- 8 Ekim 2012
- 16.934
- 9.114
-
- Konu Sahibi alonedark18
- #61
İçim çok tuhaf oldu
İçim çok tuhaf olduIkinci bebeğe hamile kaldım hatta konu açtım sonra düşük yaşadım evimde otururken birden bire sebepsizce.. başta biraz duraksamıştım bebek olacak diye naz etmiştim istemsizce ama artık gitti belkide beni hissetti... o yüzden şükredin hayat kaçmıyo, aksine nice güzel günler geliyo çocuklarınızla Zaten ilki kocaman olmuş zamanla alışırsınız bence.
Ne ile korunuyordunuz canımalti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldımkaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusune yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...
Amin inşallah. Allah gönlünüze göre versinimzanızı görünce içimden geçirdim ..
Bana uğur olun inşallah şansss
inşallah ben de hayırlısı ise hamileliğimin 7.haftasında olmuş olurummmm en hayırlı en güzel en güzel şekildeee
tam bunu yazacaktım linç yerim diye yazmadımBen yapmayın etmeyin anne olamayanlari düşünün demicem.Bu problemi yaşayanların sorumlusu doğum yapan kadınlar değil Bu nasıl saçma bı yaklaşım.İnsan anne oldu diye kendinden mi vazgeçmeli,hayatını sadece çocuklara mi adamali oldu olacak kocadan da vazgeçelim.Bence işe girme sansiniz varsa olabilir.Ben doğumdan sonra ücretli iznim bitince ise donucem Allah izin verirse.Evde oturup napim.Bebege de annem bakicak,zaten sonra da kreşe gitmesi taraftariyim.Yetiskinlerle değil yaşıtlarıyla sosyalleşmeli.
-Çocuğumu tek başına büyüttüm lafını hiç anlamam-Çocuğumu tek başına büyüttüm lafını hiç anlamam o sizin çocuğunuz tabiki siz büyüteceksiniz anne veya kv hiç mecbur değil. Ben uzun zamandır korunuyorum doğum kontrol hapı mesela saat kurdum 2 dk bile geçirmiyorum saatini hiç bir problem yaşamadım çünkü ben çocuk büyütecek biri değilim kendim mutsuz çocuk mutsuz
Allah korusun olursa da hiç düşünmem aldırırım çünkü onu mutsuz edeceğimi biliyorum bana ihtiyacı olan bir varlığın sorumluluğunu başkasına yükleyerek ne ona ne de çevremdeki insanlara eziyet edemem.
Size önerim sabredin ve lütfen çocuğunuzu mutsuz etmeyin gerekirse destek alın. Akşam 1 saat de olsa eşiniz ilgileniyormuş bırakın mutfağı işi gücü 1 saat yürüyüş yapın kulaklığınızı alıp emin olun çok iyi gelecek. Sizi anlıyorum kırıcı olduysam özür dilerim ama bebeğinizin bir suçu yok o size muhtaç ve sizin gerginliğiniz onu çok mutsuz eder.
ben keske dememek icin ücretsiz izin almistim.zaten bakacak kimse de yoktu. siz sansliymissiniz ki babaanne bakmış, asil bakmasa sorundu.. herkesin şartları farklı tabi. illa maddi degil benim bi arkadaşım maddi iyi olduğu halde annesine baktırdı, çünkü bakacak halim kalmıyor diye. kimseyi yargilayamam..Oğlum 2 buçuk yaşında. Öğretmenim 9 aylık olana kadar oğluma kendim baktım sonrasında babaanesi. Maddi olarak tüm birikimimiz giderdi çalışmaya başlamasam. Keşke diyorum 2 yaşına kadar kendim bakabilseydim.
1 yılınız kalmış. Evet annelik zor ama büyüdükçe geçecek bu kaygılarınız. 2 yaşından sonra yine anneniz de bakabilir veya uygun kreşe verebilirsiniz.
Bir bakmışsınız bebeğiniz de büyümüş size yardım ediyor sofra kurmaya
Ben yapmayın etmeyin anne olamayanlari düşünün demicem.Bu problemi yaşayanların sorumlusu doğum yapan kadınlar değil Bu nasıl saçma bı yaklaşım.İnsan anne oldu diye kendinden mi vazgeçmeli,hayatını sadece çocuklara mi adamali oldu olacak kocadan da vazgeçelim.Bence işe girme sansiniz varsa olabilir.Ben doğumdan sonra ücretli iznim bitince ise donucem Allah izin verirse.Evde oturup napim.Bebege de annem bakicak,zaten sonra da kreşe gitmesi taraftariyim.Yetiskinlerle değil yaşıtlarıyla sosyalleşmeli.
Öyle imkanı olan gidip çalışıyor olmayan da keşke diyor. Ama sonuçta büyüyorlar gözümüzün önünde. Fark etmiyoruz bazen ama zaman geçiyor.ben keske dememek icin ücretsiz izin almistim.zaten bakacak kimse de yoktu. siz sansliymissiniz ki babaanne bakmış, asil bakmasa sorundu.. herkesin şartları farklı tabi. illa maddi degil benim bi arkadaşım maddi iyi olduğu halde annesine baktırdı, çünkü bakacak halim kalmıyor diye. kimseyi yargilayamam..
