Hastalık hastalığı - Lütfen yardımcı olun 🙏🏼

yesmakarna .!.:
Herkese selamlar. Yaşayan vardır belki diye sizlerden fikir almaya geldim arkadaşlar. Ben hastalık hastasıyım. Son 2 yıldır zirveye ulaşmış durumda. Aslında çocukluğumdan beri böyleyim hatta annemin evhamlı olmasından bende bunun travma olduğunu düşünüyorum. Ancak son 2 yıldır gitmediğim doktor, bölüm kalmadı. Genel olarak birşey çıkmıyor sadece birkaç kere basit kistlerle karşılaştım onlar içinde gittiğim doktorlar kötü bir durum yok sadece kontrol diyor. Genel anlamda iyiyim yani. Ama gelin görün ki benim içimdeki korku hiç gitmiyor. Sürekli kanser olduğumu sürekli hasta olduğumu düşünüyorum nasıl nerde tedavi olurum atlatabilir miyim diye planlar yapıyorum kafamda. Ve buna asla dur diyemiyorum 😔 Yani öyle bir hal aldı ki artık hayattan zevk almıyorum. 29 yaşında mutlu bir evliliği olan ne maddi ne ailevi hiçbir sıkıntısı olmayan biriyim ama bu korkular beni mahvediyor. Psikiyatri düşündüm ancak eşim sıcak bakmıyor ilaç vs kullanmamı istemiyor bir de “ölüm korkun var biraz dine yönel bu korkunu yen sen çok boş kalıyorsun kendini dinliyorsun” falan diyor. Ama benim içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Sadece internette hastalık araştırıp kendime teşhis koyuyorum. Ve sanki kafamda başka biri var o sürekli bana hasta olduğumu doktorların benden gerçeği sakladığını falan söylüyor. İnanın gittiğim doktorları, şüphelendiğim şeyleri ve yaptıklarımı anlatsam buraya sığmaz o yüzden bu kadarla bitiriyorum. Benim gibi bu durumu yaşayıp yenebilen var mı? Ve bana tavsiyeniz ne olur? Yardımcı olursanız çok memnun olurum teşekkür ederim 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
Bireber aynı şeyleri yaşıyorum. Kanser olma korkusu tavan yaptı.
Babama yeni mide kanseri teşhisi kondu.
O günden sonra gecem gündüzüm belli değil
Sinirlerim boşandı dilerimin bağı çözüldü
Midem sürekli yanıyor bağırsaklarım bir tuhaf
Bende kanserim kesin diye doktor randevusu aldım şimdi de gerçekleşirse diye korku sardı.
Internetten sürekli hastalık belirtisi arıyorum
Benim sonum psikiyatri gibi
Ama siz daha kolay anlatırsınız bence
 
çözüm internetten bakmamak, gelen düşünceyi kurcalamamak ve normal bir düşünceymiş gibi akıp gitmesine izin vermek. yapması hiç kolay değil ve konusu farklı olsa da ben de obsesif düşüncelere yakalanıyorum bazen. bir şeyi kurcalama, belirtiye bakma, hastaneye gitmek istediğinizde yapmamak çözüm. çok çok zor farkındayım, önce kaygınız tavan yapacak ondan sonra düşecek. düşünce geldiğinde sıkıntılı hissetmeniz çok normal ama bu histen kurtulmak için yaptıklarınızı yapmamanız gerekiyor. umarım söylediklerimi denersiniz, zor ama faydalı geleceğinden eminim Allahtan acil şifalar diliyorum size, sizin gibilere ve kendime. sevgiler
 
