Benden bahsettiğiniz için alıntıladım mesajınızı çok bildiğinizi sanıyorsunuz ama birşey bilmiyorsunuz. Neden intihar etmeye karar verdiğimi bile biliyorsunuz Tebrikler. Hem de beni tanımadan. Ama yanlış biliyorsunuz hanım efendi. Ben yanlışımdan kurtulmak için yazdım buraya. Burda ki insanların yazdıkları tokat gibi çarptı yüzüme. Şu an nasıl pişmanlık ve vicdan azabı çektiğimi anlatamam. İster inanın ister inanmayın. Kimseyi inandırmak derdinde de değilim. Benim derdim zaten bana yeter.Ya Allah aşkına ben bu iki yüzlülükten nefret ediyorum.
Herkes haksızlıktan, namussuzluktan şikayetçi!
Ama kendi canı, kardeşi, evladı yapınca sanki o durum pembeleşiyor.
Neymiş ''Diyemeyeceksiniz, yapamayacaksınız.''
Yapmalısınız efendim yapmalısınız.
Doğrunun yanında durmalısınız her daim, canınızın yanında değil!!
Bana dokunmayan yılan bin yaşasın diyerek iyi insan olamazsınız.
İyi insan rolü yapmış olursunuz.
Zaten bu b.ktan hayatı b.ktan yapan insanların şu dansöz tutumudur!
Ben de sizi suçlayamam, eşimden, ailesine kadar herkeste o dansözlüğü görürken...
Ohooo.. Allah benim gibi azınlığın yardımcısı olsun. Hayat bize çok zor vallahi..
Konu sahibinin pişmanlığı falan yok.
Kullanıldım cart curt diyor hala.
Ölme isteği duyuran şey de Nasıl böyle onursuz oldum mutsuzluğu değil, neden beni reddediyor mutsuzluğu..
Adam bugün arasa ikinci kişi olarak gizliden gizliden devam eder o ilişkiye.
Zavallı eşinin hayatında kalmaya devam eder, masum bir kadın onun yüzünden ne acılar çeker.
O masum kadın burada konu açsa, pek çok kişi ona yorum olarak bu konu sahibi için
''Vayy sürtük vay, Allah eşinin de o sürtüğün de cezasını versin geberesiceler. '' der.
Ama işte bir intihar draması ekleyince haklı, haksız birbirine karışıyor.
Oysa bu bencil kişilikler yaşamayı, bencilce yaşamayı çok severler biliyor musunuz?
Yeterki istedikleri her şey olsun! Bencilce olsun.
Gerçekten hayatlarından vazgeçme noktasına gelenler ise pis bencil, kötü insanlar yüzünden o noktaya geliyor.
Hayat işte budur!
Bu çelişkilerden midem bulanıyor benim artık.
Daha fazla alıntı yapmayın benden. Anlaşamayacağız kesin.
Yamuklarla dolu şu hayatta, gerçek doğrunun çok az olduğunun bilincinde yaşıyorum ben zaten.
Bu yazdığınız gerçekten size düşmez haddinizi aşmışsınız. Sizinde çocuğunuzu doğurup doğuramayacağınız henüz belli değil. Doğsa yaşayıp yaşamayacağı belli değil. İnsanlar evlat acısı çekebilir bunu bi günaha bağlamak çok acımasızca.Bu bana düşmez belkide ana burada yazdığınıza göre diyebilirim ki Allah yavruyu kime verip p vermiyeceğini biliyor.O çocuk hayatta olsaydıda bu durumda olurdubuz siz net ! iş yerinden değil başka yerdn bulurdunuz birini.Eşine sadık kalmak sıkıntıdayken ona daha çok sarılmaktır onu hançerlemek değil.Adam evine gidince tabi pişman olacak evde karısı belki çocugu onun gözlerine bakıyordur siz gibi eşini aldatmıyordur o evlendiği kadın.Çok şey demk istiyorum ban yememk için susuyorum.Nasıl bir insansınız ya ? sizn eşinz daha iyi hissedin diye çalışmanzı istemiş.Yazık..Eşinize olan pişmanlık vijdan azabını konuya dahil bile etmenişsnz çnki yok.Siz ve sizin gibi kadınlar yüzünden biz kocalarımzı nereye saklasak diye düşünüyoruz.Yazıkk...!
Bence psikolojik olarak boşlukta olmanız bu duruma itmiş sizi. Öncelikle yanlışınızın farkında olduğunuzu düşünüyorum ve bu kişi ile bağınızı koparmanızı öneriyorum onun da evli olduğunu söylüyorsunuz? Eşinizi sevmiyorsanız boşanın kendinizi temiz bi sayfa açın ama bu işi insanları kırıp dökerek yuva yıkarak yaparsanız daha çok incineceğinizi unutmayın. Bu tarz bi tedavi altındayken bu durumlarla başa çıkamazsınız sağduyulu davranmaya çalışın kendinizi maşa etmeyin.Herkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
Benden bahsettiğiniz için alıntıladım mesajınızı çok bildiğinizi sanıyorsunuz ama birşey bilmiyorsunuz. Neden intihar etmeye karar verdiğimi bile biliyorsunuz Tebrikler. Hem de beni tanımadan. Ama yanlış biliyorsunuz hanım efendi. Ben yanlışımdan kurtulmak için yazdım buraya. Burda ki insanların yazdıkları tokat gibi çarptı yüzüme. Şu an nasıl pişmanlık ve vicdan azabı çektiğimi anlatamam. İster inanın ister inanmayın. Kimseyi inandırmak derdinde de değilim. Benim derdim zaten bana yeter.
