- 26 Ekim 2015
- 8.400
- 20.247
- 348
- Konu Sahibi Yokuspokus
- #21
Teşekkür ederim; elimden geldiğince yapıyorum bir şeyler ve bu bana özel değil, diğer bipolar hastaları da yapabilirler ve yapacaktırlar da, çünkü söz konusu kendi hayatları, sevdiği yakınlarının hayatlarını kolaylaştırmak, anlayacağın mecburi istikamet bir nevi.
İğne olayını anlatmalıydım evet... İşte "İşteyken aklı bende kalacak, kendin baş edebiliyorsun söyleyince ne geçecek ki eline onu telaşlandırmaktan başka" düşünceleri de olduğu için...
Sadece hislerimi anlatmamın yetiyor olması gerekirdi Tulumbachen, biz bunu zaten doktorumla oturduk konuştuk ciddi ciddi, ki hamileliğimde de konuştuk o kısmı atlamışım, üstünden 3 sene geçiyor. Ne bileyim, adamın her duygulanımımda gırtlağına çökmem de berbat olurdu.
Aslinda öyle. Senin hastalığına dair fazla bilgi sahibi değilim ama mesela benim durumumda sadece hislerimi konuşmam fazla yardim etmiyor. Genel anlamda aşırı reaksiyonlar veriyorum, bazen küçücük bir olayi kafamda büyüte büyüte sorun haline getiriyorum, bazen cok soğuk ve bi nebze duygusuz oluyorum. Nişanlım bu hislerimi anlasa bile bu aşırı dalgalanmalarin hastalığımdan kaynakli oldugunu. bilmesi gerek diye düşünüyorum. Kendime dengesiz demek istemiyorum ama hormonlarim tavan yaptiginda bir insani boğacak duruma geliyorum mesela. Sebepsiz yere. Ayni olay hormonlarim normal seviyede olduğunda pamukşeker modusunda bir reaksiyon veriyorum. Tavirlarim adamin dengesini bozuyor. Bu sebepten yeri gelince ignore ediyor.
Bipolar hastalığı hakkında fazla bilgim yok ama eşinin bazi tavırlarinin senin hastalığını tetikliyor olduğunu bilmesi gerek