- 23 Temmuz 2018
- 311
- 291
- 23
- Konu Sahibi tasmeclisi
-
- #1
bende bikaç ay daha bekleyip evliliğimi sonlandırmayı düşünüyorum. hamilelikten sonra bu konu benim için çok önemli hale geldi çünkü duygularıma hakim olamıyorum, bu gece yine doğum salonunda doğum için beklediğimi gördüm, sürekli rüyalarımda.
sorunlar ancak oturup konuşalarak aşılmaz mı, böyle hassas bi konuda heleki yeni kürtaj olmuş bi insana böyle tepki vermesi normalmi bilmiyorum, beni anne olabilecek kapasitede yada buna layık görmüyor sanırım. eşimle ilgili tek mantık çerçevesine oturan şey babasıyla ilgili yaşadığı sıkıntılar. onun hatalarını ben çekiyorum maalesef.Canım çok haklısın böyle duygular hissetmekte anne olmak her kadının hakkı ve hayali o mucizeyi yaşamak ama duygusallıkla evlilik sonlandırma gibi acele bi karar verme dediğim gibi oturup karşılıklı sebepleri ile birlikte konuşup çözebilirsiniz belki eşinin birtakım korkuları vardır bilmediğin
bende bikaç ay daha bekleyip evliliğimi sonlandırmayı düşünüyorum. hamilelikten sonra bu konu benim için çok önemli hale geldi çünkü duygularıma hakim olamıyorum, bu gece yine doğum salonunda doğum için beklediğimi gördüm, sürekli rüyalarımda.
ailesi ile ilgili sorunlarım var çok dağınık ve kopuk bi aile benim büyüme ortamıma çok ters olduğu ve benimde onlar gibi olmamı istedikleri için çatışma yaşıyorum. Eşim sürekli onların sorunlarını sırtlanmış durumda kayınpederim arada evden kaçıp gidiyo kayınvalidem o zamanlarda ağlar yırtınır oğlunu doldurur kocası gelincede hiçbişey olmamış gibi devam eder. Bu sorunları kabullenmemi ve onların sorunlarına göre hayatımızı şekillendirmeyi istiyor. baba olursam aileme bakamam diye mi korkuyor bilmiyorum böyle düşünüyosa bile çok bencilce, insan neden aile kurarki, benim günahıma neden girdi diye sürekli düşünüp duruyorum. Eğer ailesi onun için herşeyden önemliyse neden evlendiki çok çaresiz ve her durumda sıkışmış durumdayım.Sana karşı nasıl bu kadar anlayışsız olabilir üstelik böyle bir yıkım yaşamışken
Kendini toparlayıp eşinle sert bir konuşma yapmalısın insan niçin evlenir çocuk sahibi olmak için aynı hayatı paylaşıp karşılıklı birbirini mutlu etmek için ama o çok bencilce davranıyor bu sadece onu kararı olamaz
Düşünsene canım gebeliğimi sonlandırmaya gittiğimiz gün ben ağlarken üzülürken o kardeşinin doğacak bebeğinin arabası için para göndermiş. İnsan üzgün olsa o durumda yeğeninin bebek arabasınımı düşünür. Şimdi diyoeumki içinden sevindi belkideKıyamam çok zor.Evlilik sonlandırılacak mesele gibi durmuyor.Belki o da heves etti kaybedince üzüldü.Zaman versen biraz
Bu hafta sonu aile terapistine gitmek için ikna ettim, belki tarafsız bi bakış açısıyla hatalarını görmesi çok daha kolay olur. Sorun şu ki bana bu süreçte destek olmadığı ve anlamadığı için eşimden giderek soğuyorum, inşallah terapist ikimiz içinde etkili olur. Soğudukça gelecekte onu artık sevememe korkusu oldu çünkü bende . Bikaç ay beklemeyi düşünüyorum bu süreçte bi değişiklik olmazsa maalesef kötü bi süreç beni bekliyor olucak.Bence hiç kendini bunaltma sakin ve sabırlı olmaya çalış evet eşin büyük bir hata yapıyor ama bir yuvada kolay kurulmadığı gibi kolayda yıkılmıyor yaşamış biri olarak söylüyorum
Dediğim gibi eşinle net bir konuşma yap kendine bir zaman belirle ve eşinde hiç değişme yoksa ki umarım olur o zaman bakarsın ne yapacağına ani karar verme sadece
Eşinin ailesini de umursama bu sizin hayatınız
Tebrik ederim duygularınızı şu post a kadar çok net ve tarafsız dile getirmişsinizBu hafta sonu aile terapistine gitmek için ikna ettim, belki tarafsız bi bakış açısıyla hatalarını görmesi çok daha kolay olur. Sorun şu ki bana bu süreçte destek olmadığı ve anlamadığı için eşimden giderek soğuyorum, inşallah terapist ikimiz içinde etkili olur. Soğudukça gelecekte onu artık sevememe korkusu oldu çünkü bende . Bikaç ay beklemeyi düşünüyorum bu süreçte bi değişiklik olmazsa maalesef kötü bi süreç beni bekliyor olucak.
