Iki cocuklu hayat ve tukenmislik

Kallavi kurabiye .!.:

Benim çocuklarımın arasında bir buçuk yaş var. Geçtim yani bu yollardan:) size tavsiyem kendinize vakit ayırmaya çalışın. Hergün ama. Bu sizi ve onları daha mutlu yapar. Yani illaki ikisinin de uyuduğu ya da sizin nisbeten rahat olduğunuz zamanlar oluyordur o vakitlerde hep yemek ya da ev toplama işine girişmeyin. Bugünler geçiyor ve onların o küçücük halini özlüyor insan.

Genişletmek için tıkla...

iggyzo .!.:

Çocuk istemiyorum , ne kadar doğru bir karar olduğuna her geçen gün kk konuları sayesinde anlıyorum.
evli olmak üreme zorunluluğu demek değildir.

Genişletmek için tıkla...

iggyzo .!.:

Çocuk istemiyorum , ne kadar doğru bir karar olduğuna her geçen gün kk konuları sayesinde anlıyorum.
evli olmak üreme zorunluluğu demek değildir.

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Iyi akşamlar hanımlar. Çaresizliğin dibine vurduğum için icimi dökmeye öyle ihtiyacim varki. Lütfen ümit verici şeyler söyleyin yoksa aklımı yitirecegim oğlum 3 yaşında kizim 9.5 aylik. Ikiside ayri ayri zorluyor beni oğlum herşeye ama herşeye ağlayan bir çocuk inanılmaz zor bir yapisi var. Söylediğimiz herşeyle inatlasir asla söz dinlemez. Evin içinde yarattığı tahribatlardan hic söz etmiyorum. Her fırsatta kardeşini dövüyor olmasındanda.. Kızım oğluma göre bir nebze daha iyi ama uyku konusunda sabrımin sınırına getiriyor beni her seferinde. Oğluma şu siralar tuvalet eğitimi veriyorum onun zorluğu bir yandan kızımın asla uyumayı kabul etmemesi bir yandan psikolojik olarak dibe vurdum. Her günüm kendimi sıkmakla geçiyor sabah 06:30 ta başlıyoruz akşam 9 a kadar ağlama sesleriyle geçiyor günüm. İkisine birden yetemiyorum bakımları konusunda zorlanmıyorum severek yapıyorum ama huysuzluklari resmen canımdan bezdirdi beni artık sabır tahammül kalmadı. Ne yapacagimi şaşırmış durumdayım her gun kendimi kasmaktan germekten hasta olacağım diye korkuyorum. Aslında yorgun ve uykusuz olmadigim zamanlar durumu bir şekilde idare ediyorum ama fiziksel ve ruhsal olarak yoruldugum zaman ağlamalarına huysuzluk yapmalarına zerre tahammülüm kalmıyor. Berbat bir anne olduğumu düşünüyorum artık. Üstelik insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum kendimi kişisel bakımımı yapmaya zamanım kalmıyor zaman kalsada gücüm kalmıyor yüzüm felaket çökmüş durumda aynada kendimi gördüğüm zaman kendi görüntümden ürküyorum adeta. Bazi saglik sorunlarim var cocuklarimi kimseye bırakıp gidemiyorum hastaneye. Annem var yakınımda pek bir desteği yok sağolsun anca kendini över durur ben 4 çocuk buyuttum senin gibi degildim hic bana çekmemişsin evin hep dağınık vs diye diye kafamı ütüler canımdan bezdiğim yetmiyor gibi birde onun dirdirini çekiyorum destek bekledigim zaman hic destek olmasa daha iyi. Kizima günde 4 öğün yemek hazırlıyorum ogluma 3 ogun tuvalet eğitimine başlamadan önce günde 10 postada alt değiştiriyordum günde ortalama iki posta çamaşır çalışıyor günümun geri kalan zamani oğlumun arkasını toparlamakla kızımı sakinlestirmekle geçiyor araya ev işlerini sıkıştırmaya calisiyorum bunları gördüğü halde eleştirmekten alıkoyamıyor kendisini sağolsun. Neyse konum annem değil zaten yas araligi az olan iki çocuklu hanımlar durumu nasıl idare ediyorsunuz lütfen bana bir fikir verin ferahlatıcı birşeyler söyleyin. Çocuklarım uyuduktan sonra vicdan azabı çekmek istemiyorum sabırsız davrandigim için. Kendimi fazla hirpalamadan çocuklarımı güzel güzel büyütmeyi çok istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda ciddi manada tıkandım

