Iyi gunler kizlar
Biraz uzun olacak hakkinizi helal edin.
Zor zamanlardan geciyorum. Erken dogum riski ve bobrek buyumesiyle 3 gun hastanede yattim bugun taburcu edildim. Bu zaman zarfinda yanimda bana refakat edecek kimsem yoktu. Surekli ilac serum antibiyotik yedim kollarim sisti tas gibi oldu, kendi kendime wc ihtiyacimi gormeye calistim o elim kolumla Ic camasirimi 10 dakika da indirdim resmen. Annemi ariyorum hastayim vs nazlaniyor, en azindan bir saat dur dedim yanimda. Psikolojik olarak bittim o ortamda. Bakiyorum herkesin annesi kardesi ablasi vs yaninda. Annem daha 41 yasinda. Neyse nazlandi surekli tamam dedim ben basimin caresine bakarim.
Ziyaret saati geliyor yine kimsem yok. Bilenler bilir esimde kaza gecirdi adam gelemiyor.
Onu o durumda o halde biraktigima mi uzuleyim kendi duruma mi bilemedim.
Ikinci gun esim zorda olsa kalkip gelmis.
Ilk defa onu aglarken gordum.
Bende basladim sarilip aglamaya .
Kayinvalidemle hic gecinemezdim o kadin bile kalkip hastanelere kadar geldi beklemek istedi ameliyatli oldugu icin gonderdim geri
El diye nitelendirdigim, her gun dalastigim insan dahi taburcu oldum geldi yemegimi corbami yapti, yatagimi acti, temizligimi yapti benim annem bir gun olsun benim yanimda bir saat durmadi.
Icim ona karsi o kadar bos, o kadar duru ki anlatamam.
Hastaneden ciktim ne aradi ne sordu ne geldi.
Bugun ogreniyorum ki ablamlarla denize gitmis.
Dun bana bir saatte olsa gelip duramam agrim var diyen insan instagramda boy boy fotograf paylasiyor.
Babam ariyor seni cikarttiklarina gore sen iyilesmissin gelmemize gerek yok degil mi diyip kapatiyor .
O kadar kirginim ki.
Belki birdaha hic bir sekilde annem diye sarilip yuzune bile gulemem diye dusunuyorum.
Beni en zor zamanlarimda bu sekilde birakan ve insanlara sozde her saat yanimda oldugunu belirten kadinin sadece lafta anne oldugunu anladim bugun.
Tavrim ne olmali diye sormuyorum cunku nefrette etsem tavir koyacagim insana bir sekilde deger veriyorumdur.
Ona onu bile veremiyorum.
Uzun tuttum ama paylasmaya ihtiyacim vardi
Icime ata ata kendimi yataklara dusurdum cunku artik.
ben De benzer bir durum yaşadım hamile kalmıştım ama ben hem okuyorum hem evliyim annemi arayıp hamile olduğumu söyledim telefonda ve bana dediki seni evlatlıktan reddederim o çocuğu doğurursan dedi senin gibi kızım yok benim o çocuğu aldıracaksin dedi ben evliyim sonucta hamile kalmam dogal hamileligimin sevincini bile yaşayanmadim o gün sabaha kadar ağladım ve sabah kanamam başladı düşük yaptım üzüntüden oldu galiba 
16 günün herşeyi çıktı gitti. O kadar rahatladım ki agrilarimda da gitmişti. Nur içinde yatsın. Dr larin yapamadığı annem yapmıştı.
