- 31 Ağustos 2021
- 1.085
- 2.381
-
- Konu Sahibi Probisinkokusu
- #1.201
anlatmak istemedim bakın konu ne: ben okulda yemek yemiyorum. O da bunu biliyor(okulda yemek çıkmıyor) Telefonda konuştuk ve alınması gerekenleri söyledim. Tamam dedi. Bende sıcak tüketilmesi gereken şeyler yapmıştım yemeğe. Neyse ben çok acıktım kulagım zilde gözüm kapıda birazdan gelecek diye atıştırmadım. Neyse bu gecikmeye başladı. Bende haber vermeyince beklemeye devam ettim. Tabi aç olduğum için gerildim. Sonra yine bekledim gelmeyince aradım aradım. Annemlerdeyim birazdan çıkıyorum dedi. Benim ailesi ile bir sorunum yok isterse orada kalabilir orada yemek yiyebilir. Bende onları onlarda beni severler. Neden haber vermedin seni bekliyordum dedim. Babam aradı geçerken uğradım dedi. Akşamda arkadaşları ile çıkacak ki arkadaşları ile oturduğu yer ailesine çok yakın yine çıkabilir. Neyse ben açım birde sinirim bozuldu gerildim. Geldi eve bende sofrayı kurmuştum. TV izliyordum. Elimde değil yüzüme yansıdı tabi. Vay efendim ben neden surat asmışım. Bende bir açıklama bir kusura bakma bekliyorum eşek başı değilim ya hani. yok neden iki lokma bir şey atmamışım ağzıma çok açsam. Gelecek diye beklemekten o aklıma gelmedi birazdan gelir yeriz diye. O eve geldiğinde suratım asık olmayacakmış bunda ne varmış vırt zırt. Allah aşkıma burada ne var şimdi ya yatak ayıracak boşanacak kadar şaka gibi değil mi?Konunu ara ara okuyorum da çok üzülüyorum arkadaşım.
Eşinin derdi ne?
Neden evlenmiş?
Evlilik hakkında hiç mi bilgisi yok?
Evlilikten beklentisi nedir?
Ne ummuş ne bulmuş???
Sana hiç kıyamıyorum inan…
Insan bi eve gelince haber vermeyi unuttum kusura bakma der. Bu adam size hiç kiymet vermiyor insan olan uzulur beklettim der. Hayir yabanci birini bile bir konuda bekletsem kusura bakma derim deriz. 2 hafta küsmek de vauv derecesinde. Bu adamla evlilik olmaz akli basina gelecek gibi de durmuyor. Çook saçma .anlatmak istemedim bakın konu ne: ben okulda yemek yemiyorum. O da bunu biliyor(okulda yemek çıkmıyor) Telefonda konuştuk ve alınması gerekenleri söyledim. Tamam dedi. Bende sıcak tüketilmesi gereken şeyler yapmıştım yemeğe. Neyse ben çok acıktım kulagım zilde gözüm kapıda birazdan gelecek diye atıştırmadım. Neyse bu gecikmeye başladı. Bende haber vermeyince beklemeye devam ettim. Tabi aç olduğum için gerildim. Sonra yine bekledim gelmeyince aradım aradım. Annemlerdeyim birazdan çıkıyorum dedi. Benim ailesi ile bir sorunum yok isterse orada kalabilir orada yemek yiyebilir. Bende onları onlarda beni severler. Neden haber vermedin seni bekliyordum dedim. Babam aradı geçerken uğradım dedi. Akşamda arkadaşları ile çıkacak ki arkadaşları ile oturduğu yer ailesine çok yakın yine çıkabilir. Neyse ben açım birde sinirim bozuldu gerildim. Geldi eve bende sofrayı kurmuştum. TV izliyordum. Elimde değil yüzüme yansıdı tabi. Vay efendim ben neden surat asmışım. Bende bir açıklama bir kusura bakma bekliyorum eşek başı değilim ya hani. yok neden iki lokma bir şey atmamışım ağzıma çok açsam. Gelecek diye beklemekten o aklıma gelmedi birazdan gelir yeriz diye. O eve geldiğinde suratım asık olmayacakmış bunda ne varmış vırt zırt. Allah aşkıma burada ne var şimdi ya yatak ayıracak boşanacak kadar şaka gibi değil mi?
