Hiperaktivite bozukluğu olabilir imiş.

Sömestr tatilinin ardından işe başlama şansın olur mu?
Yarım dönem, doktorun dediği gibi, yarım gün oğlunu alıştırarak gitsen, sonrasında tam güne geçmesi kolaylaşır mı dersin?
Aniden tam gün, sen de işe başlamışken pat diye sorunla bırakmak olasılığını düşürmek adına? Böyle mini bi alışma-hazırlama süreciyle, daha sağlam olur, hem doktorun dediğini de yarı yarıya yapmış olur, için daha rahat başlarsın işe.
 
Merhaba, hiperatif çocuk annesiyim. Sizinki çok zor bir durum..Bende mecburen çalışma hayatımı yarıda bırakmıştım zamanında...Çalışıp yorgun halde gelince, nasıl bakacaksınız o çocuğa...evdeyken dayanamıyorsunuz, yorgun halde gelince nasıl dayanacaksınız...Sizi çooook iyi anlıyorum fakat şunu şöyle bilinki, bir ömür öyle bir çocukla yaşamaya alışacaksınız...İlerde ilaç tedavisinine başlansa bile 3-5 yıl rahat edeceksiniz, hiperaktivite ilaçları tedavi etmez, sadece sakinleştirir. Ben hiç ilaç kullanmadım mesela, ama kardeş yapamadım..Tek çocuk olarak büyüttüm ama, sanki 5 çocuk büyütmüşüm kadar yorgunum...Ergenlikte aşırı hareketleri azalıyor fakat, başka uyum sorunları çıkıyor, bu çocuklarda..İlaç tedavisi ise tartışmalı bir durum...Örneğin yurt dışında pek önerilmiyor ilaç tedavisi...
 
Allah kolaylık versin canım :dua:
Ben bi program izlemistim deney gibi birşey yapiyorlardı cocuklarla, işte bazı cocuklara abur cubur bazı çocuklara sağlıklı yiyecekler yedirip sonraki hallerini izliyorlardı.
Sağlıklı yiyenler daha sakin abur cubur yiyenler daha aktifti oraya buraya saldırıyorlardı falan :deli:
Bu tarz diyet gibi birşeyler araştırsan bi tık da faydası olsa kar diye düşünüyorum :KK66:
 
Böyle durumlarda okullar az saatli kabul ediyor maalesef özel veya devlet . Genelde şunu gördüm devler okulları daha çok tahammül ediyor . Özel dürümlü çocuklar için biz genelde 2 saatle başlatıp zamanı fazlalasriyorduk. Bir anda 5 gün tam zamanlı çok zor imkansıza yakın görünüyor çocuğunuz için

Muhtemelen önce yarım günle başlayıp sonra eğer mümkün olursa tam güne geçeceğim. Hem onun, hem benim ruh sağlığım için bu daha mantıklı.
 
İdrak bence de önce yarım günle başlatıp bir durumuna bak uyum sağlayıp arkadaş ediniyor mu,ögretmenleriyle arası nasıl,etkinliklere katılıyo mu vs.vs. bu çocuğu bir anda tüm gün okula başlatmak olmaz gibi

O okuldayken sende kendine zaman ayırırsın biraz dinlenirsin hem sana hem de ona iyi gelir umarım bu okul işi
 
Kendi işim dışında ne yapabilirim bilmiyorum ki. Okurken pazarlama işi yapmıştım geçici bir süre. Başka da iş deneyimim yok farklı alanda.

Eşim de bu hususta sürekli maraz çıkarıyor. Asla istemiyor tam gün okula gitmesini. Çözüm üret diyorum, sigarayı bırakalım ben gönderirim yarım gün okula diyor. Tabi benim ruh sağlığım mühim değil. Her şeyin üstesinden gelirim nasılsa.
Eve kapanıp çocuk odaklı yaşamak kolay bir şeyse, eşiniz evde oturup çocuğunuza baksın, siz çalışın. Bakalım aynı şeyleri söyleyebiliyor mu?

