Hersey cok fazla yolunda gidiyor

Özellikle konuların ilk iki sayfası bir tayfanin sirk meydanına dönmüş durumda. Çoğu konunun son sayfasından basliyorum ilk mesajı okuduktan sonra. Ergen irisi espriler harbiden baydı.
 
Kızlar herkese destek verici yorumları için teşekkür ederim. Gerek hormonlarim gereği gerekse hep debelenip durduğum hayatım gereği böyle düzlükler oldukça sanırım aliskin olmadığımdan stres başlıyor. Bugun kendimi daha iyi hissediyorum. Kendime bir zaman dilimi verdim ve sadece günün belli saati kötü bisey olacak hissiyatını ve bu düşünceleri kafama takacağım ve o saat gelmedikçe bunu düşünmeyecegim. Internette okudum bu yöntemi ve hoşuma gitti.

Psikologdan randevu da aldım bu arada. Hicbisey olmasa konuşup rahatlarım. Size buradan da anlatırım görüşmeyi nasıl gectigini. Çünkü benim gibi olanlar da varmış aramızda. Onlara da ışık tutar belki. Tekrar sagolun güzel yorumlarınız için
 
Çocukluğunuz sıkıntı içinde geçtiyse huzursuzluk güvenli limanınız olabilir.Hamilelikte hormonlarda çok etkiliyor duygu durumunu.Kucukken hepimize söylerlerdi ya çok gülme ağlarsın,iyi şeylerin arkasından mutlaka kötü bir şey olur vs.Bilincaltinizda böyle kodlar varsa kaygı durumunuzu tetikler, yardım alacakmissiniz zaten,bu döngüyü kolayca kırın inşallah, kaygı bozukluğu yaşayan biri olarak insanı nasıl dibe çeken bir şey olduğunu biliyorum, kötü düşüncelere teslim olmamak gerekiyor, geçmiş olsun şimdiden
 
çok anlamam ama panik atak mı acaba? bi psikolog veya psikiyatriden yardım alsanız iyi olur.
 
En yakın arkadaşımın da bir eli yağda bir eli balda. Hiç olumsuz şeyler düşünmez sizin gibi. O daha çok en ufak şeyde çok zorlanıyormuş moduna girer. Rahatlık böyle bir şey galiba, bir yerden olumsuzluk pırtlatıyor illa
 
Hamileliğin başında en kötü senaryoyu düşünen gördüm. Her hamilelik bir olmaz ilk çocuğunuzda bu hissiyat yoktu belki bu sefer ayyuka çıkmıştır.
 
..basimda bin bir turlu dert varken ...ve bir cogu ile basa cikamiyorken ...sizin dertsiz halinizi herseyin yolunda gitmesini dert etmeniz tamamen simarikliktan diye dusunuyorum .
Bence sizin yazılanları anlama probleminiz var. Benim bu sürecim suan olan bi durum. Yani ilkokul seviyesinde anlatmak gerekiyor sizin gibi konuyu anlamayanlara herhalde. Mesela geçen ay büyük problemim vardi ve ben bu durumda stres yaşadığım için kaygilarim azalıyor. Ama düzlüğe çıkınca DIYORUM ki neden düzlüğe çıktım. Hersey yolundaysa acaba ne zaman bozulacak. Ki bozuluyor da. Zengin değilim, aile ici problemler isyerinde problemler arkadaş problemleri herkes gibi bende de var. Ama şuan hersey yolunda ve ben bu durumlarda nefes darlığı çekiyorum. Ruhum stresten besleniyor. Hayatımda bisey yoluna girince panik oluyorum. Kaygılarım artıyor. Kafayı yeme derecesine geliyorum. Siz anlamadığınız icin boş beleş yorum yapıyorsunuz. Ben bir ömür böyle bir hayat yasiyorum oh ne ala hic de stres yok ve napacagim şimdi gibi bisey yazmadım. Lütfen hem ilk mesaji hem sonrakilere okuyun. Damdan düşer gibi yazmayın. Kendinize gulecek başka mecra arayın ya da.
 
biz anlayamiyorsak psikologlar sizi anlamak icin var ben yorumumu ilk msj i okuyarak yazdim ilk msj da detay verip acik acil yazsaydiniz madem ...bi cok insan benim gibi ilk msj a cvp veriyor kimse uzun uzun okumak zorunda degil ...daha da alintilamayin ben az cok anladim
 
Siz de bence yanlış anlamışsınız. Bir eli yağda bir eli balda olan arkadaşınız için sevindim ama ben öyle değilim. Hayatın iniş kısımlarını herkes gibi yaşarken düzlüğe çıkınca kaygılarım artıyor ama normal bir seviyede kaygı değil bunlar. Sorunlarla mucadele etmekte iyiyim ama ortada sorun olmaz ise bocaliyorum. Kendime belki de mutlu olmaya hak gormuyorum
 
Anksiyeteniz var. Hayatınız boyunca işler yolunda gittiği her zaman arkasından kötü bir şey olduysa koşullu şartlanmışta olabilirsiniz. Ben de birebir aynıyım , herşey yolundaysa çok korkarım çünkü arkasından hep çok kötü şeyler oldu. Şu an antidepresan kullanıyorum, çok daha iyiyim. Ama bazen evladıma birşey olacak korkusuna takıldığım zaman smalı çocuklara bağış yapıyorum. Tanrım evladımın sağlığı için başka bir çocuğa sağlık olsun diyorum , bu beni rahatlatıyor.
 
Ah aynıyım. Ne zaman oğlumla ilgili korkularım tavan yapsa sma li çocuklara bagis yapıyorum. Normalde de rutin her ay yapmaya çalışırım ama endişeli zamanda bu bağış yapma isteği bence beynimin bir savunma mekanizması gibi
 
mis gibi hayatınız var..
şu panik atak felan kenara at...
iyi düşün.. iyi yaşa..
ne diyim Allah başka dert vermesin.. şükret haline.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…