- 2 Haziran 2022
- 172
- 0
- 32
-
- Konu Sahibi papatya3054
- #21
Evet o muhtemelen. Size bir şey diyeyim mi insan her şeyi normalleştiriyor bir yerden sonra, hastalığını bile ama kendine yapılan haksızlıkları normalleştiremiyor onu yeni öğrendim ben de.
Evet o muhtemelen. Size bir şey diyeyim mi insan her şeyi normalleştiriyor bir yerden sonra, hastalığını bile ama kendine yapılan haksızlıkları normalleştiremiyor onu yeni öğrendim ben de.Öncelikle size ve abinize çok geçmiş olsun.
Bahsettiğiniz virüs cinsel yolla bulaşan, burada çeşitli konular açılan hastalık değil mi acaba (bilgim yok)? Eğer oysa sizin kayınvalidenin yaptığından, kayın akrabaların dediklerinden daha büyük sorununuz yok mu? Nerden, nasıl kaptınız virüsü, eşinizden değil mi?
Çok muhtemel eşiniz sizi aldattığı ve hastalık kaptığı için; siz de ondan kaptınız. Madem insan kendine yapılan haksızlığı normalleştiremiyor, eşinizin bu yaptığı da size haksızlık değil mi? Onu nasıl normalleştirdiniz?ama kendine yapılan haksızlıkları normalleştiremiyor onu yeni öğrendim ben de.
Eşimin beni aldattığını göstermiyor bu seneler evvel alınmış olabilir. Genital siğil yapan bir tür değil bu.Çok muhtemel eşiniz sizi aldattığı ve hastalık kaptığı için; siz de ondan kaptınız. Madem insan kendine yapılan haksızlığı normalleştiremiyor, eşinizin bu yaptığı da size haksızlık değil mi? Onu nasıl normalleştirdiniz?
Ben götürmek istemeyip kibarca yer yok dememe rağmen takıldı peşimize. Sana bir şey olursa yanında olmak istiyorum annen yok yanında falan dedi. Gayet insani bir şekilde hareket ediyor gibi geldi bana başta. Ben istemiyordum yine de onu yanımda hiçbir zaman istemiyorum ama abime bunu yapmaları hoşuma gitmedi.Kaynanayı gittiğiniz her yere götürmeyin. Benimki de her yaz. O davet etti, bu davet etti diye konuşur, ailemin yanına giderken sen de gel dememi bekliyor. Hayır yani yılda bir görücem ailemi kuyruk gibi takılma peşinde. Bir de misafirin misafiri mi olur Allah aşkına. Ne görgüsüz kadın aynı benimki. Bir de ağırlanmayı beğenmemişler. Suçun büyüğü eşinde ama.
Aldatma filan girmiş işin içine ama bu hastalık uykuya yatıp, bağışıklık düşünce çıkan bir şey değil miydi? Her türünde de genital siğil yok sanırım. Yani ne kadar süredir var anlamak imkansızlaşabilir. ( Birden fazla partner durumunda) Neyse bu konuyla birlikte smear testi yaptırmak önemli hanımlar diye de ekleyip, bitireyim.
oyuncu bir kvBen götürmek istemeyip kibarca yer yok dememe rağmen takıldı peşimize. Sana bir şey olursa yanında olmak istiyorum annen yok yanında falan dedi. Gayet insani bir şekilde hareket ediyor gibi geldi bana başta. Ben istemiyordum yine de onu yanımda hiçbir zaman istemiyorum ama abime bunu yapmaları hoşuma gitmedi.
Herkese merhaba. Geçtiğimiz ay kayınvalidem bize tatile gelmişti, gelmeden evvel oğlunu arayıp haber vermiş ve ne kadar kalacağından vs bahsetmemişti eşim annem muhtemelen 1 hafta bizde 1 hafta da istanbuldaki akrabalarda kalacak muhtemelen dedi başta, ben de bana bir şey söylenmediğinden ses çıkarmadım pek. Kayınvalidem gelmeden evvel eşimi arayıp evde şu eksik mi bu eksik mi diyip ona eksikleri soruyordu. Neyse bize geldi 12 gün falan kaldı, o esnada tahlil sonucumda hpv16 olduğumu öğrendim. Bu virüse yakalanan bilir çok zor bir süreç tahliller, kontroller vs.. onkolojiye yönlendirdiler çok yıpratıcı bir süreç başladı benim için. Abim istanbulda kızıyla beraber küçük bir evde yaşıyor. Doktor olduğu için bana yardım edebilir diye onun yanına gitmeye karar verdim, hatta eşime de bizimle gelmemelerini evde annesiyle kalabileceğini, benim tedavi olup dönebileceğimi söyledim. İlla ki geleceğiz dedi. Abim bekar olduğu için evinde hiç yatma imkanı olan bir yer yok biz bile zor misafir olacağız. Bunu eşim biliyor ama gayet normal davranıyordu. Ben de tek kaldığımızda annesinin bizimle gelmesi durumunda yer olmayacağını nasıl yapacağımızı sordum, o da onu akrabalarına bırakabileceğini söyledi.