Yani part time işlerin çoğu ya satış, ya çağrı merkezi... Elinizde güzel bir meslek var, böyle işlere girmek elbette bir kayıp ama en zararla nasıl bu işin içinden çıkılır diye düşününce, bunlar geliyor aklıma.

Psikolog en ideal çözümü sunuyor size ama bir de hayatın gerçekleri, yapılabilecek ve yapılamayacak şeyler var. O yüzden harfiyen uygulamaya geçmek yerine, hem size hem oğlunuza iyi gelecek bir orta çare bulmak daha mantıklı geliyor bana.

Bazı Avrupa ülkelerinde aylık çocuk yardımı parası var biliyorsunuz. İnsan imreniyor ya.
 
Muhtemelen önce yarım günle başlayıp sonra eğer mümkün olursa tam güne geçeceğim. Hem onun, hem benim ruh sağlığım için bu daha mantıklı.
Maalesef okulu da rahatlamak gerekiyor . Bazı empatiden yoksun veliler ill gün şikayete geliyor bu çocuğu istemiyoruz diye :KK43: özelde daha çok baskı kuruyorlar devlette en azindan almak zorundayız diyoruz biraz sakinlesiyorlar . Evet zor bir süreç ama üstesinden geleceksiniz ınsallah
 
Idrakyollariiltihabi Idrakyollariiltihabi sanırım önceki konunuza da yorum yapmıştım.
Lisansı okul öncesi öğretmenliği yüksek lisansı PDR olan bir egitimciyim.
Ben de daha önce anlattıklarınıza bugünkü yorumlarınızı ekleyince Oglunuzun DEHB tanısı almasına şaşırmadım. Ne yazık ki tipik belirtiler sergiliyor.
Hiperaktivite bozukluğu olan bir çocuğa ebeveynlik yapmanın ne kadar zor olduğunu biliyorum.
Evde ne kadar bunaldığınızı da tahmin edebiliyorum.
Bununla birlikte şu anda önceliğimiz çocuğunuzun teşhis ve tedavi sürecini sağlıklı yürütmek olmalı.
Çocuğunuzu muayene eden uzmanın 3 yarım gün okul tavsiyesi baslangic icin gayet yerinde.
Bu teşhisi almış çocukların okula uyum süreci normal çocuklara göre daha zor gerçekleşiyor meslektas olarak siz de bilirsiniz.
Bir müddet delikanlıya okulda refakat etmeniz gerekeçek. Durumu Oglunuzun sınıf arkadaşları ve öğretmeni açısından da düşünmek zorundasınız.
Siz bu kadar zorlanırken Oglunuzu hiç tanımayan ve aynı zamanda diğer çocuklarla da ilgilenmek zorunda olan öğretmen süreçte çok zorlanip yipranacaktir. Özel kurumlar ne yazık ki bu tip durumlarda diğer cocuklarin yipranmasini ve veli şikayeti almak istemiyorlar.
Oglunuzu yarı zamanlı olarak kreşe başlatın bu arada enerjisini bosaltacagi faaliyetler bulun.
Belediyelerin yüzme havuzlari uygun fiyatlarla hizmet veriyor.
Siz de Büyükşehir Belediyesinin ücretsiz psikolojik danışmanlık hizmetine başvurup kendiniz için profesyonel destek alın. Sizin için yapabileceğim bir şey olursa bana yazın.
 
Benimkiler de çok zor cocuklar,hayatımın sınavını veriyorum.Cevremde sabir dileyen,hayret eden çok. :KK43:
Yarım gün anaokulu neden düşünmüyorsun? Bağımsız devlet okullari varmış,yaşı tutuyordur bir araştır. Farkli bir durumu yoksa cocuklar anne dışındaki insanlara şımarıp arıza çıkaramıyorlar genelde.
Bize yakın spor as.nin yüzme kursu var ama 4 yaş alıyor ücretsiz. Yine kültür merkezinde ücretsiz kreş var günlük 2 saat sanırım(kaç yaş alıyor bilgim yok malesef) Ayni yerde cumartesileri ücretsiz tiyatrolar da oluyor. Araştırmaya calis,milyon tane aktivite bulursun. Ben iki küçük canavarla başedip kendimi atabiliyorsam sen de yaparsın.
 