Düşünsene canım gebeliğimi sonlandırmaya gittiğimiz gün ben ağlarken üzülürken o kardeşinin doğacak bebeğinin arabası için para göndermiş. İnsan üzgün olsa o durumda yeğeninin bebek arabasınımı düşünür. Şimdi diyoeumki içinden sevindi belkide
23 haftalık doğum yaptım 6 gün sonra bebeğimi kaybettim maalesef aynen süroriz bebekti ama ben çok istiyodum sonra dr lar bana 3ay sonra hamile kalmazsam kistlerim yüzünden ameliyat olabileceğimi bununda yumurtalığıma zarar verip bi daha anne olamayacağımı söyledi. Tabi bu esnada eşim asla istemiyor hatta çok istiyosan git başkasından yap bile demişti sonra bi kaç dra daha gidip aynı şeyi duydu ama ben artık kapatmıştım konuyu kendisi kendisine bu sefer de olmazsa naparız üzülürüz ben yine aynı şeyi yaiamaktan korkuyorum vs dedi bide dr isteseniz de hemen olmayacak demişti kistim büyüyordu çünkü. Bende senin istemefiğin bir bebeği doğurmak için takla atmam ben vs dedim istiyorum aklım başımda iyi bi gelecek sağlayamam vs korkusu sorumluluk ve aynı şeyleri yaşamaktan korkuyorum dedi beni baba olmaktan mahrum mu edeceksin dedi tamam dedim ve o aay yumurtlama günüm geçmesine rağmen bi baktım hamileyim dr bile şokta senn canını sıkma olacağına bırak zorunla yapsa pişman olursun emin ol erkekler yaralarını daha zor sarıyor bence benim eşim kızım ölünce çok az ağlamıştı sakladı hep gözünün yaşını daha yeni yeni hiç bir bebek kızım kadar güzel değildi Rabbim bu evladımızı evimize getirmeyi nasip etsin vs diyor sadece sabır lütfenMerhaba kızlar 2 ay önce 18 mayıs tarihinde kürtaj oldum 9 haftalık hamileliğim sonlandırıldı. Bebeğimin kalp atışı durduğu için almak zorunda kaldı doktor. bu hamilelik ben çok çocuk sahibi olmak istediğim eşiminse istemediği zamanda oldu. fakat hamileliğimi öğrendiğinde sevinmişti. eşim korunduğu için hamileliğimi mucize olarak görmüştüm ve maalesef mucizem ellerim arasından kayıp gitti. Yaradan Allah ve sonsuz itaat sahibiyim, o ne verirse herşeyin en hayırlısı verir.
doktor ilk adetimden sonra kontrole gittiğimde herşeyin sorunsuz olduğunu istediğimiz hazır olduğumuz takdirde çocuk sahibi olabileceğimi söyledi. eve geldiğimizde eşimle konuşmaya çalıştım ama çok tepkili bi şekilde bebek istemediğini söyledi. inanılmaz çaresiz durumdayım konuşmaya çalıştıkça bağırıp istemediğini söylüyor ve ben hamilelikten sonra o duyguları yaşadığım için mi kaybettiğim bebeğimin yerini doldurmak için mi bilmiyorum hiç olmadığı kadar çocuk sahibi olmak istiyorum. eşimden giderek uzaklaşıyorum yanına yaklaşmak bile istemiyorum bu kadar hassas bi dönemde yanımda olması gerekmezmiydi. bu arada eltim uzakta oturuyor ve 5 gün önce çocuğu oldu oraya doğuma gitmek için benimle kavga etti. kardeşinin çocuğunu görmeyi bu kadar isteyen bunun için benimle kavga eden bi adam neden çocuk istemesin ki? gözlerimde sürekli nem var giderekte içime kapanıyorumeşimi nasıl ikna edebilirim aynı durumu yaşayanlarınız var mı ?
