Her Şey Daha Kötü Oluyor

Zelisss3 .!.:
Eşinizde bir tramva yaşamış ve atlatmaya calisiyor gibi. Erkekler duygularını göstermekte ve yaşamakta bizden daha zayıf genelde.

Durumunuz iyi gibi geldi bir psikologla konuşabilirsiniz daha da toparladikca. Geçmiş oluşunun şimdiden
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim
 
bcnk6 .!.:
Adamın öfkesine var demekki sana karşı konuşursa kırmaktan kötü söz söylemekten çekiniyor belki de. Biraz zaman tanıyın öfkesi geçsin.

Önceki konunuzu hatırlıyorum eşinizin haklı olduğu noktalar var bence. Aylık iğneyi unutan sensin ama hamile kaldım diye eşini suçladın.

Eşinin deli gibi istediği bebeği öğrenince
ağlama krizlerine girdin olayı çok dramatize ettin yine de eşin sana çok destekçi ve ilgiliydi anlattığın kadarıyla.

Tamam hormonal ve fiziki sen etkilendin ama bu adam da taş değil duyguları var çok istediği bebeği kaybetti eşini teselli etmek yüzünden sevincini bile yaşayamadan.

Biraz sabır göstermelisin ve üstüne gitme bi süre düzelecektir.

Ayrıca kaç haftalık düşük yaptın bu kadar bayılman normal değil sanki. Doktorunun haberi var mı hastaneye gitmen gerek bence.
Genişletmek için tıkla...
Hamile olduğumu öğrendiğimde onu hiç suçlamamıştım. Sonra düşük yaptığım süreçte çok çok panik olmuştum. Sağlıklı düşünemiyorum. O zaman hep senin yüzünden demiştim. Ama hiç gerçekten öyle düşünmedim ki. Ne bileyim temmuzda 5 yıldır evli olacağız. Bu kadar olsun tanıyoruz birbirmizi. Bilmeliydi, anlamalıydı diye düşünüyor. Hem sonra ben de istedim bebeği. Onun kadar heyecanlanmadım belki ama istedim, merak ettim. Şimdi fark ediyorum sevmişim de. Böyle hiç kendimi anlatmama bile izin vermeyince üzülüyorum. Bilmiyorsa bile keşke üzgün olduğumu söylememe izin verseydi. İhanet etmişim gibi davranıyor. 7 hafta 5 günlüktü. Doktorla dün konuştum. Yarın tekrar konuşalım duruma göre gelmeni isteyebilirim dedi.
 
kymaluca .!.:
Öncelikle geçmiş olsun
Daha önceki konularınızı tam olmasada hatırlıyorum,bebeği sizden çok eşiniz istemişti diye biliyorum.siz istemiyordunuz,eşiniz çok istekli ve ısrarcıydı.en son düşük yaparken konu açmıştınız,konunuzu okurken panik ataktan gergin ve endişeliydiniz ve yazdıklarınızdan bile terör esiyordu.ben bile burda okurken,o olumsuzluğu ve gerginliği hissettim.ki eşiniz ne yaşadı ne hissetti eminim ki kat ve kat üstüdür.yazdıklarınızdan hareketle bencil ve kendi isteklerini ön planda tutan biri gibi geliyorsunuz bana.eşinizin bu süreçte bir kaybı oldu sizin gibi, onun da manevi olarak desteğe ihtiyacı var.ama siz bebeği de pek istemediğiniz için onun kadar empati yapabileceğinizi düşünmüyordur ve panik atağınız tetiklenir diye içini açamıyordur diye düşünüyorum

(Yazdıklarım sizi yargılamak için değil,biraz olumsuz olabilir ama niyetim bir de bu açıdan bakın, belki yardımı olur yazdıklarımın ve sizler yine eski günlerinize dönersiniz diye umuyorum )
Genişletmek için tıkla...
Anladım. Burada birbirimizi yazdığımız kadar tanıyabiliyoruz, beni yargıladığınızı düşünmüyorum.
 
