- 3 Nisan 2013
- 595
- 444
- 103
- 43
ay ne alakası var Allahaşkına ? Eşimi ikna edemiyorum ne yapabilirim diyorum. Tutup da bana o adam baba olmayı haketmiyor derseniz kusura bakmayın haddinizi bilin derim. Ben eşimi kötülemiyorum yaşadığım sorunu anlatıyorum.
Daha açık konuşayım eşim kuzey iraktan geldi! Şuan ruh hali zaten iyi değil. 9 ay hapis hayatı yaşadı ve 2 haftadır gerginliği geçmedi. Aşırı korumacı olmasının altında mesleği de var. Eşim hatasız demiyorum. Burda eşimi ikna etmek ya da istediğimi yaptırmak için neler yapabilirim diyorum.
Bak herkes yazmış esin de sen de normal değilsin diye. O yorumların hepsini beğendim çünkü katılıyorum. Kusura bakma 10 yıllık hayat arkadaşıma da hakaret ettirmem. Boşansak bile ilk arayacağım insan yine o olur. Bana verdiği güven sonsuz .
Evet bana aciz biriymişim gibi davranıyor. Buna çok sinirleniyorum. Benim yapamayacağım mesajını veriyor sürekli özgüvenimi kırıyor. Ama bu onun baba olmayı haketmediği anlamına gelmiyor.
Şimdiye kadar ailesine beni bi kere bile ezdirmedi . Şimdiye kadar bir sorunum olduğunda bi kere bile beni yari yolda birakmadi. Haksiz ben olsam bile özür diledi çiçekler aldı. Hayatıma kendi annemi bile karıştırmadi.sabah uyanamazsam kalkar tostumu bile yapar işe gider.
Bu evlilikte kısıtlanması dışında hicbir ihtiyacımdan beni yoksun bırakmadi.
Evet kocam baba olmayı hakediyor. Bu sorunları aşıp hamile kalacağım. Mükemmel de bir baba olacak. Çünkü çocukları nasıl sevdiğini biliyorum. Kucağına aldığı her bebek uyuyor buna defalarca şahit oldum.
3 hafta yoğun bakımda yattım altımi bile aldı eşim. Bana de ki eşinin sorunlari var kabul ederim. Eşin saplantılı de kabul ederim. Eşin seni çok uzuyor bunaltıyor sana zarar veriyor kabul ederim ama bu adama baba olmayı hak etmiyor diyemezsin.
Sonuçta şuan eşimle tartışmalıyız orta yolu bulamadık evet. Belki ilerde ayrılacağız boşanacağız ama yine de hayatımdaki en sağlam tas benim eşimdir.
Açıkçası kimse benim kadar kısıtlamaya gelemeyeceğini söyledi. Neyse ya lütfen yorum yapma bana.
ben de esime herseyi anlatirim, fikrini alirim. benim goremedigimi o gorur mutkaka ama o da bana anlatir fikrimi alir.ben artik ona kafes diyorum vo o kafesi kırmaya çalışıyorum
Kuzey Irak a gidip hapis yatınca böyle olmuyor hanımefendi. Erkek arkadaşım da suriyede daha gelemedi hapisten çıktı direk oraya gitti nişanlanıcaz aylardır bekliyoruz ama sizinki gibi bir psikolojik sorunu ne o ne ben ne de ailesi yaşıyor. Evli değilsiniz diyeceksiniz aynı şartlarda evli olan dostlarımız sağlıklı ilişkilerine kaldıkları yerden devam ediyorlar. Duygu sömürüsü yapmaya gerek yok.
siz evlenin ben sizi görecem. İlk evlendigimizde 5. Bölgedeydik. Hic böyle sorunlar yaşamamıştık. Şimdi yıprandı.
Allah mutluluğunuzu daim etsin. En içten dileklerimi söylüyorum size. Allah eşinizi korusun ve sabir versin.
Yıpranan, yorulan adam ayrıntılarla uğraşmaz ki. Aksine başından iş atmaya bakar. Karısı hangi otobüse binmiş, altın gününde ne olmuş umursamaz. Hayret. Yıpranma ile ilgili değil bu durum. Bence size ne kadar müdahale ederse kendini o kadar evin reisi hissediyor.siz evlenin ben sizi görecem. İlk evlendigimizde 5. Bölgedeydik. Hic böyle sorunlar yaşamamıştık. Şimdi yıprandı.
