• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hastalığı kullanmak

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Teşekkür ederim; elimden geldiğince yapıyorum bir şeyler ve bu bana özel değil, diğer bipolar hastaları da yapabilirler ve yapacaktırlar da, çünkü söz konusu kendi hayatları, sevdiği yakınlarının hayatlarını kolaylaştırmak, anlayacağın mecburi istikamet bir nevi.

İğne olayını anlatmalıydım evet... İşte "İşteyken aklı bende kalacak, kendin baş edebiliyorsun söyleyince ne geçecek ki eline onu telaşlandırmaktan başka" düşünceleri de olduğu için...



Sadece hislerimi anlatmamın yetiyor olması gerekirdi Tulumbachen, biz bunu zaten doktorumla oturduk konuştuk ciddi ciddi, ki hamileliğimde de konuştuk o kısmı atlamışım, üstünden 3 sene geçiyor. Ne bileyim, adamın her duygulanımımda gırtlağına çökmem de berbat olurdu.

Aslinda öyle. Senin hastalığına dair fazla bilgi sahibi değilim ama mesela benim durumumda sadece hislerimi konuşmam fazla yardim etmiyor. Genel anlamda aşırı reaksiyonlar veriyorum, bazen küçücük bir olayi kafamda büyüte büyüte sorun haline getiriyorum, bazen cok soğuk ve bi nebze duygusuz oluyorum. Nişanlım bu hislerimi anlasa bile bu aşırı dalgalanmalarin hastalığımdan kaynakli oldugunu. bilmesi gerek diye düşünüyorum. Kendime dengesiz demek istemiyorum ama hormonlarim tavan yaptiginda bir insani boğacak duruma geliyorum mesela. Sebepsiz yere. Ayni olay hormonlarim normal seviyede olduğunda pamukşeker modusunda bir reaksiyon veriyorum. Tavirlarim adamin dengesini bozuyor. Bu sebepten yeri gelince ignore ediyor.
Bipolar hastalığı hakkında fazla bilgim yok ama eşinin bazi tavırlarinin senin hastalığını tetikliyor olduğunu bilmesi gerek
 
eşinizlede, bu yazdığınız gibi konuşuyorsanız yandı adam:)
anlatım tarzınızı beğenmedim, ne önceki yazınızı, nede bunu anlamaya çalıştım, ama net birşey anlamadım...
hastalığı kullanmak aciz işidir bence, çok fazlada işe yaramaz, anca günü kurtarır...hastalığı kullanmadanda derdinizi anlatabilmelisiniz...

Anlatabiliyorum zaten; sadece insanın dilinde tüy bitince, daha anlatmaz oluyorsun bazen, "Falan filan" deyip geçiyorsun.
Sahi, tüm ayrıntıları ile, buraya yazdığım kadar olduğumu mu sanıyorsunuz?
 
Önceki konunuz çok saçma. Spora gidemedim, eşim benle gelmedi diye mızmızlanmışsınız. 😐

Bu konu da kullanmak değil. Benim eşim iğne olsa ve ben bilmesem olay çıkartırım. Neden gizliyorsunuz? Açık olun.
 
öncelikle geçmiş olsun,çok yakın bir akrabam bu hastalıkla yaşıyor
eşinizin mutlaka bilmesi gerek, kendi başınıza baş etmeniz daha zor
biz bu hastalığın evrelerini çok iyi biliyoruz hangi evrede ise ona göre davranıyoruz akrabamıza,
o da daha rahat atlatıyor bu zamanları
 
