- 13 Nisan 2007
- 33.099
- 100.368
- 1.123
- 45
Kocam iyi adamdır.
Yeminle benim dökülen gözyaşlarım onunkiyle karışır.
Ben bir ağlasam o üç ağlıyor.
O yüzden onun yanında da tutuyorum ya kendimi...
Kocam iyi adamdır.Laleciğim rabbim anneciğine şifa versin ama onları bu hale getiren biraz da sizin davranışlarınız bence. mesela günde 10 kere annemle konuşuyorum diyorsun bazı konularda. dolayısıyla annen her daim her şeyin içinde.
Patlıcan aldığını bile biliyor yani. başımızın tacı onlar gerekli ilgiyi,sevgiyi göatermeliyiz ama arada dur demeyi de bilmeliyiz.
Mesajlarından anladığım kadarıyla eşin çok iyi bir koca. yani o bile yaranamıyorsa ne yapsanız boş.
patlıcan bahane.Gerçekten prenses gibi büyütüldüm.
Aşırı bir düşkünlükleri var.
Ama konu sadece patlıcan değil.
Hiç bir şeyi beğenmiyor,onaylamıyor.
heh bende tam bunu demek istedimLale açık yazacağım ailenle çok iç içesin.. tabi ki annen, baban rahatsız olduğunda en mükemmel şekliyle ilgileneceksin ama onun haricinde kendi aileni ve huzurunu düşünmek zorundasın.. yazık yani, şu an içine attıklarınla senin hasta olmayacağının garantisi var mı? (allah korusun)
Her gün uğrama, günde 1 kere ara, ne oldu derse yoğunum de, ama lütfen kendi hayatını ailenden önceye al.. sana saygı duymuyor annen, bu böyle ne kadar gider..
Onu üzmekten de çok korkuyorum...allah anneciğini size bağışlasın, gelmiş geçmiş olsun.
ama ağla. kocan görsün ne olacak, en yakının değil mi?
bugün sana yarın ona değil mi?
bir şekilde rahatla.
saat kulesi güzeldir ama tarihi asansöre de git mesela bugün.
biz ankaralıların yerine de manzaraya bak, kocaman bir nefes al...geçecek...
Ameliyat öncesi bu kadar değildik.patlıcan bahane.
o günün bahanesi de o olmuş.
tahmin ettiğim üzere ailen sana aşırı düşkün, aşırı korumacı.
daha önce bu konuyla ilgili hiç konuşmanız olmadı mı annenle veya babanla?
Babam da biliyor bence.Haydaaaaaaaaaaaa 1 kg patlıcan nelere kadir olmuş. Annen babanı yanına göndermiş aradaki sorunu bulsun diye. Ne ilginç. Sorun patlıcan değil anam deseydin keşke.
Ameliyat öncesi bu kadar değildik.
Benim çizgilerim hep kalındı.
Ama ameliyat sonrası vicdanım sızlıyor her attığım adımda.
Ki hala evin en soğuk evladı benimdir.
Sarılayım,öpeyim yoktur bende kardeşlerim gibi. Onlar altlı üstlü otururken ben arka sokağı tercih etmiştim evlenirken bilerek mesela.
Buna da kızar bana laf geçiremez.
Geçmiş olsun anneciğine şifalar dilerim.O kadar güzel anlatmışsın ki kendini bende benzer bir durumdayım ama senin kadar tahammülümde kalmamış maalesef.Bazen çıldıracak gibi oluyorum.Benim annemde dominant maalesef.Sabır göstermekten ve alttan almaktan başka çaremiz yok maalesef.Birazda kardeşlerine mi söylesen acaba.İnsan nefes almak istiyor.
Yaşlı ve hasta kişilerle birarada olmak çok zor .Helede huysuzluğu varsa..Huyları daha katmerleniyor sanki.Küçük bir çocuk gibi sürekli ilgi bekliyorlar.Yetmiyor yetmiyor.Annemi hastaneden çıkardık bize getirdim banyosunu yaptırdık babam ve ben başındayız ama sürekli bir naz bir ilgi ihtiyacı.Yemeğimi getirin suyumu getirin sırtımı kaşıyın sırtımı kremleyin v.s ...Dediği hemen olmayıncada vay benim kimsem yokta ben kimsesizimde v.ç vs..Dediği oluncada elini seveyim yavrum bilmem ne.