yesmakarna .!.:
Herkese selamlar. Yaşayan vardır belki diye sizlerden fikir almaya geldim arkadaşlar. Ben hastalık hastasıyım. Son 2 yıldır zirveye ulaşmış durumda. Aslında çocukluğumdan beri böyleyim hatta annemin evhamlı olmasından bende bunun travma olduğunu düşünüyorum. Ancak son 2 yıldır gitmediğim doktor, bölüm kalmadı. Genel olarak birşey çıkmıyor sadece birkaç kere basit kistlerle karşılaştım onlar içinde gittiğim doktorlar kötü bir durum yok sadece kontrol diyor. Genel anlamda iyiyim yani. Ama gelin görün ki benim içimdeki korku hiç gitmiyor. Sürekli kanser olduğumu sürekli hasta olduğumu düşünüyorum nasıl nerde tedavi olurum atlatabilir miyim diye planlar yapıyorum kafamda. Ve buna asla dur diyemiyorum 😔 Yani öyle bir hal aldı ki artık hayattan zevk almıyorum. 29 yaşında mutlu bir evliliği olan ne maddi ne ailevi hiçbir sıkıntısı olmayan biriyim ama bu korkular beni mahvediyor. Psikiyatri düşündüm ancak eşim sıcak bakmıyor ilaç vs kullanmamı istemiyor bir de “ölüm korkun var biraz dine yönel bu korkunu yen sen çok boş kalıyorsun kendini dinliyorsun” falan diyor. Ama benim içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Sadece internette hastalık araştırıp kendime teşhis koyuyorum. Ve sanki kafamda başka biri var o sürekli bana hasta olduğumu doktorların benden gerçeği sakladığını falan söylüyor. İnanın gittiğim doktorları, şüphelendiğim şeyleri ve yaptıklarımı anlatsam buraya sığmaz o yüzden bu kadarla bitiriyorum. Benim gibi bu durumu yaşayıp yenebilen var mı? Ve bana tavsiyeniz ne olur? Yardımcı olursanız çok memnun olurum teşekkür ederim 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
Annenizin evhamlı olması bir travma etkisi değildir fakat küçük yaşlardan bu yana hastalığa karşı hatalı bir algınızın oluştuğunu gösterir. Sağlık anksiyetesi ve panik atak yaşayan ve artık bu günleri geride bırakmış biri olarak şunu söyleyebilirim ki öncelikle ben hasta değilim demeniz ve buna inanmanız gerekiyor. Bu süreçte 6 ay kadar psikoterapi aldım, antidepresan kullanmadım çünkü ilaç kullanmaktan korkuyordum o dönem yine anksiyete sebepli. İyi ki de kullanmamışım. Bu sürecin ağır dönemlerinden geçerken “ önce kafanda bitireceksin” diyen arkadaşlarıma “ sen bunun nasıl bi şey olduğunu bilmiyorsun” diye kızıyordum fakat doğruymuş. Önce kafanda bitirmen gerekiyor. Bu süreci atlatma seviyesine gelmiş biri olarak açık bir algı ile ve ilgi ile dinleyebileceksen psk izzet güllüyü dinlemenizi tavsiye ederim. Dikkatli dinler ve ne dediğini anlarsanız bakış açınızın değişeceğine eminim ama sanırım siz daha başlangıçtasınız. Ben bir çok aşamadan geçerek ne yaşadığımı nasıl yaşadığımı anladıktan sonra tanışmıştım psk izzet güllü videoları ile ve işte o zaman ne dediğini anlayabilmiştim. Size tavsiyem öncelikle ben hastalık HASTASIYIM demekten vazgeçmeniz. Çünkü literatürde bu hastalık olarak geçmez. Siz hastalık diyerek bilinçaltınıza hasta olduğunuz sinyali gönderirsiniz ve bilinçaltı hastalık konusunda korku ve endişe ile kodlanmıştır.
 
luminescence_ .!.:
çözüm internetten bakmamak, gelen düşünceyi kurcalamamak ve normal bir düşünceymiş gibi akıp gitmesine izin vermek. yapması hiç kolay değil ve konusu farklı olsa da ben de obsesif düşüncelere yakalanıyorum bazen. bir şeyi kurcalama, belirtiye bakma, hastaneye gitmek istediğinizde yapmamak çözüm. çok çok zor farkındayım, önce kaygınız tavan yapacak ondan sonra düşecek. düşünce geldiğinde sıkıntılı hissetmeniz çok normal ama bu histen kurtulmak için yaptıklarınızı yapmamanız gerekiyor. umarım söylediklerimi denersiniz, zor ama faydalı geleceğinden eminim Allahtan acil şifalar diliyorum size, sizin gibilere ve kendime. sevgiler
Genişletmek için tıkla...
Çok doğru bir bakış açısı :)
 
