- Konu Sahibi 1impossiblelove
-
- #81
Insallah en kısa zamanda hayatıniz yoluna girer.Çok üzúldüm rabbim yardımcıniz olsun.Allah kendi ailenizi de ıslah etsin inşallah
Insallah en kısa zamanda hayatıniz yoluna girer.Çok üzúldüm rabbim yardımcıniz olsun.Allah kendi ailenizi de ıslah etsin inşallahIyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
Herkes anne olmamalı diye düşünüyorum gördüğümüz duyduğumuz şeylerden sonra. Çok üzücü olmuş sizin için üstelik hamileyken insan daha ni hassas oluyor hatta sadece annesini isteyebiliyorken annenizin yaptığı ayıp olmuş gerçekten.Iyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
Allah o gücü kuvveti verecektir inşallah. Siz icinizi ferah tutmaya çalışın. Umarım bir avazda doğurur çabucak ayağa kalkarsiniz da kimseye minnet duymazsiniz.Benim icin su saatten sonra sokaktan gecen bi insandan hicbir sekilde farki yok.
Surda dogumuma iki iki bucuk ayim kaldi
Diger kadinlar dogum korkysu vs yasarken ben dogum aninda napicam / dogum sonrasinda napicam diye dusunuyorum.
Isterdim ki bu kadar sikintinin icinde rahat gecen bir hamileligim olsun
Kizimi alacagim kucagima insallah bir heyecan duyayim, yok olmuyor.
Kesinlikle katılıyorum psikoteknik sınavı benzeri bir sınav şart!!Asla herkes anne olmamali.
Hatta bunun testi falan olsa da yapilsa.
Boşver cidden boşver Allah kimseye muhtaç etmesin bu hayat işte bu acılar insanı olgunlaştırıyor asla eskisi gibi olmayacak aslaIyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
Iyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
Kaynananla ne yaşadıysan unut Allah razı olsun anne de sarıl kadına anneliği o kadın yapmış sanaIyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?