Bacım sen ne diyorsun?
Bak sen şu koca ayıyaDelirmeyen annenin ya çocuğu köşe minderi gibidir ya da hem bakıcı hem temizlik yardımcısı ayrı ayrı vardır
Bugün öyle delirdim ki, akşam koca ayı eve gelirken verdiğim siparişi almadığı için evi terkettim.
3 saat oturdum arabada, sonra kendime güldüm geri döndüm az önce
Ajshshshsh
Biri arabada yaşacaksa o sen olmalısın yaban, kaptırma locayı kocanaBak sen şu koca ayıya
Bende bu aralar kayış koptu cidden, eşime parlıyorum sürekli.
En son eşyalarımı toplayıp arabada yaşamaya başlıycam diyordu
Böyle böyle hepimiz delireceğiz hissediyorum
Yani belli ki eşi işte.
3 yaşında kızım var ve 31 haftalık hamileyim. Kızım aynı oğlunuz gibi bende yoruluyorum. Hareketlerim kısıtlı hamilelikten dolayı. Her gece uyudugunda bende çok vicdan yapıyorum sabirsizmi davrandım kiznasaydim diye. Kızım akici konuşmuyor daha . Doktorlar kreş önerdi. Haftada 5gun 8.30-12.30 arası gidicek. Sizinde imkanınız varsa gönderin derim çünkü kreş sadece konuşmasına etki etmiyormus. Söz dinleyen yemeğini duzenli yiyen, kural bilen çocuklar oluyorlarmış. Bizimkinin de tuvalet eğitim yok baslicam bakalım basarabilecekmiyizIyi akşamlar hanımlar. Çaresizliğin dibine vurduğum için icimi dökmeye öyle ihtiyacim varki. Lütfen ümit verici şeyler söyleyin yoksa aklımı yitirecegimoğlum 3 yaşında kizim 9.5 aylik. Ikiside ayri ayri zorluyor beni oğlum herşeye ama herşeye ağlayan bir çocuk inanılmaz zor bir yapisi var. Söylediğimiz herşeyle inatlasir asla söz dinlemez. Evin içinde yarattığı tahribatlardan hic söz etmiyorum. Her fırsatta kardeşini dövüyor olmasındanda.. Kızım oğluma göre bir nebze daha iyi ama uyku konusunda sabrımin sınırına getiriyor beni her seferinde. Oğluma şu siralar tuvalet eğitimi veriyorum onun zorluğu bir yandan kızımın asla uyumayı kabul etmemesi bir yandan psikolojik olarak dibe vurdum. Her günüm kendimi sıkmakla geçiyor sabah 06:30 ta başlıyoruz akşam 9 a kadar ağlama sesleriyle geçiyor günüm. İkisine birden yetemiyorum bakımları konusunda zorlanmıyorum severek yapıyorum ama huysuzluklari resmen canımdan bezdirdi beni artık sabır tahammül kalmadı. Ne yapacagimi şaşırmış durumdayım her gun kendimi kasmaktan germekten hasta olacağım diye korkuyorum. Aslında yorgun ve uykusuz olmadigim zamanlar durumu bir şekilde idare ediyorum ama fiziksel ve ruhsal olarak yoruldugum zaman ağlamalarına huysuzluk yapmalarına zerre tahammülüm kalmıyor. Berbat bir anne olduğumu düşünüyorum artık. Üstelik insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum kendimi kişisel bakımımı yapmaya zamanım kalmıyor zaman kalsada gücüm kalmıyor yüzüm felaket çökmüş durumda aynada kendimi gördüğüm zaman kendi görüntümden ürküyorum adeta. Bazi saglik sorunlarim var cocuklarimi kimseye bırakıp gidemiyorum hastaneye. Annem var yakınımda pek bir desteği yok sağolsun anca kendini över durur ben 4 çocuk buyuttum senin gibi degildim hic bana çekmemişsin evin hep dağınık vs diye diye kafamı ütüler canımdan bezdiğim yetmiyor gibi birde onun dirdirini çekiyorum destek bekledigim zaman hic destek olmasa daha iyi. Kizima günde 4 öğün yemek hazırlıyorum ogluma 3 ogun tuvalet eğitimine başlamadan önce günde 10 postada alt değiştiriyordum günde ortalama iki posta çamaşır çalışıyor günümun geri kalan zamani oğlumun arkasını toparlamakla kızımı sakinlestirmekle geçiyor araya ev işlerini sıkıştırmaya calisiyorum bunları gördüğü halde eleştirmekten alıkoyamıyor kendisini sağolsun. Neyse konum annem değil zaten yas araligi az olan iki çocuklu hanımlar durumu nasıl idare ediyorsunuz lütfen bana bir fikir verin ferahlatıcı birşeyler söyleyin. Çocuklarım uyuduktan sonra vicdan azabı çekmek istemiyorum sabırsız davrandigim için. Kendimi fazla hirpalamadan çocuklarımı güzel güzel büyütmeyi çok istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda ciddi manada tıkandım
Benim eşim çocuğu bir saat alıp götürse geldiğinde kapıyı açmak istemiyorum. Yatıp tavanı izlesem bile dinleniyorum bir saatte
Bazen buyudukce sorunlari da büyüyor diyenler oluyor ya, agizlarina kürekle vurasim geliyor.
Yok, hiç öyle değil mesela benim için.
Büyüdüklerinde ayrı eve çıkmayı düşünüyorum ya da yatılı okul.Bazen buyudukce sorunlari da büyüyor diyenler oluyor ya, agizlarina kürekle vurasim geliyor.
Ben hic emekli olmayi dusunmuyorum. Olene kadar calisacagim. En azindan calisirken dinleniyorum birazBüyüdüklerinde ayrı eve çıkmayı düşünüyorum ya da yatılı okul.
Bir büyüsünler de bakarız elbet çaresine
Anlamazlar bacım anlamazlarBuzluğa atılacak köfteyi kim yapacak işte asıl sorun bu