macos .!.:
Annenizin evhamlı olması bir travma etkisi değildir fakat küçük yaşlardan bu yana hastalığa karşı hatalı bir algınızın oluştuğunu gösterir. Sağlık anksiyetesi ve panik atak yaşayan ve artık bu günleri geride bırakmış biri olarak şunu söyleyebilirim ki öncelikle ben hasta değilim demeniz ve buna inanmanız gerekiyor. Bu süreçte 6 ay kadar psikoterapi aldım, antidepresan kullanmadım çünkü ilaç kullanmaktan korkuyordum o dönem yine anksiyete sebepli. İyi ki de kullanmamışım. Bu sürecin ağır dönemlerinden geçerken “ önce kafanda bitireceksin” diyen arkadaşlarıma “ sen bunun nasıl bi şey olduğunu bilmiyorsun” diye kızıyordum fakat doğruymuş. Önce kafanda bitirmen gerekiyor. Bu süreci atlatma seviyesine gelmiş biri olarak açık bir algı ile ve ilgi ile dinleyebileceksen psk izzet güllüyü dinlemenizi tavsiye ederim. Dikkatli dinler ve ne dediğini anlarsanız bakış açınızın değişeceğine eminim ama sanırım siz daha başlangıçtasınız. Ben bir çok aşamadan geçerek ne yaşadığımı nasıl yaşadığımı anladıktan sonra tanışmıştım psk izzet güllü videoları ile ve işte o zaman ne dediğini anlayabilmiştim. Size tavsiyem öncelikle ben hastalık HASTASIYIM demekten vazgeçmeniz. Çünkü literatürde bu hastalık olarak geçmez. Siz hastalık diyerek bilinçaltınıza hasta olduğunuz sinyali gönderirsiniz ve bilinçaltı hastalık konusunda korku ve endişe ile kodlanmıştır.
Genişletmek için tıkla...
İzzet Güllü’yü daha önce de duydum. Bir kaç sefer dinlemeye çalıştım inanın hiçbir şey anlamadım ya da kafamı oraya veremedim diyelim. Bir de böyle bir huyum var ne iş yaparsam yapayım kafam sürekli bu konuyu konuşuyor. Film izliyorum sözde ama kafam konuşuyor “ya doktor gerçeği söylemiyosa, ya o kitle kötüye çevirirse, morluk mu o, şişlik mi o”… Sürekli kafamdaki o sesle savaşıyorum. Bu aralar daha iyiyim ama biliyorum ki geri gelecek hep böyle oluyor çünkü.
 
luminescence_ .!.:
çözüm internetten bakmamak, gelen düşünceyi kurcalamamak ve normal bir düşünceymiş gibi akıp gitmesine izin vermek. yapması hiç kolay değil ve konusu farklı olsa da ben de obsesif düşüncelere yakalanıyorum bazen. bir şeyi kurcalama, belirtiye bakma, hastaneye gitmek istediğinizde yapmamak çözüm. çok çok zor farkındayım, önce kaygınız tavan yapacak ondan sonra düşecek. düşünce geldiğinde sıkıntılı hissetmeniz çok normal ama bu histen kurtulmak için yaptıklarınızı yapmamanız gerekiyor. umarım söylediklerimi denersiniz, zor ama faydalı geleceğinden eminim Allahtan acil şifalar diliyorum size, sizin gibilere ve kendime. sevgiler
Genişletmek için tıkla...
Yorumunuz ve fikirleriniz için çok teşekkür ederim 🙏🏼
 
Bende aynı durumdayım doktor gezmekten yoruldum hep kötü düşünceler beyin kanamasi mi geçirmedim kalp krizi mi yoruldum artık nasıl geçer bu durumlar 🥺
 
umudum1 .!.:
Bende bekarken öyleydim hastalık hastasısın derdi herkez bana az ağrım olsa niye ağırdı bende sık sık doktora giderdim .Bi sorun çıkmayınca acaba yanlışmı oldu bile düşünürdüm.sonra evlendim 2 çocuğum vefat edince hastalığım panik atağa döndü .Bu sefer başım niye ağırdı beyin kanamsımı oldum yok kalbim çok çarpıyor birsürü korkuyla başa çıkıyorum .Ama ilaç
kullanıyorum.kardeşim kızardı bana kendini dinleme ondada yeni yeni başlıyor hastalıklardan korkma gibi terapi aldı o düzeldi .Arada geliyor yine terapiye gidin
Genişletmek için tıkla...
Ne ilaç kullanıyorsunuz acaba
 
