- 4 Şubat 2013
- 401
- 32
-
- Konu Sahibi Cikolataseven
- #1
Konuya nasıl baslicam blmyrum. Bir sekilde yaptıgım hataları itiraf etmem en dogrusu die dusunup buraya yazıyorum. Kınayacaksınız ayiplayacaksiniz biliorum. Bende kendimi cok ayipliyorum artık ve allahtan beni affetmesini diliyorum.
Hersey ailemin parçalanmış aile olmasıyla basladi. Babam yoktu. Ayrıydi annemden. Özel okula giderken bu ayrılma yuzunden birden fakirliğe düştük. Bn o yaslarda kaldiramadim bunu aslında şimdi düşündüğümde herseyin sebebinin o düşüklük olduğunu anlıyorum. İlk sevgilim lise 1 de karsima cikti. Yorulmuştum hayattan. Babam yok annem sürekli ağlar. Para yok birsey yok elde.. Cok güvendi cocuk kalbim ona. Bir sene çıktık. Tatil zamanı geldi. Ailesiyle tanıştırdı beni hersey superdi. Derken yaz tatilinin ortasında aldatildigimi öğrendim. Babamdan sonra yediğim ikinci kazık buydu. Toparlayamadim krizler geçirdim. Doktora gitmeyi bırakın destek alacağım arkadasım bile yoktu.. Sonra atlatmam uc sene sürdü. Lise bitti üniversite geldi. Okula gittim uzak bir sehir de bir kyk yurduna. Erkeklere güvenim sifirken o geldi. Cok ısrar etti yaklaşık iki ay peşimden koştu. Zengin bir ailenin ogluydu arabası vardı yakisikliydi.. Kısacası parasız olmam, yaşadığım zorluklar ona ask duyduğumu düşünmeye itti beni. Kabul ettim çıktık.
Uc ay sonra bana karsi cinsel olarak yaklaşmaya basladi. Tahammül ettim çünkü bana sen benim ilerideki cocuklarımın annesisin diyordu. Yatma yoktu. Elle cinsellik vardı. Bir gun canım cok yandı ve kan geldi. Anlattım zedelenmedir bozulmamıştir dedi. 2 hafta sonra terketti. Yalvardım ağladım araya insanlar soktum gelmedi. 4 ay acı çektim. Derslerden kaldım. 4 ayın sonunda geldi aradı ve evine çağırdı. Yine tam birşeyler yaşayacakken bir anda durup sana bunu yapmayayım çık git evimden dedi. Bu üçüncü darbemdi ve hic kendime gelemicem dıyordum. Onu unutmak icin etrafında olan bana yazan tum erkeklerle buluştum. Buluşmalar ileriyede gitti sadece görüşmede oldu. Kim yazsa kabul ediyordum. Bunalımdaydim. Öte yandan kimse oyle birsey yaptığımı tahmin bile etmiyordu. Herkes beni namuslu melek kız saniyordu. Bu yanılgılardan oturu biri daha etkilendi benden. Uzakta okuyordu geldi yanıma. 2 ay sonunda evlenme teklif etti. Annesiyle tanıştırdı. Annemle tanıştı. Yaza söz yapacaktık. Bana dokunmadı bile. Namusumsun dedi. Guven verdi. O kadar mutluydum ki gecmiste yaptıgım edepsizlikleri bile hatirlamiyordum. Sonra okulu bitti sözden 1 ay önce çalısmaya gitti. Gitti ve orada ona yapışan bir kızla bir gece birlikte olduğunu öğrendim. Affet dedi. Yapamadım icim kan ağlaya ağlaya. Yaşayamiyordum adeta ve intihar ettim. Baktım sonunda ölmedim sırf acı çeksin diye yogun bakımda diye arkadaslarıma arattirdim. Olmadı. Oyunum ortaya çıkınca bana sevgiside pişmanlığı da bitti. Yine yalnız kaldım. Yine acıların ortasında kaldım. O kadar umutsuzdum ki mutlu olmak neydi onu hatırlamamaya başladım. Bir gun parasızlıktan ve calışma yerimde gecen bir kotu muhabbetten dolayı bunalım halde bir parka oturup ağlamaya başladım. Aklıma gelen tek sey " bu dünyada tek güç para para olmazsa ask sevgi de yalan param olsa hic terk edilmezdim" oldu. Aklıma zengin bir arkadasım geldi. Onu hedefe