- 13 Eylül 2019
- 510
- 489
- 33
- 38
- Konu Sahibi strawberry_cake
- #81
benim tek çocuğum var ama çalışan bir anneyim. ev işi yemek bulaşık sürekli koşturmaca halindeyim bende.
şunu fark ettim ama ben sakinsem çocuğum daha sakin oluyor. 31 aylık bizimki de. her şeye ağlama dönemleri. gündüz eşim bakıyor onun yanında sakin olan çocuk beni görünce ağlamaya nazlanmaya başlıyor. gün içinde beni özlediğinden bana geçiyor nazı sanırım. tüm işi gücü bırakıp sadece onunla ilgilenirsem ağlamaları huysuzlukları kalmıyor o kadar.
eve gittiğimde yemeğini yedirip 1,5 saat kadar dışarı çıkarıyorum.
gelince hemen diğer günün yemeğini yapıyorum aradan çıkıyor.
sonra da lego oynuyoruz baloncuk yapıyoruz kitap okuma saati masal anlatma saati hadi banyo yapalım derken derken gece 12 gibi uyumuş oluyor.
ben 7 de ayaktayım dinlenebiliyor musun dersen nerdee. allah sağlık versin ne yapalım.
şunu fark ettim ama ben sakinsem çocuğum daha sakin oluyor. 31 aylık bizimki de. her şeye ağlama dönemleri. gündüz eşim bakıyor onun yanında sakin olan çocuk beni görünce ağlamaya nazlanmaya başlıyor. gün içinde beni özlediğinden bana geçiyor nazı sanırım. tüm işi gücü bırakıp sadece onunla ilgilenirsem ağlamaları huysuzlukları kalmıyor o kadar.
eve gittiğimde yemeğini yedirip 1,5 saat kadar dışarı çıkarıyorum.
gelince hemen diğer günün yemeğini yapıyorum aradan çıkıyor.
sonra da lego oynuyoruz baloncuk yapıyoruz kitap okuma saati masal anlatma saati hadi banyo yapalım derken derken gece 12 gibi uyumuş oluyor.
ben 7 de ayaktayım dinlenebiliyor musun dersen nerdee. allah sağlık versin ne yapalım.
oğlum 3 yaşında kizim 9.5 aylik. Ikiside ayri ayri zorluyor beni oğlum herşeye ama herşeye ağlayan bir çocuk inanılmaz zor bir yapisi var. Söylediğimiz herşeyle inatlasir asla söz dinlemez. Evin içinde yarattığı tahribatlardan hic söz etmiyorum. Her fırsatta kardeşini dövüyor olmasındanda.. Kızım oğluma göre bir nebze daha iyi ama uyku konusunda sabrımin sınırına getiriyor beni her seferinde. Oğluma şu siralar tuvalet eğitimi veriyorum onun zorluğu bir yandan kızımın asla uyumayı kabul etmemesi bir yandan psikolojik olarak dibe vurdum. Her günüm kendimi sıkmakla geçiyor sabah 06:30 ta başlıyoruz akşam 9 a kadar ağlama sesleriyle geçiyor günüm. İkisine birden yetemiyorum bakımları konusunda zorlanmıyorum severek yapıyorum ama huysuzluklari resmen canımdan bezdirdi beni artık sabır tahammül kalmadı. Ne yapacagimi şaşırmış durumdayım her gun kendimi kasmaktan germekten hasta olacağım diye korkuyorum. Aslında yorgun ve uykusuz olmadigim zamanlar durumu bir şekilde idare ediyorum ama fiziksel ve ruhsal olarak yoruldugum zaman ağlamalarına huysuzluk yapmalarına zerre tahammülüm kalmıyor. Berbat bir anne olduğumu düşünüyorum artık. Üstelik insanlıktan çıkmış gibi hissediyorum kendimi kişisel bakımımı yapmaya zamanım kalmıyor zaman kalsada gücüm kalmıyor yüzüm felaket çökmüş durumda aynada kendimi gördüğüm zaman kendi görüntümden ürküyorum adeta. Bazi saglik sorunlarim var cocuklarimi kimseye bırakıp gidemiyorum hastaneye. Annem var yakınımda pek bir desteği yok sağolsun anca kendini över durur ben 4 çocuk buyuttum senin gibi degildim hic bana çekmemişsin evin hep dağınık vs diye diye kafamı ütüler canımdan bezdiğim yetmiyor gibi birde onun dirdirini çekiyorum destek bekledigim zaman hic destek olmasa daha iyi. Kizima günde 4 öğün yemek hazırlıyorum ogluma 3 ogun tuvalet eğitimine başlamadan önce günde 10 postada alt değiştiriyordum günde ortalama iki posta çamaşır çalışıyor günümun geri kalan zamani oğlumun arkasını toparlamakla kızımı sakinlestirmekle geçiyor araya ev işlerini sıkıştırmaya calisiyorum bunları gördüğü halde eleştirmekten alıkoyamıyor kendisini sağolsun. Neyse konum annem değil zaten yas araligi az olan iki çocuklu hanımlar durumu nasıl idare ediyorsunuz lütfen bana bir fikir verin ferahlatıcı birşeyler söyleyin. Çocuklarım uyuduktan sonra vicdan azabı çekmek istemiyorum sabırsız davrandigim için. Kendimi fazla hirpalamadan çocuklarımı güzel güzel büyütmeyi çok istiyorum ama bunu nasıl yapacağım konusunda ciddi manada tıkandım 
okuduklarımdan sonra ikinciyi kati suretle düşünmemeye karar verdim 