yesmakarna .!.:
Evet takıntı anksiyete panik herşey mevcut bende. Dediğiniz gibi o an düşünüyorum düşündükçe daha da korkunç oluyor kendimi inandırıyorum. Ama o düşünceyi normal dışardan bi insana anlatsam güler geçer sen deli misin der yani o kadar mantıksız. Ve işin kötüsü mantıksız olduğunu bile bile inanıyorum. Berbat bir duygu 😔
Genişletmek için tıkla...
Bende öyleyim şimdide kayınvalidene göğsünde tümör çıktı bendee olabilir mi diye paniğe kapıldım. Antidepresan kullanıyorum arada göğüs takıntılarım oluyordu her 2 göğsünde tan etkilerine yazıyor diye hiç doktora gitmedim ama bu 5 yıla yakın var hep kullandım ilaç. Şimdi kayınvalidemde tümör çıkınca paniğe kapıldım ya bencede o yüzden akıntı geliyorsa diye aşırı paniğim pazartesi doktora gideceğim çok korkuyorum 😔
 
yesmakarna .!.:
Herkese selamlar. Yaşayan vardır belki diye sizlerden fikir almaya geldim arkadaşlar. Ben hastalık hastasıyım. Son 2 yıldır zirveye ulaşmış durumda. Aslında çocukluğumdan beri böyleyim hatta annemin evhamlı olmasından bende bunun travma olduğunu düşünüyorum. Ancak son 2 yıldır gitmediğim doktor, bölüm kalmadı. Genel olarak birşey çıkmıyor sadece birkaç kere basit kistlerle karşılaştım onlar içinde gittiğim doktorlar kötü bir durum yok sadece kontrol diyor. Genel anlamda iyiyim yani. Ama gelin görün ki benim içimdeki korku hiç gitmiyor. Sürekli kanser olduğumu sürekli hasta olduğumu düşünüyorum nasıl nerde tedavi olurum atlatabilir miyim diye planlar yapıyorum kafamda. Ve buna asla dur diyemiyorum 😔 Yani öyle bir hal aldı ki artık hayattan zevk almıyorum. 29 yaşında mutlu bir evliliği olan ne maddi ne ailevi hiçbir sıkıntısı olmayan biriyim ama bu korkular beni mahvediyor. Psikiyatri düşündüm ancak eşim sıcak bakmıyor ilaç vs kullanmamı istemiyor bir de “ölüm korkun var biraz dine yönel bu korkunu yen sen çok boş kalıyorsun kendini dinliyorsun” falan diyor. Ama benim içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Sadece internette hastalık araştırıp kendime teşhis koyuyorum. Ve sanki kafamda başka biri var o sürekli bana hasta olduğumu doktorların benden gerçeği sakladığını falan söylüyor. İnanın gittiğim doktorları, şüphelendiğim şeyleri ve yaptıklarımı anlatsam buraya sığmaz o yüzden bu kadarla bitiriyorum. Benim gibi bu durumu yaşayıp yenebilen var mı? Ve bana tavsiyeniz ne olur? Yardımcı olursanız çok memnun olurum teşekkür ederim 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
Bende öyleyim maalesef bu son 1 ay artan çevremdeki ölümler nedeniyle arttı. Hep bendee bişi var gibi geliyor. En son kayın
Ederimi kaybettik 45 gün oldu ozmn tekrarladı anksiyete göğsüm ağrıdı sırtım ağrıdı nefes darlığı başladı uykusuzluk ları başladı geceleri ilaç alıyordum ben ilaç kullanıyordum yani ama azalmıştım bu hastalıkla yaklaşık 10 senedir mücadele ediyorum hep ilaç kullanıyorum. Kayınpederimin 40 ı çıkmadan kayınvalidemde göğsünde agresif tümör öğrendik kanser kemoterapi lere başlayacak eşim tek çocuk biz ilgilencez tabi ki ama ben yıllarca antidepresan kullandım benimde göğsümden bazen akıntı geliyordu ama yan etkileri de yazıyor diye sallamadım şimdi bu durum çıkınca acaba bende de kanser mi var diye paniğe kapıldım geç mi kaldım yıllarca oldu gitmedim kendimi yiyorum pazartesi gebel cerraha gidicem kontrole ama çok korkuyorum ya geç kaldıysam diye 😭😭
 
zeynepkara .!.:
Okuduğum en anlamlı kitap tavsiye ederim, yazınızı görmüştüm atmak geldi içimden. Biz aslında o içimizdeki kişi değiliz , bende yıllarıdr anksiyete bozukluğu yaşıyorum ama içimdeki canavarı uğraştıkça yenemedim o yüzden hastalık hastalığımı da bıraktım artık bi kenara ne olursa olsun diyorum
Genişletmek için tıkla...
Kitabın ismi nedir
 
