Eski çok eski yazdığım yorumlara bak, eşimi nasıl övüyormuşum. Nasıl mutluymuşum. Ne ailemle görüş baskısı yaptı, ne çalışmamazlık yaptı, ne para esirgedi, ne şiddet gördüm, ne de sevgisizlik. Ta ki 8 sene sonraya kadar. Son 2 sene adam çalışmadı, ezmeye çalıştı, benim aşkımdan ölen adam yüzüme bakmaz oldu. Adam bana 3 sene dokunmadı ilk sene sağlık sorunu sandım. Allahtan avukatım da mallarımı kurtardım. Biraz para verdim ama yalan yok. Benden boşanmak için para istedi, nafaka da isteyebilirdi
Çok mutlu aileler yok mu, var. Çok nadir görüyorum yalan değil. Ya da dışarı belli etmiyor kadın yaşadıklarını bilmiyorum. Ancak sana tavsiyem koşulsuz güvenme eşine. Bu demek değil ki, her an boşanacakmış gibi yaşa. Hayır böyle evlilikte, hayatta çekilmez. Kendine özel zor gün birikimin olsun ve eşin bilmesin. Sonsuz bir güvenin olmasın eşine sonra yıkılırsın. Çok kişiye psikologluk yaptım, beklemediği yerden vurulan çok kadının davasına baktım, gözlerim dolu dolu dinledim yaşadıklarını. 43 yaşında ablan veya teyzen olarak, umarım bu uyarımı hatırlamak zorunda kalmayacağın bir yaşamın olur diyorum.