mistralgagnant .!.:
Anladım. Burada birbirimizi yazdığımız kadar tanıyabiliyoruz, beni yargıladığınızı düşünmüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Cok gecmiş olsun, bende bir kayıp yasadım. Şu an duygularınızı o kadar iyi anlayabiliyorum ki. Halsiz oluşunuz psikolojik de olabilir ama yine de doktora gidin ihmal etmeyin. Kendinizi toplamaya calısın. Esinizin tavrı da değişecektir zamanla. Yazarak anlatmayı önermişler zaten. Azar azar da olsa saglıklı seyler yiyin, gerekirse takviye alın. Kendinize zarar vermeyin. Daha iyi bir zamanda isterseniz yine bebeğiniz olucaktır.
 
mistralgagnant .!.:
Teşekkür ederim. Hiçbir şekilde kendimi açıklamama izin vermiyor oluşu beni üzüyor.
Genişletmek için tıkla...
Sen de acıklamaya calısma kendı iyileşmene bak, su an Bı de onun tiplerini hıc cekme ugrasma. Yemegını ye dinlen iyileşmeye bak.
Yaptıgı dogru degıl esının, en kısa zamanda anlar umarım hatasını.
Bence Bı de onun yorma kendini. Sadece kendine bak suan.
 
benneyanginlargordum .!.:
Sen de acıklamaya calısma kendı iyileşmene bak, su an Bı de onun tiplerini hıc cekme ugrasma. Yemegını ye dinlen iyileşmeye bak.
Yaptıgı dogru degıl esının, en kısa zamanda anlar umarım hatasını.
Bence Bı de onun yorma kendini. Sadece kendine bak suan.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim, son iki gündür gerçekten çok büyük bir hata yaptığımı düşünüp kendime kızmaya başlamıştım.
 
sunsea .!.:
Cok gecmiş olsun, bende bir kayıp yasadım. Şu an duygularınızı o kadar iyi anlayabiliyorum ki. Halsiz oluşunuz psikolojik de olabilir ama yine de doktora gidin ihmal etmeyin. Kendinizi toplamaya calısın. Esinizin tavrı da değişecektir zamanla. Yazarak anlatmayı önermişler zaten. Azar azar da olsa saglıklı seyler yiyin, gerekirse takviye alın. Kendinize zarar vermeyin. Daha iyi bir zamanda isterseniz yine bebeğiniz olucaktır.
Genişletmek için tıkla...
Teşekkür ederim, inşallah 🙏🏻
 
mistralgagnant .!.:
En son açtığım konuda karşılaştığım tepkilerden sonra çok tereddüt ettim ama bu kadarını paylaşacak kimsem yok. Lütfen, inanmıyorsanız kendinizi de yormayın, beni de üzmeyin.

Cumartesi düşük yaptım. O günden beri beş defa bayıldım. Ne zaman ayağa kalksam başım dönüyor, dizlerim titriyor. Defalarca yürürken dizlerimin üstüne düştüm. Bacaklarımda inanılmaz bir güçsüzlük var. Sonra gün içinde birden inanılmaz derecede yemek yemek istiyorum, sonra önüme gelince doğru dürüst bir şey yiyemiyorum. Duygularım karman çorman. Durup dururken ağlama geliyor, birdenbire aşırı sinirleniyorum

Ve kendimden nefret ediyorum. Ama sanırım sadece ben nefret etmiyorum kendimden. Kocam da benden nefret ediyor gibi. Hiç konuşmuyor benimle, ağrın var mı, aç mısın falan diye sormak dışında. Bayılırsam ya da düşersem kaldırıp kanepeye koyuyor sonra gidiyor. Onun dışında olur da eline, koluna bir yerine dokunacak olursam sanki yanmış gibi çekiyor. Bir çalışma odası var, gününü orada geçiriyor. Saatlerce kemanını çalıyor, kitaplarını okuyor. Akşam yemeği yapıyor, benimkini mutfağa bırakıyor, kendininkini alıp o odada yiyor. Akşamları yine orada, birasını içip bilgisayar başında sızıyor. Yatak odasında benim yanımda yatmıyor. Salonda veya çalışma odasında uyuyor.