Neyse gece ben kanepede uyuya kalmıştım. Kalkıp beni yatırdı öptü falan neyse bende yumuşadı diye düşündüm. Sabah uyanınca bir hamle yaptım barışmak için karşılık vermedi( ben ona sarıldım büyütmeyelim diye o sarılmadı) bu benim o kadar gururuma dokundu ki bunda ne vardı diye bir küçük sinir krizi geçirdim ve elimi incittim. Günlerce elim mordu. Yani şunu başka biri yazsa gülerim ya deli mi bunlar diye
Şimdi de ayrı takılıyoruz bu haftasonu ili hafta olacak yine. Diyorum neyi bekliyorsun söyle ailene ne olacaksa olsun onu da yapmıyor gönlümü zaten almıyor ben alıyorum karşılık vermiyor e oturup konuşmuyor. Yani böyle evliliğin…
Böyle evlilik olmaz sürekli 2 haftalık küslükler, terapi almayı reddetmeler, kavgalar… Asıl siz neyi bekliyorsunuz boşanmak için, illa adım atanın o mu olması lazım. Bence karakterleriniz çok farklı ve zamana bıraktıkça her şey daha kötü olacakanlatmak istemedim bakın konu ne: ben okulda yemek yemiyorum. O da bunu biliyor(okulda yemek çıkmıyor) Telefonda konuştuk ve alınması gerekenleri söyledim. Tamam dedi. Bende sıcak tüketilmesi gereken şeyler yapmıştım yemeğe. Neyse ben çok acıktım kulagım zilde gözüm kapıda birazdan gelecek diye atıştırmadım. Neyse bu gecikmeye başladı. Bende haber vermeyince beklemeye devam ettim. Tabi aç olduğum için gerildim. Sonra yine bekledim gelmeyince aradım aradım. Annemlerdeyim birazdan çıkıyorum dedi. Benim ailesi ile bir sorunum yok isterse orada kalabilir orada yemek yiyebilir. Bende onları onlarda beni severler. Neden haber vermedin seni bekliyordum dedim. Babam aradı geçerken uğradım dedi. Akşamda arkadaşları ile çıkacak ki arkadaşları ile oturduğu yer ailesine çok yakın yine çıkabilir. Neyse ben açım birde sinirim bozuldu gerildim. Geldi eve bende sofrayı kurmuştum. TV izliyordum. Elimde değil yüzüme yansıdı tabi. Vay efendim ben neden surat asmışım. Bende bir açıklama bir kusura bakma bekliyorum eşek başı değilim ya hani. yok neden iki lokma bir şey atmamışım ağzıma çok açsam. Gelecek diye beklemekten o aklıma gelmedi birazdan gelir yeriz diye. O eve geldiğinde suratım asık olmayacakmış bunda ne varmış vırt zırt. Allah aşkıma burada ne var şimdi ya yatak ayıracak boşanacak kadar şaka gibi değil mi?
Neyse gece ben kanepede uyuya kalmıştım. Kalkıp beni yatırdı öptü falan neyse bende yumuşadı diye düşündüm. Sabah uyanınca bir hamle yaptım barışmak için karşılık vermedi( ben ona sarıldım büyütmeyelim diye o sarılmadı) bu benim o kadar gururuma dokundu ki bunda ne vardı diye bir küçük sinir krizi geçirdim ve elimi incittim. Günlerce elim mordu. Yani şunu başka biri yazsa gülerim ya deli mi bunlar diye
Şimdi de ayrı takılıyoruz bu haftasonu ili hafta olacak yine. Diyorum neyi bekliyorsun söyle ailene ne olacaksa olsun onu da yapmıyor gönlümü zaten almıyor ben alıyorum karşılık vermiyor e oturup konuşmuyor. Yani böyle evliliğin…
Gördüğünüz gibi anlatmanın değeri yok. Sinir krizi geçiriyorum bu saçma şeylerden dolayı mantığım izin vermiyor çözüm yolu bulamıyor. Ruhum sancıyor sinir krizi geçiriyorum adam bir daha böyle yapma kendine bir dışardan bak diyor keyfimden incitiyorum elimi kolumu. Kendime bakınca utanıyorum zaten yaptılımdan.Insan bi eve gelince haber vermeyi unuttum kusura bakma der. Bu adam size hiç kiymet vermiyor insan olan uzulur beklettim der. Hayir yabanci birini bile bir konuda bekletsem kusura bakma derim deriz. 2 hafta küsmek de vauv derecesinde. Bu adamla evlilik olmaz akli basina gelecek gibi de durmuyor. Çook saçma .