koydum. Tavlamak icin elimden geleni yaptım. Bana sevgili olmayalım boyle takılalım dedi kabul ettim. Baska kızla sevgili oldu kabul ettim. Artık yaşayan ruh gibiydim. Ne yüzüm gülüyordu ne icim. İki sene sürdü sonunda arabadan atılarak terk edildim. Okulun bitti. İsim yoktu. Ailem mutsuz ben mutsuz yasamaya başladım. Yavaş yavaş bunalıma sürüklenirken netten biriyle konuşmaya başladım. Konuşma ilerledikçe hayatın aslında nasıl farklı olduğunu görmeye başladım. O hem dini butun hem mesleki olarak başarılı ve kariyerli biriydi. Sanki allah bana onu sans olarak yollamıştı. Konuştuk. Evleniyorduk. Benim geçmişime dair hic birsey bilmiyordu. Soyleyemiyordum. Yaptıgım edepsizlikleri yaşadığım ahlaksızlıkları birlikte oldugum erkekleri evli adamlarla bile konusmusluklarimi.. Unutmak istiyordum. Söylersem kaybederim dıyordum. Bana evlenme teklif ettigi gun 'sen yaradan tarafından bana gönderilen bir sanssin meleksin dunyanın en namuslu melek insanisin " dedi. Gözlerim doldu. Sevdiğim adamı kandırmış pisliğin tekiydim. O günden sonra her namazında ben ona gönderildiğim icin dua eden adama bunu yapamicami anladım. Ama itiraf edemiyordum bir turlu. Sonra cok sıradan bir gunde benimle buluşmak istedi. Geldi karsima. Yüzünün rengi gitmis gibiydi. Birsey olduğunu anladım. Bana okuldan daha önce takıldığım bir cocuğun onunla aynı kursta olduğunu benimle aynı bölüm aynı üniversite oldugu icin cocuğa benim nişanlımda oradn mezun muhabbeti geçtiğini ve cocuğunda imalı bir havaya girdiğini zorla konusturup o cocuğun evine gittiğimi öğrendiğini açıkladı. Sustum. Ne aglayabildim ne konuşabildim. Öğrendiği sey geçmişimin %2 siydi. Bu bile icinde ki beni bitirmişti. Gözünde öfkeyi gördüm. Yüzüğü bıraktım ve gittim. Ailem cevrem herkes özür dile afdile geri getir dedi. Ben namaza başladım. Yaptıgım hatalar daha yeni önüme bir bir gelmeye basladi. Kendimden igrendim, utandım. Her namazımda aflar diledim. Sonra öğrendim ki başkasıyla evleniyor o..
Benim hayatım boyle. Kinayacaksiniz kızacaksınız mideniz bulanacak. Biliyorum. Şimdi her allahin gunu allahtan afdiliyorum. Hic mutlu olamicam diyorum. Cok kotuyum. Ne hayatın ne gelecegin tadı var. Ve hepsini kendime ben yaptım.
Hersey ailemin parçalanmış aile olmasıyla basladi. Babam yoktu. Ayrıydi annemden. Özel okula giderken bu ayrılma yuzunden birden fakirliğe düştük. Bn o yaslarda kaldiramadim bunu aslında şimdi düşündüğümde herseyin sebebinin o düşüklük olduğunu anlıyorum. İlk sevgilim lise 1 de karsima cikti. Yorulmuştum hayattan. Babam yok annem sürekli ağlar. Para yok birsey yok elde.. Cok güvendi cocuk kalbim ona. Bir sene çıktık. Tatil zamanı geldi. Ailesiyle tanıştırdı beni hersey superdi. Derken yaz tatilinin ortasında aldatildigimi öğrendim. Babamdan sonra yediğim ikinci kazık buydu. Toparlayamadim krizler geçirdim. Doktora gitmeyi bırakın destek alacağım arkadasım bile yoktu.. Sonra atlatmam uc sene sürdü. Lise bitti üniversite geldi. Okula gittim uzak bir sehir de bir kyk yurduna. Erkeklere güvenim sifirken o geldi. Cok ısrar etti yaklaşık iki ay peşimden koştu. Zengin bir ailenin ogluydu arabası vardı yakisikliydi.. Kısacası parasız olmam, yaşadığım zorluklar ona ask duyduğumu düşünmeye itti beni. Kabul ettim çıktık.