Bu bana kendimi aşırı kötü hissettiriyor. Suçlu hissediyorum. Her şey benim yüzümden olmuş gibi. Ne düşünmem, ne yapmam lazım bilmiyorum. Şimdiden teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Düşük yapma sebebinz neydi peki doktor ne söyledi belki doktorun söyledigi bi söz sizi suclu görmesine sebep oluyodur...ama her ne olursa olsun yaptıgı dogru degl
 
Erkekler de insandir diye yaziyim suraya
Bebegi isteyen esinizdi ama siz kendi hataniz yuzunden hamile kalmistiniz
Buna ragmen cumartesi gunu esinize korkunc seyler soylediniz
Hatta burda bize bile soylediniz
Yani bize burda bunlari yazan kimbilir yanindaki adama neler yapmistir
Esinizle konusmaya calismayin sadece yanina gidip icten bir sekilde ozur dileyin
Sonrasini akisina birakin ve psikologunuzla online gorusun mutlaka
Sizin hicbir davranisiniz ve dusunce sekliniz saglikli degil , boyle devam ederseniz de hicbir insan sizinle beraber bir omur gecirmek istemez
 
mistralgagnant .!.:
Teşekkür ederim, son iki gündür gerçekten çok büyük bir hata yaptığımı düşünüp kendime kızmaya başlamıştım.
Genişletmek için tıkla...

Başınız sağ olsun öncelikle. Sizin ve esinizin su an yaşadığıniz acı çok normal, yalniz kalmak ve dusunmek istemek anlaşılabilir ama birbirinizden uzak kaldıkça ve duygularinizi paylasmadikça başka çatlaklar da olusmaya başlamış. Konusmaya hazir olmadiğiniz icin bence de mektup fikri çok iyi. Neler hissettiğinizi, bebeği sizin de çok istediğinizi,esinize daha önce panik ve acıyla söylediklerinizde ciddi olmadığinizi ifade ettiğinizde o da daha farkli pencereden bakmaya calisacaktir. Mektup yazin ve gerisini esinize birakin, bir de böyle kırgınlıklar dert olmasın size.
 
Durummleyla .!.:
Düşük yapma sebebinz neydi peki doktor ne söyledi belki doktorun söyledigi bi söz sizi suclu görmesine sebep oluyodur...ama her ne olursa olsun yaptıgı dogru degl
Genişletmek için tıkla...
Hayır doktor bir şey söylemedi. Hamileyken ilaç kullanıp kullanmadığımı sordu, anlattım, bi yüzünü buruşturdu başka da bir şey demedi.
 
Milana22 .!.:
Erkekler de insandir diye yaziyim suraya
Bebegi isteyen esinizdi ama siz kendi hataniz yuzunden hamile kalmistiniz
Buna ragmen cumartesi gunu esinize korkunc seyler soylediniz
Hatta burda bize bile soylediniz
Yani bize burda bunlari yazan kimbilir yanindaki adama neler yapmistir
Esinizle konusmaya calismayin sadece yanina gidip icten bir sekilde ozur dileyin
Sonrasini akisina birakin ve psikologunuzla online gorusun mutlaka
Sizin hicbir davranisiniz ve dusunce sekliniz saglikli degil , boyle devam ederseniz de hicbir insan sizinle beraber bir omur gecirmek istemez
Genişletmek için tıkla...
Biliyorum, o da insan. Acı çekiyor olmasını da anlıyorum. Ama tek taraflı bir acı yok ki, ben de üzülüyorum. Cumartesi günü burada yazdığımdan pek farklı bir şey de demedim ki. İkimiz de yıkıcı bir deneyim yaşadık ve birbirimizi yok saymak bana saçma gelen. Ben tüm düşünce ve davranışlarımın sağlıksız olduğunu düşünmüyorum.
 