yesmakarna .!.:
Herkese selamlar. Yaşayan vardır belki diye sizlerden fikir almaya geldim arkadaşlar. Ben hastalık hastasıyım. Son 2 yıldır zirveye ulaşmış durumda. Aslında çocukluğumdan beri böyleyim hatta annemin evhamlı olmasından bende bunun travma olduğunu düşünüyorum. Ancak son 2 yıldır gitmediğim doktor, bölüm kalmadı. Genel olarak birşey çıkmıyor sadece birkaç kere basit kistlerle karşılaştım onlar içinde gittiğim doktorlar kötü bir durum yok sadece kontrol diyor. Genel anlamda iyiyim yani. Ama gelin görün ki benim içimdeki korku hiç gitmiyor. Sürekli kanser olduğumu sürekli hasta olduğumu düşünüyorum nasıl nerde tedavi olurum atlatabilir miyim diye planlar yapıyorum kafamda. Ve buna asla dur diyemiyorum 😔 Yani öyle bir hal aldı ki artık hayattan zevk almıyorum. 29 yaşında mutlu bir evliliği olan ne maddi ne ailevi hiçbir sıkıntısı olmayan biriyim ama bu korkular beni mahvediyor. Psikiyatri düşündüm ancak eşim sıcak bakmıyor ilaç vs kullanmamı istemiyor bir de “ölüm korkun var biraz dine yönel bu korkunu yen sen çok boş kalıyorsun kendini dinliyorsun” falan diyor. Ama benim içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Sadece internette hastalık araştırıp kendime teşhis koyuyorum. Ve sanki kafamda başka biri var o sürekli bana hasta olduğumu doktorların benden gerçeği sakladığını falan söylüyor. İnanın gittiğim doktorları, şüphelendiğim şeyleri ve yaptıklarımı anlatsam buraya sığmaz o yüzden bu kadarla bitiriyorum. Benim gibi bu durumu yaşayıp yenebilen var mı? Ve bana tavsiyeniz ne olur? Yardımcı olursanız çok memnun olurum teşekkür ederim 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
 
yesmakarna .!.:
Herkese selamlar. Yaşayan vardır belki diye sizlerden fikir almaya geldim arkadaşlar. Ben hastalık hastasıyım. Son 2 yıldır zirveye ulaşmış durumda. Aslında çocukluğumdan beri böyleyim hatta annemin evhamlı olmasından bende bunun travma olduğunu düşünüyorum. Ancak son 2 yıldır gitmediğim doktor, bölüm kalmadı. Genel olarak birşey çıkmıyor sadece birkaç kere basit kistlerle karşılaştım onlar içinde gittiğim doktorlar kötü bir durum yok sadece kontrol diyor. Genel anlamda iyiyim yani. Ama gelin görün ki benim içimdeki korku hiç gitmiyor. Sürekli kanser olduğumu sürekli hasta olduğumu düşünüyorum nasıl nerde tedavi olurum atlatabilir miyim diye planlar yapıyorum kafamda. Ve buna asla dur diyemiyorum 😔 Yani öyle bir hal aldı ki artık hayattan zevk almıyorum. 29 yaşında mutlu bir evliliği olan ne maddi ne ailevi hiçbir sıkıntısı olmayan biriyim ama bu korkular beni mahvediyor. Psikiyatri düşündüm ancak eşim sıcak bakmıyor ilaç vs kullanmamı istemiyor bir de “ölüm korkun var biraz dine yönel bu korkunu yen sen çok boş kalıyorsun kendini dinliyorsun” falan diyor. Ama benim içimden hiçbir şey yapmak gelmiyor. Sadece internette hastalık araştırıp kendime teşhis koyuyorum. Ve sanki kafamda başka biri var o sürekli bana hasta olduğumu doktorların benden gerçeği sakladığını falan söylüyor. İnanın gittiğim doktorları, şüphelendiğim şeyleri ve yaptıklarımı anlatsam buraya sığmaz o yüzden bu kadarla bitiriyorum. Benim gibi bu durumu yaşayıp yenebilen var mı? Ve bana tavsiyeniz ne olur? Yardımcı olursanız çok memnun olurum teşekkür ederim 🙏🏼
Genişletmek için tıkla...
Merhaba mesajı görünce cevap yazmadan geçemedim, 13 yaşından 32 yaşına kadar ben bu hastalıkla mücadele ettim bende başka rahatsızlıklarda vardı ama en önemli tetikleyici hasta olmak kimsenin doğru teşhisi koyamaması tedavide geç kalmak ve sonucunda ölmek. Apandistim patlayıp iltihap karnıma yayılacak ve öleceğim diye kaç kez dayanılmaz sancilarla acil servislerde yattım ama çok iyi doktorlara denk gelmişim ki hiç kimse aslında var olmayan ama bana beynimin oynadığı oyun sonucu müthiş sancılar yaratan o semptomlara aldanmadilar ve ameliyat etmediler 37 yaşındayım ve apandistim hala benimle :) beyin kanaması geçirdiğimi düşündüm, vücudumun çeşitli yerlerinde kanser hastalığı olduğunu düşündüm ve her seferinde doktor doktor gezdim yapılan kan tahlilleri, çekilen ultrason ve mrlar sayısını ben bilmiyorum... bak bir örnek daha vereyim beynimde damar tıkandı diye teşhis koyuyorum kendime mr çekiliyor sonuç pırıl pırıl 10dk rahatlıyorum sonra beynim şu soruyla geliyor ya mr çekildikten sonra tıkandıysa... ömrümün en verimli yılları bu hastalık yüzünden heba oldu çünkü her önemli tercihin eşiğindeyken ben bu hastalıkla mücadele ediyordum 5 senedir atak yaşamıyorum artık bosverdim he bu aşamada psikoloğa da gittim psikiyatriste de ama ben çözümü nörolojide buldum tms ve ilaç tedavisi gördüm şu an böyle bir takıntım yok sadece geçmiş aklıma geldikçe zehir ettiğim gençlik yıllarıma üzülüyorum. Ne zaman dertleşmek istersen bana yazabilirsin yalnız değilsin ve evet bu iyilesebilen bir hastalık.
 
