arkadaşlıklarınızda ve romantik ilişkilerinizde bu denli şımarıklıklar yapabildiğinize göre bir insanı kaybetme korkusunu gerçekten hiç yaşamamışsınız derim. bu ya hep ya hiççi tavır dünyanın kendinden sonraki kısmını pek de önemsemeyen insanlara has bir durum olsa gerek. bence esas soru neden olmalı. arkadaşlarınızı ve sevgililerinizi arkadaş ve sevgili olarak değil yönetebildiğiniz organizmalar olarak görüyorsunuz. onları yönetim yönlendirebildiğiniz sürece olumlu ama kafanızdaki çerçevenin dışında onları terk ediyorsunuz. bence yaptıklarınızın aynısını onlar size yapsa siz o insanlarla arkadaş olmak istemezdiniz. 6 dk bekletti diye arkadaşla tartışmak, baklava getirmedi diye sevgiliyle küsmek bunlar bana çok ütopik geliyor. belli ki arkadaş ve sevgililerinizle hiç gerçek bir konuda tartışma yaşamamışsınız. bu beni çok korkuturdu açıkçası. çünkü yaş ilerledikçe insanlarla kurduğumuz iletişimde daha seçici oluyoruz ama bunu baklava getirmedi diye değil örneğin kötü niyetli bir insan diye yapıyoruz. çünkü edindiğimiz deneyimler bize bunu görebilmeyi öğretiyor. siz öyle ufak detaylarda boğuluyorsunuz ki insanları gerçekten tanıyacak bir bakışınız bile olmuyordur sanıyorum.
Ego tavan. Aldığınız övgülerle benlik duygunuz uç noktalara çıkmış. Şu kısmı bile okuduğumda kırmak, rencide etmek ne kadar kolay sizin için.. Ornek vermem gerekirse, benim arabamla okula birlikte gittiğimiz bir arkadaşım her sabah evinin önünde beni 6 dakika beklettiği için gergin bir şekilde tepkimi gösterdim ve mesafe koydum. Ama anlamadı bile beni. Sonra bir daha onu almaya gitmedim evinin önüne. Sorunları çözmek için üslubum çok heyecanlı ve hadsiz oluyor. Mantıklı ve olgun davranamıyorum. Hakli bile olsam rahatsizim demek yerine trip atarak anlamasını istiyorum. Bu yönümü çözemedim.
Dipnot= zayıf noktalarımı paylaştım diye linç etmek isteyenler olabilir ama önemli olan işte kendi karanlık yanlarımızla yüzleşebilmek ve itiraf edebilmektir diye düşünüyorum. O yüzden önce aynada kendinize bakın.
Biz kendimize aynada bakarız da sizin bizden çok daha uzuuun süre bakmanız gerekiyor, yok şöyleyim yok böyleyim yok aynada kendinize bakın. Yorucu bir insansınız, üzgünüm ama sizin gibi biriyle arkadaşlık yapmak çok zor. 6 dakika bekletti diye trip atmak ne demek ya jahfhs.
Güzelim insan yapayalnız yaşayamaz kafayı yer kendine gel sosyal olmadan dayanamazsın. İnsanın insana herdaim ihtiyacı vardır. Beynin istediği şeye ters tepki veriyor yanlış savaşıyorsun yapma bunu. Annem yıllardır biriktirmiş içinde babamla kavga ettiğinde üzüldüğünde ağladığında yarım saat dinlerim telefonda ağlar sonra nolur biliyor musun geçer üzüntüsü rahatlar. Peki ya yalnız kalırsa ? Eyvah beyni kurarda kurar dahada üzülür kafayı yer. Bunu yapma kendine psikiyatri uzmanı değilim terapi yapamam ama yol gösterebilirim.:)) aslında aldatılma travması yaşadım ya. Orda Anladim ben prenses değilim diye:)) çok acı çektim o dönem ama sanki o zamandan sonra biraz toparladım. Şuan yalnız olmak çok yoruyor beni. Sürekli birileriyle iletişim kurmak istiyorum. Bazen istemiyorum da. Ben bu aralar ne istediğimi de tam bilmiyorum. Ben sadece şunu anlamak istiyorum. Bir insan yapayalnız hiç sosyallik olmadan nasıl mutlu olabilir? Işte bağımlı olduğum şey bu. Yalniz kalabilmem lazım.
