Merhaba, birine anlatmaya çekinme, öfke, mutsuzluk, insanlara güvenememe, durumu sindirememe... Muhtemelen yaşadığınız eziyeti tekrar yaşıyor gibi hissetme gibi belirtileriniz de var. Bunların hepsi travmatik bir duruma işaret ediyor ama belki (umarım) travmatik değil de üzücü, stres veren bir yaşantıdır bu kişiyle aranızda geçen. Böyle hissetmeniz normal. Ama her halükarda bu yaşantı geçti, o kişi artık yok, güvendesiniz, başınıza istemediğiniz bir şey gelirse kendinizi savunabilirsiniz, güzel şeyler yaşayabilirsiniz. Hayatınıza devam edebilirsiniz. Yaşadığınız bu şey kocaman hayatınızda bir olay, kötü bir olay ama sadece bir olay, bunu hatırlamak devam etmeyi kolaylaştırır belki. Birilerine anlatmak da başta kötü hissettirse bile iyi gelebilir çünkü kaçmak çözüm sunmaz, sindirmeye ihtiyacınız vat. Bir de herkesin dediği gibi bir psikologtan destek almak iyi olabilir. İçinde bulunduğunuz hali anlamlandırmaya da, neden böyle etkilendiğinizi anlamaya ihtiyacınız var gibi.
HaklısınızAynen ben de bu durumun farkındayım kimseye zarar vermedim ama onların ufak tefek dertleri büyütmesi benim canımı sıkan şey aslında onu bi yerden sonra çekemiyorum onlarla iletişimi kesiyorum işte katlanamamın sebebi de bu şımarık insanlara hayatında büyük bi sıkıntı görmemesine rağmen herşeyi büyüten insan benim canımı sıkan inanın ben bazı sıkıntılarıma rağmen ortamı neşelendirmeye çalışan hala gülüp eğlenebilen bir insanım ve kimseye somurtmam ama insanların asık suratlı dünyanın yükünü sırtında taşıyor gibi davranmasını da sindiremiyorum artık
Yaşadığınız şey istismarcısı ölen çoğu insanın yaşadığı bir şey. Tabi yaşadığınız eziyet nasıl bir şeydi bilmiyorum ama insan ona kötülük yapanın ölüp kurtulmasını istemiyor, bir bedel ödediğini görmek istiyor oysa ki o kişi ne bedel öderse ödesin size yaptığı kötülük yok olmayacak. Şöyle bir metin buldum, google translate ile bakabilirsiniz belki.Sağolun gerçekten biraz iyi geldi yazdıklarınız..evet biriyle paylaşınca aynı durumu yaşarım diye düşünüyorum. Evet o kişi yok zaten hiç görmek istemedim.ama öldükten sonra sanki kişiliğim değişti sanki dinden uzaklaştım gibi hissettim.içimdeki inanç azaldı gibi düşünüyorum.karekterim değişti en çok da buna üzülüyorum eski beni geri istiyorum.olaylara daha pozitif önyargısız empati kurabilen hoşgörülü bir insanken şimdi bunların hiç biri yok sanki bende öyle hissediyorum.
Evet yaşadıklarım duygu olarak benzese de yaşadığım olay daha başka annem ile ilgili maalesef ama anlatıp gerçekten daha da huzursuz olmak istemiyorum anneme çok kızgınım yaptığı her şey için affetmek istiyorum bazen herşeye rağmen ama başaramıyorum.kendimi toparlamam lazım ve gerçekten psikolojik destek almanın vakti geldi en kısa zamanda hem de yüzleşicem artık kendimleYaşadığınız şey istismarcısı ölen çoğu insanın yaşadığı bir şey. Tabi yaşadığınız eziyet nasıl bir şeydi bilmiyorum ama insan ona kötülük yapanın ölüp kurtulmasını istemiyor, bir bedel ödediğini görmek istiyor oysa ki o kişi ne bedel öderse ödesin size yaptığı kötülük yok olmayacak. Şöyle bir metin buldum, google translate ile bakabilirsiniz belki.
When an abuser dies - The REIGN Collective
It can be a very stressful and disorientating time for survivors when their abuser dies. Whatever the circumstances surrounding the death, be it a pedophile grandfather finally passing from old age, or a mysterious apparent suicide in jail right before a high profile trial, it’s not likely to be...www.reigncollective.org.uk
canım benim ne alakası var içine attıkça bu konu içinde büyüyor. anlatırsan rahatlarsın emin ol.Birine anlatırsam daha kötü olurum diye korkuyorum
Sadece birine anlattım ve o gün çok ağlamıştım boğulacak gibi oldum başka anneleri görünce neden benim annem buydu dedim isyan etmek istemediğimden de anlatmak istemiyordumcanım benim ne alakası var içine attıkça bu konu içinde büyüyor. anlatırsan rahatlarsın emin ol.