mistralgagnant .!.:
Biliyorum, o da insan. Acı çekiyor olmasını da anlıyorum. Ama tek taraflı bir acı yok ki, ben de üzülüyorum. Cumartesi günü burada yazdığımdan pek farklı bir şey de demedim ki. İkimiz de yıkıcı bir deneyim yaşadık ve birbirimizi yok saymak bana saçma gelen. Ben tüm düşünce ve davranışlarımın sağlıksız olduğunu düşünmüyorum.
Genişletmek için tıkla...
Esiniz bebegi istemediginizi bildigi icin acinizi tahmin edemiyor olabilir
Oncelikle soyledikleriniz icin ozur dileyin ve devamini ona birakin
İlk yapmaniz gereken sey ozur dilemek
 
mistralgagnant .!.:
En son açtığım konuda karşılaştığım tepkilerden sonra çok tereddüt ettim ama bu kadarını paylaşacak kimsem yok. Lütfen, inanmıyorsanız kendinizi de yormayın, beni de üzmeyin.

Cumartesi düşük yaptım. O günden beri beş defa bayıldım. Ne zaman ayağa kalksam başım dönüyor, dizlerim titriyor. Defalarca yürürken dizlerimin üstüne düştüm. Bacaklarımda inanılmaz bir güçsüzlük var. Sonra gün içinde birden inanılmaz derecede yemek yemek istiyorum, sonra önüme gelince doğru dürüst bir şey yiyemiyorum. Duygularım karman çorman. Durup dururken ağlama geliyor, birdenbire aşırı sinirleniyorum

Ve kendimden nefret ediyorum. Ama sanırım sadece ben nefret etmiyorum kendimden. Kocam da benden nefret ediyor gibi. Hiç konuşmuyor benimle, ağrın var mı, aç mısın falan diye sormak dışında. Bayılırsam ya da düşersem kaldırıp kanepeye koyuyor sonra gidiyor. Onun dışında olur da eline, koluna bir yerine dokunacak olursam sanki yanmış gibi çekiyor. Bir çalışma odası var, gününü orada geçiriyor. Saatlerce kemanını çalıyor, kitaplarını okuyor. Akşam yemeği yapıyor, benimkini mutfağa bırakıyor, kendininkini alıp o odada yiyor. Akşamları yine orada, birasını içip bilgisayar başında sızıyor. Yatak odasında benim yanımda yatmıyor. Salonda veya çalışma odasında uyuyor.

Bu bana kendimi aşırı kötü hissettiriyor. Suçlu hissediyorum. Her şey benim yüzümden olmuş gibi. Ne düşünmem, ne yapmam lazım bilmiyorum. Şimdiden teşekkür ederim.
Genişletmek için tıkla...
Sizi çok iyi anlıyorum bundan 2 sene önce bende düşük yaptım o an için dünyanın sonu gibiydi okadar mutsuz umutsuzdum.fakat 1 yıl sonra tekrar hamile kaldım ve şuan hayallerimden bile güzel bir minnoşum var sonsuz sınırsız şükürler olsun Rabbime.lutfen okadar üzmeyin kendinizi.o düşükler bozuk embriyo tutunamayıp düşüyor doğsa sakat olma ihtimali çok yüksek demişti benim doktorum
 
