- 14 Haziran 2019
- 671
- 770
- 103
Merhabalar, buraya daha önce de 25 yaşındayım dgs ile mühendisliğe geçiş yapsam artık çok mu geç olur diye bir konu açmıştım. Aynı zamanda yüksek lisans yapıyorum ama şu sıralar geç kalmışlık hissi beni o kadar ele geçirdi ki bunalıma girdim sanki 
Sürekli kendime kızıyorum keşke en başından mühendislik okusaydım diye mezun olduğum bölümden çok pişmanım. Hatta sadece okul mevzusu değil kendimi hiçbir alanda uzmanlaşamamış yaşıtlarımın çok gerisinde kalmış hissediyorum. Çocukluğumdan beri neye başlasam hep yarım bıraktım. En basiti piyano öğrenmek istiyordum ders almaya başladım lise döneminde 3.derste sıkıldım diye bıraktım. Ses eğitimine gönderildim sıkıldım bıraktım. İngilizce öğreneyim dedim bir başlıyorum bu sefer ispanyolca da öğreneyim almancaya da bakayım yapıp en sonunda hepsini bırakıyorum, resim çiziyordum o da yarım kaldı tabi. Mezun olduğum bölüm iletişim aslında grafikerlik, kurgu gibi alanlara yönelebilirdim adobe yazılımlarıyla uğraşmayı seviyordum yine sıkıldım bıraktım. Psikiyatriye gittim, devlete bunlardan bahsetmemiştim hiç yaşadığım kaygılardan, umutsuzluktan, mutsuz hissetmekten bahsettim daha çok lustral yazıldı evet kaygılarım azaldı azalmasına ama üzerimdeki hiçbir şey yapmayı istememe dürtüsü geçmiyor. Belki şımarıklık yaptığım belki tembellik bilmiyorum ama mesela teze başlayayım artık diye ne zaman bir makale okumaya, bir araştırma yapmaya başlamak istesem oturuyorum masa başına 2. paragrafta aklım uçuyor daha da odaklanamıyorum. Biliyorum ki tezi anca son 1 ay kala dünyadan koparak yazabilirim anca. Bilgisayar programlama bölümümde de aynı şekilde aöften okuyorum, vizeler 2 hafta sonra yok bir türlü çalışmaya başlayamadım. Canlı derslere girdim 5 dakika dinliyorum, 6. dakikada yine kafam başka alemlerde. Böyle olunca çalışmıyorum, yarın başlarım öbür gün başlarım şu bu yaparak iyice erteleyerek sorumluluklarımı biriktiriyor ve yeniden bunalıma giriyorum. Çok özeniyorum başladığı her işi başarıyla bitiren istikrarlı insanlara. Kendimdense bıktım, kilo vermekten kitap okumaya, ders çalışmaktan bir dizi izlemeye, dil öğrenmekten bir hobimi geliştirmeye hepsi mi yarım kalır, kalıyor işte. Son zamanlarda iyice had safhaya ulaştı bu durum ne yapacağım ben bu kendimle? 
Sürekli kendime kızıyorum keşke en başından mühendislik okusaydım diye mezun olduğum bölümden çok pişmanım. Hatta sadece okul mevzusu değil kendimi hiçbir alanda uzmanlaşamamış yaşıtlarımın çok gerisinde kalmış hissediyorum. Çocukluğumdan beri neye başlasam hep yarım bıraktım. En basiti piyano öğrenmek istiyordum ders almaya başladım lise döneminde 3.derste sıkıldım diye bıraktım. Ses eğitimine gönderildim sıkıldım bıraktım. İngilizce öğreneyim dedim bir başlıyorum bu sefer ispanyolca da öğreneyim almancaya da bakayım yapıp en sonunda hepsini bırakıyorum, resim çiziyordum o da yarım kaldı tabi. Mezun olduğum bölüm iletişim aslında grafikerlik, kurgu gibi alanlara yönelebilirdim adobe yazılımlarıyla uğraşmayı seviyordum yine sıkıldım bıraktım. Psikiyatriye gittim, devlete bunlardan bahsetmemiştim hiç yaşadığım kaygılardan, umutsuzluktan, mutsuz hissetmekten bahsettim daha çok lustral yazıldı evet kaygılarım azaldı azalmasına ama üzerimdeki hiçbir şey yapmayı istememe dürtüsü geçmiyor. Belki şımarıklık yaptığım belki tembellik bilmiyorum ama mesela teze başlayayım artık diye ne zaman bir makale okumaya, bir araştırma yapmaya başlamak istesem oturuyorum masa başına 2. paragrafta aklım uçuyor daha da odaklanamıyorum. Biliyorum ki tezi anca son 1 ay kala dünyadan koparak yazabilirim anca. Bilgisayar programlama bölümümde de aynı şekilde aöften okuyorum, vizeler 2 hafta sonra yok bir türlü çalışmaya başlayamadım. Canlı derslere girdim 5 dakika dinliyorum, 6. dakikada yine kafam başka alemlerde. Böyle olunca çalışmıyorum, yarın başlarım öbür gün başlarım şu bu yaparak iyice erteleyerek sorumluluklarımı biriktiriyor ve yeniden bunalıma giriyorum. Çok özeniyorum başladığı her işi başarıyla bitiren istikrarlı insanlara. Kendimdense bıktım, kilo vermekten kitap okumaya, ders çalışmaktan bir dizi izlemeye, dil öğrenmekten bir hobimi geliştirmeye hepsi mi yarım kalır, kalıyor işte. Son zamanlarda iyice had safhaya ulaştı bu durum ne yapacağım ben bu kendimle? 
