HASTA OLMA KORKUSU YAŞATTIKLARI

ankazmrt0 .!.:

Anksiyete panik ataga sahip bir insana soylenecek en gerizekalica cumle kotuyu cekmedir boyle daha salak gerizekali bir cumle olamaz.Babanem 90 yasina kadar ben ölcem demis cok agir ölüm panik atagi varmis ki babamin dedigine gore 50 yaslarindan once baslamis bi insan 40 yil kesin ölcem derse ne olur ölür dimi ölmedi ama 40 yil.her gun olum senaryisu yazmis mezar satin almis kefen almis kendine hele biryil tum cocuklarini gezmis tek tek evelrinde misafir olmus vedalasmis uzerine 20 yil daha saglikla yaşamış. Bakin evet iyiyi cekmek kotuyu cekmek var ama bunlar saglikli ruh hallerinde.bizler panik atagiz benim annem 3 cocugu da sakat olcak diye aglamis hamileliginde 3 cocuguda boylu poslu oldu bir tek bana anksieytesi ve panik atagi gecmis onun disinda bisey yok.hamileligini zehir etmis kendini parcalamis ben 33 yasindayim suan Allaha bin sukur iyiyim yani bunlar anksiyete korkma her anksiyetelinin aklina gelenolsa ooooo benim tsunaami ve zombi korkum var mesela odum patliyor dunyada zombi istilasimi oldu ben simdi onu mu cektim korkma bu anksiyete ve sen bu rahatsizliga sahip olmasan mantiken iyiyi dusunursun surekli hasyalik turettigine göre anksiyeten panigin var ksygi bozuklugun var demek

Genişletmek için tıkla...

gonegirll00 .!.:

Merhaba. Paylaşmak nasıl hissettirecek bilmiyorum ama yaşadığım şeylerden bahsedip aynı şeyleri yaşayanlar varsa yada atlatanlar belki tavsiye öneri almak için iyi olur diye düşünüyorum. Çünkü artık çok köşeye sıkışmış hissediyorum. Ben 23 yaşındayım üniversite öğrencisiyim. Başlıktan daha anlaşıldığı gibi hayatımı her konuda etkileyen bir hastalık korkusu sorunum var. Nerdeyse son 7 aydır artık hayatımı mahvetti. Kendimi bildim bileli vardı üniversite sınavına çalıştığım zamanlar daha sıklaştı şuna üniversite son sınıf öğrencisiyim ve hemşirelik okuyorum. Başlatan şey bölümüm değil ama kötüleşmesinde etkisi çok oluyor. Mesleğimi çok seviyorum ama bu durum mesleğine karşı hevesi de alıp götürüyor. Neler yaşadığıma gelecek olursam kaygı anksiyete duygusunu bilenler beni çok iyi anlar. Artık vücudumu ne kadar dinliyorsam düşünmediğim düşünüp de kaygılanmadığım hastalık kalmamıştır galiba. Üniversite den önce google da arardım bunu çok yapmıyorum artık ama aramama gerek yok ki çoğu hastalığı tanısını belirtisini mesleğimden dolayı biliyorum. Hatta bizzat o hastalarla ilgileniyorum. Gün içinde milyon kez kendime tanı koyup ruh halimi ona büründürüyorum. Düşünüyorum sebebi ölüm korkusu mu hasta olmak özellikle kötü hastalıklar bundan kat kat daha çok korkutuyor. Hastaneye gidiyor muyum şüphelendiğim şey için başkarda evet hep gittim en son 6 ay önce detaylı bir kan ultrasın vs kontrolü yaptırdım 4 ay önce de meme ağrısı için gitmiştim teniz dediler bişet çıkamdı. İlk zamanlar o ataklar geçti iyiydim şimdi tekrar aynı şeyleri hissediyorum. En büyük fark doktora şuan gitmeye korkuyorum. Baktırdığım şeyler için aynı endişeler başladı kendimi telkin edip daha şu kadar zaman önce baktırdın diyorum sonra üzerinden çok zaman geçti ya bişey varsa diyorum. Bazen minik de olsa başediyorum bazense hiç başedemiyorum. Çok halsiz mutsuz hissediyorum. Hastalıklı görünüyorum diye aynaya bilr bakmak istemiyorum. Banyo yaomak bile korkutuyor. Kendimi sürekli istemsizce yokluyorum. Belki stresten göbek yaptım o bile sanki bana karnım sıvı toplamış kötü bir şey var gibi geliyor.vücudumun heer yerini yokladığım için birmsürğ beze hissediyorum bizde genetik diyor annem ailede neredeyse herkesde var diyor biraz rahatlıyorum sonra yine aynı korku döngüsü (ya bişey varsa) tarifsiz bir korku endişe kaplıyor sanki Kendimi 10 ton hissediyorum. Yorgunluk halsizlik haddi hesabı yok. Bunları düşğnce şeklimi anlatabilmek için yazıyorum. Psikiyatri tarafını dene diyenleriniz olacak sağlıkçı olarak bunu tabiki yaptım antidepresan değil ihtiyacım olan terapiymiş onun da fiyatları ortada ve maalesef hiç karşılayacak gücüm yok. Bu çıkmazdan kurtulmayı en çok ben istiyorum. Ama bazı yerlerde elim kolum bağlı öylece kalıyorum. Yaşamaya devam etmeye çalışıyorum. Büyük bir külfet gelsede bazen. Kendim için bir şeyler yapmak kendime yardım etmek istiyorum ama nereden başlamalıyım bilmyorum. Her şeyden önce bbir şeyim var gibi hissediyorum. Aama bunu öğrenmek için adım atmaya deli gibi korkuyorum.sonra geçsebbile tekrarlıyor? Yazacaklarınız için şimdiden teşekkür ederim. (Tek ricam ltfen) şunlar hariç herşeye açığım kötüyü çağırıyorsun kötğ enerji vs çağırıırsan olur cümleleri beni çok daha beter yapıp korkutuyor. En son ihtiyacım olan şey. Saolun okuduğunuz için

Genişletmek için tıkla...