ikinci çocuk ağır geldi ;(

İçim çok tuhaf oldu
 
Belki tepki alıcam ama allaha cok sukur saglikli evlatlarim diye dua edin bence.
Bende yeni dogum yaptim 5 yasina girecek oglim var.
Gece hic uyumuyor bebegim sag olsun o uyuyor oglum uyaniyor gunlerdir belki 3 er saatlik uykularla ayakta durmaya calisiyorum.
Esimden destek goruyorum cok sukur.
Annemi dogumdan 4 gun sonra kaybettim.
Onun etkisi mi bilmiyorum ama bu cocuklar bize gonderilmis melekler degerini bilmek lazim.
İş konusu sizin bileceginiz mesele oglumda da 2 sene ucretsiz izin aldim simdi yine 2 sene alıcam.
Bazılari butun maasını kres bakıcı vermeyi tercih eder bazılari evde oturup cocuguna bakmayi.
O karar sizin artik bence ikisininde mantikli sebepleri var.
Ama sikayet etmeyin cocuklarinizindan.
 
Ne ile korunuyordunuz canım
 
Sizin yaşadıklarınızı 25 yaşında anne olduğumda yaşadım,ilk bebeğimdi tecrübesizdim.Üstelik hala örgün olarak üniversite okuyordum. Çevremde herkesin , hadi çocuk zamanınız geldi gazına gelerek bebek düşünmüştüm. Postpartum depresyonuna girdim.Üstelik evliliğim de iyice kötü gitmeye başlamıştı,boşanma aşamasına defalarca geliyordum ama çocuk da vardı. O depresyonla hayatım bitti diye düşünürken , araştırarak-okuyarak ve bu süreç geçici diyerek bugünlere geldim. Şuan kızım 25 aylık ve biraz çocuğa da bağlı ama 2 yaştan sonra bence biraz rahatlıyorsunuz. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki ama bu süreç geçici. 1-1.5 yıl daha geçtikten sonra zorluğu biraz daha azalacak.
 
tam bunu yazacaktım linç yerim diye yazmadım
 
-Çocuğumu tek başına büyüttüm lafını hiç anlamam-
demissiniz ya, birgun çocuğunuz olunca anlarsınız, gercekten bu laf cok doğru, arkadaslarımı en cok çocuğum olunca anladım..
diyorlardı 3 saatlik uykuyla geldim vs. sabaha kadar 10 kere kalk uyut geri yat, tekrar basa sar. Varlıklarına 1000 şükür ama kisi yıpranıyor. kapı çalsın istenmiyor. kargo vs gelirse uyandirirsa geri uyutmak 1 saati buluyordu bazen..o zaman anladım niye zillere bebek uyuyor basmayın yazıyorlar..
-cunku hani bazen insanlik hali birseye moraliniz bozuk olur da bir arkadasınız gelir konuşup paylaşınca bi rahatlık gelir ya. insan bazen bunalıyor, bi 5 dk birinini kucağına bırakma istegi, karnım acıkıyordu, bi tabak yemek yok. kucağına biri alsa hızlıca yemek yeme şansım olurdu mesela, bunlar bi insani yıpratamaz mi bu şikayet degil. insani ihtiyaclar.
insani kotu sorumsuz anne yapmaz. elbette aileler destek olmak zorunda degiller ama ayni mantıkla arkadaslar da derdinizi dinlemek zorunda degiller. o isler öyle olmuyor. hastaneye gitme durumum varken ufak çocuğu kar kis insan istiyor ki 1 saat biri baksa. esim isten izin alamıyor mesela. dr a muayene girecekken cocuk kucagimda mi muayene olayım.. arkadaşım geldi Allah razı olsun. evde çocuğuma bakarken 1 saat taksiyle kosa kosa gidip gelmiştim.
insallah size birileri destek olur da bunları hic yasamazsınız...
-şikayet degil bazen insan yıpranıyor demek istediğim bu sadece..
 