Hastalığı kullanmak, bel altı vurmak filan diyorsunuz da, bunlar sanki durumunuzu çok ciddiye almamaya çalışıyormuşsunuz hissi uyandırdı bende. Sanki bahane üretecekmişsiniz, olmayan bir durumu uyduracakmışsınız gibi... Anlatabiliyor muyum? Oysa öyle değil ki... Ortada duygularınızı hallaç pamuğu kıvamına getiren bir hastalığınız ve bunu bazı durumlarda çok güzel tetikleyen bir eşiniz varsa, konuşmamanız hata. Buna bel altı vurmak denmez, hele hastalığı kullanmak hiç denmez. Her şeyi niye sırtlanıyorsunuz ayrıca? Evlilik yük paylaşmak değil midir? Bile bile evlendi sizinle üstelik. Sizi hafifleteceğine ağırlaştırıyorsa, tabi ki konuşacaksınız. Uğraşası yoktuysa ya da size iyi geleceğini düşünmediyse, girmeseymiş bu topa. Ha yanınızdaysa da, bazı şeyleri unutmaya ya da ciddiye almamaya hakkı yok. Bir de siz zaten hastalığını şımarıklık ya da naz yapmak için kullanacak biri değilsiniz ki. Eşiniz bunu bunca senede öğrenmiştir. O yüzden konuşmanızı ciddiye alacaktır bence.
Olmayan birseyi var gibi göstermektir kullanmak ki sizin ki ciddi bir durum hastalığın geleceğini anladığın an eşini araman ve çocuğu anneme bırakalım beni de doktoruma götür demen bence daha mantıklı olurdu. Siz herseyde ben iyiyim güçlüyüm modunda davranırsanız kimse aaaa bu kiz hastaydi diye düşünmez.



Yük paylaşmak, olduğu gibi aktarmak konularında biraz da ümidi kesiyorum eşimden, bazı davranışları ve sohbetlerimizden, onun da etkisi oluyor; illa içinde "Hastalık" kelimesi mi geçirmem gerekiyor, incili leoparlı hunimle oturup "Al buyur bak" mı demem gerekiyor diyorum. :)
Doğru diyorsunuz, ne diyeyim, ne desem fazla gelecek gibi.
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
 
Konu sahibi çok özür dileyerek söylemek zorundayım ama bir sürü kitap cümlesi niteliğinde cümle okudum lakin sorunun asıl kaynağı içinde yok. Nasıl anlatacağınıza fazla odaklanarak ne anlatacağınızı pas geçmişsiniz. Eşiniz ne yapıyor da sizin duygu durumunuzu bu hale getiriyor? Böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor, böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor cümlelerini okurken sürekli içimden "kardeşş adam ne yapıyor bir söylesen de rahatlasak" diye geçirdim. (Zira kimse açıp eski konularınızı araştırmak zorunda değil) Tema; hastalığınız, kötü yeme düzeniniz, fit olmamanız, sigara alışkanlığınız, çocuğunuza kötü örnek olmanız... Sürekli kendinizi suçlamışsınız. O kadar paragraf kendinizi suçlayarak eşinizden yakınmayı nasıl başardınız?:KK9:
 
Son düzenleme:
malesef erkeklerin cogu boyle mesela bende migren hastaligi var ve ayda en az 3 defa kronik agrilar cekiyorum.esim hastaligi ogrenmeden once hic umursamaz biktim bas agrilaarindan derdi.sirf simariklik icin yaptigimi dusunurdu.neyse doktor hastaligi soyleyince artik daha cok umursamaya basladi.sizde biseyleri saklamayin igne oldugunuzu falan soyleyin.bunun hastaligi kullanmakla alakasi yok erkekler boyledir.
 
Konu sahibi çok özür dileyerek söylemek zorundayım ama bir sürü kitap cümlesi niteliğinde cümle okudum lakin sorunun asıl kaynağı içinde yok. Nasıl anlatacağınıza fazla odaklanarak ne anlatacağınızı pas geçmişsiniz. Eşiniz ne yapıyor da sizin duygu durumunuzu bu hale getiriyor? Böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor, böyle yapmaması gerektiğini bi-li-yor cümlelerini okurken sürekli içimden "kardeşş adam ne yapıyor bir söylesen de rahatlasak" diye geçirdim. (Zira kimse açıp eski konularınızı araştırmak zorunda değil) Tema; hastalığınız, kötü yeme düzeniniz, fit olmamanız, sigara alışkanlığınız, çocuğunuza kötü örnek olmanız... Sürekli kendinizi suçlamışsınız. O kadar paragraf kendinizi suçlayarak eşinizden yakınmayı nasıl başardınız?