Ben onkolojiye randevu için uğraşırken kayınvalidem belini incitmiş zamanında kırık var demişlerdi ona baktırmak istediğini abim doktor olduğu için ona da hastane ayarlayabilip ayarlayamayacağımızı sordu. Ben de bakarız anne dedim.
İstanbula vardık, ilk gece kayınvalidem akrabalara gidemedi, yeğenimin iç odadaki yatağını istedi, eşimle beraber onlar iç odada kaldı ben de yeğenimle salonda kaldım. Başata bana senin zorlu bir durumun olursa yanında olmak istiyorum vs diyordu annesi, ben de abimin evinde misaifr olduğumuz için abime ilettim benimle kalmak istiyor kayınvalidem diye abim de mutlu oldu. Sonra abime de demiş bana randevu ayarlar mısın falan diye.
Ertesi gün oldu ben o kadar onkolojinin önünde bekledim ki saatler süren bir bekleyiş sonrasında beni içeri alıp kötü bir muamele yaptılar eve ağlaya ağlaya geldim, zaten tüm hafta boyunca kadın doğumda gördüğüm kötü muamelelerden dolayı artık kendimde değildim. O akşam akrabalara gitmeye karar vermiş, onlarda akraba çok önemli. Bana ısrarla dedi ki gel sen de yarım saat görün. Ben dedim ki benim görünecek halim vs ypk kimseye. Eşim de annesi de ısrar etti yok dedim gitmedim. Eşim bırakıp geldi annesini. Ertesi gün o akrabalar şehir dışına gidecekmiş diye kayınvalidemi tekrar oradan almamız gerekti beni götürfü bu kez eşim zorla. Akrabalar eve girer girmez hiç geçmiş olsun neyin vardı dün vs demeden maşallah yüzünü gören cennetlik neden bize gelmiyorsun gibi şeyler söylediler. O esnada kayınvalidem gelirler gelirler hatta siz de onlara gidin misafir olun evlerinde kalın gibi şeyler söyledi benim evim için. Benim yeri gelip 6 gün çalıştığımı bilerek üstelik.
Kayınvalidemi aldık eve getirdik abim yatağını verdi bizde kaldı. Abim kızıyla uyudu, 2 gün sonraydı bir hastaneden beline baktırmaya götürdük, bu eşyalarını toplamış beni buradan sonra diğer akrabalarıma bırakın dedi. Ve perşembe günü çekip gitti. Cuma günü ben parça aldırmak için ameliyata girdim.
Abim bu durumlara çok bozuldu. Günlerdir bizde sana destek olacağım diye durdu, sen parça aldırmadan işini halledip gitti kadın dedi baya kızdı.
O haftanın pazarı onu akrabalarından alıp hava alanına bıraktık memleketine döndü toplam 19 gün falan kaldı yani. Bu süreçte diğer büyük abimde kanser çıktığını öğrendim benim için çifte üzüntülü bir dönemdi kaynanam hepsini biliyordu yani.
Geçtiğimiz gün Sonucum temiz çıktığında eşim annesini aradı telefonda kaynanam çok sevindim dedi, çevresindeki herkes neden bu kadar erken döndüğünü-19 gün yani- sormuş o da benim durumumu söyleyemediğinden abimi bahane etmiş. Onu söyledi direkt.