Calismaya baslarsan bu depresyondan cikarsin. Sen yoksun suan, cunku sen suan anne ve eşsin. Hayat kisa, kendine zaman ayir. Icinde kalanlari yap. Kendini sevdikce daha iyi bir anne ve es olursun zaten. Kolay gelsin
 
Oğlum 2 buçuk yaşında. Öğretmenim 9 aylık olana kadar oğluma kendim baktım sonrasında babaanesi. Maddi olarak tüm birikimimiz giderdi çalışmaya başlamasam. Keşke diyorum 2 yaşına kadar kendim bakabilseydim.
1 yılınız kalmış. Evet annelik zor ama büyüdükçe geçecek bu kaygılarınız. 2 yaşından sonra yine anneniz de bakabilir veya uygun kreşe verebilirsiniz.
Bir bakmışsınız bebeğiniz de büyümüş size yardım ediyor sofra kurmaya
 
Kürtaj bilgisi almak isteyenlere ve çocuklu hayattan yorulduğunu ifade edenlere yönelik yazılan bu yorumlar artık sabit ve inanılmaz rahatsız edici.

Binim çiçiğim ilmiyir şikrit.
Neden? Anlaşma mı vardı? X'in olmayacak, onun yerine senin olacak sen de çıtını çıkarmayacaksın mı dendi?

Oksijen maskeleri için de önce kendinize sonra yanınızakine denir, önce can, sonra canan.
Psikolojik olarak kendini yorgun ve mutsuz hisseden bir insana şükret demenin faydası ne?
Çalışmak sadece para kazanmak için değildir, şu salgın döneminde bi' parka gitmenin, uygun bir yolda yürümenin, ev dışına çıkmanın önemi gözümüze gözümüze girmedi mi? Ev dar gelmedi mi?

Salın insanları artık ya.

Konu sahibi, yarı zamanlı bir iş bulsanız o bile rahatlatır sizi. İş sonrası yarım saat bir yerde oturup çay kahve içmek, mağazaların önünden geçip eve öyle gitmek bile hafifletir yükünüzü. Mesleğinizi bilmiyorum, var mı onu da biliyorum, tek söyleyebileceğim uzun saatlerdense yarı zamanlı işlere bakmanız. Evden dışarı adım atmak istiyorsunuz ama emin olun uzun saatler olması sizi dahi şüpheye düşürebilir, cesaretinizi kırabilir. Gönlünüze göre olur umarım.
 
ben keske dememek icin ücretsiz izin almistim.zaten bakacak kimse de yoktu. siz sansliymissiniz ki babaanne bakmış, asil bakmasa sorundu.. herkesin şartları farklı tabi. illa maddi degil benim bi arkadaşım maddi iyi olduğu halde annesine baktırdı, çünkü bakacak halim kalmıyor diye. kimseyi yargilayamam..
 

Bir anne olarak cok katiliyorum. Zor zamanlar geciren bir anneye "böyle yapma, bak bunun cocugu olmuyor, bunun cocugu hasta, bunun cocugu öldü.." gibi örnekler vermek aslinda psikolojik siddetin bir türü. Kadin zaten dertli üstüne sucluluk duygusunu eklemeye gerek yok. Her anne kendini ve durumunu sorgulayabilir, tökezleyebilir. Önemli olan destek olmak. Bu konuda en büyük sorun konu sahibinin kendine bir saat ayiracak kadar etrafinda destegi olmamasi. Esini de bu konuda acayip bencil buldum. Kadinin calismasina karsi, ama kadinin yükünü hafifletecek birseyler yaptigini da zannetmiyorum.
 
Öyle imkanı olan gidip çalışıyor olmayan da keşke diyor. Ama sonuçta büyüyorlar gözümüzün önünde. Fark etmiyoruz bazen ama zaman geçiyor.
 