Hangi birine yetişeceğimi şaşırdım.Hasta bir çocuğumuz daha olduğunu unutuyor.Sanki dünyada birtek o varmış gibi ilgi istiyor sürekli.Kendi çocuğum bu kadar yormuyor dili yoruyor insanı.
Allah onlara şifa bakanlarada sabır versin.
Patlıcan olayıda abartı geldi.Bir kilo patlıcandan ne olacak .Galiba seni el bebek gül bebek büyütmüşler.Hala küçük çocuk görüyorlar.
Çok teşekkür ederim canım benim.Lalecim icine attikca biriktikce daha da buyuk patliyor insan.
Annene cok gecmis olsun. Umarim vazgecer bu huyundan.
Gerçekten prenses gibi büyütüldüm.
Aşırı bir düşkünlükleri var.
Ama konu sadece patlıcan değil.
Hiç bir şeyi beğenmiyor,onaylamıyor.
Genel itibariyle bu şekilde yaşıyorum inanın.Bazen oldukları gibi kabul etmek gerekiyor insanları. Anneniz de böyle bir insan demek ki. Eşim der ki herşeyi kişisel algılamadığında hayat senin için daha kolay olacak. Annenizin karakterinin hastalığıyla birlikte daha da keskinleşmesi biraz ağır gelmiş sadece. Olayların ya da sözlerin üstünde çok durmayın. Bunları ustaca manevralarla atlatmak mümkün aslını isterseniz.
Biraz politik olmak gerek bir süre. Bu olayda da odağı başka yere çekseniz sorun bitermiş gibi göründü bana. Canım pazarı dolaşmak istedi, gitmişken de birşeyler aldım dersiniz. Hep eşim alıyor, ben de dahil olmak istiyorum evin ihtiyaçlarına dersiniz. Kendimi böyle daha iyi hissediyorum dersiniz. Canım taze sebze, meyve koklamak istedi dersiniz vs.
Aile yapısına göre değişir gerçi ama biraz da evliliğimiz ve kendi ailelerimiz arasına sınır koymak iyidir diye düşünenlerdenim. Eşinizle ilişkiniz için yorum yapıldığında konuyu çevirin günlük muhabbetlere. Sizin eşinizle olan ilişkiniz size kalsın. Yorum yapılmasına izin vermeyin. Annenizi de idare edeceksiniz böyle böyle başka bir çözüm düşünemiyorum
yuhh dıyorum ...!! ben pazarı ve marketı hep kendım hallederım esıem kalırsa aç kalırız zatenHepimize huzurlu haftalar olsun inşallah...
İşyerimdeyim ve gözyaşlarımı içime akıtmaktan birazdan patlayabilirim.
Çok fazla sıkıntılarımı paylaşabilen bir insan değilim,yanlışım olursa affola.
2 yılı geçti evliliğimizin üzerinden.
Tam evliliğimizin ikinci ayında,tam yılbaşı eğlencesi için gittiğimiz otelde,1 Ocak 2015'te başladı karmaşa...
O gün güzel anneciğimin eline gelen kitleyle İzmir'e dönüşümüz,doktor randevusu,ultrason,mr aniden ameliyata alınışı,kitleyi alacaz derken komple memenin alınışı,ardından koltukaltının temizlenmesi derken yarım saat diye girdiğimiz operasyondan 5,5 saat sonra çıkabildik.
Yeniden kontroller,mr,ped çekimi,radyoterapi derken zorlu bir sürece girmiş olduk. Herkes evliliğin ikinci ayında selfiler paylaşır biz annemin evinde ben annemle babamın yatak odasında yer yatağında kocam da benim bekarlık yatağımda yattık bir süre. Alsa yanlış anlaşılmasın 3 kardeşiz üçümüz de aynı özveriyi gösterdik/gösteriyoruz da. Bir defa offff demedik,pişman olmadık,yüzümüzü eğmedik.
Yüce Allahım hiç kimseye inşallah düşmanıma bile yaşatmasın,tecrübe etmişler bilir ki hasta için de hasta yakınları için de tarifi imkansız bir imtihan bu.
Evet, hep imtihan diye avuttum kendimi de biricik anneciğimi de.
Yaradana sığındık daima.
Şimdilerde daha iyiyiz sonsuz şükürler olsun.
