Konuyu o kadar okunaklı ve güzel anlatmışsın ki , aslında sırf bu eğitim seviyesinden bile çok fazla akıla ihtiyacın olmadığı kanaatindeyim ...Boşandım, biri 3 biri 4,5 yaşında iki de oğlum var geçmiş evliliğimden.
Vurmalı, kırmalı bitmedi evliliğim aksine yürümeyeceğini ve mutlu olmadığıma net karar verdiğim gün çocuklarımı alıp çıktım hayatından.
Bu kararı verene kadar çok düşündüm, çok sabrettim düzelmesi için de elimden geleni yaptım sanıyorum bundan sebep o kapıyı kapattığım günden bugüne kadar eski eşimin (halen devam eden) dön ısrarlarına hiç kulak asmadım.Belki bi şans verseydim toparlanabilirdik bilmiyorum ama güvenimi geçmişte o kadar kırmıştı ki, böyle bir riski göze alamadım.
Boşanmaya kesin kararlı olduğum için, blöflük bi durum olmadığı için kendime ve çocuklarıma bi hayat kurmuştum artık, kuyruğunu indirdiğinde, gururu bi kenara bıraktığında gerçekten herşey için çok geçti.
İlk ayrıldığımda "eşek gibi döneceksin babaevinde 2 çocukla yapamazsın,beni boşayamazsın sen" diyen adam boşandıktan sonra ayaklarıma kapanmaya başladı, hala ısrarları devam ediyor.
Bunlardan bağımsız olarak apayrı bi konu var kafamı karıştıran;
Bi kaç ay önce bi proje için bir araya geldiğim, hemen hemen aynı tarihlerde eşlerimizden boşandığımız, üst düzey bi memurla tanıştım.Zekası ve bakış açısı, projeyi sahiplenişi falan bende gizli bir hayranlık uyandırdı, uzun bir zaman birlikte aynı iş üzerinde çalıştık ve çok da güzel bir iş çıkardık ortaya.
Zaman içerisinde bana karşı olan ilgisini belli etmeye başladı.
Ben de boş olmadığım için ilgisine karşılık verdim ve şuan maaşallahlık bir ilişkimiz var.
14 senelik bir evlilik yapmış ve bu evlilikten çocuğu olmamış.
İşi, çevresi, ailesi gerçekten çok nüfuzlu insanlar.
Herşeyi konuşabildiğim, paylaşabildiğim, akıl alabildiğim en önemlisi empati gücü çok yüksek ve gayet anlayışlı biri ve bunlar beni çok cezbediyor.
Elebette birbirimizi tanıyabilmek için çok fazla zamana ihtiyacımız var ama çok kuvvetli bir şekilde evlenmeyi istiyor, çocuklarımın evlenmemeiz durumunda etkilenmemesi için daha şimdiden pedagoglarla görüşüyor, planlar yapıyor vs.
Ben böyle şeylere gerçekten alışkın değilim, eski eşimle iletişim problemimiz o kadar üst düzeydeydiki, bu yaşadıklarım gerçek olamazmış, bi hayalin ruyanın içindeymişim, bi erkek bu kadar ruha dokunamaz, bu kadar halden anlayamaz, bu kadar değerli hissettiremez diye düşünüyorum çoğu zaman.
Velhasılı, olası bir evlilik kararında çocuklarıma nasıl yaklaşmam gerektiğini, onlara durumu nasıl anlatacağımı bilemiyorum.(çocuklarımın ikisi de henüz çok küçükler)
Yaşadığım olaylar (boşanmak) onların seçimi olmadığı halde bizim yaptığımız hataların ceremesini zaten hayatları boyunca çekecekler, bu yüzden bir hata daha yapmak istemiyorum.
İkinci evlilik yapmak, çocuklu bir kadın için doğru mu?
Bunu nasıl yapabilirim, eski eş muhtemelen duruma aydığında çirkinleşecektir, çocuklarımı bana silah olarak kullanacaktır, onları bu süreçten an az hasarla nasıl çıkarabilirim.