Az evvel eşimle tartıştık ben annesinin akrabalarında bizim evimize misafir çağırmasını sevmediğimi söyledim o da bana yabanisin dedi bizim eve kimse girip çıkmıyor senin yüzünden dedi. İnanın haftanın 6 günü bazen çalışıyorum ve eve gelince kendimize zor yemek yapıyorum. Ben annesinin bazen şuursuz davrandığını söyledim/ belki hata ettim bilmiyorum. Abimin kırıldığından bahsettim O da bana senin abin bile o ameliyat günü gelmediği yanımıza öğleden sonra geldi madem o kadar önem veriyordu sabah gelseydi dedi. Siz misafir sevmiyorsunuz dedi bize. Abim yatağını verdiği halde kaynanama böyle dedi. Ki abim çok iyi ağırladı bizi çok yoğun çalışmasına rağmen. Gece 10 da eve gelen biri abim.
Çok kırıldım ben. Kendini psikolojik olarak çökmüş hissediyorum. Ne yapıcam bilmiyorum.
Mesela o kadar kavga ettik benden özür vs dilemedi ama ben uzatan biri değilim normal konuşuyoruz. O hiç önemsemiyor benim düşüncelerimi ona göre o an tartışılıyor ve kapanıyor konular.Öncelikle çok çok geçmiş olsun ama size kızdım, okuduğum her satırda içim daraldı. Kuyruk gibi kaynanayı peşinize takıp abinize gitmek nedir? Sizi zorla nasıl akrabalarına götürebiliyorlar? Size geçmiş olsun bile demeyen insanları orada neden size laf söylerken bozmadınız? Kaynana evinize yatılı misafir davet ederken neden sessiz kaldınız? O koca dediğiniz adamda annesine bir çift laf edememiş, annesinin abinizi kullandığı bu kadar açıkken yabani siz ve abiniz olmuş. Hangi olaya sinirleneceğimi bilemedim.
Bakmayın telefonlarına, konuşmayın iletişimi kesin. Tekrar gelmeye kalkarsa da şuan için müsait değiliz biz haber veririz deyin. Eşiniz size sormadan annesini getirirse de siz evden gidin.
Eski konularınızı okudum ve sonradan fikrim değişti. Kusura bakmayın ama kafalarınız uyuşmadığı için ayrıldığınız senelerce görüşmediğiniz adamla anneci olduğunu bile bile kısa süre içinde nikahlanmışsınız, üzerine kendi gelinliğinizi bile size aldıran 5 saatlik yolu gelinlikle arkada 4 kişi kucak kucağa götüren bir aileyi ve adamı kendinize eş yapmanız sizin suçunuz. Kader diyemezsin sen kendin ettin sözü size cuk uymuş. Size burada yol yakınken ayrıl diyen insanlar olmuş ama devam etmişsiniz. Şimdi oturup çekin çilesini ne diyelim.Mesela o kadar kavga ettik benden özür vs dilemedi ama ben uzatan biri değilim normal konuşuyoruz. O hiç önemsemiyor benim düşüncelerimi ona göre o an tartışılıyor ve kapanıyor konular.
Cinnet gecireceksiniz. Ciddiyim cinnet gecireceksiniz. Her zaman derim benimde evliligimde ilk sene buna benzer seyler oldu. Beni burda bir uye abla sagolsun uyarmisti kucuk bir cinnet herseyi cozer demisti. Toplad valizimi baba geliyorum dedim babam hemen biletini kesiyorum kizim bir cay kasigi almadan cik o evden demisti. Asla kesilen kaynanam kayinpeder esim kapiyi dinlerken bunlarin g.tune ates bir dustu. Yalvarmaya baslamislardi. Donmemistim bir sure esimi surundurene kadar. Comezdim vur ekmegini al tiptim. Simdi aradan seneler gecti evi inletirim en ufak biseyde. Benim migrenim tuttu diye gecen gun amcasinin cenazesine gitmedim esinin. Sagliginiz cok onemli. Kansere yakalandiktan sonra sagligimin canimin kiymetini bildim. Belliki ailenizde genetik olan birseyler var. Cocuk yok sanirim. Sizin caniniz kaynanaizdan daha onemli.esinizin misafirlerine gitmeyeceksiniz. Rahatssizim diyeceksiniz bu kadar.abisi doktor olan bir kadinin ozguvenli olmasi lazim yahu yani niye sesiniz cikmiyo