Değil. Benim için aylardır değil.
Merhaba hanımlar. Geldi mi topyekün gelen, ardı ardına gelen, sevimsiz dertlerimle karşınızdayım. Ben 33 yaşında evli eşiyle ve kedisiyle yaşayan bir kadınım. Eşim freelance çalışıyor. Kah ayda 10 bin kazanıyor, kah hiç kazanamıyor. Dert etmedik bugüne kadar, zira ben öğretmenim, sabit gelirim vardı, güller gibi geçinip gidiyor, tatilimizden yememizden içmemizden geri kalmıyorduk. Lakin günün birinde işler değişti (Mart 2019'da) ve ben maaşımı alamamaya başladım.. Önce %50si yattı, sonra %30'u derken hep içeri girmeye başladım. Bu arada bugünlerde tv'lerde ve sosyal medyada adını çokça duyduğumuz batasıca (batsa tazminat alacam) kurumda çalışıyordum, neyse bunlar bizim yazın maaşımızı hiç ödemediler. Sonra okullar açıldı, yazın ödemedikleri parayı taksit taksit ödediler, ama eylül itibari ile hiç ödeme yapmadan bizi bedava çalıştırdılar. Şimdi haklı olarak neden başka iş aramadığımı soracak olanlar olacaktır, aradım. 2-3 kolejle görüştüm, o anki negatif enerjimin de etkisiyle olumsuz sonuçlandı. Ama ben ne yaptım? Kpss'ye girdim ve harika bir puan aldım. Bu olumlu gelişme cepte. Ama bir türlü atama duyurusu gelmiyor. Benim makus kaderim mi diyeyim ne diyeyim bilemiyorum, her sene kasım'da gelen duyuru gelmedi bir türlü.. Bu arada bende türlü hastalıklar çıktı. Kalbimde ağrılar, panik ataklar... Kafaya çok takıyorum elimde değil. Her neyse ben geçen hafta avukata başvurup haklı fesih yaptım. Kurum hala 3 aylık maaşımızı ödemediği gibi sürekli tarih verip "şu gün şu saatte devir işlemiyle ilgili açıklama yapılacaktır" diyip yapmıyor. Koskoca adamlar yaklaşık 8 bin öğretmen ve binlerce veli ile dalga geçiyor, psikoloji denen bir şey bırakmıyor. Öğretmen arkadaşlara bakıyorum, temizlikçi ablalara bakıyorum, velilerime bakıyorum, derdimi unutup onlara üzülüyorum. Her gece öğrencilerim annelerinden mesaj atıp yalvarıyorlar öğretmenim lütfen dönün diye, çocuklarımı çoook seviyordum, onlara üzülüyorum..
Bu vol 1 idi
Şimdi de eşimden söz edeyim... evet adamın çok güzel yönleri var, evet var. kesinlikle.. ama ama ama.. bir insan gerçekten konya ovası genişliğinde rahat olur mu? sıkıntılı zamanlardan geçiyoruz değil mi ? Birazcık olsun ekonomik davran, yok! şu an eve gelen bir gelir yok. elinde iş yok onun da. hazır para yiyoruz, biliriz ki dağ dayanmaz. ama benim bey sağ olsun aşşşşşşırı rahat. başka bir sorun ise adamın mutsuzluğa alerjisi olması. adam eve gelmek istemiyormuş, sürekli evde pc başında d.koleji twitleri okuyup mutsuz mutsuz dolaşıyormuşum. bu yüzden de kavgalıyız. ve gerçekten her şeyi bırakıp def olup gitmek istiyorum.
Şimdi diğer bir sorunuma geleyim.. ay şuraya kadar okuduysanız hakkınızı helal edin, burdan sonraki kısımda kedi annelerinden akıl istiyorum. Bunlar yetmezmiş gibi benim oğluşum yani kedim 3 gün önce zeytin çekirdeği yuttu, bayılırlar buna, sonra öğürdü ve kustu çekirdeği, hatta eşim eline aldı bak çıkardı rahat ol dedi. ama öyle olmadı işte. bu çocuk günlerdir katı mama yiyemiyor sürekli boğazında bişey kalmış gibi kasılıyor öğürüyor. çok halsiz değil ama oyun oynamıyor, çok mutsuz.sadece yaş mama yiyor. veterinere götüreceğiz ama hem para yok hem de iyice strese girmesinden korkuyorum, çok fazla endişeliyim.
Sadece yazıp içimi dökmek istedim.. Umarım hiç birimizin tırnağına taş değmez. Sevgiler..