Allah mutluluğunuzu daim etsin. En içten dileklerimi söylüyorum size. Allah eşinizi korusun ve sabir versin.
ben de esime herseyi anlatirim, fikrini alirim. benim goremedigimi o gorur mutkaka ama o da bana anlatir fikrimi alir.
bakin birseyleri anlatmayarak biyere varamazsiniz. sizin en yakin arkadasiniz da esiniz olmus bizde de oyle. ama esinize bu durumdan rahatsiz oldugunuzu soyleyin.
benim esim kontrol manyagidir. biraz once tatil icin hazirladigim valizi doktu kontrol etti. 5 yildir bunu mucadelesini veriyorum ben de beni boyle kabul et diyor. etmiyorum ben de. tartismiyoruz ama ben geriliyorum. bu durum cocuklarimiz ilk dogdugu zamanlarda da oldu. sanki 10000 defa alt degistirmis emzirmis gibi kontrol kontrol kontrol. bakti ki ben benden geciyorum kendine engel koydu bu konuda uzzuuuunnn bir sohbet yaptiktan sonra ama.
demem o ki hersey degismeyecek ama en azindan konusarak adim atabilirsin. ilk evlendigimiz zamanlarda kullandigim deterjandan tut yemegin tuzuna kadar kontrol ederdi. zamanla konusarak duzeldi. ama evet ben yiprandim zamaninda...
ben de cok seviyorum esimi. kendi ozannem bile beni yalniz biraktiginda o yanibasimdaydi anliyorum sizi.
biraz empati isteyin esinizden. belki ise yarar...
defalarca haksiz ciktim defalarca hem de... tamamen duzelmedi ama, duzelmeyecek de ama azaldi.konuşarak aşabildiniz mi bu durumu ? Ben de konuşuyorum ama benimle öyle bi konuşuyor ki haksiz çıkıyorum . Sonra deliriyorum
Yıpranan, yorulan adam ayrıntılarla uğraşmaz ki. Aksine başından iş atmaya bakar. Karısı hangi otobüse binmiş, altın gününde ne olmuş umursamaz. Hayret. Yıpranma ile ilgili değil bu durum. Bence size ne kadar müdahale ederse kendini o kadar evin reisi hissediyor.
Bende bunlara benzer yaşadim ve yaşiyorum.Her yapacağim şeyde danişma ve ONAYLANMA isteğim var.
Istiyorumki eşimde beni teşvik etsin.
Istiyorumki eşim bana afferim çok iyi düşünmüssün,tabiiki git ve öğren desin.
Bu aslinda bir özgüven eksikliği ve asiri derecede onaylanma isteği.
Bu eksiklerde bizim eğitim tarzindan gelen bir durum Maalesef yeterlice koşulsuz sevgi görmemişiz.Maalesef yeterli popolanmamişiz.
Ben eşime herşeyi anlatirdim ve hatta izin alirdim.Eşim birşeyi yasaklamaz ama gönülsüz ve yikici konuşmasi bile bana vazgecmek için yetiyordu.
Çok şeyden vazgectim ,hatta ailemi bile istediğim gibi göremedim ,ihtiyaclarinda yardimci olmadim.Birde onlarla bir kusur yaşadiğim zaman öfkemi eşime anlatti.
Ben birde yaptiğimin normal olduğunu düşünüyordum Herkes böyle zannediyordum.KK okuyarak dertlerimi paylaşarak ,tavsiyeleri öneme alarak biraz olsun düzeldim.
Mesela buğün kizlarla bir başka şehire gezmeye gittim.Eşime anlatmadim söylemedim.Ben biraz çarşiya cikiyorim dedim .Şimdi izin alir gibi anlatsaydim
Eşim şimdi on ton gitmemek için bahane sayardi sonra kavga çikardi VE ben vazgecerdim.Ha ..gittim ama içim huzursuzdu.
Konuyu kendime cekmek istemiyorum.
Sorularina tavsiyem,ben öğrendim sende öğrene bilirsin.
Eşine mümkün olduğu kadar az daniş.
Bazi şeyleri söylemeden yap.
Evet biraz sivri olmalisin.Isterse 10 gün surat assin.
Senin korkularin eşin hangi tepkiyi gösterecek.
Bu durumda eşinin egosunu tain ediyor gibi.Kendini böyle daha güclü hisediyor.
Lütfem endişelerinin korkularin üstüne git.Kafana ne koyduysan yap.Elbet bir takim sorunlar çikar.Sorunlar cözülmesi için değilmi.
Birde çocuk konusunu erteleme artik .Korkma sende herşeyi başara bilirsin.
