hayata karşı motivasyonum kalmadı

sizin bu durumlarınızın aynısını geçen sene bende yaşadım yeni evlendiğim sıra işe esnek gidiyordum haftada 1-2 falan evde oturmaktan depresyona girdim resmen ve yaza kadar depresyon tedavisi gördüm yaz gelip havalar ısınınca kovid korkusu da eskisi kadar kalmayınca düzeldim allahtan bu sene mesai normalde evde otururp kafayı takacak bişeyler bulmuyorum kendime
 
Marie Kondo'yu duymamıştım ama yöntemini şu şekilde duymuştum." bir odadan çıkarken dönüp bakın ve her seferinde yerinde olmayan ya da o odaya ait olmayan bir şeyi yerine koyun." uygulaması basit, başlayacağım. sosyal medya odur budur derken kendimizi biraz fazlaca şartlandırıyoruz herhalde model gibi evlere. mutlu olmak öncelik tabi ki :) mutluysanız bence hem kendiniz, hem çocuklarınız için en iyisini yapıyorsunuz demektir zaten. kendi çocukluğumla ilgili hatırladıklarım evin ne kadar temiz düzenli olduğu değil de annem mutlu olduğunda birlikte geçirdiğimiz zamanlar :)
 
bizim bünyeler havalar soğuyunca, enerji/motivasyon modunu pasife alıyor. seve seve de açmıyor ben onu anladım. mecbur kalmamız gerek. o mecburiyet de iş ya da çocuk şeklinde oluyor
 
Kendi durumunun farkındasın.Bu ruh halinden çıkman için dibi görmen lazım.
dibi görmeden nasıl kurtulur, adım atabilirim diye buraya yazdım ve farkettim ki buraya yazmak da bir adımdı. biliyorum bir anda mucize yaşamayacağım ama hangi adımları atacağımı, bu adımları nasıl atacağımı, yalnız olup olmadığımı öğrendim şu an için en azından.
 
kendi adıma güzel ilerlemeler yaşadım ve yaşadığım ilerlemeler için yaptığım şeyleri de konunun başına ekledim. benim gibi bir durum yaşayanlara faydası olur umarım :)
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…