sizin? Okumus gormus kulturlu bir adamin kardesisiniz ortadami kalacaksiniz sanki. Anne ogula ezdirmeyin kendiniziHerkese merhaba. Geçtiğimiz ay kayınvalidem bize tatile gelmişti, gelmeden evvel oğlunu arayıp haber vermiş ve ne kadar kalacağından vs bahsetmemişti eşim annem muhtemelen 1 hafta bizde 1 hafta da istanbuldaki akrabalarda kalacak muhtemelen dedi başta, ben de bana bir şey söylenmediğinden ses çıkarmadım pek. Kayınvalidem gelmeden evvel eşimi arayıp evde şu eksik mi bu eksik mi diyip ona eksikleri soruyordu. Neyse bize geldi 12 gün falan kaldı, o esnada tahlil sonucumda hpv16 olduğumu öğrendim. Bu virüse yakalanan bilir çok zor bir süreç tahliller, kontroller vs.. onkolojiye yönlendirdiler çok yıpratıcı bir süreç başladı benim için. Abim istanbulda kızıyla beraber küçük bir evde yaşıyor. Doktor olduğu için bana yardım edebilir diye onun yanına gitmeye karar verdim, hatta eşime de bizimle gelmemelerini evde annesiyle kalabileceğini, benim tedavi olup dönebileceğimi söyledim. İlla ki geleceğiz dedi. Abim bekar olduğu için evinde hiç yatma imkanı olan bir yer yok biz bile zor misafir olacağız. Bunu eşim biliyor ama gayet normal davranıyordu. Ben de tek kaldığımızda annesinin bizimle gelmesi durumunda yer olmayacağını nasıl yapacağımızı sordum, o da onu akrabalarına bırakabileceğini söyledi.
Ben onkolojiye randevu için uğraşırken kayınvalidem belini incitmiş zamanında kırık var demişlerdi ona baktırmak istediğini abim doktor olduğu için ona da hastane ayarlayabilip ayarlayamayacağımızı sordu. Ben de bakarız anne dedim.
İstanbula vardık, ilk gece kayınvalidem akrabalara gidemedi, yeğenimin iç odadaki yatağını istedi, eşimle beraber onlar iç odada kaldı ben de yeğenimle salonda kaldım. Başata bana senin zorlu bir durumun olursa yanında olmak istiyorum vs diyordu annesi, ben de abimin evinde misaifr olduğumuz için abime ilettim benimle kalmak istiyor kayınvalidem diye abim de mutlu oldu. Sonra abime de demiş bana randevu ayarlar mısın falan diye.
Ertesi gün oldu ben o kadar onkolojinin önünde bekledim ki saatler süren bir bekleyiş sonrasında beni içeri alıp kötü bir muamele yaptılar eve ağlaya ağlaya geldim, zaten tüm hafta boyunca kadın doğumda gördüğüm kötü muamelelerden dolayı artık kendimde değildim. O akşam akrabalara gitmeye karar vermiş, onlarda akraba çok önemli. Bana ısrarla dedi ki gel sen de yarım saat görün. Ben dedim ki benim görünecek halim vs ypk kimseye. Eşim de annesi de ısrar etti yok dedim gitmedim. Eşim bırakıp geldi annesini. Ertesi gün o akrabalar şehir dışına gidecekmiş diye kayınvalidemi tekrar oradan almamız gerekti beni götürfü bu kez eşim zorla. Akrabalar eve girer girmez hiç geçmiş olsun neyin vardı dün vs demeden maşallah yüzünü gören cennetlik neden bize gelmiyorsun gibi şeyler söylediler. O esnada kayınvalidem gelirler gelirler hatta siz de onlara gidin misafir olun evlerinde kalın gibi şeyler söyledi benim evim için. Benim yeri gelip 6 gün çalıştığımı bilerek üstelik.
Kayınvalidemi aldık eve getirdik abim yatağını verdi bizde kaldı. Abim kızıyla uyudu, 2 gün sonraydı bir hastaneden beline baktırmaya götürdük, bu eşyalarını toplamış beni buradan sonra diğer akrabalarıma bırakın dedi. Ve perşembe günü çekip gitti. Cuma günü ben parça aldırmak için ameliyata girdim.
Abim bu durumlara çok bozuldu. Günlerdir bizde sana destek olacağım diye durdu, sen parça aldırmadan işini halledip gitti kadın dedi baya kızdı.