Çocuklar yeni ebeveynine (abi mi? baba mı? buna çocuklarım karar verecek) alışabilecekler mi?
Beni dışlarlar mı? suçlarlar mı?
Milyonlarca soru..
Çok korkuyorum çocuklarımın olumsuz olarak zerre kadar etkilenmesinden.
Daha önce yaşayan, çocuklarıyla ikinci evliliğini yaşayan hemcinslerimden tecrübelerini paylaşmalarını rica ediyorum.
Teşekkür ederim şimdiden, fikirleriniz için.
Yok hayir onun oglunun sorunlari cok basitti , beni yipratmadi , o sadece beni kabullenmeyip cildirtmak icin tonla sey denedi ama ben cildirmayip guler tuzle davranmaya devam edince alisti bize :) cok sukur ondan yana hic sorunum yokYazdıkların için çok teşekkür ederim, ve bebeğiniz sağlıkla büyüsün inşallah :)
Zaten en az önümüzdeki 2 yıl için evlilik gibi bir fikrimiz yok,
Şuan o da beni tanıma aşamasında, çocuk nedir? nasıl bakılır? nelere yol açar? ağlaması, bağırması, tutturması..
Bunların hiçbirisine henüz vakıf değil.
Ama ben uzun uzadıya anlatıyorum, yaşadığım ne kadar olumsuzluk varsa paylaşmaya çalışıyorum.
Çocukların kaprislerinden, zorluklarından bahsediyorum sık sık.
Yaşamadan önce bilgi sahibi olsun diye.
Evliliğe net karar vermeden önce aynı evde yaşamak gibi bi lüksüm olmasa da çocuklarla birlikte kısa kısa tatiller yapabiliriz.
Hem o çocuklu hayatı öğrenir hem çocuklarla iletişimini gözlemleme şansım olur, bunları konuşuyoruz zaten aramızda.
"Ben mükemmel bir hayatımız olacak, hiç sorun yaşamıcaz demiyorum, senin tecrübelerin, benim sabrım ve merhametimle bu durumu en az hasarla atlatmaya çalışacağız diyorum" diyor, bu bakış açısını seviyorum.
kendini kadırmayan, akılcı.
Yaşadığınız sorunları detaylı dinlemeyi çok isterim, mesela çocuğunuzda bir değişim gözlemlediniz mi? bir huzursuzluk.
Nedense sizin sorunları eşinizin 16 yaşındaki oğlundan dolayı yaşadığınızı düşündüm bir an.
Iyi örnekler de çok fazla,Ben artik iyice karamsarim bu konularda.yolda kendi arabalarinda cok yaramazlik yaptigi icin dort yasindaki kendi oglunu kendi eliyle bogan baba,karisinin onceki evliliginden olan iki oglunu ve kendi esini olduren birde esinin kizina tecavuz eden uvey baba haberlerini yakin zamanda okuyunca yok ben olmaz diyorum.kusura bakmayin icinizi kararttim.
Eşi tarafından aldatılmış.
Konuyu okuyunca sizin adınıza zerre endişe duymadım. Bazı konularda “eyvah bu kadın kendini yakacak” veya “ne mantıksız bir insan” diye üzülerek endişeye kapılıyorum. Sizden yana öyle bir durum yok. Hata yapma olasılığı her insan evladı için baki de olsa, sizin için düşük bir ihtimal.
Tek tavsiyem acele etmeyin. Yuvaları yıkılmış iki insanın tekrar bir yuva kurabilmeleri için epey bakım-onarım çalışması yapmaları gerekiyor. Birbirinizi iyice tanıyın. Çocuklarla olan ilişkisini gözlemleyin. Çocuklu hayatın zorlukları karşısında nasıl davranacak? Kaos gibi bir tatilde mesela? Veya acil bir durumda? Küçük olanın kendini kaybedip şımarıklık krizine girdiği bir anda nasıl bir baba olacak? Bu onun açısından gözlemlenmesi gerekenler..