Mesela o gün yeni bir patik ördüysem onun resmini çekmeden kimseye haber vermeden bazanın altına saklayabilmeliyim. Ben işte bu bağımlılıktan çok yoruldum.
Ego tavan. Aldığınız övgülerle benlik duygunuz uç noktalara çıkmış. Şu kısmı bile okuduğumda kırmak, rencide etmek ne kadar kolay sizin için.
Dipnot: Ayna her zaman hakikati gösterir. Eğriye doğru, doğruya eğri demez. Siz kendinizi aynada görmüşsünüz lakin gördüğünüz halde çözememişsiniz. Çözseydiniz benlik hırkasından çıkar hiçlik hırkası giyerdiniz.
kendime not: Bu tavırla başarılarım olacağına, başarısız olup özlük değerlerimi korumayı yeğelerim.
bu biraz da şey gibi aslında bu güvensizlik, bu tartışma ortamı ve onların sizi terk etmesi kendi içinizde bak gördün mü ben sana demiştim dedirtiyor. kendi mutsuzluğunuz üzerinden bir şeylerin sağlamasını yapıyorsunuz. kendinizi korumak için güzel bir tavır olsa da yapıcı değil. verici olmayı deneyin derim. bir şey almak öncelikli amaç olmadan insanlara bir şeyler sunun. gerçekten sizi seven insanlar karşılık verecektir. menfaat isteyenler sadece almak isteyecektir. insanları ayırmanın daha güzel bir yolu yok.Yazdığınızın ekran görüntüsünü aldım. Tekrar okuyacağım.
"Bir insanı kaybetme korkusu yaşamak " demissiniz ya. Sanırım ben çok güveniyorum etrafımdaki insanlara. Sevme kapasitem de kısıtlı bu yüzden. Değer verme kapasitem de. Ben insanlar hayatımdan çıkınca onların kıymetli olduklarını anlayıp çok acı çekiyorum sonra tekrar sistemime alıyorum. Sağolsunlar arkadaşlarım da hep anlayışlı çıktılar.
Ama yazdıklarınızı tekrar okuyacağım. Içimde bir yerlere dokundunuz.
Roman olmuş ama bu.Sosyal çevremde çok sevilen çok değer gören biriyim. Sevilmeseydim durumum nasıl olurdu kestiremiyorum ama normal olup olmadığımı anlamak için size kendimden bahsetmek istiyorum.
Yakın çevrem bazen benim çok bunaltıcı olduğumu söylüyor. Son 1 senede bu yönüm azaldı ama hala var bu durumlarım.
1. . Bu zamana kadar 7 farklı yerde çalıştım. . Norm fazlalığı, , tayin vb. Sebeplerden. Her başladığım ve ayrıldığım okulda inanılmaz mutluydum. Övgü aldığım zaman çok mutlu oluyorum ve bu bütün günümün güzel ve keyifli geçmesine sebep oluyor. Bu durum benim için ihtiyaç gibi bir şey. Ancak övgü almak için bir şeyler yapıyor muyum abartılı davranislarim oluyor mu bilmiyorum. Hep mutlu ve pozitif biri olarak hatirlandim. 8 sene önce çalıştığım kurumdan bile arkadaşlarımla hala görüşüyorum.