tamam işte çok dolu olduğundan içini boşaltınca ağladın ağlamaktan korkmana gerek yok bazı şeyleri tamamen bitirmek için konuşmak anlatmak lazım. aksi halde içinde büyüyor ve içinde büyüdükçe daha da kötü oluyorsun. kendimden biliyorumSadece birine anlattım ve o gün çok ağlamıştım boğulacak gibi oldum başka anneleri görünce neden benim annem buydu dedim isyan etmek istemediğimden de anlatmak istemiyordum
Komik olduğunuzu sanıyorsunuz galiba. Azıcık saygı lütfen! Anonim bir platform diye kırıp dökmeye hakkınız yok kimseyi. Buradan çok itici görünüyor şu davranışlar.
Peki siz anlatıyor musunuz yaşadığınız kötü anıları evet büyüyor içimdetamam işte çok dolu olduğundan içini boşaltınca ağladın ağlamaktan korkmana gerek yok bazı şeyleri tamamen bitirmek için konuşmak anlatmak lazım. aksi halde içinde büyüyor ve içinde büyüdükçe daha da kötü oluyorsun. kendimden biliyorum
bol keseden saygı dağıtmak gibi huyum yoktur maalesef. saygı duyulmak isteyen kişi, o yönde davranabilir. no f.x given for a dramaKomik olduğunuzu sanıyorsunuz galiba. Azıcık saygı lütfen! Anonim bir platform diye kırıp dökmeye hakkınız yok kimseyi. Buradan çok itici görünüyor şu davranışlar.
Acaba onunka yüzleşmeden, öfkemi kusamadan öldü diye mi bu durum? Bazen bize travmatik şeyler yalatan insan hayattta olsa da öfkemizi dile getiremiyoruz ona karşı. Böyle durumlarda psikologlar o kişiye bir mektup yazmamızı öneriyorlar. Affetmek o kişi için değil bizim için önemli. Youtube videoları, podcastler var bunun için. ‘Affetmek amanasıl?’ Diye bir video vardı youtube de Özlem hanım var psikolog birçok videosunu severek dinledim, çok daha işlevsel videolar atıyor, çözüm önerilerinde bulunuyor. Tavsiye ederimMerhaba kızlar ben bir yakınımı kaybettim ama küçükken bu kişi bana çok eziyet etti o öldükten sonra ona olan öfkem hala dinmedi ama hiç kimseye tahammülüm de kalmadı en ufak bbirşey bile olsa gözümde büyüyor.herkesten uzak olmak istiyorum beceremiyorum yakın olunca da onları belli bi zamandan sonra kırıyorum.napıcağımı bilmiyorum yardım edin lütfen.
Yazmak zorunda değildin keşke senin gibi duyarsız bir insan olabilsem eminim çok şanslısındırbol keseden saygı dağıtmak gibi huyum yoktur maalesef. saygı duyulmak isteyen kişi, o yönde davranabilir. no f.x given for a drama
Teşekkür ederim muhakkak izlerimAcaba onunka yüzleşmeden, öfkemi kusamadan öldü diye mi bu durum? Bazen bize travmatik şeyler yalatan insan hayattta olsa da öfkemizi dile getiremiyoruz ona karşı. Böyle durumlarda psikologlar o kişiye bir mektup yazmamızı öneriyorlar. Affetmek o kişi için değil bizim için önemli. Youtube videoları, podcastler var bunun için. ‘Affetmek amanasıl?’ Diye bir video vardı youtube de Özlem hanım var psikolog birçok videosunu severek dinledim, çok daha işlevsel videolar atıyor, çözüm önerilerinde bulunuyor. Tavsiye ederim
Yoktu maalesef küçük bi kardeşim vardı o da hiç bir şeyin farkında değildiSana yapılan bu davranışa şahit olmamasını istediğin fakat şahit olan bir insan var mıydı?
açıkçası kimin nereye, ne yazacağını ya da yazmayacağını sorgulamak kimsenin haddine değil. şanslıyım. burada en az benim kadar şanslı birçok kadın da görüyorum. duyarsız değiliz. sadece attention wh.re değiliz ve dramaya kapılıp burada ağlamşmak yerine çözüm üretiyoruz. çözüm bile istememişsin. sadece ağlaşmak istemişsinYazmak zorunda değildin keşke senin gibi duyarsız bir insan olabilsem eminim çok şanslısındır
açıkçası kimin nereye, ne yazacağını ya da yazmayacağını sorgulamak kimsenin haddine değil. şanslıyım. burada en az benim kadar şanslı birçok kadın da görüyorum. duyarsız değiliz. sadece attention wh.re değiliz ve dramaya kapılıp burada ağlamşmak yerine çözüm üretiyoruz. çözüm bile istememişsin. sadece ağlaşmak istemişsin
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?