Tabi bir de çocuklar var. Onlar zaten her şeyden önemli. Tanıyorlar mı? Seviyorlar mı? Güveniyorlar mı? Yaşam tarzınızı bilmiyorum ama keşke evlenmeden önce ev hayatı konusunda biraz daha içli dışlı olma fırsatınız olsa. Birlikte yaşayın demek istemiyorum ama beraber yenen bir akşam yemeği veya eğlenceli bir oyun gecesi, haftasonu pikniği vs.. Evlenmeyi düşündüğünüz kişi ve çocuklarınızı mümkün olabildiğince farklı ortamda gözlemlemeniz çok iyi olurdu. Uzaktan kulağa hoş gelebilir ama aynı çatı altında yaşanan ev hayatı bambaşka bir şey. Temkinli olmakta fayda var.
Günün sonunda hiçbir çocuğun kendisine sevgi ve saygıyla yaklaşan ve her şeyden önemlisi “annesini mutlu eden” bir adamdan nefret edeceğini veya böyle bir adamı hayatına soktuğu için anneyi suçlayacağını sanmıyorum. Hakkınızda hayırlısı olur umarım.
ben neden evlilik diye sormak istiyorum. tamam adam çok istiyor ilgileniyor felan da. ya güzel bir şey yaşıyorsunuz aynı eve girince gelmiş geçmiş çoluk çocuk aynı güzel şeyler olabilecek mi bakalım. bana sorarsın bu şekilde devam etmeniz yolunda olur. evlilik olacaksa bile şu zaman için çok erken bence bir kaç ayın içinde ne kadar tanıyabilirsin ki?
Su kisma sektirsin demek istiyorum eski esinizeeşek gibi döneceksin babaevinde 2 çocukla yapamazsın,beni boşayamazsın sen"
Hayır, evlilik kararını falan almadık zaten henüz, buna karar verebilmek için bir kaç yıla ihtiyacımız var.
Ama sonucunun evlilik olmayacağı hiçbir ilişki için de çaba sarfetmek, zaman harcamak istemiyorum.
Böyle şeyler yaşamak için yaşım oldukça ileri :)
Aldatilmanin sebebide onemli bence.. sonuca goturen bi sebep vardir, bunu aldatani aklamak icin degil bilakis senin icinde olusabilecek sorunlar icin sordum.
Adam belki iktidarsiz..karisi belki o yuzden aldatti? Demiorumki karisi hakli ii yapmis.. ama seninde basini yakacak bi sorun. Anlatabildim mi?
Aldatilmak yanlis orasi kesin ne olursa olsun. ama illaki es tarafindan o yanlisa surukleyen etkenler vardir.
Önce gerçekten aldatılmış mı emin olmalısınız. Tek taraflı düşünmeyin yani..
Bir de neden çocukları olmamış?
Fiziksel problem mi varmış? kendileri mi istememiş? vs..
Bunların cevabı aklınıza yatsa bile evlilik için acele etmeyin derim..
Çocuklarınızın babası var ve hayatta..onu yok sayamazsınız ve başkasına baba dedirtmeye hakkınız yok çocuklara..
Yeni tanıştığınız kişinin karım aldattıda, bana yanlış yaptıda vs. türünden laf-ı güzaflarına çok inanmayın..kimse "benimde hatalarım vardı" demez ve yeni kadını ürkütmemek adına eskiyi kötüler..ki varsayalım ki kadın aldatmış olsun adam ideal bir eş olsa ne böyle birşeye gerek duyardı, ne de boşanmayı göze alırdı..temkinli yaklaşmakta fayda var..
Daha yeni boşanmışken, yeni tanışmışken niye hemen evlilik hayallerine daldınız ki? biraz zaman geçsin bir nefes alın..ilk karşınıza çıkanla evlenme zorunluluğunuz yok..zaten kötü kararlar hep aceleyle alınır..umarım o kişiyi tanıdıkça gerçek mutluluğa adım atarsınız.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?