Vb. örnekler:
Evet başak. :/
Burçları merak ettirip, baktıracak türden bir başak kendisi. Ama şunu da derim, uyumuna uyumlu, sorumlu bir adam.

İşte bazı konularda beni ekstra germeyi ve doldurmayı başarıyor. Aynen, o kadar kendine odaklı ki benim takım olmayı umduğum konularda, memnun ya, memnun olunmayacak yerde memnun. Ama bir yandan da memnun olduğuna takılıyor. Anlamadım gitti "İstediğin bu ise gel, istemiyorsan net söyle"

Bir oyalama hali...
Bu beni tembelliğe iten etkenlerden birisi oldu. Burada salt eşime incindim diye de düşünülmemeli, ben kendime de öfkeliyim "Seni bu kadar etkileyip, olumsuz değiştirmesine izin vermemeliydin" diye ama nasıl anlatabilirim bilmiyorum dengesizliğime dengesizlik katıyor bıktırıyor ve cidden bunu bana yapmaması, net olması gerektiğini biliyor arkadaşım. Bir insan arada kendini sevebilir mutlu, enerjisi yüksek zamanindadir, ya da modu düşüktür o gün kendini beğenmeyebilir bunu anlamayacak, karşımda tek tip insan görmeyi umacak kadar gerizekalı da değilim, sorun şu ki "Bana tutunma o zaman"... "Bana spora başlasam mı, gelirim ya sen bi başla, yok hemen değil, haftaya, öbür aya, yarına" deme abi, sonra "Gerek yok ya, aslında senin de hiç ihtiyacın yok biliyor musun?" deme, sonrasında "Devam et tabi sağlıklı yaşam, ben de gelirim, tamam söz haftaya" deme, onun ardından "Amaaan ben iyiyim, öylesine gelirsem gelirim" deme, sonra da ben bırakınca üzerimde hiçbir etkin yokmuş gibi "Sen bıraktın kaçtın" deyip çekilme...

Ya tam çık alanımdan, ya tam gir. Böyle olunca planından sapınca ifrit oluyorum. Bir sürü ayrıntı verdim konuda, konunun ilk hali basit bir diyalogdan ibaret gibi geliyor da, bu hayat tarzı olmaya doğru giden bir şey ve sinirleniyorum da birikince, anlatma,üzerine motive edici muhabbet ve üzerimden atma ihtiyacı hissediyorum.

Arkadaşlarıma anlatsam bana bir faydaları olmayacak, taraflı davranacaklar, objektif görmeyecekler.
Anneme anlatsam öyle muhabbet arasında, Allah korusun annem "Zaten" lafı ile bir başlar ne ergenliğimi koyar ne bir şeyimi, babama anlatsam etkisiz eleman, kardeşimle öyle dertleşelim desem laf arasında kızın işi gücü var niye vaktinden çalayım? Buraya basitçe açıyorum sonra bir de burada geriliyorum :KK70:

Anlıyorsun değil mi? Yani Anladım diyen birini görünce çok sevinir oldum vallahi sarılasım geldi sana. :KK70: Teşekkür ederim yorumun için, koltukta görüyorum gömülü, e bu adam bana böyle demedi mi daha bu sabah...
Falan filan...

Fit olma savaşlarında ayrıntı verdim.

normal adam da karşıma geçip şu dengesizliği yapmasın işte,

Bunu da bu konuda üstü kapalı geçtim.

Evet kimse eski konularımı açıp araştırmak zorunda değil yıkıcı ve eksik eleştiri getirmek istiyorsa. Ama konu sahibi belirtiyor ve yorumcu gerçek bir fayda ve yapıcı eleştiri ile gelmek istiyorsa, okumalı. Bu seçim zaten sizlerin, ben bir şey diyemem.

Ha pratiklik olarak eleştir: Konunda net vermeye çalış her şeyiyle, insanlar senin konun için sayfalarca okumak ayıklamak durumunda kalmasın, faydayı zorlaştırma diye ona katılırım. Belki de bu benim, hangi yorumları kale alacağıma dair yaptığım bir elemedir.
 