Genişletmek için tıkla...

strawberry_cake .!.:

Iyi akşamlar hanımlar. Çaresizliğin dibine vurduğum için icimi dökmeye öyle ihtiyacim varki. Lütfen ümit verici şeyler söyleyin yoksa aklımı yitirecegim oğlum 3 yaşında kizim 9.5 aylik. Ikiside ayri ayri zorluyor beni oğlum herşeye ama herşeye ağlayan bir çocuk inanılmaz zor bir yapisi var. Söylediğimiz herşeyle inatlasir asla söz dinlemez. Evin içinde yarattığı tahribatlardan hic söz etmiyorum. Her fırsatta kardeşini dövüyor olmasındanda.. Kızım oğluma göre bir nebze daha iyi ama uyku konusunda sabrımin sınırına getiriyor beni her seferinde. Oğluma şu siralar tuvalet eğitimi veriyorum onun zorluğu bir yandan kızımın asla uyumayı kabul etmemesi bir yandan psikolojik olarak dibe vurdum. Her günüm kendimi sıkmakla geçiyor sabah 06:30 ta başlıyoruz akşam 9 a kadar ağlama sesleriyle geçiyor günüm. İkisine birden yetemiyorum bakımları konusunda zorlanmıyorum severek yapıyorum ama huysuzluklari resmen canımdan bezdirdi beni artık sabır tahammül kalmadı. Ne yapacagimi şaşırmış durumdayım her gun kendimi kasmaktan germekten hasta olacağım diye korkuyorum. Aslında yorgun ve uykusuz olmadigim zamanlar durumu bir şekilde idare ediyorum ama fiziksel ve ruhsal olarak yoruldugum zaman ağlamalarına huysuzluk yapmalarına zerre tahammülüm kalmıyor. Berbat bir anne olduğumu düşünüyorum artık. Üstelik insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum kendimi kişisel bakımımı yapmaya zamanım kalmıyor zaman kalsada gücüm kalmıyor yüzüm felaket çökmüş durumda aynada kendimi gördüğüm zaman kendi görüntümden ürküyorum adeta. Bazi saglik sorunlarim var cocuklarimi kimseye bırakıp gidemiyorum hastaneye. Annem var yakınımda pek bir desteği yok sağolsun anca kendini över durur ben 4 çocuk buyuttum senin gibi degildim hic bana çekmemişsin evin hep dağınık vs diye diye kafamı ütüler canımdan bezdiğim yetmiyor gibi birde onun dirdirini çekiyorum destek bekledigim zaman hic destek olmasa daha iyi. Kizima günde 4 öğün yemek hazırlıyorum ogluma 3 ogun tuvalet eğitimine başlamadan önce günde 10 postada alt değiştiriyordum günde ortalama iki posta çamaşır çalışıyor günümun geri kalan zamani oğlumun arkasını toparlamakla kızımı sakinlestirmekle geçiyor araya ev işlerini sıkıştırmaya calisiyorum bunları gördüğü halde eleştirmekten alıkoyamıyor kendisini sağolsun. Neyse konum annem değil zaten yas araligi az olan iki çocuklu hanımlar durumu nasıl idare ediyorsunuz lütfen bana bir fikir verin ferahlatıcı birşeyler söyleyin. Çocuklarım uyuduktan sonra vicdan azabı çekmek istemiyorum sabırsız davrandigim için. Kendimi fazla hirpalamadan çocuklarımı güzel güzel büyütmeyi çok istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda ciddi manada tıkandım

Genişletmek için tıkla...

sensizasla321 .!.:

Bende cocuk ıstemıyorum. Ama acaba ılerde pısman olur muyum. Bırde dıyorum ılerde yegenlerım falan olcak. Onlara bakıp özenir mıyım

Genişletmek için tıkla...

samantha .!.:

Çocuğu uslu olanlar uyku ve yeme problemi olmayanlar rahat büyütüyor bu iş kocaman bi şans, sonra diger annelere ahkam kesiolar. Ikinci cocugu nasi korkmadan yapiosunuz ilki buyumemisken bu bana acayip gozukaralik geliyor.

Genişletmek için tıkla...