Güzel insanlar selamlar belki burda daha önce de yakınmısımdır bu konudan ama çözüm bulamadığım için yine yazıp akıl almak istedim..ben 34 yaşımdayım ama oldum olası utangaç hatta insanlar tarafından çok safsın denilen biriyimdir..Girdiğim çoğu işte şimdiye kadar ortam yüzünden tutunmadım en fazla bir aydır çalıştığım He söyle ki bir yerde değil çoğu yerde bunu yaşadığım için sorun bende biliyorm .. ben ilkokuldan beri sosyal fobi yaşayan insanım üniversite arkadaş ortamında da sürekli yok sayılan cagırılmayan önemsemeyen..iş ortamında da aynısı oldu sağlıkçıyım hastane ortamında çalışıyorum..şuan yine bir işe başladım hastanede insanlar beni önemsemiyorlar bir şey konuşulurken mesela benimle göz teması kurmazlar o kadar özeniyorum ki kendi aralarında sohbet ediyorlar sakalasıyorlar ben bir şey söylesem önemsemiyor yada cevap verilip konu kapanıyor sohbet edecek bir şey bulamıyorum espriler yapıyorlar şakalasiyorlar nereden buluyorlar diyorum sohbet edecek konuyu yada ne güzel şakalaşıp gülüyorlar bende ne sohbet ne de espri yeteneği yok sanırım konuşmaya calissamda diyecek bir şey bulamıyorum saçmalıyorum... Ne kadar mantıklı cevaplar veriyorlar espriler yapıyorlar ben niye onlar gibi olamıyorumkendimi o kadar aşağılık görüyorum ki neden ben böyleyim diyorum.. Böyle olunca da tamamen sessiz kalip hiç konuşmuyorum bu da olmuyor.. tipim mi saf yada konuşunca saçmalıyormuyum yada sessizmiyim neden neden böyle oluyor arkadaş yada iş ortamların da diye soruyorum kendime cevabını bulamıyorum..erkek arkadasim var çok iyi bir mesleği var bunca kız varken diyorum zeki sosyal neden benim gibi girdiği işte duramayan iki laf etmesini bilmeyen birini sevsin ki
çalışmamı istiyor evlenmek için gecinemeyiz diyor ama ben bu sebeplerden dolayı çalışamıyorum ki ..başka ne iş yapabilirim diyorum her işte insanlarla iletişim kurmak zorundayım.. Herkesin bir özelliği var mesela kimisi konuşkan kimisi zeki yani insanlar sohbet edebiliyorlar mantıklı zeki bir konuşup cevap verebiliyorlar bende o kadar çok isterdim ki diger kadınlar gibi önemsemeyim benimde fikrime önem verilsin lafım dinlesin zeki espriler yapayım konuşmayı bilmiyorum desem yeridir
- Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.
Kadınlar Kulübü'ne ücretsiz üye olmak için tıklayın...
Hic yasamasa daha iyi olacak olan ben
- Konu Sahibi Esmerr89
- Başlangıç Tarihi
- 13 Haziran 2022
- 1.287
- 2.356
- 29
Ben de ortamlarda rengini belli etmeyen göze hiç batmayan o insanlardan olmayı hep isterdim. Bir konuda kötü fikirleri olan birini gördüğümde yorum yapmadan duramıyorum yok yere bozuşuyorum. Ya da biri beni üzdüğünde illa ona bunu belli etmem gerekiyor. Dışa dönük biri olduğumdan bir hatam olduğunda da çok göze batıyor çok iyi olduğumda da göze batıyor milletin sidik yarışıyla uğraşıyorum. Belki de bu vakitten sonra ben de değişemiycem. Belki de Her durumun bir avantajı vardır diyip kendinizi avutun derim. Ben suskun insanları bilge bulurum genelde dostumu onlardan seçerim
- 3 Mayıs 2018
- 2.876
- 8.191
Öz güven probleminiz var sanırım. Ortamlarda konuşabilmek, sohbeti sevilen bir insan olmak için en faydalı şeyin kitap okumak olduğunu söyleyebilirim. Bol bol kurmaca okuyun. Özellikle Dostoyevski, Peyami Safa, Sabahattin Ali, Jose Saramago vb. tavsiye ederim. Gözlem yeteneğiniz, olaylara ve kişilere bakış açınız değişir. Kendinizi geliştirirsiniz. Genel kültürünüzü artırmak için bulmaca çözmeyi, köşe yazısı okumayı, belgesel(silah endüstrisinden tutun da dünyadaki diktatörlerin hayatına, güncel olaylardan hiç gidemeyeceğiniz ülkelerdeki yaşamlara, bilimden sanata kadar her konuda belgesel var) izlemeyi de tavsiye ederim. Bunları yaptıkça birçok konuda bilginiz ve fikriniz olacak. Olaylara farklı açılardan bakabileceksiniz, fikirleriniz kabul görecek. Kendinize güveniniz artacak böylece. Uzun ama en az maliyetli yol bu. Üstelik öğrendikçe mutlu olmanın keyfi paha biçilemez.