Ancak annem...
Kişilik olarak zaten dominant bir hanımdır. Egosu okşansın,sen en güzelsin,sen en doğrusun dediğiniz zaman sizden iyisi yoktur. İnsanlarla aşırı samimi ilişkileri olduğu için çabuk parlar yeniden egosunu şişirmek için mesai harcamaya başlarsınız.
Şimdi bu rahatsızlıkla beraber bu huyları daha da keskinleşti maalesef. Hiç kimseyi,hiç bir şeyi beğenmiyor,nasıl beğenebilir ki en iyisi olduğu sürece di mi?
Aile olarak hemen hepimiz bu koşulları bildiğimiz için yaşam şartlarımızı ona göre düzenlemiştik ameliyat öncesi de sonrası da. Sadece şu ameliyat sonrası belki 5'e katlandı ona olan ilgimiz,sevgimiz,saygımız.
Ama yetmiyor...
Annem yetinmiyor.
Daha fazla ilgi daha fazla poh pohlama,daha fazla sen haklısınlar,daha fazla ziyaret,daha fazla ağırlanma.
Ki yani burada tarif edemem verdiğimiz ilgiyi.
En son cumartesi günü patlıcan aldım pazardan. Neden ben alıyormuş,neden kocam pazara çıkmıyormuş.
Allah aşkına kendi de çok iyi bilir ki evlendiğimizden beri pazar alışverişimizi kayınvalidem kayınpederim sevdiğimiz yiyeceklerden tek tek yapar,ekstra kendi taze bulduklarını da ekler ya kendileri taşır evimize ya da kocam iş çıkışı hem onları görür hem de malzemeleri alır. Gerçekten yılda ayda bir 1 kilo patlıcan almışım da ne olmuş. O beni düşünürmüş,yorulmamı istemezmiş,yazık değilmiymiş bana,ben onu anlamıyormuşum vs.
Cumartesiden beri hem bana hem kocama küs.
İnanın gözyaşlarımı yutup yutup arıyorum bazen açıyor soğuk soğuk konuşuyor bazen hiç açmıyor.
İşyerinde rahat rahat gözyaşımı dökemiyorum.
Eve gidince kocam kırılacak diye ağlayamıyorum.
Anneme uğradığında annem üzülecek diye ağlayamıyorum.
Bugün öğle tatilinde 1 saat yalnız kalırım doya doya bırakırım kendimi dedim onda da babam geldi,"kızım kocanla bir sorun mu var,neden sen patlıcanı aldın" diye. Yine ona da bir milyon laf anlattım gözpınarlarımı tuta tuta.
İnanır mısınız güneş gözlüğümü takıp eve/işe giderken yollarda,metroda ağlıyorum.
Saat Kulesi tek dostum olsun şu günlerde.
Yine diyorum Rabbim sabrını sen verirsin,sen büyüksün,sen isyan ettirme,anamızı babamızı,kocamızı,ailelerimizi sağlıkla başımızdan eksik etme inşallah.
Sırf içimi dökmek istedim...
Yine diyorum,ergenliğimden beri kendimi ifade etme problemim olduğunun da farkındayım,ancak bu kadar karalayabiliyorum.
Aşağı ineyim,bir sigara içeyim hemen dönerim.
Seviyorum hepinizi.
öncelikle geçmiş olsun, annen bişeyleri beğenedikçe onaylamadıkça siz kendinizi paralıyorsunuz gibi görünüyor, yani annen bu hareketlerinden çok karlı çıkıyor, çünkü kimse ona gereksiz kapris yaptığını söylemediği gibi, kaprislerinide besliyor
bu tavırları sayesinde kraliçeler gibi davrandırıyor kendine, neden vazgeçsin ki
zor insanlar böyledir, o zorluk çıkardığı insanlardan kazançları çoktur,(kazanç derken maddi demiyorum manevi kazanç onlara göre) kimse de dur demezse dozaj arttıkça artar
yuhh dıyorum ...!! ben pazarı ve marketı hep kendım hallederım esıem kalırsa aç kalırız zaten)))) annenızde abartmıs durumu ama babanızın da gelıp bunu sıze sorması abez kaçmıs bellıkı adamı da etkılemıs, bunun ıcın uzulmeyın canım ıstedı aldım anne dyeın gecın
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?