Artik netten herseyi öğrene bilirsin ,hem hata yapsan ne olurki .Hatasiz kul yoktur.
Ayrıca savaştan gelmiş bir adamı bir de kendi dertlerinizle yormak gerçekten acı verici. Onlar orada neler yaşıyorlar en iyi siz bilirken bir de adama yok iş yerinde bunla kavga ettim yok kadınlar gününde şu bana şunu dedi yok otobüsle kayboldum bilmem ne diye görüşebildiğiniz kısa zaman aralıklarında adamı yiyip bitirmişsiniz. Bu adamlara bu kadar derdi yüklemek hakkınız değil. Siz kesin hapisteyken de 10 dakikalık telefon ve yarım saatlik görüşleri bu aptal şeylerle doldurup adamı yemişsinizdir.
Biz daha evlenmeden malesef sorunlarımız başladı izne çıkıp da nişan yapmamak gibi, 5 aydır görüşmemek gibi. Evlenince göreceğimi de görürüm dediğim gibi aynı durumdaki evli dostlarınızın böyle problemleri yok. Kendinize çeki düzen verin şöyle adamları sıkmayın. Bağımsız olun biraz. Ben böyle bağımsız olmasam göreceğim muamele bu kadar aşırı olmazdı eminim. Eşinizi yıpratmayın
haklisiniz. Şimdi askerle evlendiğimiz için hayatımız çok zor. Şimdiden soyleyim eve her gelişi bayram oluyor. Ayrı yattığınız geceler sürekli dua ederek uyuyorsunuz. Sürekli döneceği günün hayaliyle yaşıyorsunuz. Bizim evliliklerimiz normal olmuyor. Çok zor insan oluyorlar meslekleri çok zor. Biz güçlü olmak zorundayız . Benim yaptığım hataları yapmayın zaten anlattığınıza gore güçlü birisiniz. Bizim kadar zaten sorununuz olmaz da. Allah sizi birbirinize bagislasin.
Genel olarak hayatındaki olayları eşinde paylaşman normalde sen abartmıssın, eşine ne gündeki kadınların kavgasından mesela anlatmana gerek yok kadınsal durumları diğer bi konu eğer ayağın acıyorsa terliğini kendin alabilirsin dimi ? Bu tür durumlarda eşine söylemeyerek başlayabilirsin mesela.Bayanlar derdim çok büyük
Ben çok panik ve kaygılı bir insanım. Adım attığım her şeyden vazgeçiyorum küçük bir sorun yaşayınca. Eşime de her şeyi anlatıyorum maalesef. Sonra da o kaygılanıyor ve sürekli beni engelliyor.
Mesela bi ara tupper satmak istedim , ama distrübütörle tartıştım diye yasakladı
Bir kaç arkadaşımla sorun yaşıyorum onlarla barışıyorum ama eşim görüşmeme izin vermiyor
Bir kaç kez güne katıldım. Günde kavga çıktı eşim artık güne katılmamı istemiyor.
Bir kaç kez kayboldum , artık her yere o götürüp getiriyor.
Annemler taşınacaktı mesela, yardıma gitmek istedim temizlik için göndermedi yorulacağım diye.
Sürekli bi korumacı tavır ! Kendimi kafese kapatılmış gibi hissediyorum.
Bunun artıları eksilerinden fazla bakınca çünkü evi süpürmüyorum ağır iş diye kendi yapıyor, cam silmek için bayan geliyor bi kere bileğim incindi silerken, sonra otobüs dolmuşa binmek zorunda kalmıyorum her yere götürüp getirir.
Ama bi hayatım yok benim(
En son ehliyet yüzünden kavga ettik . Ben kursa yazılmak istedim. Asla olmaz sen araba süremezsin dedi bana. Ben kendimi motive etmek isterken çok yıkıcı davrandı . Kaza yaparsan çok kötü olur dedi, seni ölüme göndermem dedi. Ben de inatla gittim yazıldım parasını da peşin ödedim. Ama bu sefer de sivrilmiş asi biri oldum.
Şimdi küsüz. Ben de yatırım yapmak istiyorum para biriktirmek ufak ufak kendime altın almak istiyorum . Sen zarar edersin diyor. İzin vermiyor .
İngilizce kursuna gitmek ve kur atlamak istiyorum diyorum . Boşuna kendini yoracaksın evde otur diyor.