Güzel insanlar selamlar belki burda daha önce de yakınmısımdır bu konudan ama çözüm bulamadığım için yine yazıp akıl almak istedim..ben 34 yaşımdayım ama oldum olası utangaç hatta insanlar tarafından çok safsın denilen biriyimdir..Girdiğim çoğu işte şimdiye kadar ortam yüzünden tutunmadım en fazla bir aydır çalıştığım He söyle ki bir yerde değil çoğu yerde bunu yaşadığım için sorun bende biliyorm .. ben ilkokuldan beri sosyal fobi yaşayan insanım üniversite arkadaş ortamında da sürekli yok sayılan cagırılmayan önemsemeyen..iş ortamında da aynısı oldu sağlıkçıyım hastane ortamında çalışıyorum..şuan yine bir işe başladım hastanede insanlar beni önemsemiyorlar bir şey konuşulurken mesela benimle göz teması kurmazlar o kadar özeniyorum ki kendi aralarında sohbet ediyorlar sakalasıyorlar ben bir şey söylesem önemsemiyor yada cevap verilip konu kapanıyor sohbet edecek bir şey bulamıyorum espriler yapıyorlar şakalasiyorlar nereden buluyorlar diyorum sohbet edecek konuyu yada ne güzel şakalaşıp gülüyorlar bende ne sohbet ne de espri yeteneği yok sanırım konuşmaya calissamda diyecek bir şey bulamıyorum saçmalıyorum... Ne kadar mantıklı cevaplar veriyorlar espriler yapıyorlar ben niye onlar gibi olamıyorum
- 6 Aralık 2018
- 6.662
- 15.576
Ya neden kendinize bu kadar yükleniyorsunuz? Siz kendinize böyle davranıp,böyle görürseniz insanlarda öyle görür. Herkes sosyal bir kelebek,espiri makinası olmak zorunda değil ki?
Onlar laf atmıyorsa siz atın günaydın,naber,nasılsın diyin. Havadan sudan,gündelik şeylerden bahsedin. Böyle böyle daha çok ortak nokta bulup sohbeti ilerletirsiniz.
Onlar laf atmıyorsa siz atın günaydın,naber,nasılsın diyin. Havadan sudan,gündelik şeylerden bahsedin. Böyle böyle daha çok ortak nokta bulup sohbeti ilerletirsiniz.