Selam sana güzel Gangta :KK200:
Bipolar kadınlarının hepsi mi böyle güçlü diye düşünmeden edemedim bi an.
Tıpkı ben'i okudum satırlarında.

Olma bu kadar güçlü.
Her topun altına 'hallederiz yaa' kafasında girme.
Kendini biraz da çevrene bırak.

Bende bir bipolarım biliyorsun.
Bende aynı senin gibi 'amannn ben hallederim salla yaaa' kafasındayım.
Yıllarca kimseye hiç bir konuda eğilmedim.
Ama artık yoruldum ve son bir senedir hastalığımı unutan/az umursayan kocazademin kulağını büküyorum.
Bak bu ara iyi değilim biraz daha hassas hareket et bana yardımcı ol diyorum toparlıyo hemen.

Yani güzelim erkekler biz bipolarlar kadar hassas/düşünceli değiller.
Biraz dürtmeyle çalışıyorlar biliyorsun.

Ben kocama halimi izah ettikten sonra daha da rahatlıyorum.
Tavsiye ederim .

Öperim güzel yanaklarından güçlü kadın :KK15:
 
Bugün iğneye gittiğinizi , ve duygularınızı anlatın.

Sen böyle yaptın bu yüzden oldu değil de bu güzel anlatımınızi kullanarak yaşadığınızı anlatmalisiniz.

Devamlı kullanınca önemini kaybeder böyle arada hortlattiginizda silkelenir gibi geliyor bana
 
Kullanmak değil; ne düşündüğünüzü, hissettiğinizi söylemeniz açıkça ifade etmeniz sizin içsel huzurunuz için daha iyi olacaktır.
Sonuçta sizle bu durumu bilerek evlendi ve hep kendinizden fedakarlık ederek idare etmişsiniz.
Bunu devamlı dile getirmemişsiniz.
 
Selam sana güzel Gangta :KK200:
Bipolar kadınlarının hepsi mi böyle güçlü diye düşünmeden edemedim bi an.
Tıpkı ben'i okudum satırlarında.

Olma bu kadar güçlü.
Her topun altına 'hallederiz yaa' kafasında girme.
Kendini biraz da çevrene bırak.

Bende bir bipolarım biliyorsun.
Bende aynı senin gibi 'amannn ben hallederim salla yaaa' kafasındayım.
Yıllarca kimseye hiç bir konuda eğilmedim.
Ama artık yoruldum ve son bir senedir hastalığımı unutan/az umursayan kocazademin kulağını büküyorum.
Bak bu ara iyi değilim biraz daha hassas hareket et bana yardımcı ol diyorum toparlıyo hemen.

Yani güzelim erkekler biz bipolarlar kadar hassas/düşünceli değiller.
Biraz dürtmeyle çalışıyorlar biliyorsun.

Ben kocama halimi izah ettikten sonra daha da rahatlıyorum.
Tavsiye ederim .

Öperim güzel yanaklarından güçlü kadın :KK15:
Helal be uzun zamandır okuduğum en güzel yorum.
 
Vb. örnekler:


Fit olma savaşlarında ayrıntı verdim.



Bunu da bu konuda üstü kapalı geçtim.

Evet kimse eski konularımı açıp araştırmak zorunda değil yıkıcı ve eksik eleştiri getirmek istiyorsa. Ama konu sahibi belirtiyor ve yorumcu gerçek bir fayda ve yapıcı eleştiri ile gelmek istiyorsa, okumalı. Bu seçim zaten sizlerin, ben bir şey diyemem.