Bunu anlatamıyorum işte devamı gelmiycek diye değil neden benim boşluğumdan faydalandı? kendimi nasıl kullandırdım? bu hale nasıl geldim? Bunları aşamıyorum ben. İnanın öyle değil bu hayatımın hatası en mutlu anımda bile aklıma gelip ömür boyu vicdan azabı çekicem.Evli olduğunu bildiğiniz halde yazmış, buluşmuş, öpüşmüşsünüz. Devamı gelmeyecek diye çıldırmış halde burada konu açmışsınız.
Şu yazdıklarınız bana adam kollarını açsa, ona koşacak ve devam edeceksiniz hissi veriyor maalesef.
Umarım doğruyu bulursunuz, ben yanılırım.
Her satırı okurken aklımdn hep eşiniz geçti eşiniz hayatınızın neresinde siz bunları o adamcağızdan gizli nasıl yaşadınız hiç mi aynı yatağa girerken içiniz acımadı ? Allah yardımcısı olsun ne diyeyim keza sen tehlikeli birisin.Herkese merhaba.
İçinden çıkamadığım defalarca intiharı düşündüğüm bir derdin içine düşmüş durumdayım. 4 yıl önce 8.5 aylık bebeğim karnımda öldü ve sezeryan ile doğum yaptım. Eşyalarını herşeyini hazır etmiştim. Ama kaybettim bebeğimi. Büyük bir boşlukla işe girdim. Depresyonun en dibindeydim. Kafamı boşaltmak için işe girdim. Ve o dönem çalıştığım işyerinde üretim müdürü olarak gelen kişiye resmen aşık oldum.
Olmuyordu sürekli aklıma geliyordu çıkmıyordu kafamdan beynimden. Fake bir hesap açıp kendimi bekar olarak tanıtıp konuşmaya başladım aynı işyerinde olduğumuzu bilmiyordu. Daha sonra benim kim olduğumu öğrendi. Ben kovulacağımı beklerken o beni çağırıp terfi alıcağımı söyledi. Ben işyerinden çıkmak istedim ama eşim kabul etmedi. Mecburen o utançla çalışmaya devam ettim. Ama ona karşı duygularım hiç bitmiyordu. İnanın ne yaptıysam onu unutamadım. Bu şekilde 2 yıl çalışmaya devam ettik. Ne ben ne de o aramızda geçen şeyleri işe yansıtmadık. Ama o onu unutmama hiç izin vermedi. Olur olmadık yerlerde beni savunması bana karşı konuşması bakışı gülümsemesi hep farklıydı. Ben birazda iş için hak ne ise onu savunurdum ve çok tartışırdık. Ama arkadaşlarım bile onun bana karşı davranışlarının hep farklı olduğunu söylerdi.
2 yıl sonra işyeri Manisa'ya taşındı. O da evini götürdü. Evlenmişti zaten. Ben her gün onu görmeyeceğim diye seviniyordum. Çünkü unutucaktım. Ama yapamadım hiç unutmadım. Sürekli rüyamda görüyordum onu. Hep aklımda. En son rüyamda gördüm ve ağlayarak uyandım. Ne olursa olsun bu akşam yazıcam ona dedim yazdım da. Psikiyatriye gidip antidepresan kullanıyorum zaten. Konuştu benimle o gece sabah 4 e kadar konuştuk. Onu sevdiğimi ve unutamadığım anlattım. Ve biz buluştuk. Ve o an ki duygu ile el ele tutuştuk. Bundan sonra birlikteyiz dedi bana. Ve dudağımdan öptü beni. Çok şaşırmıştım. Ondan istediğim yardım çağrısı fiziksel temasla sonuçlandı.
Sonra ne oldu beyfendi eve gidince pişman oldu. Yaptığımızın yanlış olduğunu söyledi. Ben ve duygularım darma duman. 2 kere intihara kalkıştım. Ama olmadı. Şu an onun yaptığı çok zoruma gidiyor. Resmen beni kullandı. Ve ben hala onu deli gibi seviyorum. Lütfen yardım edin bana nasıl unutucam ben onu. Güya benim tedavi sürecim bitene kadar bana destek olucak. Hergün konuşuyoruz ama sanki benimle zoraki konuşuyor. Unutmak istiyorum hayattan zevk alamıyorum. Sürekli ölümü düşünüyorum ama onu da yapamıyorum...