Hayatı yeniden keşfedin , iyi hissetmek ve akış adlı kitapları şiddetle tavsiye ederim bunların yanında profesyonel yardımda alabilirsiniz. Beyhan budağı da YouTube’dan takip edebilirsiniz izlemek ve okumak yetmeyecek en zoru hayata geçirmek olacak yaptıkça beyninizi istediğiniz şekle sokabilirsiniz zamanla bol çaba ve sabır gerekecek tabi çözümsüz değilGüzel insanlar selamlar belki burda daha önce de yakınmısımdır bu konudan ama çözüm bulamadığım için yine yazıp akıl almak istedim..ben 34 yaşımdayım ama oldum olası utangaç hatta insanlar tarafından çok safsın denilen biriyimdir..Girdiğim çoğu işte şimdiye kadar ortam yüzünden tutunmadım en fazla bir aydır çalıştığım He söyle ki bir yerde değil çoğu yerde bunu yaşadığım için sorun bende biliyorm .. ben ilkokuldan beri sosyal fobi yaşayan insanım üniversite arkadaş ortamında da sürekli yok sayılan cagırılmayan önemsemeyen..iş ortamında da aynısı oldu sağlıkçıyım hastane ortamında çalışıyorum..şuan yine bir işe başladım hastanede insanlar beni önemsemiyorlar bir şey konuşulurken mesela benimle göz teması kurmazlar o kadar özeniyorum ki kendi aralarında sohbet ediyorlar sakalasıyorlar ben bir şey söylesem önemsemiyor yada cevap verilip konu kapanıyor sohbet edecek bir şey bulamıyorum espriler yapıyorlar şakalasiyorlar nereden buluyorlar diyorum sohbet edecek konuyu yada ne güzel şakalaşıp gülüyorlar bende ne sohbet ne de espri yeteneği yok sanırım konuşmaya calissamda diyecek bir şey bulamıyorum saçmalıyorum... Ne kadar mantıklı cevaplar veriyorlar espriler yapıyorlar ben niye onlar gibi olamıyorum
- 26 Ekim 2015
- 8.283
- 19.913
Tiyatro grubu gibi bir ortam sizin acilmaniza fayda saglar. Kendi sevdiginiz bir alanda insanlarla iletişime gecmeye deneyebilirsikiz. Herhangi bir Hobby olabilir bu.
Ben aşiri konuşkan ve herkesi güldüren, girdigim ortamda 5 dakika icinde insanlarla şakalaşalan bir insanim ama eşim soguk ve sessizdir mesela. Kimseyle şakalaşmaz ve cok resmi takilir. Onun öyle olmasi benim cok hoşuma gidiyor. Sevgilinizde sizi oldugunuz gibi seviyordur.
Ben aşiri konuşkan ve herkesi güldüren, girdigim ortamda 5 dakika icinde insanlarla şakalaşalan bir insanim ama eşim soguk ve sessizdir mesela. Kimseyle şakalaşmaz ve cok resmi takilir. Onun öyle olmasi benim cok hoşuma gidiyor. Sevgilinizde sizi oldugunuz gibi seviyordur.
Ayni seyleri yillarca yasadim ve calisma ortamimdan hep nefret ettim.her sabah ise giderken karnima agrilar girerdi.Ama simdiki aklim olsaydi terapi alirdim pskiyatriste giderdim bu halimi cozmeden evlenmezdim.Maddi durumumuz cok sukur iyi sayilir ama insanin calisip kendi parasini kazanmasi kimseye yuk olmamasi baska bir sey.
Aynı şey ben ve eşim içinde geçerli bazen onun daha mesafeli olmasına takılıyorum ama bu benim değil onun sorunu bende insanları güldüren şakalaşan biriyim eşime göre daha çok gülüyorum sanırım onunda biraz gülmesi iyi olurdu
- 29 Ocak 2021
- 1.476
- 4.139
Çalışmak her şeydir. Yıllarca kamu personeli olan ben, deprem sonrası çalışamadım ciddi psikolojik sorun yaşadım. Eşimin maaşı ortalamanın üzerinde ama çalışmak her şeydir.
Ev hanımları yıllarını verse bile çoğu eşin gözünde çalışan eşe daha saygı duyuyorlar. Sebebi ise evde olanın yaptıklarını görmezden gelip normalleştirmek, bana mecbur saçmalığı (istisnalar hariç)
Çalışan eş profili en başta ekonomik olarak özgür ve erkeğin yapabildiği bir çok işi daha iyi yaptığından dolayı içten içe bir korku salınıyor. Çalışan kadının özgüveni daha yüksek olduğundan ta en başından hadlerini biliyorlar.