Daha altı dolu sebepler arıyorum bunlar yüzünden boşanmak mantıklı gelmiyor. Ama böyle de yürümüyor. Bir yıl kısa bir süre bir süre daha şans vermek istiyorum.Böyle evlilik olmaz sürekli 2 haftalık küslükler, terapi almayı reddetmeler, kavgalar… Asıl siz neyi bekliyorsunuz boşanmak için, illa adım atanın o mu olması lazım. Bence karakterleriniz çok farklı ve zamana bıraktıkça her şey daha kötü olacak
Ya kusura bakmayın ama kocanızı bir temiz dövmek istiyorum. Paşam asık surat çekemez ama güldürmek için uğraşmaz da. Bu arada temizlik konusunda da böyle aklınızla oynuyordu. Size arada iyi davranıp sonra siz normal olunca trip atıyordu. Taktiğe gel hele ya.anlatmak istemedim bakın konu ne: ben okulda yemek yemiyorum. O da bunu biliyor(okulda yemek çıkmıyor) Telefonda konuştuk ve alınması gerekenleri söyledim. Tamam dedi. Bende sıcak tüketilmesi gereken şeyler yapmıştım yemeğe. Neyse ben çok acıktım kulagım zilde gözüm kapıda birazdan gelecek diye atıştırmadım. Neyse bu gecikmeye başladı. Bende haber vermeyince beklemeye devam ettim. Tabi aç olduğum için gerildim. Sonra yine bekledim gelmeyince aradım aradım. Annemlerdeyim birazdan çıkıyorum dedi. Benim ailesi ile bir sorunum yok isterse orada kalabilir orada yemek yiyebilir. Bende onları onlarda beni severler. Neden haber vermedin seni bekliyordum dedim. Babam aradı geçerken uğradım dedi. Akşamda arkadaşları ile çıkacak ki arkadaşları ile oturduğu yer ailesine çok yakın yine çıkabilir. Neyse ben açım birde sinirim bozuldu gerildim. Geldi eve bende sofrayı kurmuştum. TV izliyordum. Elimde değil yüzüme yansıdı tabi. Vay efendim ben neden surat asmışım. Bende bir açıklama bir kusura bakma bekliyorum eşek başı değilim ya hani. yok neden iki lokma bir şey atmamışım ağzıma çok açsam. Gelecek diye beklemekten o aklıma gelmedi birazdan gelir yeriz diye. O eve geldiğinde suratım asık olmayacakmış bunda ne varmış vırt zırt. Allah aşkıma burada ne var şimdi ya yatak ayıracak boşanacak kadar şaka gibi değil mi?
Neyse gece ben kanepede uyuya kalmıştım. Kalkıp beni yatırdı öptü falan neyse bende yumuşadı diye düşündüm. Sabah uyanınca bir hamle yaptım barışmak için karşılık vermedi( ben ona sarıldım büyütmeyelim diye o sarılmadı) bu benim o kadar gururuma dokundu ki bunda ne vardı diye bir küçük sinir krizi geçirdim ve elimi incittim. Günlerce elim mordu. Yani şunu başka biri yazsa gülerim ya deli mi bunlar diye
Şimdi de ayrı takılıyoruz bu haftasonu ili hafta olacak yine. Diyorum neyi bekliyorsun söyle ailene ne olacaksa olsun onu da yapmıyor gönlümü zaten almıyor ben alıyorum karşılık vermiyor e oturup konuşmuyor. Yani böyle evliliğin…
Teşekkür ederimYa kusura bakmayın ama kocanızı bir temiz dövmek istiyorum. Paşam asık surat çekemez ama güldürmek için uğraşmaz da. Bu arada temizlik konusunda da böyle aklınızla oynuyordu. Size arada iyi davranıp sonra siz normal olunca trip atıyordu. Taktiğe gel hele ya.