Ha pratiklik olarak eleştir: Konunda net vermeye çalış her şeyiyle, insanlar senin konun için sayfalarca okumak ayıklamak durumunda kalmasın, faydayı zorlaştırma diye ona katılırım. Belki de bu benim, hangi yorumları kale alacağıma dair yaptığım bir elemedir.
Neden en ufak eleştiriyi yıkıcı eleştiri olarak algılarsınız gerçekten bilemiyorum. Biraz daha açık yazmalıyım diye yapıcı algılamak varken... Her neyse konu sahibi, sorun eşinizin dengesizliği sanırım. Eğer sizi bu tip davranışlar ile geriyorsa hastalığınızı ele almanıza gerek yok, bu tip şeylerden bipolar olmayanlar da rahatsız olur. Sıkıntı sizin hastalığınızda değil yani. Bipolar olarak değil karısı olarak konuşup incindiğinizi açıkça anlatabilirsiniz. Eğer sizi sevip önemsiyorsa "kırıcı davranmışım, o bipolar olduğuna göre daha da çok kırılmıştır" vb. iç muhasebe ile zaten davranış değişikliğine gidecektir. Bipolar olduğunuz için değil, kırıldığınız için çaba gösterirse kıymeti var zaten. Aksi takdirde bir ömür birşeyi yaptırmak için somut nedenler sunarak yaşamanız gerekir ki, yıpranırsınız.
 
Bugün iğneye gittiğinizi , ve duygularınızı anlatın.

Sen böyle yaptın bu yüzden oldu değil de bu güzel anlatımınızi kullanarak yaşadığınızı anlatmalisiniz.

Devamlı kullanınca önemini kaybeder böyle arada hortlattiginizda silkelenir gibi geliyor bana

Doğru, dile pelesenk olması da etkisini kaybettirir. Ben seneler sonra şu kapıyı bir de buradan çalayım.
Teşekkür ederim.
 
Yük paylaşmak, olduğu gibi aktarmak konularında biraz da ümidi kesiyorum eşimden, bazı davranışları ve sohbetlerimizden, onun da etkisi oluyor; illa içinde "Hastalık" kelimesi mi geçirmem gerekiyor, incili leoparlı hunimle oturup "Al buyur bak" mı demem gerekiyor diyorum. :)
Doğru diyorsunuz, ne diyeyim, ne desem fazla gelecek gibi.
Yorumlarınız için teşekkür ederim.
İğne olayını söylememişsiniz, söylesem elime ne geçecek diyorsunuz, bu mantık bana göre feci yanlış mesela. Sadece "ah canım" dese bile güzeldir, bir şeydir. Sizi anlaması için bir adımdır. Şu an her şeyi doğru yapmıyordur ama hissettiklerinizi gördükçe belki bir sonrakinde bir şeyi farklı yapar. Önemli olan ne yaşadığınızı, hissettiğinizi bilmesi.

Fit olma savaşları konunuzu da biliyorum. Orada eşiniz hakkında daha çok bilgi vermişiniz, sadece şu konuya bakınca çok bir şey anlaşılmıyor gerçekten. Ama oradaki eş profiliyle şu konuyu birleştirince, benim anladığım, siz kendi kendime yeteceğim diye eşinizi psikolojik durumlarınızdan o kadar izole etmişsiniz ki, adam da bu konuda rehavete kapılmış, salmış. İhtiyacı olan şey sürekli bir hatırlatmaysa, gitsin dövme yaptırsın bir yerine. :KK58:
 
En başından “gizleyerek” yanlış yapmışsınız zaten.
Beraber bir yola çıkmışsınız ikiniz de birbirinize destek olmalı. O sizin manik döneminizde hissettikleriniz karşısında tolere edici olmalı, belki de siz onun karakteri gereği olan mıymıylığına tolere edici olmalısınız. Bunun illa bir hastalığa da bağlanmasına gerek yok.

Ben sevgilime sorunlarımı açtığımda, düşüşler yaşadığımda başlarda güçlü durmaya çalışsam da bir süre sonra ondan destek almak için kendimi açıkça attım önüne. Ve bu bana iyi geldi. Bu ona ağır gelip sıkacaksa da kapı orada gidebilirdi.

İnsanlar sorunlarını karşı tarafa yıkmakla sorunları karşısında boğuşurken elinden tutulmasını karıştırmazsa hiçbir problem olmaz.
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Back