Ve şu devirde erkeğinde Çalışan eş istemesi gayet normal çünkü ekonomi kötü. Benim eşimde bunu isteyen biri ama %100 para için değil. Ev de durmanın bana yaramadığını, öz güvenimi kaybedeceğimi, asosyal olacağımı biliyor ve mutsuz bir eş istemiyor.
34 yaşına kadar aşamadıysaniz kendi kendinize aşamayacaksıniz demek ki.ilaç desteği alın.işin var, sevgilin var.çocğu insandan daha başarılısın yani.Güzel insanlar selamlar belki burda daha önce de yakınmısımdır bu konudan ama çözüm bulamadığım için yine yazıp akıl almak istedim..ben 34 yaşımdayım ama oldum olası utangaç hatta insanlar tarafından çok safsın denilen biriyimdir..Girdiğim çoğu işte şimdiye kadar ortam yüzünden tutunmadım en fazla bir aydır çalıştığım He söyle ki bir yerde değil çoğu yerde bunu yaşadığım için sorun bende biliyorm .. ben ilkokuldan beri sosyal fobi yaşayan insanım üniversite arkadaş ortamında da sürekli yok sayılan cagırılmayan önemsemeyen..iş ortamında da aynısı oldu sağlıkçıyım hastane ortamında çalışıyorum..şuan yine bir işe başladım hastanede insanlar beni önemsemiyorlar bir şey konuşulurken mesela benimle göz teması kurmazlar o kadar özeniyorum ki kendi aralarında sohbet ediyorlar sakalasıyorlar ben bir şey söylesem önemsemiyor yada cevap verilip konu kapanıyor sohbet edecek bir şey bulamıyorum espriler yapıyorlar şakalasiyorlar nereden buluyorlar diyorum sohbet edecek konuyu yada ne güzel şakalaşıp gülüyorlar bende ne sohbet ne de espri yeteneği yok sanırım konuşmaya calissamda diyecek bir şey bulamıyorum saçmalıyorum... Ne kadar mantıklı cevaplar veriyorlar espriler yapıyorlar ben niye onlar gibi olamıyorum
- 29 Aralık 2007
- 3.379
- 1.054
Ailenizden, yetistirilme tarzinizdan yahut kardeslerinizin size davranislarindan vs mi kaynakli bu durum ? bunu belirlediniz mi?
oncelikle tek kisilik arkadasliklarda konusmaya, kendinizi acmaya calisin.. coklu ortamlarda zaten cok disa donuk insanlar hep onceligi alir, digerlerine pek laf dusurmezler... siz kafanizin uyacagi 1-2 kisiyle gruplasmaya calisin. onlarla konusa konusa alisir rahatlarsiniz misal 1 kez topluluga sunum yapsak heyecandan yerimizde duramiyoruz fakat bu durum siklastikca heyecanimiz azalir, sizdeki de bu sekilde zamanla dagilir umarim . fakat siz kendinizi kapatmayin , aktivitelere falan katilmaya calisin, tanimadiginiz insanlarla ufak ufak sosyallesmeye calisin. kolayliklar dilerim
oncelikle tek kisilik arkadasliklarda konusmaya, kendinizi acmaya calisin.. coklu ortamlarda zaten cok disa donuk insanlar hep onceligi alir, digerlerine pek laf dusurmezler... siz kafanizin uyacagi 1-2 kisiyle gruplasmaya calisin. onlarla konusa konusa alisir rahatlarsiniz misal 1 kez topluluga sunum yapsak heyecandan yerimizde duramiyoruz fakat bu durum siklastikca heyecanimiz azalir, sizdeki de bu sekilde zamanla dagilir umarim . fakat siz kendinizi kapatmayin , aktivitelere falan katilmaya calisin, tanimadiginiz insanlarla ufak ufak sosyallesmeye calisin. kolayliklar dilerim
- 29 Ocak 2021
- 1.476
- 4.139
Siz de muhakkak psikolojik destek alın ve bazen ilaçlarla destekleniyor. Sizin anlattığınız profilde biri aile, eş, sevgili, iş hayatında sürekli eziklenir insanlar acımasız maalesef. Acı gerçektir ki sesi çıkan, hak arayan insanlar hangi ortamda olurlarsa olsunlar kaba tabirle "İte dalanacağıma, yolu dolanayım" dedikleri hesap ötede oynarlar. Kastım saygısız ve kaba olmak değil. Sessiz kalırsanız tepenize binen çok olur. Ama birisi sizin üstünüze vazife olmayan bir şeyi talep ettiğinde karşı çıkarsanız sizi o şekilde benimsediği için kafasında bunu normalleştirir ve talep etmez.
