- 12 Ekim 2008
- 2.210
- 748
- 163
- Konu Sahibi buzmavisi2
-
- #81
Haklısınız. Hayatımda iki kişi oldu. Birisi o biri de eşim. Belki ondan gelince kolayca kestirip atamadım. Üstelik seninle görüşmek istemiyorum desem, sen beni ne zannediyosun, sen olayı nasıl anladın, ben dostça gelmiştim sana diyebilirdi. Ayrıca öyle ise ben artniyetli olurdum. Anlamadım yani ben mi kötü düşünüyorum yoksa o mu
Haklısınız. Hayatımda iki kişi oldu. Birisi o biri de eşim. Belki ondan gelince kolayca kestirip atamadım. Üstelik seninle görüşmek istemiyorum desem, sen beni ne zannediyosun, sen olayı nasıl anladın, ben dostça gelmiştim sana diyebilirdi. Ayrıca öyle ise ben artniyetli olurdum. Anlamadım yani ben mi kötü düşünüyorum yoksa o mu
Haklısınız. Hayatımda iki kişi oldu. Birisi o biri de eşim. Belki ondan gelince kolayca kestirip atamadım. Üstelik seninle görüşmek istemiyorum desem, sen beni ne zannediyosun, sen olayı nasıl anladın, ben dostça gelmiştim sana diyebilirdi. Ayrıca öyle ise ben artniyetli olurdum. Anlamadım yani ben mi kötü düşünüyorum yoksa o mu
Ben evli değilim, bekarım. Okul yıllarından bir arkadaşım kontağa geçti, buluşmak istedi. Direk kendine dedim, ancak eşin de olursa olur diye. Kimseye yanlışım olmaz ama kadının duyupta rahatsız olma ihtimali bile çok korkunç geldi.
İnsanın öz eşinin sadakatinden işkillenmesini düşünemiyorum bile. Bu riski almaya değecek ne gibi birşey olabilir ki?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?