Ben yaklaşık 3 yldir sanırım bununla savasiyorum. Söyle söyleyeyim oğlum 1 yaşındaydi hastalandı ve hastaneye götürdük. Ve yinede o kadar rahattım ki hatta oğlumsuz almaya gittim sonuçları. Ve o doktorun o yüz ifadesi oğlun nerede diyisi hemen getiriyorsunuz asla enfeksiyon kapmamasi lazım deyişi. Hala kulaklarimda. O kadar kötü olmuştum ki. Yinede aklıma çokta bişey getirmemiştm. Serum taktılar dedim ki gideriz bır kaç saate. Ama 24 saat kalacak dediler. Bizi kalabalık acil odasına aldılar. Sonra apar topar öyle bir kırmızı odaya aldılar ki. Yayma testi yapılacak diyince en büyük hatam googleden gerçeği öğrenmem oldu. Kanser testi kanndan bakılıyormus. Ben yıgildim yere. Sonrası kalbimin o sıkışıklığı hiç geçmedi. Biz 6 gün enfeksiyon odasında kaldık. O 6 gün her gelen doktordan iyi demelerini bekledim. O kadar kötüydüm ki ne benim gücüm vardı ne oğlumun. Sonra toparladı kendini odada. Ve 6. Günün sonunda bir şeyi olmadığıni öğrendik. Hematolojiye sevk edilmisti. Sonra ben tabi araştır arastir. Sonu hep kötü hastalık. Çıktık 2 gün sonra ateşlendi Kağan ama nasıl elim ayağım titriyorr. Anenmler dedi bekle bor iki gün yok. Hemen olacak. Buldum gotueduk hematolojite benlik hasta değil dedi. Ondan hemen sonra tetiklemedi ama.hemen sonra gibi tetkledi. . Böyle devam etti. Boğazım acısa en kötüsü. Midem en kötüsü. Bide bende şu var . Ben o an gidedefim hastaneye. O kadar kötü oluyorum ki . Oglumun hastane döneminden sonra eşimle kötü olduk. 2 yldir ailemleym. 6 y kadar hastalık sebebiyle ilaç kullandım antidepresan. Citoles. Bıraktım yavaş yavaş kendim 1 ay oldu yine portledi. Bugün nefes alamıyorum diye acile. Çünkü aklıma kötü şeyler geliyor hiç bişey çıkmamış ekgde ben sormadım bile ama soranada bana söyleyene bile 5 kez sordum biseyim yok mu emin misin diye. Artık insanlara demeye utanıyorum. Midemden endoskopi çekildi. Belimden sırtımdan mrlar. Kan tahlili yaptırıp sonuçlara bakıp atak gecirmeler. Hele aklına bişey takılınca asla hiç biseye odaklanamiyorsun. Rabbimden diyorum. Varsa bişey şifasınıda verdi zaten. Bı anlık rahatlıyorum geçiyor. Ben 1 yl öncesinde boğazımda bişey var diye 4 doktora gittigimi bu bişey değil desede zorla ultrasonla baktirdigimi biliyorum. Oğlumun lenf nodlari var kaç kez doktora götürdüğümu bilmiyorum. Oğlumu bıraktım şu an bunlardan etkilenecek yasa geldi. Bugün kafam ağrıyor dedi mesela. Eyvaaaah dedim. Ve sonrasında sonuc ekgyle bitti. Hacamat ve sulugu deneyecegim ben bakalım. Rabbim sifasini buldursun en acilinden.o kadar zorlu bir süreç ki şu hastalık hastalığı durumu.. en büyük hobim resmen Google dan arastrmak . Bunu yapmayin ciddi söylüyorum. Yaptıkça bir şeyler görüyor unutmuyor ve kendinizi doktor zannediyorsunuz. Bir doktor bir keresnde hemsiremisin demişti bana o kadar tıbbi terimlere aşina oldum ki. Bir şey bilmiyor Google'dan doktorluk ogreniyorz. Yaptığım en büyük hata Google oldu. Tam bir pişmanlık çektikcw çekti içine.
 