Herkes bıcır bıcır olmak zorunda değil. Ben her ortamda tarif ettiğiniz şekilde bıcır bıcır birisiyim ama herkese değil tabii ki. Gereken mesafe vardır. En yakın hem iş, hem dostum olan bir arkadaşımda fazla konuşkan değil. İş ortamında işini yapar, sohbete çok katılmaz, arkadaş edinmez veya edinemez ama kendini ezdirmez sert bir mizacı vardır.
Hatta onu ilk gördüğümde başka iş arkadaşları "Soğuk nevale, suratsız, konuşmayı bilmez vs. Dediler ama ben tanımayı seçtim ve çok sağlam bir dostluğumuz var şu an.
Siz kendinizi sevseniz aşagılamazsınız
her insan aynı olmak zorunda değil. Bir insanın konuşkan olması, espri yapması zeki olduğu anlamınıda taşımaz.
Nerde okudum tam hatırlamıyorum ama 2 cam varmış birisi kırık, birisi sağlam. Sağlam olana insanlar taş atmıyor ama kırık olan, nasılsa kırık diye taş atıyor. Siz sağlam ve ben herkesten değerliyim demezseniz sizi kırmaya devam ederler.
"Ben ve Hayır" demeyi öğrenin. Mesela ortak bir pasta alacaksanız Siz çilekten hoşlanmıyorsanız bunu "BEN çilekten hoşlanmam HAYIR " demelisiniz. Başka bir arkadaşınız sizin sevdiğinizi sevmiyorsada bencil olmadan orta yolu bulmalısınız ama ne o, ne Siz ödün vermeden.
Herkes bıcır bıcır olmak zorunda değil. Ben her ortamda tarif ettiğiniz şekilde bıcır bıcır birisiyim ama herkese değil tabii ki. Gereken mesafe vardır. En yakın hem iş, hem dostum olan bir arkadaşımda fazla konuşkan değil. İş ortamında işini yapar, sohbete çok katılmaz, arkadaş edinmez veya edinemez ama kendini ezdirmez sert bir mizacı vardır.
Hatta onu ilk gördüğümde başka iş arkadaşları "Soğuk nevale, suratsız, konuşmayı bilmez vs. Dediler ama ben tanımayı seçtim ve çok sağlam bir dostluğumuz var şu an.
Siz kendinizi sevseniz aşagılamazsınız
her insan aynı olmak zorunda değil. Bir insanın konuşkan olması, espri yapması zeki olduğu anlamınıda taşımaz.
Nerde okudum tam hatırlamıyorum ama 2 cam varmış birisi kırık, birisi sağlam. Sağlam olana insanlar taş atmıyor ama kırık olan, nasılsa kırık diye taş atıyor. Siz sağlam ve ben herkesten değerliyim demezseniz sizi kırmaya devam ederler.
"Ben ve Hayır" demeyi öğrenin. Mesela ortak bir pasta alacaksanız Siz çilekten hoşlanmıyorsanız bunu "BEN çilekten hoşlanmam HAYIR " demelisiniz. Başka bir arkadaşınız sizin sevdiğinizi sevmiyorsada bencil olmadan orta yolu bulmalısınız ama ne o, ne Siz ödün vermeden.