Gerçekten 35 sayfalık yazıdan bunu mu çıkardınız? Evet ya ben bazen macera olsun diye böyle konular açıp beni kınayın diyorum. Gerçekten ciddi misiniz? Hanım efendi ilk sayfaya yazsam o kadar yazıyı kim okur? Sorulan herşeye doğru olarak cevap verip anlatıyorum anlamadığınız yer varsa size de anlatıyım. Yardımcı olabilecekseniz.Böyle hikayelerde anlayamadığım bi milyon konu oluyor yemin ederim.
4 yıllık bir aldatma hikayesi bu kadar ustün körü, basit bisey gibi ayrintılar verilmeden, nedenler sonuclar, kişiler, olaylar v vs vs anlatilmadan yazılmaz ya.
Karantinda evde tek başima 4 günümü anlatsam daha güzel bi okuma parcası çıkar , cok ciddiyim.
Neyse , ben konuyu anlamadım.
Sansayon biseyler yazim de biraz ortalık şenlensin diye yazılmış 3 5 cümle.
Burada sana yorum yapılmasinı , cevap verilmesini, bekli akıl verilmesini bekledigin yok, kınasınlar ben de diyim ki; " senin de basina gelir, kınama..., siz bilmiyosunuz ben yaşadim..." vs. derdindesin.
Ben eşime yaptığım haksızlığın farkındayım zaten. Nasıl sadece bir hata yaptım diye tehlikeli bir insan olduğum kanısına vardınız? Gerçek hayatta tanımadan bir de? Lütfen bana odaklanın eşim ve vicdani boyutu zaten bende.Her satırı okurken aklımdn hep eşiniz geçti eşiniz hayatınızın neresinde siz bunları o adamcağızdan gizli nasıl yaşadınız hiç mi aynı yatağa girerken içiniz acımadı ? Allah yardımcısı olsun ne diyeyim keza sen tehlikeli birisin.
Ben eşime yaptığım haksızlığın farkındayım zaten. Nasıl sadece bir hata yaptım diye tehlikeli bir insan olduğum kanısına vardınız? Gerçek hayatta tanımadan bir de? Lütfen bana odaklanın eşim ve vicdani boyutu zaten bende.
Ben eşime yaptığım haksızlığın farkındayım zaten. Nasıl sadece bir hata yaptım diye tehlikeli bir insan olduğum kanısına vardınız? Gerçek hayatta tanımadan bir de? Lütfen bana odaklanın eşim ve vicdani boyutu zaten bende.
Bu konudan çıktığınızda kusabilirsiniz. Keşke en başından okuyup ona göre yorum yapsaydınız.
Hakikaten yaa burda benden başka herkes çook doğru çok düzgün ve çok inançlı. Ben burda yaptığım hatayı anlattım günahı da benim boynuma. Sadece doğru kararlar alamadığım için yardım istedim ya. Başka bir şey değil. Normale de indirgemiyorum. Bu da yanlış anlaşılır şimdi. Lütfen olayın günah vicdan boyutu bana kalsın siz bana destek olacaksanız dinlerim. Ama hakaret ederek birşeye varamayız. Bana yardımdan çok zararınız dokunur.San tavsiyem konunu burda kapattirmam. Burda bir kac coook doğru ve coooook düzgün ve cooook inançlı kişi sana öyle veya böyle inanmayacaklari gibi, her türlü hakareti ve yorumu yapacaklar. Senin şu anda bunu göğüsleyecek gücün olduğunu zannetmiyorum. Yalnislarini biliyorsun, kurtulmaya bak. Esinle durumu uzmanlarla konuş. Nasıl ilerlemen gerektiğini onlarla daha iyi çözersin. Bir daha ayni duruma kendini düşürme ve başkasının hakkına girme
35 sayfanın hepsini okumadim, fazla zaman kaybı oluyor.Gerçekten 35 sayfalık yazıdan bunu mu çıkardınız? Evet ya ben bazen macera olsun diye böyle konular açıp beni kınayın diyorum. Gerçekten ciddi misiniz? Hanım efendi ilk sayfaya yazsam o kadar yazıyı kim okur? Sorulan herşeye doğru olarak cevap verip anlatıyorum anlamadığınız yer varsa size de anlatıyım. Yardımcı olabilecekseniz.
Teşekkür ederim. Bende tam tersini düşünmüştüm ama benim düşüncem bana zarar veriyor. Anladım.Adamın sizi kullandığını düşünüyorsunuz ya bundan sonra kullanmasına izin vermeyin. Hiçbirşekilde iletişime geçmeyin. Arkadaşlık adı altında ondan yardım alamazsınız. Hatta daha cok dibe çeker. Lütfen gözünüzü açın ve yanlışınızdan dönün. Isterseniz yaparsanız. Neden diye sorgulamayı bırakın. Neden diye sormaya devam ederseniz hırsınız artar. Duygunuzun esiri olmayın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?