kreşe vereceğim. Küçük ilde de olsma kreşe verirdim çünkü artık tek bir bakan ben olsam dahi yetmiyor.
Ancak biz de taşınmayı düşünüyoruz çocuk ilkokula başlamadan. İstanbul çocuk büyütmek için cidden kötü, sürekli eksik bir şeyleri kapatmak gerekiyor. Geldiğim şehirde kaliteli eğitim ve sağlık hizmetini ücretsiz alabilirken, kalabalıkla uğraşmazken burada uyduruk bir aşı için bile sağlık ocağından randevu alamıyorum mesela. İmkan varsa gidin, çocuk bakımı dediğiniz daha ne kadar sürecek bir şey ki zaten?
Bilemiyorum belki oğluma özel bir durumdur ancak artık evde onu oyalayan pek bir şey kalmadı ve yakınlarda hiç akrabamız yok. Çekirdek ailemizde büyüyor olması da üzücü, akran sıkıntısı yaşaması da.Kreş konusu da apayrı bir mevzu aslında. Yanılmıyorsam ilkokul ogretmeniydiniz. Ben de lisede öğretmenim. Kreş için en az 3 yaşına gelmesini bekleme taraftariyim; bir de şu pandemi mevzusu iyice kafamı karıştırıyor. Eylülde kreşlerin güvenli olacağını düşünüyor musunuz?
Kesinlikle katılıyorum. Biz de kızımı bakıcısı devam edebilecek olmasına rağmen 2,5 yaşında verdik. Ve gördüğüm şey aslında kızımi bir çok şey konusunda ben kısıtlıyormusum. O daha fazlasını da yapabilirmis. Ve bir çocuğa anne babanın yanında arkadaş da lazımmış. Bu pandemi sürecinde bunu çok iyi anladim. Hep kendimi sucluyordum. Çalışıyorum kızıma vakit ayiramiyorum diye. 2,5 aydır onunla evdeyim. Ve calistigimdan daha farklı bir şey yapamadım ona.Bilemiyorum belki oğluma özel bir durumdur ancak artık evde onu oyalayan pek bir şey kalmadı ve yakınlarda hiç akrabamız yok. Çekirdek ailemizde büyüyor olması da üzücü, akran sıkıntısı yaşaması da.
3 yaş bizim için çok çok geç yani evde ben veya bakıcının verebileceği pek bir şey kalması açıkçası. Son bir kaç ayda gerçekten sadece bakılmış olacağını gördüm oysa en büyük gelişim 0-3 yaş arası oluyor.
Ben zaten okula gidiyorum, eşim sağlık sektöründe, eski bakıcımız da paylaşımlarında gördüğüm kadarıyla sürekli sosyal ortamlarda halay halinde. Ailemden biri baksaydı ikinci yarıya kadar pandemi durumunu görmek için bekletebilirdim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?