2.5 yıl sonra tekrar mı birleştiniz nasıl oldu başka insanlar falan girmemiş mi hayatınıza eskisi gibi oldu mu peki senin adına mutlu oldum umarım bundan sonra hiç ayrılmadan ömür boyu beraber olursunuz bizde ayrılmak üzereyiz de o yüzden bu konulara özen gösteriyorum :/
Bizim tanışmamızda,çıkmamızda,ayrılmamızda,barışmamaızda gerçekten film gibi..
Biz tekrar birleştiğimizde tüm arkadaşlar bizden fazla mutlu oldular.
Kısaca bahsedeyim canım.Ben konyada okudum.3 yıl boyunca güzel bir ilişkim oldu herkesin imrendiği.Aralıksız hergün görüşürdük.Ailesiyle tanısırdık vs.
O dönemler erkek arkadaşımda ani sinir çıkışları başladı bi dönem yasadığı stresli zamanlarından kaynaklı.Anlayışlı olmaya çalıştıkça sinirlerine hakim olmadan kalp kırmaları artar olmuştu.Çok seviyordum vazgeçeceksin deseler inanamazdım.Ve bigün ayrılma kararı aldım.
Erkek arkadaşım kendine gelemedi uzun bi süre.Dünya başına yıkışmış gibi sabahlara kadar arabada yurdumun önünde sabahlardı.Beni uzaktan hep izlerd..vs.Sonra okulumu bitirdim istanbula ailemin yanına gelip işe başladım hemen.Kafamı işime verdim,onu çok özlüyordum hergün resimlerimize,videolarımıza o mutlu anlarımıza bakıyordum ama öyle şartlandırmıştımki kenimi mutsuz olacağımıza,bu düşünceden birtürlü kurtulamıyordum.
Sonra bigün istanbula çıktı geldi,3 gün kaldı,görüştük,olmayacağını bunu kabullenmesi gerektiğini söyledim.O gün bana "bigün istanbulda bir hayat kuracağını" söyledi.
Aramızda taktığımız söz yüzüğünüde sahilden denize attı,sen istediğin zaman çıkarıcağım onu dedi.
Bende artık umutlanma olmayacak bu iş dedim.Oda umudum hep olacak,evlenir boşanısrsın,çocuğun olur ne biliyim işte...ben sana asla hayır diyemem.Aradan kaç yıl geçerse geçsin hattımı değiştirmeyeceğim,bunu bil,istediğin zaman gelicem dedi..ve gitti...
Sonra beni çok sevdiğini söyleyen biri çıktı karşıma.Sevmiyordum,zaten hayatımın en büyük hatasını onunla yaptım.Bana evlenme teklifi etti beni tanıdıktan 1 ay sonra.Hiç sevgili olmadan,ne oldugunu anlayamadın nişanlandım.Evim dizildi,eşyalarım alındı.Düğün mekanı tutldı.Evleniyordum resmen...Ama aklımdan bitürlü onu çıkaramaıyordum.Her adımımda o vardı.Hergece elim telefona gitti aramamak için kendimi zor tutuyordum.Oda düzenini kurmuştur,artık rahatsız etmiyim diyordum.Ama onu çok özlüyırdum.Niçin onunla bu hale geldiğimize anlam veremiyordum.Ortada ne aldatma vardı,ne dayak ne bişey....
Nişanlımı sevmiyodum ama değer veriyordum.Bigün sevebileicğime inanıyordum.8 aynişanlı kaldım.kısa bi süre sonra düüğünüm olacaktı,sonra beni aldattığını öğrendim.Bigün aradım telefonu,açtı ama haberi yok.Aldattığı sevgilisiyle konuşmalarını dinledim.
Sonra başka şehirdeymiş o gün onuda öğrendim.Kıza evlenme teklifi edip,ailesiyle tanışmaya gittiğinide öğrendim.Ve nedense dünya başıma yıkılmadı.Üzerimden bir yük kalkmış gibiydi.