Tapmak ne demek ya. Ufacık bir eleştiri aldığınızda görüşlerinize alakası olmayan herşeyi katıp karıştırmakla daha bir haklıyım imajı çizdiğinizi mi sanıyorsunuz? Size göre benim düşüncem saçma bana göre konu sahibinin düşüncesi saçma ve ötesi.....
Annemin benden bıktığı küçücük bir bebek olmak istemezdim, birşeyler uyandımı zihninizde?
Ben de anneyim, ben de çocuğumu ilk doğduğu andan itibaren yalnızca eşimle büyüttüm, kendimi unutmayı tercih etsem oturup vay ben çocuk doğurdum hayatım bitti kucağıma evlat değil başıma felaket geldi diye düşünürdüm çoğu kadın gibi.
Ama ben evladı bir nimet olarak gördüm, el kadar bebeği kendime arkadaş yaptım, kusması mıçması ağlaması uyuması hepsi başım gözüm üstüne dedim hepsi için tebessüm ettim bebekle empati kurmaya çalıştım. Bunları ve dahasını yaparkende hiç kendimi unutmadım çünkü unutmak işime gelmedi. Unutmak işine gelip dövünmeyi seven çok kadın var malesef.
bunun bir ortası yokmu.yani ya bakıcıya-kreşe-anneye bırakılacak küçücük yavru işe gidilecek yada evde boğulmaya devam edilecek.
Konu sahibi bir çocuk yetiştirmiş bebek bakımı konusunda tecrübeli, 20 yaşında çocuk doğurmuş toy bir kadın değil.
Kendi bebeğe uyacağına bebeği kendine uydurabilir. Evde eşi yada diğer çocuğundan biraz destek alıp kendine zaman ayırabilir. Arkadaşlarıyla dışarıda görüşmek istediğinde annesinden-eşinden destek alabilir. Arkadaşlarıyla ev ortamında görüşebilir. İllaki çalışmak istiyorsa birkaç saatlik bir iş tercih edebilir.
konu sahibi kafeye gittiğinde bebeğin kusmasından bile dertlenmiş. Ya çok küçük daha minicik bebek, kusar ağlar uyur yani ne olacak hmmm annem dışarda arkadaşlarıyla görüşüyor aman kusmayayım bebeklik etmenin zamanı değil mi diyecek? Herşey sorun herşey sıkıntı herşey boğulma sebebi. Bu kadar kasmaya gerek yok, şikayetlenmeye gerek yok. Mevzu bahis evlat.
 
Beklemedigin anda oldugu icin hazirliksiz yakalanmissin ama 1-2 sene sonra cok daha kolay olacak hersey. Tekrar hamile kalmazsan tabii is bulsan zaten bi kac sene icinde kardes yapayim diyecektin dogurmussun kurtulmussun yani.. dedigim gibi bi kac seneye kimse belini bukemez daha.. hem en zoruda gecmis cocuk ek gidaya baslamis yakinda yururde.. parka oraya biraya gotursen vakit dolar.. ha babasina 1 saat birak git arkadaslarinla

is konusunda ise ruhsal sagligin icin basla ise bencede ama
Bu defada yorgunluktan sikayet edeceksin biliyorum
 
Kariyer hedefiniz yoksa kreş yaşına gelsin bebeginiz öyle başlayın. Onun harici ben bulundugum yerde yalnızım, eşim geçici görevle 2 yıl yok ailem 10 saatlik mesafede ama 1 yaşında kızımı bakıcıya verdim. Bakıcıyı anneanne gibi seviyor.Ben mutlu kızım mutlu idare ediyoruz.

Çok istiyorsanız biraz büyütüp başlayabilirsiniz.
 
Ilk kizim 6aylikken ayrildim. Herseyiyle a dan z ye ben ilgilendim. Annemin bana tek faydasi yemek is guc skntim olmuyodu ama bebek buyuturken hic faydasi olmadi diyebilirim. Hasta olmaya bile hakkim yoktu dusun.
Sonra evlendim 2.bebegim dohdugunda kizim 10 yasindaydi. Suan cok zorlaniyorum. Ama gececek biliyorum
Bol bol sabir
 
Sandriyon nasılsın?
Annenle durumlar nasıl?
Biraz rahatlayabildin mi?
 
Ben çalışan bir anneyim. 4 yaşında ve 5 aylık iki oğlum var. Büyük kreşe gidiyor, küçüge de, ben işteyken annem, uydukca kayınvalidem bakıyorlar sagolsunlar.
Ben de çok yorulduğumu hissediyorum. Gece sürekli uyanma, sabah zaten kalk, kocayı, oğlanı hazırla, bebeği toparla. Onları yollat, hazırlan işe git vs..
Ama yine de çalışmak derdim..
Sizi çok iyi anliyorum..
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…