Anneni dinleme, bos konusuyor. Onceden dort duvar arasinda büyümüyordu cocuklar. Komsuluk vardi. Birinin bi isi ciksa kapi komsusuna emanet edebiliyordu cocugunu ya da aksama sokakta oynayip eve gelince butun gece yorgun uyuyorduk. Eskilerin bu anlamda kendilerini ovmelerine deli oluyorum artik.
Benimkiler de 3 ve 1 yasinda. Ikisi de erkek ve asiri hareketliler. Bugun buyuk oglum kapiya bildiğiniz ucarak kafa atti. Kafa şişti, morardi. Ben onu sakinlestirirken kucuk tv unitesine kafasini carpti. Ikisi birden son ses agliyor, ben ciglik atmamak kendimi zor tuttum. Daha iki gun once kucuk fayans zemine yuzustu dustu, alni şişti, acile gittik. Simdi nasil bu kadar cok dusuyorlar, ne bicim annesin diyenler cikar. Butun gun peslerinden ayrılmıyorum ama kasla goz arasi oluyor. Gece desen dogru duzgun emmedigi halde zirt pirt uyanir. Ben de hic iyi değilim hic. Bir dokun bin ah işit oldu bu simdi
Ben ise basladim. 4 gun okula gidiyorum, o arada kv bakiyor. Sagolsun cok yardimci oluyor. Ben de okula gidince biraz kafa dagitiyorum. Insallah okullar kapanmaz
Bu arada esim jandarma. Aşırı yogun calisiyor. Haftaici, haftasonu fark etmiyor. Yine de yardimci oluyor elinden geldigince ama bu boluk porcuk uykular beni asiri zorluyor. Bas edemiyorum uykusuzlukla