Karıştırmayın bu meseleleri işin içine sakın bakın benim şubatta ve martta açtığım konulara neler çektim nelerden geçtim biraz sabredin yeni kürtaj olmuşsunuz bebeğin kalbi neden durdu onu araştırın onun yanında konuşmayın bu konuyu ben artık kabullenip soranlara istemiyoruz kocam yanımda başka ne isterim diyodum huyuna gidin lohusaydım ben göğsümden süt gözümden yaş kurumadı 2 ay boyunca o halde hastaneden çıktım istemiyorum demeye başladı bir daha asla dedi hep sakince konuş ve sende ağırdan sat kendiniailesi ile ilgili sorunlarım var çok dağınık ve kopuk bi aile benim büyüme ortamıma çok ters olduğu ve benimde onlar gibi olmamı istedikleri için çatışma yaşıyorum. Eşim sürekli onların sorunlarını sırtlanmış durumda kayınpederim arada evden kaçıp gidiyo kayınvalidem o zamanlarda ağlar yırtınır oğlunu doldurur kocası gelincede hiçbişey olmamış gibi devam eder. Bu sorunları kabullenmemi ve onların sorunlarına göre hayatımızı şekillendirmeyi istiyor. baba olursam aileme bakamam diye mi korkuyor bilmiyorum böyle düşünüyosa bile çok bencilce, insan neden aile kurarki, benim günahıma neden girdi diye sürekli düşünüp duruyorum. Eğer ailesi onun için herşeyden önemliyse neden evlendiki çok çaresiz ve her durumda sıkışmış durumdayım.
kesinlikle dediklerinize katılıyorum, bi yandan gönlüm iyi düşünmeye çalışsada bi yandan çok kızgınım eşime, affedemiyorum onu. evliliğimin başından beri herşeyle tek başıma mücadele etmekten yoruldm. sabredip bekliyorum 2 ay verdim ona bu süreç ne gösterirse onu yaşayacağım.insanin çocuk istemesi kadra istememesi de en dogal hakki ama bunu evlenmeden once sana soylemeliydi , ben buyum boyle yim istemiyorum kabulmmuusun demdiyse esin haksiz ve bencil
bu arada bi arkadas evlilik sonladnirmak için bir sebep deil gibi duuryor demis bence gayet de gecerli sebebp, ben hakim olsam bu sebeple geleni tek celsede bosarim herhalde
kimse senin anne olmak hakkini elinden alamaz buna niyet bile edemez, uç gunluk dunya insan ne için yasarki en çok isteigi seyleri duygulari yasayamayacaksa , elin oglunun gonlunu eglemek için mi ..
zaten sıkıntım, kardeşi, kardeşinin evliliği ve çocuğu için beni ikinci plana atıp, duygularımı ve isteklerimi hiçe sayması. hayatımın hiçbir döneminde kendimi bu kadar değersiz ve önemsiz hissetmemiştim. inanabiliyor musun ben işi iyi konumda olan ve yıllardır çalışan bi kadınım. evliliğimden bu yana kendimde özgüven kalmadı.Sen üzüntünle öyle düşünüyorsun ,arayıp istedi belki o da yolladı.Acın taze anlıyorum ama kimse bebeğini kaybettiğine sevinmez gerçekten.
Güzelim bir bebeği kollarına alacağın zaman gelecektir.Eşinin kalbi yumuşar bence ve yeğen de bunu sağlayabilir.Yeğenini çok sevip kendi evladı olsun isteyebilir
Hayırlısı diye dua etmek lazım.Hayrlı zamanda hayırlı evlat nasip etsin Rabbim tüm isteyenlere
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?