Yigit Mirza .!.:
Sizi çok iyi anlıyorum bundan 2 sene önce bende düşük yaptım o an için dünyanın sonu gibiydi okadar mutsuz umutsuzdum.fakat 1 yıl sonra tekrar hamile kaldım ve şuan hayallerimden bile güzel bir minnoşum var sonsuz sınırsız şükürler olsun Rabbime.lutfen okadar üzmeyin kendinizi.o düşükler bozuk embriyo tutunamayıp düşüyor doğsa sakat olma ihtimali çok yüksek demişti benim doktorum
Genişletmek için tıkla...
Ben suçlu hissediyorum. Hiç hazır değildim bebek sahibi olmaya hamileliğimi öğrendiğimde. Pek sevinemedim. Hatta ilk günler baya kötüydüm, sürekli ağlıyordum. Eşim çocuğu istiyordu. Çok mutluydu, çok heyecanlıydı. Sonra ben de alışmaya başladım. Çok korkunç, aşırı zor bir şey gibi gelmemeye başladı. Merak etmeye başladım nasıl bir bebek olacak acaba diye. Bebek odalarına, bebek giysilerine bakmaya başladım. Sonra yine hiç beklemediğimiz bir anda bebek düştü. 1,5 yıldır anksiyete ve panik bozukluğum var. Düşük yaptığım süreçte aşırı kaygılıydım, ataklar geliyordu. O süreçte hep senin yüzünden hamile kaldım, demiştim. Tabi biliyorum öyle olmadığını. Ama sağlıklı düşünemiyordum. Bir de hamile olduğumu öğrenmeden önce çok ilaç kullandım, iyi beslenmedim. Her şeyin suçlusu benmişim, her şeyi berbat etmişim gibi hissediyorum.
 
Psikolojik durumunuzu vs. biliyorum.
Çok uzatmayacağım.
Sizin için elbette zordur.
Ama sizin gibi duygularını kontrolsüz yaşayan biri ile bir ömür geçirmek
emin olun çok daha zordur.

Daha ilk konunuzda ne mutlu bu kadar uyumlu olduğunuz bir insan ile yollarınız kesişmiş,
tadını çıkarın ve ona güvenerek üzerinizdeki panik duygulardan kurtulmaya çalışın demiştim.

Hamile kaldığınızda dünyanın sonuymuşçasına davrandınız, düşük yaparken ölüyormuşçasına..
Eşimden nefret ediyorum hepsi onun yüzünden bile dediniz.
Bunu onun yüzüne de söylediyseniz nasıl davranmasını bekliyorsunuz?
Bu sözleri hakedecek ne yaptım, çok sevdim, ona hep destek oldum, mutlu yuvamıza bir bebek istedim
sonunda hem bebeğimi hem de ilişkimdeki o güzel ruhu kaybettim
diye düşünüyordur.

Hala yazılarınızda hissediyorum, ulaşamıyorum, dinlenmiyorum var.
Ben duygusundan çıkıp empati yapsanız mı biraz?

Çok yorucusunuz, lütfen hayatınızdaki insanı bu kadar yormayın.

Bu arada çok geçmiş olsun.
 
Eşiniz sizi suçlamiyo, nasıl ki siz kendinizi suçlu hissediyorsanız o da kendini suçlu hissediyo. Belki yüzünüze bile bakacak cesareti yok o yüzden konuşmaktan, beraber vakit geçirmekten kaciniyo. Eşiniz bu bebeği çok istiyordu, endişeleriniz olsa da siz de istiyodunuz. Şimdi doğal olarak ikiniz de salsilmis durumdasınız ve eşiniz bu durumda size nasıl davranacagini bilmediğinden, sizi incitmekten cekindiginden böyle davraniyo olabilir
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

P
Hamilelik lohusalık ve evlilik
2
Yorumlar
26
Görüntüleme
3K
yorqunvesolqun
yorqunvesolqun
E
Dr. Özgür Kartal - Revizyon labioplasti & hudoplasti - Ameliyattan 4 ay sonrası (2024)
Yorumlar
13
Görüntüleme
3K
ortasekerlikahve
O
M
Misafir
3 4 5
Yorumlar
90
Görüntüleme
4K
loveinnovember
loveinnovember
Kumsari
Bazen Allah seni kurtarıyor, sen ayrılık sanıyorsun
2 3 4
Yorumlar
70
Görüntüleme
12K
Nurhikmet
N
milenas
  • Kilitli
İçinden Çıkamıyorum
4 5 6
Yorumlar
112
Görüntüleme
9K
Mune
Mune
X