Nişanı attım.
Ve nişan attıktan 3 gün sonra kendimi kpssye verdim.Gece gündüz ders çalıştım.Hafta içide öğretmenlik yaptım.Bu döngüde giderken,bigün facden bi mesaj..eski erkek arkadaşım.
Rüyalarından çıkmadığımı,nasıl oldugumu merak ettiğini yazmış yıllar sonra.
Ve numaramı o gün verdim.Akşam saat tam 10.00 da arayacaktı,sözleştik.
Yıllar sonra sesini duyacaktım,konuşacaktık...
Ve aradı ikimizin seside heyecanla dolu...4 ay boyunca sıava hazırlık sürecinde yanımda oldu.Oda bir yandan çalışıyordu bir yandan benim gibi sınava hazırlanıyordu.Birbirimize destek olduk.Kendi iş yerinde kadroya alındı bu sürede.Terfi etti,şansı açıldı.Herşey yoluna giriyordu.Sonra yine istanbula geldi yanıma,ama biz hala eski iki sevgili ve arkadaşız...
O çok istiyor bunu seziyorum ama ben tekrar mutsuz olmaktan korkuyorum,emin adımlarla ilerliyorum.İstanbula geldi ve 3 gün kaldı.Hergün sabahtan akşama kadar birlikte gezdik eğlendik.Sürprizlere bayılan biri,yani bana yapmaya bayılan biri.
İstanbuldada öyle güzel bi süürpriz yaptıki bana.Gözlerim dolu dolu..saatlerce onu izledim.Hiç bir beklentisi yokken hep yanımda oldugunu düşündüm..sürpriz yaptıgı gün yenidn dünyaya gelmil gibiydim.
Sonra sınava hazırlanmaya devam ettik,oda gitti istanbuldan.Hala görüşüyoruz.
Şiir yazmayı okuma kabilyeti çok yüksek biri.Ve konyada bi kültür merkezinde ondan bir şiir okunması istenmiş.Teklif gitmiş.Oda bana yazdığı bir şiiri okudu yüzlerce kişi önünde.Arkada ise istanbul ve benim fotoğraflarım...
Cdiye çekti yolladı bana izledim..
Arkadaşları beni arıyor,bi şans daha ver artık diyor.2,5 yıldır adında dilinde sen varsın.
Bi sönem depresyon ilaçları bile kullanmış.Sonra kendini kurslara vermiş işi ile birlikte.Daha çok geliştirmiş kendini..vs Kafasını hep oyalamaya çalışmış.
Derken bana biaz süre vermesini istedim.3 hafta aramadı.Zaten ona benim arayacağımı söylemiştim..
Düşündüm,tarttım ve bu aşkın çoktan 2.bi şansı hakkettiğine karar verdim.Gece saat 3 ve aradım onu."yeniden başlayalım "..dedimYutkundu,sen ne dedin dedi,
Heyecanlandı..inanamadı..dualarım kabul oldu..rüyadamıyım dedi..öyle seviyorduki...
Ve yaklaşık 1 aydır tekrar sevgiliyiz.Bayramdan sonra yine istanbula geliyor.Ve kısmet ise kasımdan itibaren burada bir hayat kuracak,bana sahilde söz verdiği semtte daire bakıp alıcak,seneyede düğün inşallah...
Kızlar çok uzattım,yazarken bile duygulandım,yazmak istedim sadece..
Çok huzurluyum,mutluyum,seviyorum seviliyorum...
Ve onunla oldugumdan beri,dünyada hiçbirşeyin sevgiden daha önemli olmadugunu yasayarak öğrendim..
Bu 2,5 yıl bize çok şey öğretti..Hatalarımızdan arındık.Biz olmadan olmayacağımızı,bizi bizden başkasının mutlu edemeyeceğini..
Bu ayrılık olmasaydı şuan rüyalardaki gibi mutlu olamazdık herhalde...
Böyle bir aşk herkese nasip olur inşallah...