2. Ilişkilerimin bitme sebebi hep hayal kırıklığına uğramam. Çok değer vererek başlıyorum ilişkiye ama karşımdaki kişi istismar edince resmen yıkık biri gibi dolanıp günlerce gözyaşı döküyorum. Ornek vermem gerekirse, benim arabamla okula birlikte gittiğimiz bir arkadaşım her sabah evinin önünde beni 6 dakika beklettiği için gergin bir şekilde tepkimi gösterdim ve mesafe koydum. Ama anlamadı bile beni. Sonra bir daha onu almaya gitmedim evinin önüne. Sorunları çözmek için üslubum çok heyecanlı ve hadsiz oluyor. Mantıklı ve olgun davranamıyorum. Hakli bile olsam rahatsizim demek yerine trip atarak anlamasını istiyorum. Bu yönümü çözemedim.
3. Sevgililerimle ilişkilerimin bitme sebepleri hakettigim değeri alamamak. Çok mu abartıyorum bilmiyorum ama sıcak ve damağıma yapışan taze baklava getir gelirken dediğim erkek arkadaşım bunu unuttuğu için bana değer vermediğini düşünüp, sürekli bunu test etmek için şansımı zorlamaya başladım. Zaten 3 ilişkim oldu birinde terkedildim birinde aldatildim sonuncuyu da ben terk ettim bencil olduğunu düşündüğüm için. Hayatıma alacağım kisinin bana çok emek vermesi gibi beklentilerim var. Bazen cidden b.kunu çıkarıyorum. Uyuyamazsam o da uyuyamasın falan istemek gibi.
4. Ailemle de sorunlar çok yaşadım. Ama bu konularda da her zaman ki gibi çok haklıydım. Son 10 senedir onlardan uzak şehirlerde yaşıyorum. Ve ben her memlekete gittiğimde bir araya gelelim birlikte vakit geçirelim istiyorum ama onlar hep yorgun oluyorlar. Çok trip attim zamanında ama artık tek tek görüşüyorum onlarla. Istiyorum ki ben geldim diye havai fişek patlasalar da mutlu olsam falan. Abartıyorum tabii ki. Abartmayi da çok seviyorum Her konuda.
5. Arkadaşlarımla sorun yaşarsam, en ufak sorunda kendimi çok değersiz hissedip iletişimi kesmek istiyorum. Bazen kırıcı konuşuyorum, sonra geriye dönüp haklı olduğum konularda bile kalp kırdığım için özür dilemek zorunda kalıyorum.
6. Yalniz yasayan bir kadınım. Ve evde çok canım sıkılıyor. Yaptığım değişik yemekleri, ekmek yaparsam mesela kabarmasını, kendime güzel bir sofra kurarsam onun fotosunu, ya da yeni bir kıyafet alırsam eşya alırsam onu mutlaka birileriyle paylaşmak istiyorum. Bazen kitap okurken resmimi çekip tek tek arkadaşlarıma kuzenlerime gönderiyorum. Napiyorsunuz yazıyorum.
7. Insanlara hemen ısınıp hemen bağ kuruyorum. Tehlike algılayacak antenlerim bozuk galiba. Sorulan her soruya cevap verme gibi bir özrüm var. Konuşmak istemedigim zaman geçiştiremiyorum kimseyi. Parkta mesela otururken yaşlı bir teyze bana evli misin dese, bir kaç zorlasa aldatildim diye anlatırım yani. Böyle olmak istemiyorum gerçekten.
8. Ben sosyallikten çok beslenen biriyim. Genelde hayran olduğum özellikler soğuk mesafeli herkesle bağ kurmayan ketum insanlar. O tiplere hayranlık duyuyorum onlar gibi olmak istiyorum.
Sizce ben çok mu anormalim? Eve kedi almayı düşünüyorum. Yalnizliģimla mutlu olmaya çalışıyorum. Biraz kendimi yalnız hissetsem hemen telefona sarılıp benimle uzun uzun konuşacak zamanı olan arkadaşlarımı arıyorum.
9. Aşırı samimiyetten de hoşlanmıyorum ayrıca. Samimî davranıyorum sonra sınırlarımı çizmekte zorlaniyorum.
Benim gibi olan var mi ? Histriyonik kişilik olduğumu söyledi psikoloğum.