Şimdi tam anlamıyla ne yapacağımı bilmesemde benim gibi olanlara tek tavsiyem. Hiç bir şey bilmemek o kadar güzel ki. Bakmayın Google falan. Ben resmen her şeyi Google'da gördükledimle yorumluyor ve sonunda kanser teşhisi koyuyorum kendime ve başkalarına.. Google bakmasam birşeyler gormesem hiç bir şey olmayacaktı belki.tahlil sonuçlarını bile doktor bişey yok desede nasıl yok bu değerler niye standart üstü diyerek bitirdiğimi biliyorum 😊 rabbim hepimze şifa versin
 
Pufalo .!.:
Merhaba mesajı görünce cevap yazmadan geçemedim, 13 yaşından 32 yaşına kadar ben bu hastalıkla mücadele ettim bende başka rahatsızlıklarda vardı ama en önemli tetikleyici hasta olmak kimsenin doğru teşhisi koyamaması tedavide geç kalmak ve sonucunda ölmek. Apandistim patlayıp iltihap karnıma yayılacak ve öleceğim diye kaç kez dayanılmaz sancilarla acil servislerde yattım ama çok iyi doktorlara denk gelmişim ki hiç kimse aslında var olmayan ama bana beynimin oynadığı oyun sonucu müthiş sancılar yaratan o semptomlara aldanmadilar ve ameliyat etmediler 37 yaşındayım ve apandistim hala benimle :) beyin kanaması geçirdiğimi düşündüm, vücudumun çeşitli yerlerinde kanser hastalığı olduğunu düşündüm ve her seferinde doktor doktor gezdim yapılan kan tahlilleri, çekilen ultrason ve mrlar sayısını ben bilmiyorum... bak bir örnek daha vereyim beynimde damar tıkandı diye teşhis koyuyorum kendime mr çekiliyor sonuç pırıl pırıl 10dk rahatlıyorum sonra beynim şu soruyla geliyor ya mr çekildikten sonra tıkandıysa... ömrümün en verimli yılları bu hastalık yüzünden heba oldu çünkü her önemli tercihin eşiğindeyken ben bu hastalıkla mücadele ediyordum 5 senedir atak yaşamıyorum artık bosverdim he bu aşamada psikoloğa da gittim psikiyatriste de ama ben çözümü nörolojide buldum tms ve ilaç tedavisi gördüm şu an böyle bir takıntım yok sadece geçmiş aklıma geldikçe zehir ettiğim gençlik yıllarıma üzülüyorum. Ne zaman dertleşmek istersen bana yazabilirsin yalnız değilsin ve evet bu iyilesebilen bir hastalık.
Genişletmek için tıkla...
Tms gerçekten işe yarıyor mu
Pufalo .!.:
Merhaba mesajı görünce cevap yazmadan geçemedim, 13 yaşından 32 yaşına kadar ben bu hastalıkla mücadele ettim bende başka rahatsızlıklarda vardı ama en önemli tetikleyici hasta olmak kimsenin doğru teşhisi koyamaması tedavide geç kalmak ve sonucunda ölmek. Apandistim patlayıp iltihap karnıma yayılacak ve öleceğim diye kaç kez dayanılmaz sancilarla acil servislerde yattım ama çok iyi doktorlara denk gelmişim ki hiç kimse aslında var olmayan ama bana beynimin oynadığı oyun sonucu müthiş sancılar yaratan o semptomlara aldanmadilar ve ameliyat etmediler 37 yaşındayım ve apandistim hala benimle :) beyin kanaması geçirdiğimi düşündüm, vücudumun çeşitli yerlerinde kanser hastalığı olduğunu düşündüm ve her seferinde doktor doktor gezdim yapılan kan tahlilleri, çekilen ultrason ve mrlar sayısını ben bilmiyorum... bak bir örnek daha vereyim beynimde damar tıkandı diye teşhis koyuyorum kendime mr çekiliyor sonuç pırıl pırıl 10dk rahatlıyorum sonra beynim şu soruyla geliyor ya mr çekildikten sonra tıkandıysa... ömrümün en verimli yılları bu hastalık yüzünden heba oldu çünkü her önemli tercihin eşiğindeyken ben bu hastalıkla mücadele ediyordum 5 senedir atak yaşamıyorum artık bosverdim he bu aşamada psikoloğa da gittim psikiyatriste de ama ben çözümü nörolojide buldum tms ve ilaç tedavisi gördüm şu an böyle bir takıntım yok sadece geçmiş aklıma geldikçe zehir ettiğim gençlik yıllarıma üzülüyorum. Ne zaman dertleşmek istersen bana yazabilirsin yalnız değilsin ve evet bu iyilesebilen bir hastalık.
Genişletmek için tıkla...
tms ise yarıyor mu?
 