O haftanın pazarı onu akrabalarından alıp hava alanına bıraktık memleketine döndü toplam 19 gün falan kaldı yani. Bu süreçte diğer büyük abimde kanser çıktığını öğrendim benim için çifte üzüntülü bir dönemdi kaynanam hepsini biliyordu yani.
Geçtiğimiz gün Sonucum temiz çıktığında eşim annesini aradı telefonda kaynanam çok sevindim dedi, çevresindeki herkes neden bu kadar erken döndüğünü-19 gün yani- sormuş o da benim durumumu söyleyemediğinden abimi bahane etmiş. Onu söyledi direkt.
Az evvel eşimle tartıştık ben annesinin akrabalarında bizim evimize misafir çağırmasını sevmediğimi söyledim o da bana yabanisin dedi bizim eve kimse girip çıkmıyor senin yüzünden dedi. İnanın haftanın 6 günü bazen çalışıyorum ve eve gelince kendimize zor yemek yapıyorum. Ben annesinin bazen şuursuz davrandığını söyledim/ belki hata ettim bilmiyorum. Abimin kırıldığından bahsettim O da bana senin abin bile o ameliyat günü gelmediği yanımıza öğleden sonra geldi madem o kadar önem veriyordu sabah gelseydi dedi. Siz misafir sevmiyorsunuz dedi bize. Abim yatağını verdiği halde kaynanama böyle dedi. Ki abim çok iyi ağırladı bizi çok yoğun çalışmasına rağmen. Gece 10 da eve gelen biri abim.
Çok kırıldım ben. Kendini psikolojik olarak çökmüş hissediyorum. Ne yapıcam bilmiyorum.
Asla büyük konuşmayın bence. :)Eski konularınızı okudum ve sonradan fikrim değişti. Kusura bakmayın ama kafalarınız uyuşmadığı için ayrıldığınız senelerce görüşmediğiniz adamla anneci olduğunu bile bile kısa süre içinde nikahlanmışsınız, üzerine kendi gelinliğinizi bile size aldıran 5 saatlik yolu gelinlikle arkada 4 kişi kucak kucağa götüren bir aileyi ve adamı kendinize eş yapmanız sizin suçunuz. Kader diyemezsin sen kendin ettin sözü size cuk uymuş. Size burada yol yakınken ayrıl diyen insanlar olmuş ama devam etmişsiniz. Şimdi oturup çekin çilesini ne diyelim.
Ay inanamıyorum eski postlariniza baktım şok oldum. Büyük konuşmamalık bir konu yok ortada, bu kadar kötü kararlar alan birini aklım almıyor.Asla büyük konuşmayın bence. :)
Sen kaynanani boşver bütün kaynanalar böyle şuan kendi sağlığına odaklan hpv 16 hafife alınacak bisey değil (ihmal edersen tabiki) onun dışında sürekli kontrolde ol hangi hastaneye gittin bu kadar kötü davrandılar devletmiHerkese merhaba. Geçtiğimiz ay kayınvalidem bize tatile gelmişti, gelmeden evvel oğlunu arayıp haber vermiş ve ne kadar kalacağından vs bahsetmemişti eşim annem muhtemelen 1 hafta bizde 1 hafta da istanbuldaki akrabalarda kalacak muhtemelen dedi başta, ben de bana bir şey söylenmediğinden ses çıkarmadım pek. Kayınvalidem gelmeden evvel eşimi arayıp evde şu eksik mi bu eksik mi diyip ona eksikleri soruyordu. Neyse bize geldi 12 gün falan kaldı, o esnada tahlil sonucumda hpv16 olduğumu öğrendim. Bu virüse yakalanan bilir çok zor bir süreç tahliller, kontroller vs.. onkolojiye yönlendirdiler çok yıpratıcı bir süreç başladı benim için. Abim istanbulda kızıyla beraber küçük bir evde yaşıyor. Doktor olduğu için bana yardım edebilir diye onun yanına gitmeye karar verdim, hatta eşime de bizimle gelmemelerini evde annesiyle kalabileceğini, benim tedavi olup dönebileceğimi söyledim. İlla ki geleceğiz dedi. Abim bekar olduğu için evinde hiç yatma imkanı olan bir yer yok biz bile zor misafir olacağız. Bunu eşim biliyor ama gayet normal davranıyordu. Ben de tek kaldığımızda annesinin bizimle gelmesi durumunda yer olmayacağını nasıl yapacağımızı sordum, o da onu akrabalarına bırakabileceğini söyledi.