Dipnot= zayıf noktalarımı paylaştım diye linç etmek isteyenler olabilir ama önemli olan işte kendi karanlık yanlarımızla yüzleşebilmek ve itiraf edebilmektir diye düşünüyorum. O yüzden önce aynada kendinize bakın.
Güzelim insan yapayalnız yaşayamaz kafayı yer kendine gel sosyal olmadan dayanamazsın. İnsanın insana herdaim ihtiyacı vardır. Beynin istediği şeye ters tepki veriyor yanlış savaşıyorsun yapma bunu. Annem yıllardır biriktirmiş içinde babamla kavga ettiğinde üzüldüğünde ağladığında yarım saat dinlerim telefonda ağlar sonra nolur biliyor musun geçer üzüntüsü rahatlar. Peki ya yalnız kalırsa ? Eyvah beyni kurarda kurar dahada üzülür kafayı yer. Bunu yapma kendine psikiyatri uzmanı değilim terapi yapamam ama yol gösterebilirim.
Hayır linç etmek için yazmadım. Madem bize kendi aynanızı tutmuşsunuz yorumlamamızı istemişsiniz. Bende aynanızdan yansıyan hakikati söyledim.Ama kırıcı davranmışsınız. Linç etmek için yazmışsınız. Aynaya bakıp kendimi göremediğim için burda daha nesnel yorumlar alabilmek için açtım konuyu. Neyse
Arkadaşlık ilişkileriniz için birşey diyemem ama duygusal ilişkileriniz için çizdiğiniz profil çokta yaşadıklarınizla örtüşmüyor.Yazdığınızın ekran görüntüsünü aldım. Tekrar okuyacağım.
"Bir insanı kaybetme korkusu yaşamak " demissiniz ya. Sanırım ben çok güveniyorum etrafımdaki insanlara. Sevme kapasitem de kısıtlı bu yüzden. Değer verme kapasitem de. Ben insanlar hayatımdan çıkınca onların kıymetli olduklarını anlayıp çok acı çekiyorum sonra tekrar sistemime alıyorum. Sağolsunlar arkadaşlarım da hep anlayışlı çıktılar.
Ama yazdıklarınızı tekrar okuyacağım. Içimde bir yerlere dokundunuz.
bu biraz da şey gibi aslında bu güvensizlik, bu tartışma ortamı ve onların sizi terk etmesi kendi içinizde bak gördün mü ben sana demiştim dedirtiyor. kendi mutsuzluğunuz üzerinden bir şeylerin sağlamasını yapıyorsunuz. kendinizi korumak için güzel bir tavır olsa da yapıcı değil. verici olmayı deneyin derim. bir şey almak öncelikli amaç olmadan insanlara bir şeyler sunun. gerçekten sizi seven insanlar karşılık verecektir. menfaat isteyenler sadece almak isteyecektir. insanları ayırmanın daha güzel bir yolu yok.
Hayır linç etmek için yazmadım. Madem bize kendi aynanızı tutmuşsunuz yorumlamamızı istemişsiniz. Bende aynanızdan yansıyan hakikati söyledim.
" Yukarı da da yazdım ayna eğriye doğru doğruya eğri demez hakikati gösterir " diye.
Şimdi eğri gözükene doğru mu deseydim ? Ne ise görünen onu söyledim.