Tapmak ne demek ya. Ufacık bir eleştiri aldığınızda görüşlerinize alakası olmayan herşeyi katıp karıştırmakla daha bir haklıyım imajı çizdiğinizi mi sanıyorsunuz? Size göre benim düşüncem saçma bana göre konu sahibinin düşüncesi saçma ve ötesi.....O kadar saçma ki yazdığınız. Kadının bir tel destekçisi yok. Çalışıp kendi dünyasını biraz evden uzak tutmak istemesinin nesi anormal. İnsan bu. Yeri gelir kendi evladı bile onu bıktırabilir.bazı kadınları hiç anlamıyorum. Bir kadın anne olunca onun evladına tapıp kendini unutmasını bekliyorlar. Ne yapsın peki konu sahibi? Evde boğulmaya devam mı etsin
Üzüldüğünüz için sabırlar diliyorum yoksa bütün bebekler cennet kuşu.Sağolun.. 28 haftalık hamileyim teşhis spina befida ve hidrosefali olduğunu söylediler
Ilk kizim 6aylikken ayrildim. Herseyiyle a dan z ye ben ilgilendim. Annemin bana tek faydasi yemek is guc skntim olmuyodu ama bebek buyuturken hic faydasi olmadi diyebilirim. Hasta olmaya bile hakkim yoktu dusun.alti sene ilk çocuğumu tek başına büyüttüm bu süreçte hep işe girmek istedim aile desteği göremedim bırakıp işe gitmek konusunda eşimde kreslere kesinlikle karşı çıktı hep önüme durdu hiç destek olmadı calisan anne olmama böyle senelerin geçti tam umudum yeniden doğdu iş arayışına çıktım derken hiç beklemedigim zamanda iş başvuruları arasında hamile kaldımkaza kurbanı oldu ..(.olmaz olmaz demeyin oluyor bende hep öyle derdim bu ayrı bir konu !!)
neyse hamilelik doğum evde durma bunalımlari derken zar zor bebeğimi bir yaşına getirdim şükür. bu süreçte büyük çocuğun online eğitimi ve bebek bakımı beni epey yıprattı daha önce konu da açmıştım ....şimdi hep aklımda şu kaldı istemsizce bebeğim olmasaydı çok rahat bir hayatım olacaktı 7 yaşındaki kızımla zaten arkadaş gibi olduk neredeyse bana hiç zararı yok ....TM gençliğimi yaşamaya baslayacakken şimdi de bebek. bu düşünce beni annelikten soğutmaya başladı ... pişmanlık duygusune yapacağımı bilmiyorum.....gezmeye gidiyoruz kızım giyiniyor ediyor hallediyor ama şimdide bebeği hazırlamak , zaten hiç durmuyor çok mızmız ne yani diyorum şimdi de otuzlu yıllarım mi yanacak ? hani benim gençliğim diye içimde beni mutsuz eden düşünceler var. bu da beni vicdanen rahatsız ediyor bebeğime karşı ama zamanı tutamıyorum . yasayamadigimi hissediyorum ...arkadaşlarım bir cafede toplanıp beni de cagardiklarinda bir saatlik bari ev ve çocuk ortamından kurtulmak istiyorum ama bırakacak kimse yok ailelerden pek fayda yok. bebeğimle gittim öyle ortaama ama burnumdab geldi kustuu ağladı durmadı emmek istedi ... ha ev ha dışarısı ne farkeder ....ne yapicam ben lutgen bana fikir verin. eşime akşam bir saatligine bırakıyorum bazen takılıyorum anlik iyi geliyor sonra yine rutin.
sanki hayatı kaçırıyorum , gençlik elden gidiyor yasayamadan , ve tutamıyorum zamani
kreşe versem 1 yaş için çok erken ....tamam güzel bir iş bulsam isim otursa yerine kalıcı olarak çalışacağımi bilsem biseler düşünebilirim ama ilk etapta iş bulmam gerek ....annemde kış ayı evde olduğundan bir deneriz bakalım sen iş bak dedi . ise girersem düzelir mi herşey ? canım sıkkın ...
Sandriyon nasılsın?Ilk kizim 6aylikken ayrildim. Herseyiyle a dan z ye ben ilgilendim. Annemin bana tek faydasi yemek is guc skntim olmuyodu ama bebek buyuturken hic faydasi olmadi diyebilirim. Hasta olmaya bile hakkim yoktu dusun.
Sonra evlendim 2.bebegim dohdugunda kizim 10 yasindaydi. Suan cok zorlaniyorum. Ama gececek biliyorum
Bol bol sabir
Ben çalışan bir anneyim. 4 yaşında ve 5 aylık iki oğlum var. Büyük kreşe gidiyor, küçüge de, ben işteyken annem, uydukca kayınvalidem bakıyorlar sagolsunlar.ben iş bulayım annemde deneme aşamasında olsun beni yarı yolda bırakmaz belki.
peki kreslerin genel fiyatı nedir biliyor musunuz ....yani çok pahalı gibi ...benim en fazla alacağım askeri ücret olur ...çoğu oraya gidecek yinede degermi ?