Ben bu beeen Aynisini yasadim. Ben tuvalet wc bile temizlemez olmustum. Kelimenin tam anlamiyla hicbir sey yapmiyodum. Olaylar nasil bu noktaya geldi. Evlenmeden once hem calisiyordum, hem de nisanlilik surecinde yuksek lisansa baslamistim. Ama hataydi, cunku devam edemedim, tum derslerden kaldim. Oyle olacagini da bile bile kaydolmustum sanirim, cunku vaktim yoktu. Evlendim, isi biraktim, yuksek lisansa ara verdim. Hayalimdeki meslegi yapmak icin calisicam kendimi gelistiricem diyodum, yalan oldu, hicbisey yapmadim, hobiler edinmeye calistim onlar da 3 gunluk hevesler oldu. Esimin her konuda beni asiri desteklemesi de tuz biber oldu. Hem motive ederdi, ama hicbisey yapmayınca da canin sagolsun derdi, kendisi evi temizlerdi. Sonra belimi sakatladim. Daha cok abartili bir biçimde yerimden kalkmaz oldum. Bel agrimdan dgeil tamamen psikolojik. Neyse iste bu yaz sonu hamile oldugumu ogrendim. O bana bi yeniden uyanma sagladi sanki. Hayat enerjimi yerine getirdi. Kararlar almaya basladim. Evi daha temiz tutmaya, evdeyken daha hareketli olmaya basladim mesela. Kitap okumaya basladim geri, seri ve bol kitap okuyorum. Derken ehliyete yazildim. Tekrar ales ve yds ye girip yuksek lisans basvurusu yapma kararı aldim. Sinav kitapları aldim. Baya aktifim son gunlerde. Birden bire oldu. Kafada bitti her sey sanirim. Bebek uzerimdeki ataleti yenmemi sagladi. Simdi degilse ne zaman demeye basladim gibi. Neyse iste, velhasil hayatimin en yogun yilina hazırlanıyorum. Bu yil coook isim var :)