Uc ay sonra bana karsi cinsel olarak yaklaşmaya basladi. Tahammül ettim çünkü bana sen benim ilerideki cocuklarımın annesisin diyordu. Yatma yoktu. Elle cinsellik vardı. Bir gun canım cok yandı ve kan geldi. Anlattım zedelenmedir bozulmamıştir dedi. 2 hafta sonra terketti. Yalvardım ağladım araya insanlar soktum gelmedi. 4 ay acı çektim. Derslerden kaldım. 4 ayın sonunda geldi aradı ve evine çağırdı. Yine tam birşeyler yaşayacakken bir anda durup sana bunu yapmayayım çık git evimden dedi. Bu üçüncü darbemdi ve hic kendime gelemicem dıyordum. Onu unutmak icin etrafında olan bana yazan tum erkeklerle buluştum. Buluşmalar ileriyede gitti sadece görüşmede oldu. Kim yazsa kabul ediyordum. Bunalımdaydim. Öte yandan kimse oyle birsey yaptığımı tahmin bile etmiyordu. Herkes beni namuslu melek kız saniyordu. Bu yanılgılardan oturu biri daha etkilendi benden. Uzakta okuyordu geldi yanıma. 2 ay sonunda evlenme teklif etti. Annesiyle tanıştırdı. Annemle tanıştı. Yaza söz yapacaktık. Bana dokunmadı bile. Namusumsun dedi. Guven verdi. O kadar mutluydum ki gecmiste yaptıgım edepsizlikleri bile hatirlamiyordum. Sonra okulu bitti sözden 1 ay önce çalısmaya gitti. Gitti ve orada ona yapışan bir kızla bir gece birlikte olduğunu öğrendim. Affet dedi. Yapamadım icim kan ağlaya ağlaya. Yaşayamiyordum adeta ve intihar ettim. Baktım sonunda ölmedim sırf acı çeksin diye yogun bakımda diye arkadaslarıma arattirdim. Olmadı. Oyunum ortaya çıkınca bana sevgiside pişmanlığı da bitti. Yine yalnız kaldım. Yine acıların ortasında kaldım. O kadar umutsuzdum ki mutlu olmak neydi onu hatırlamamaya başladım. Bir gun parasızlıktan ve calışma yerimde gecen bir kotu muhabbetten dolayı bunalım halde bir parka oturup ağlamaya başladım. Aklıma gelen tek sey " bu dünyada tek güç para para olmazsa ask sevgi de yalan param olsa hic terk edilmezdim" oldu. Aklıma zengin bir arkadasım geldi. Onu hedefe koydum. Tavlamak icin elimden geleni yaptım. Bana sevgili olmayalım boyle takılalım dedi kabul ettim. Baska kızla sevgili oldu kabul ettim. Artık yaşayan ruh gibiydim. Ne yüzüm gülüyordu ne icim. İki sene sürdü sonunda arabadan atılarak terk edildim. Okulun bitti. İsim yoktu. Ailem mutsuz ben mutsuz yasamaya başladım. Yavaş yavaş bunalıma sürüklenirken netten biriyle konuşmaya başladım. Konuşma ilerledikçe hayatın aslında nasıl farklı olduğunu görmeye başladım. O hem dini butun hem mesleki olarak başarılı ve kariyerli biriydi. Sanki allah bana onu sans olarak yollamıştı. Konuştuk. Evleniyorduk. Benim geçmişime dair hic birsey bilmiyordu. Soyleyemiyordum. Yaptıgım edepsizlikleri yaşadığım ahlaksızlıkları birlikte oldugum erkekleri evli adamlarla bile konusmusluklarimi.. Unutmak istiyordum. Söylersem kaybederim dıyordum. Bana evlenme teklif ettigi gun 'sen yaradan tarafından bana gönderilen bir sanssin meleksin dunyanın en namuslu melek insanisin " dedi. Gözlerim doldu. Sevdiğim adamı kandırmış pisliğin tekiydim. O günden sonra her namazında ben ona gönderildiğim icin dua eden adama bunu yapamicami anladım. Ama itiraf edemiyordum bir turlu. Sonra cok sıradan bir gunde benimle buluşmak istedi. Geldi karsima. Yüzünün rengi gitmis gibiydi. Birsey olduğunu anladım. Bana okuldan daha önce takıldığım bir cocuğun onunla aynı kursta olduğunu benimle aynı bölüm aynı üniversite oldugu icin cocuğa benim nişanlımda oradn mezun muhabbeti geçtiğini ve cocuğunda imalı bir havaya girdiğini zorla konusturup o cocuğun evine gittiğimi öğrendiğini açıkladı. Sustum. Ne aglayabildim ne konuşabildim. Öğrendiği sey geçmişimin %2 siydi. Bu bile icinde ki beni bitirmişti. Gözünde öfkeyi gördüm. Yüzüğü bıraktım ve gittim. Ailem cevrem herkes özür dile afdile geri getir dedi. Ben namaza başladım. Yaptıgım hatalar daha yeni önüme bir bir gelmeye basladi. Kendimden igrendim, utandım. Her namazımda aflar diledim. Sonra öğrendim ki başkasıyla evleniyor o..
Benim hayatım boyle. Kinayacaksiniz kızacaksınız mideniz bulanacak. Biliyorum. Şimdi her allahin gunu allahtan afdiliyorum. Hic mutlu olamicam diyorum. Cok kotuyum. Ne hayatın ne gelecegin tadı var. Ve hepsini kendime ben yaptım.