Pilatese gitmek istiyorum diyorum, kursla görüşüp saatlerini öğreniyorum gidip başlamak kalıyor bana, eşim bu sefer buna da karşı çıkıyor, evde yap sporunu boşuna kendini yorma diyor. Yüzme kursuna gitmek istiyorum , boğulursun bensiz havuza giremezsin diyor. Bütün tatil kızdığı için kıyıda yüzdüm . Makarnayla bile açılamadım. Ayaklarıma kaya değiyor acıyor dedim gitmiş deniz ayakkabısı almış.
Şuan annemin evine geldim çok büyük kavga ettik. Sürekli beni suçluyor . Özgüvenime zarar veriyor. Yapamazsın edemezsin başarısız olursun , ölürsün seni ölüme göndermem bilmem ne bilmem ne!
Eşimi nasıl ikna edeceğim birey olduğuma, hata da yapsam arkamda olması gerektiğine ! Ağlamaktan bıktım artık. Ehliyet neden alamayım ? Neden yüzme öğrenemeyim? Neden kendim yatırım yapamayım? Neden pilatese gidince kötü şeyler olsun bana? Ben nerde hata yapıyorum ??
Aslında sormak istediğim şey şu, sivrilmem ve burnumun dikine gitmem doğru mu ? İnat etmeli miyim? Kavga ederek iyi mi yapıyorum ?
Bayanlar derdim çok büyük
Ben çok panik ve kaygılı bir insanım. Adım attığım her şeyden vazgeçiyorum küçük bir sorun yaşayınca. Eşime de her şeyi anlatıyorum maalesef. Sonra da o kaygılanıyor ve sürekli beni engelliyor.
Mesela bi ara tupper satmak istedim , ama distrübütörle tartıştım diye yasakladı
Bir kaç arkadaşımla sorun yaşıyorum onlarla barışıyorum ama eşim görüşmeme izin vermiyor
Bir kaç kez güne katıldım. Günde kavga çıktı eşim artık güne katılmamı istemiyor.
Bir kaç kez kayboldum , artık her yere o götürüp getiriyor.
Annemler taşınacaktı mesela, yardıma gitmek istedim temizlik için göndermedi yorulacağım diye.
Sürekli bi korumacı tavır ! Kendimi kafese kapatılmış gibi hissediyorum.
Bunun artıları eksilerinden fazla bakınca çünkü evi süpürmüyorum ağır iş diye kendi yapıyor, cam silmek için bayan geliyor bi kere bileğim incindi silerken, sonra otobüs dolmuşa binmek zorunda kalmıyorum her yere götürüp getirir.
Ama bi hayatım yok benim(
En son ehliyet yüzünden kavga ettik . Ben kursa yazılmak istedim. Asla olmaz sen araba süremezsin dedi bana. Ben kendimi motive etmek isterken çok yıkıcı davrandı . Kaza yaparsan çok kötü olur dedi, seni ölüme göndermem dedi. Ben de inatla gittim yazıldım parasını da peşin ödedim. Ama bu sefer de sivrilmiş asi biri oldum.
Şimdi küsüz. Ben de yatırım yapmak istiyorum para biriktirmek ufak ufak kendime altın almak istiyorum . Sen zarar edersin diyor. İzin vermiyor .
İngilizce kursuna gitmek ve kur atlamak istiyorum diyorum . Boşuna kendini yoracaksın evde otur diyor.
Pilatese gitmek istiyorum diyorum, kursla görüşüp saatlerini öğreniyorum gidip başlamak kalıyor bana, eşim bu sefer buna da karşı çıkıyor, evde yap sporunu boşuna kendini yorma diyor. Yüzme kursuna gitmek istiyorum , boğulursun bensiz havuza giremezsin diyor. Bütün tatil kızdığı için kıyıda yüzdüm . Makarnayla bile açılamadım. Ayaklarıma kaya değiyor acıyor dedim gitmiş deniz ayakkabısı almış.
Şuan annemin evine geldim çok büyük kavga ettik. Sürekli beni suçluyor . Özgüvenime zarar veriyor. Yapamazsın edemezsin başarısız olursun , ölürsün seni ölüme göndermem bilmem ne bilmem ne!
Eşimi nasıl ikna edeceğim birey olduğuma, hata da yapsam arkamda olması gerektiğine ! Ağlamaktan bıktım artık. Ehliyet neden alamayım ? Neden yüzme öğrenemeyim? Neden kendim yatırım yapamayım? Neden pilatese gidince kötü şeyler olsun bana? Ben nerde hata yapıyorum ??
Aslında sormak istediğim şey şu, sivrilmem ve burnumun dikine gitmem doğru mu ? İnat etmeli miyim? Kavga ederek iyi mi yapıyorum ?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?