Canım bak hala haklıyım sanki diyorsun yapma. Sadece kendin odaklasının narsist kişilik bozukluğunda var bence. Elbette ihtiyaç duymadan da yaşayabilirsin ama bunu sen itme kendine yani ne olmalılar ne olmalılar abartıysa törpüle çok azsa sosyalleş. Değersizlik duygularınında çocukluktan kaynaklandığını düşünüyorum ya da başka birşey tetiklemiş olmalı. Kaç senelik arkadaşım nişanlımı eşimi kıskandı sırf o dönemde onunda ilgilenmedim diye. İşimi bırakıp çeyizimi evimi hanfendiyle ilgilenicekmişim. Neymiş nişanımda ilgilenmemişim. Halleriniz çok benzer o da kendini haklı görürdü kimsesi yok şuan ailesiylede sıkıntılı sürekli trip ve kavga ediyor. Yapma sende bunu kendine mutlu olmak için başkalarının ilgisine ihtiyacın yok.Benim sosyallik anlayışım da normal değil ama farkındayım. Derinlik yok ilişkilerimde. En son erich fromm sevme sanatı kitabını okurken farkettim. Ben sevmeyi bilmiyorum. Gerçekten bilmiyorum. Içimde bi çekirdekte sorun var. Orayı tam çözemedim. Sanki yalnız kalabilsem, arkadaşlarıma ihtiyaç duymadan yaşayabilsem sorun buymuş gibi geliyor. Ya da doğru davranmam lazım ama neyi düzelteceğim?
Farkındayım değersizlik duygularım yüzünden etrafımdan bu kadar beklentilere giriyorum. Ama nerde yanlışım onu farkedemiyorum. Mesela erkek arkadaşım ben istedim.diye o baklavayı bana yaptirmaliydi . Yani ne biliyim haklıyım sanki
belki de bekliyorsunuz. dürüst olmak gerekirse zaten insan ilişkileri bir çeşit alışveriş aslında. en azından hepimiz değer gördüğümüzü hissetmek, görmek istiyoruz. ama bu bana baklava almayı unuttun küstüm sana olmamalı. insan bu unutabilir. ha bir insan söylediğiniz her şeyi unutuyor ya da göz ardı ediyorsa zaten o insanla ilişki kurmamanız gerekir. ama bunun yolu tartışmak olmamalı. çok sevdiğiniz bir insanla gemileri yakmadan önce derdinizi nazik bir şekilde anlatabilecek bir yol yaratmalısınız kendinize.Aslında aşırı verici bir insanım. Cidden bazen vericiliğim ay sonu bütçemi aşacak kadar oluyor. Acaba karşılık mi bekliyorum bu vericiliğime ondan mi çok bozuluyorum istediğim olmadı diye ?
Adam unutmayıp getirse bile bu sıcak değil ve damağıma yapışmıyor, sen beni yeterince sevmiyorsun derdi konu sahibi kuvvetle muhtemel.Kimsenin mukemmel oldugunu dusunmuyorum. Saysam gecmiste bir ton utanç verici ve suanda da sevmedigim ozelligim cikar benim de ama siz de tam insani gicik edecek şeyleri toplamişsiniz bunyenizde.
Ben de kendimi simarik, ilgi delisi saniyor(d)um. Sicak ve damagima yapisacak baklava getir ne yaBen orada koptum. Hani istemeniz tamam da olmayinca suclamak, ayrilmak...
İlgi iyidir hoştur ama gercekten suyunu cikartmamak lazim. Kendinizi sevmeniz guzel ama bulunmaz biri de degilsiniz bunj kabul edin önce hayatiniza giren insanlara köle muamelesi yapmaniz uzun vadede ilişkilerini her zaman sıkıntıya sokar.
Arkadaşlık ilişkileriniz için birşey diyemem ama duygusal ilişkileriniz için çizdiğiniz profil çokta yaşadıklarınizla örtüşmüyor.
Eski konularıniza bakayım dedim, eski eşinizle ilgili açtığınız konulari bilen ve oldukça etkinlenmis biri olarak kaybetme korkusu yaşamamak bir tarafa, kendinizden, fikirlerinizden, isteklerinizden vazgeçecek kadar bağımlı bir kişiliğiniz var. Burada kendinizi ne kadar şımarık diyeceğimiz bir profilde tanismissiniz. Aslında öyle değil, daha önce ki konularıniza, yorumlarınıza bakarak yazıyorum bunu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?