Merhaba hatunlar
Beni ve oğlumu bazılarınız bilir. Özellikle anne olmak isteyenler oğlumla ilgili yazdıklarımda dehşete kapılıyor. Velhasılı nihayet 36 aya geldik ve ben uzmana götürdüm oğlumu bugün. Görüşme esnasında asla durmadığı için çok verimli bir görüşme olamadı lakin aksini beklemiyordum zaten.

Odadaki damacanayı devirme, klavyeye rastgele basıp sistemi çökertme, sürekli kapıyı açma eylemlerinden fırsat buldukça dinlemeye çalıştı uzmanımız. Gelişim testi istedi onu yaptıracağız.

Gelelim benim tıkandığım noktaya. O kadar yoruldum ki yazmaya takatim yok. Umarım toparlayabilirim cümleleri. Uzman, kesin tanının 5-6 yaştan önce konulamadığını, gelişimsel hiperaktivite bozukluğundan şüphelendiğini, buna ek olarak sosyal iletişim probleminin olduğunu söyledi. Mutlaka üç yarım gün kreşe gitmesi gerektiğini, eğer mümkünse bir de spor dalıyla uğraşması gerektiğini söyledi.

Tam da bu noktada tıkanıyoruz. Ben okul öncesi öğretmeniyim. Devlet memuru değilim, özelde çalıştım yıllarca. Bu yıl çalışmaya başlayacaktım. Planım böyleydi. Oğlumu da tam gün çalıştığım kuruma götürecektim. Lakin uzman, beş tam günün böyle bir çocuğa faydadan çok zarar vereceğini, yarım gün gitmesi gerektiğini söyledi. Oğluma kalan yarım günde bakacak kimse yok, dolayısıyla benim işe başlama hayallerim suya düşüyor ki zaten depresyonun dibindeydim, hepten batacağım... Eşimin maaşı ile oğlumu hem kreşe hem spora göndermem imkansız. Benim çalışmam lazım.

Sabahtan beri ne yapacağımı düşünüyorum. Oğlumun gelişim göstermesi için bu söylenenleri yapmam gerek. Bunlar için, çalışmam gerek. Çalışsam oğluma bakacak kimse yok. Hadi bir şekilde dişimizi sıkalım, mutfak masrafından kısalım gerekirse, yine de oğlumu kreşe göndereyim desem.... Dostlar ben çok yıprandım. Üç yıldır tükendim tam manasıyla. Evden çıkmak istiyorum artık. Çalışmak istiyorum.

Öyle bir durumdayım ki, ya bir sene daha oğlum için fedakarlık yapıp evde olacak ve epey maddi sıkıntı çekeceğim. Ya da bu konuda uzmanı dinlemeyip oğlumu tam gün kreşe götüreceğim. Ne yapmalıyım, nasıl bir yol izlemeliyim bana bir fikir verin. Belki aranızda bu sorunu yaşayanlar ya da bu konuda uzman olanlar vardır. Yönlendirirseniz çok sevinirim.

Ek olarak, İstanbul'da devletin sağladığı 3 yaş aktiviteleri varsa bilgilendirirseniz çok sevinirim.

Edit: şu an oğlum yine çıldırmış durumda. Konuyu zor açtım. Hemen cevap veremeyebilirim. Fırsat bulunca cevap yazacağım.
oglunuza anneniz ya a kayinvalidebiz bakamaz mi.
 
Sömestr tatilinin ardından işe başlama şansın olur mu?
Yarım dönem, doktorun dediği gibi, yarım gün oğlunu alıştırarak gitsen, sonrasında tam güne geçmesi kolaylaşır mı dersin?
Aniden tam gün, sen de işe başlamışken pat diye sorunla bırakmak olasılığını düşürmek adına? Böyle mini bi alışma-hazırlama süreciyle, daha sağlam olur, hem doktorun dediğini de yarı yarıya yapmış olur, için daha rahat başlarsın işe.