Pufalo .!.:
Merhaba mesajı görünce cevap yazmadan geçemedim, 13 yaşından 32 yaşına kadar ben bu hastalıkla mücadele ettim bende başka rahatsızlıklarda vardı ama en önemli tetikleyici hasta olmak kimsenin doğru teşhisi koyamaması tedavide geç kalmak ve sonucunda ölmek. Apandistim patlayıp iltihap karnıma yayılacak ve öleceğim diye kaç kez dayanılmaz sancilarla acil servislerde yattım ama çok iyi doktorlara denk gelmişim ki hiç kimse aslında var olmayan ama bana beynimin oynadığı oyun sonucu müthiş sancılar yaratan o semptomlara aldanmadilar ve ameliyat etmediler 37 yaşındayım ve apandistim hala benimle :) beyin kanaması geçirdiğimi düşündüm, vücudumun çeşitli yerlerinde kanser hastalığı olduğunu düşündüm ve her seferinde doktor doktor gezdim yapılan kan tahlilleri, çekilen ultrason ve mrlar sayısını ben bilmiyorum... bak bir örnek daha vereyim beynimde damar tıkandı diye teşhis koyuyorum kendime mr çekiliyor sonuç pırıl pırıl 10dk rahatlıyorum sonra beynim şu soruyla geliyor ya mr çekildikten sonra tıkandıysa... ömrümün en verimli yılları bu hastalık yüzünden heba oldu çünkü her önemli tercihin eşiğindeyken ben bu hastalıkla mücadele ediyordum 5 senedir atak yaşamıyorum artık bosverdim he bu aşamada psikoloğa da gittim psikiyatriste de ama ben çözümü nörolojide buldum tms ve ilaç tedavisi gördüm şu an böyle bir takıntım yok sadece geçmiş aklıma geldikçe zehir ettiğim gençlik yıllarıma üzülüyorum. Ne zaman dertleşmek istersen bana yazabilirsin yalnız değilsin ve evet bu iyilesebilen bir hastalık.
Genişletmek için tıkla...
Tms tedavisi nasıl
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

E
Hastalığimdan sonra psikolojim çok bozuldu lütfen biri yardımcı olsun
Yorumlar
4
Görüntüleme
1K
Narinkimse
N
D
Arkadaşlar lütfen yardımcı olun beynim patlayacak sanki ?
2 3
Yorumlar
43
Görüntüleme
2K
Gocmenturna
G
Y
implantsız meme dikleştirme operasyonu
Yorumlar
4
Görüntüleme
2K
Makisa
M
D
Sağlıklı ve mantıklı bir akla ihtiyacım var..
Yorumlar
1
Görüntüleme
684
pinn87
P
D
Annem koşullu seven manipülatif biri ,kaldıramıyorum?
5 6 7
Yorumlar
124
Görüntüleme
6K
pisekar
P
X