Ben onkolojiye randevu için uğraşırken kayınvalidem belini incitmiş zamanında kırık var demişlerdi ona baktırmak istediğini abim doktor olduğu için ona da hastane ayarlayabilip ayarlayamayacağımızı sordu. Ben de bakarız anne dedim.
İstanbula vardık, ilk gece kayınvalidem akrabalara gidemedi, yeğenimin iç odadaki yatağını istedi, eşimle beraber onlar iç odada kaldı ben de yeğenimle salonda kaldım. Başata bana senin zorlu bir durumun olursa yanında olmak istiyorum vs diyordu annesi, ben de abimin evinde misaifr olduğumuz için abime ilettim benimle kalmak istiyor kayınvalidem diye abim de mutlu oldu. Sonra abime de demiş bana randevu ayarlar mısın falan diye.
Ertesi gün oldu ben o kadar onkolojinin önünde bekledim ki saatler süren bir bekleyiş sonrasında beni içeri alıp kötü bir muamele yaptılar eve ağlaya ağlaya geldim, zaten tüm hafta boyunca kadın doğumda gördüğüm kötü muamelelerden dolayı artık kendimde değildim. O akşam akrabalara gitmeye karar vermiş, onlarda akraba çok önemli. Bana ısrarla dedi ki gel sen de yarım saat görün. Ben dedim ki benim görünecek halim vs ypk kimseye. Eşim de annesi de ısrar etti yok dedim gitmedim. Eşim bırakıp geldi annesini. Ertesi gün o akrabalar şehir dışına gidecekmiş diye kayınvalidemi tekrar oradan almamız gerekti beni götürfü bu kez eşim zorla. Akrabalar eve girer girmez hiç geçmiş olsun neyin vardı dün vs demeden maşallah yüzünü gören cennetlik neden bize gelmiyorsun gibi şeyler söylediler. O esnada kayınvalidem gelirler gelirler hatta siz de onlara gidin misafir olun evlerinde kalın gibi şeyler söyledi benim evim için. Benim yeri gelip 6 gün çalıştığımı bilerek üstelik.
Kayınvalidemi aldık eve getirdik abim yatağını verdi bizde kaldı. Abim kızıyla uyudu, 2 gün sonraydı bir hastaneden beline baktırmaya götürdük, bu eşyalarını toplamış beni buradan sonra diğer akrabalarıma bırakın dedi. Ve perşembe günü çekip gitti. Cuma günü ben parça aldırmak için ameliyata girdim.
Abim bu durumlara çok bozuldu. Günlerdir bizde sana destek olacağım diye durdu, sen parça aldırmadan işini halledip gitti kadın dedi baya kızdı.
O haftanın pazarı onu akrabalarından alıp hava alanına bıraktık memleketine döndü toplam 19 gün falan kaldı yani. Bu süreçte diğer büyük abimde kanser çıktığını öğrendim benim için çifte üzüntülü bir dönemdi kaynanam hepsini biliyordu yani.
Geçtiğimiz gün Sonucum temiz çıktığında eşim annesini aradı telefonda kaynanam çok sevindim dedi, çevresindeki herkes neden bu kadar erken döndüğünü-19 gün yani- sormuş o da benim durumumu söyleyemediğinden abimi bahane etmiş. Onu söyledi direkt.
Az evvel eşimle tartıştık ben annesinin akrabalarında bizim evimize misafir çağırmasını sevmediğimi söyledim o da bana yabanisin dedi bizim eve kimse girip çıkmıyor senin yüzünden dedi. İnanın haftanın 6 günü bazen çalışıyorum ve eve gelince kendimize zor yemek yapıyorum. Ben annesinin bazen şuursuz davrandığını söyledim/ belki hata ettim bilmiyorum. Abimin kırıldığından bahsettim O da bana senin abin bile o ameliyat günü gelmediği yanımıza öğleden sonra geldi madem o kadar önem veriyordu sabah gelseydi dedi. Siz misafir sevmiyorsunuz dedi bize. Abim yatağını verdiği halde kaynanama böyle dedi. Ki abim çok iyi ağırladı bizi çok yoğun çalışmasına rağmen. Gece 10 da eve gelen biri abim.
Çok kırıldım ben. Kendini psikolojik olarak çökmüş hissediyorum. Ne yapıcam bilmiyorum.