Merhaba arkadaşlar... Sitede yeni olduğum için orada burada utana sıkıla bir şeyler yazıyorum çünkü herkes çok güzel muhabbet kurmuş burada bölmek istemiyorum:)
Ben daha önce bu olayı sözlenme konusu altına açmıştım ama sanırım burası daha uygun olacak... Neyse anlatayım...
Ben evlenmek üzereyim. Dedemin (Babamın Babası) evinde yaşıyorum.
Ama herkesin parasızlık derdi ya, benimki de benim ailemden gelen fazla paranın paylaşılamaması. Ailemin hiç geleneksel bir yapısı yok. Nişan yapmak istedim diye bile birbirlerini yediler(Zaten olmaz olsun nişanınız dedim). Anne babam ayrı olduğu için dengeler çok hassas, en ufak bir şeyde babam olay çıkartıyor. Babam mortgagela ev almak için yüklü bir miktar bize para vereceğini, ama aynı miktarı nişanlımdan/ailesinden de beklediğini söyledi. Tamam dedik, hazirandan beri para biriktiriyoruz.
Sonra geçenlerde babam, nişanlımın(nişanlanmadan nişanlıyız bu arada?!:))) ailesiyle tanışmaya geldi. Her şey iyiyidi, ta ki eve dönene kadar. Babam yine dengesizlik yaptı ve bir anda annemin ailesinden tutun, nişanlıma ve onun ailesine kadar saydırmaya başladı, işin kötüsü kendi babasına da yalan dolan hikayeler anlattı benimle ilgili. "Bu zaten beceremez, yürütemez" v.b. Hiç sesimi çıkartmadan bütün hayatım boyunca bana çektiren insandan oturup hakaretleri dinlerken Dedem de ona destek çıktı ve bana "O zaman sen gerizekalısın!" diye bağırdı. Nasıl oldu bilmiyorum, gözüm döndü, elimdekileri fırlatıp bağırıp çağırarak odama gittim, ağladım. Nişanlımı aradım ve bir an önce bu insanlardan kurtulup kendi yuvamı kurmak istediğimi söyledim.
Bu olaylardan sonra, kesin olarak babamın vereceği o parayı almamaya karar verdim. Çünkü sırf bize para verecek olduğu için bunca şeyi bana yaşatabiliyor. Kendi ekonomik özgürlüğümüz olsa bu kadar burnunu sokamazdı. En kötüsü de, ben babamın yıllar sonra en ufak bir gergin ortamda "Zaten evinizi de benim sayemde aldınız" diye laf sokacağını ve yaptığı iyiliği(!) koz olarak kullanacağını biliyorum.
Gelelim soruna: Nişanlım, dişimizi sıkalım, parayı alalım, ev sahibi olalım diyor. Bense hiç bir şekilde o parayı almamamız gerektiğini söylüyorum. Hayat boyu bundan çekeriz, onun yerine kendi kazancımızla önce kirada oturalım, sonra eve çıkalım diyorum. Nişanlımı ikna edemiyorum!!!!
Sorum şu, sorunlu bir aileniz var. Size yüklü bir miktar para vereceklerini söylüyorlar, ama daha vermeden burnunuzdan getiriyorlar. Siz gurur yaptınız, parayı kabul etmek istemiyorsunuz. Ama nişanlınız istiyor! Ne yapardınız?????????????
Evsiz ama gururlu olmak mı, ev sahibi olup huzursuz olmak mı...
Ben daha önce bu olayı sözlenme konusu altına açmıştım ama sanırım burası daha uygun olacak... Neyse anlatayım...
Ben evlenmek üzereyim. Dedemin (Babamın Babası) evinde yaşıyorum.
Ama herkesin parasızlık derdi ya, benimki de benim ailemden gelen fazla paranın paylaşılamaması. Ailemin hiç geleneksel bir yapısı yok. Nişan yapmak istedim diye bile birbirlerini yediler(Zaten olmaz olsun nişanınız dedim). Anne babam ayrı olduğu için dengeler çok hassas, en ufak bir şeyde babam olay çıkartıyor. Babam mortgagela ev almak için yüklü bir miktar bize para vereceğini, ama aynı miktarı nişanlımdan/ailesinden de beklediğini söyledi. Tamam dedik, hazirandan beri para biriktiriyoruz.
Sonra geçenlerde babam, nişanlımın(nişanlanmadan nişanlıyız bu arada?!:))) ailesiyle tanışmaya geldi. Her şey iyiyidi, ta ki eve dönene kadar. Babam yine dengesizlik yaptı ve bir anda annemin ailesinden tutun, nişanlıma ve onun ailesine kadar saydırmaya başladı, işin kötüsü kendi babasına da yalan dolan hikayeler anlattı benimle ilgili. "Bu zaten beceremez, yürütemez" v.b. Hiç sesimi çıkartmadan bütün hayatım boyunca bana çektiren insandan oturup hakaretleri dinlerken Dedem de ona destek çıktı ve bana "O zaman sen gerizekalısın!" diye bağırdı. Nasıl oldu bilmiyorum, gözüm döndü, elimdekileri fırlatıp bağırıp çağırarak odama gittim, ağladım. Nişanlımı aradım ve bir an önce bu insanlardan kurtulup kendi yuvamı kurmak istediğimi söyledim.
Bu olaylardan sonra, kesin olarak babamın vereceği o parayı almamaya karar verdim. Çünkü sırf bize para verecek olduğu için bunca şeyi bana yaşatabiliyor. Kendi ekonomik özgürlüğümüz olsa bu kadar burnunu sokamazdı. En kötüsü de, ben babamın yıllar sonra en ufak bir gergin ortamda "Zaten evinizi de benim sayemde aldınız" diye laf sokacağını ve yaptığı iyiliği(!) koz olarak kullanacağını biliyorum.
Gelelim soruna: Nişanlım, dişimizi sıkalım, parayı alalım, ev sahibi olalım diyor. Bense hiç bir şekilde o parayı almamamız gerektiğini söylüyorum. Hayat boyu bundan çekeriz, onun yerine kendi kazancımızla önce kirada oturalım, sonra eve çıkalım diyorum. Nişanlımı ikna edemiyorum!!!!
Sorum şu, sorunlu bir aileniz var. Size yüklü bir miktar para vereceklerini söylüyorlar, ama daha vermeden burnunuzdan getiriyorlar. Siz gurur yaptınız, parayı kabul etmek istemiyorsunuz. Ama nişanlınız istiyor! Ne yapardınız?????????????
Evsiz ama gururlu olmak mı, ev sahibi olup huzursuz olmak mı...