Pazartesi görüşmelere gittiğimde bunu söyleyeceğim. Hem oğluma hem bana uygun bir okul bulmak kolay olmayacak. Epey araştırmam gerekiyor. Ancak şu durumda maaş ya da kendimle alakalı şartlarıö ön planda olmayacak. Oğlum için hangi okul uygunsa ben de orada çalışmak için uğraşacağım. Sömestr tatilinden sonra çalışma fikrini görüşmelerde bir belirteyim. Dediğin gibi önce o alışsın, sonra ben başlayayım. Tabi bu şartları kabul edecek bir okul bulmak lazım önce :)
 
Merhaba hatunlar
Beni ve oğlumu bazılarınız bilir. Özellikle anne olmak isteyenler oğlumla ilgili yazdıklarımda dehşete kapılıyor. Velhasılı nihayet 36 aya geldik ve ben uzmana götürdüm oğlumu bugün. Görüşme esnasında asla durmadığı için çok verimli bir görüşme olamadı lakin aksini beklemiyordum zaten.

Odadaki damacanayı devirme, klavyeye rastgele basıp sistemi çökertme, sürekli kapıyı açma eylemlerinden fırsat buldukça dinlemeye çalıştı uzmanımız. Gelişim testi istedi onu yaptıracağız.

Gelelim benim tıkandığım noktaya. O kadar yoruldum ki yazmaya takatim yok. Umarım toparlayabilirim cümleleri. Uzman, kesin tanının 5-6 yaştan önce konulamadığını, gelişimsel hiperaktivite bozukluğundan şüphelendiğini, buna ek olarak sosyal iletişim probleminin olduğunu söyledi. Mutlaka üç yarım gün kreşe gitmesi gerektiğini, eğer mümkünse bir de spor dalıyla uğraşması gerektiğini söyledi.

Tam da bu noktada tıkanıyoruz. Ben okul öncesi öğretmeniyim. Devlet memuru değilim, özelde çalıştım yıllarca. Bu yıl çalışmaya başlayacaktım. Planım böyleydi. Oğlumu da tam gün çalıştığım kuruma götürecektim. Lakin uzman, beş tam günün böyle bir çocuğa faydadan çok zarar vereceğini, yarım gün gitmesi gerektiğini söyledi. Oğluma kalan yarım günde bakacak kimse yok, dolayısıyla benim işe başlama hayallerim suya düşüyor ki zaten depresyonun dibindeydim, hepten batacağım... Eşimin maaşı ile oğlumu hem kreşe hem spora göndermem imkansız. Benim çalışmam lazım.

Sabahtan beri ne yapacağımı düşünüyorum. Oğlumun gelişim göstermesi için bu söylenenleri yapmam gerek. Bunlar için, çalışmam gerek. Çalışsam oğluma bakacak kimse yok. Hadi bir şekilde dişimizi sıkalım, mutfak masrafından kısalım gerekirse, yine de oğlumu kreşe göndereyim desem.... Dostlar ben çok yıprandım. Üç yıldır tükendim tam manasıyla. Evden çıkmak istiyorum artık. Çalışmak istiyorum.

Öyle bir durumdayım ki, ya bir sene daha oğlum için fedakarlık yapıp evde olacak ve epey maddi sıkıntı çekeceğim. Ya da bu konuda uzmanı dinlemeyip oğlumu tam gün kreşe götüreceğim. Ne yapmalıyım, nasıl bir yol izlemeliyim bana bir fikir verin. Belki aranızda bu sorunu yaşayanlar ya da bu konuda uzman olanlar vardır. Yönlendirirseniz çok sevinirim.

Ek olarak, İstanbul'da devletin sağladığı 3 yaş aktiviteleri varsa bilgilendirirseniz çok sevinirim.

Edit: şu an oğlum yine çıldırmış durumda. Konuyu zor açtım. Hemen cevap veremeyebilirim. Fırsat bulunca cevap yazacağım.
Her şeyi geçtim maddi olarak,
Peki bu kadar aktive bir çocuğu kreş kabul eder mi?
Bir arkadaşım vardı ana okulu öğretmeni, okul çocuğun ailesini çağırdı. Biz verimli olamayacağız dedi.
Bence siz farklı bir doktorla daha görüşün.
Rabbim tez vakitte feraha çıkarsın sizi.
 
X