hayatimdan genel olarak memnunum aslinda çünkü beni bugünkü ben yapanlar yaşanmışlıklarım. sonucta bazi agir dost kaziklari yedim ki zamanla insanlara verdigim deger degisti - kendimi daha fazla önemseyip biri memnun edikecekse ilk kendimi düşünür oldum, kötü iliski deneyimlerim oldu ki red flaglari görüp öğrenip sonraki hayatimda daha kaliteli iliskiler kurdum, bazen yaptigim sacma davranislarla birilerini kirip / kaybettim ki kendimden rahatsiz oldum degismeye calistim ve yavas yavas yeni karakterim sekillendi.
yani hic dost kazigi yemesem, hic kimseyi kendi hatamla kaybetmesem, hic kötü iliskim olmasa bugun fanustan cikmis balik gibi olur muhtemelen malin birine aşık olur, yeni dost kaziklari yerdim:)
insana yasadiklari da lazim.
ama bir seyleri degistirecek olsam kesinlikle universitede erasmus yapardim, benim zamanimda euro tl denkti herkes birkac ay waikikide calisip work and travele giderdi ben salak gibi denemedim bile ailem istemez diye. simdiki aklim olsaydi okurken bir sene calisir para biriktirir ertesi yaz giderdim . okul bittikten sonra avrupa gönüllü hizmetlerinde 9 aylik bir gönüllü isi bulurdum- yiyecek kalacak onlardan guzel kitayi doya doya kesfederdim . hem dil problemini de daha erken çözerdim.
ayrica kariyerimle ilgili daha akilci adimlar atardim. Bazi firsatlari kacirmazdim.
ama işte şu var ben o dogrulari yapan insan olsam bugünkü hayatim yine benim hayatim olur muydu? kariyerimde sacma adimlar atip bir anda isi birakabildigim icin sevgilimle o kadar tatile cikabildik - zamanla birbirimizi tanidik vs. mesela düzgün kariyeri olan biri olsam azicik iznimle onlari yapamazdim belki de uzak mesafe iliskimizi bu noktaya tasiyamazdik. e hayatimdaki insan hayatimda olmayacaksa cok kariyerli olmusum, 10 ulke fazla görmüşüm cok da önemli değil.
yani bir seyleri degistirecek olsam ister istemez bugünüm de degisir. o riski almak istemem
ama doğdukları güne daha ilerisini istemem uykusuzluğuyla heyecanlarıyla bebelerimi yaşamak isterim.
çok kolaylıkla geçsin ayların inşallah