Çok mikmik bir adam. Ciddiyim, şunu okuyunca ruhum daraldı.
Eliniz için de geçmiş olsun.
Keşke eşiniz de şans vermek istese. İmza atarken tek derdi evlenmiş olmaktı, şimdi de tek derdi boşanmayıp düzenini bozmamış/dul kalmamış olmak. Sevmeyen adama ne yapılsa boş…Daha altı dolu sebepler arıyorum bunlar yüzünden boşanmak mantıklı gelmiyor. Ama böyle de yürümüyor. Bir yıl kısa bir süre bir süre daha şans vermek istiyorum.
İkimizde de bunun stresi var. O problem çözmeyi gönül almayı öğrenmedikçe bir sonraki soruna kadar devam edecek. (Son yaşanan olaya sorun demeye dilim varmıyor bile öyle saçma)Bu arada darılmayın fakat ruhunuz böyle emilmeye devam ettikçe bosandiginizda ihtiyacınız olacak olan terapi masrafları da şimdiden belli.
Madem illa şans vermek istiyorsunuz bu adamla eğitmen kimliğinizi bir kenara koyarak ültimatomlar vererek ilerleyin.
Sanırım duzelebilecegine olan inanciniz mesleginizde çok iyi olmanıza da alakalı. Bazen alakalı konularda yorumlarınıza denk geliyorum ve her şeyi ince ince anlatıyorsunuz. Düzeltmek, yaşamlara yön vermek sizin işiniz tamam, fakat bu adam çok çirkef ya. Velev ki düzeldi, ne kadar sürecek?
Gerçekten de anlatmaktan utanmani gerektirecek kadar basit bir konuymus. Bu ne ya , düşünsene bosanmak istesen hakime şunu desen yüzüne güler.anlatmak istemedim bakın konu ne: ben okulda yemek yemiyorum. O da bunu biliyor(okulda yemek çıkmıyor) Telefonda konuştuk ve alınması gerekenleri söyledim. Tamam dedi. Bende sıcak tüketilmesi gereken şeyler yapmıştım yemeğe. Neyse ben çok acıktım kulagım zilde gözüm kapıda birazdan gelecek diye atıştırmadım. Neyse bu gecikmeye başladı. Bende haber vermeyince beklemeye devam ettim. Tabi aç olduğum için gerildim. Sonra yine bekledim gelmeyince aradım aradım. Annemlerdeyim birazdan çıkıyorum dedi. Benim ailesi ile bir sorunum yok isterse orada kalabilir orada yemek yiyebilir. Bende onları onlarda beni severler. Neden haber vermedin seni bekliyordum dedim. Babam aradı geçerken uğradım dedi. Akşamda arkadaşları ile çıkacak ki arkadaşları ile oturduğu yer ailesine çok yakın yine çıkabilir. Neyse ben açım birde sinirim bozuldu gerildim. Geldi eve bende sofrayı kurmuştum. TV izliyordum. Elimde değil yüzüme yansıdı tabi. Vay efendim ben neden surat asmışım. Bende bir açıklama bir kusura bakma bekliyorum eşek başı değilim ya hani. yok neden iki lokma bir şey atmamışım ağzıma çok açsam. Gelecek diye beklemekten o aklıma gelmedi birazdan gelir yeriz diye. O eve geldiğinde suratım asık olmayacakmış bunda ne varmış vırt zırt. Allah aşkıma burada ne var şimdi ya yatak ayıracak boşanacak kadar şaka gibi değil mi?
Neyse gece ben kanepede uyuya kalmıştım. Kalkıp beni yatırdı öptü falan neyse bende yumuşadı diye düşündüm. Sabah uyanınca bir hamle yaptım barışmak için karşılık vermedi( ben ona sarıldım büyütmeyelim diye o sarılmadı) bu benim o kadar gururuma dokundu ki bunda ne vardı diye bir küçük sinir krizi geçirdim ve elimi incittim. Günlerce elim mordu. Yani şunu başka biri yazsa gülerim ya deli mi bunlar diye
Şimdi de ayrı takılıyoruz bu haftasonu ili hafta olacak yine. Diyorum neyi bekliyorsun söyle ailene ne olacaksa olsun onu da yapmıyor gönlümü zaten almıyor ben alıyorum karşılık vermiyor e oturup konuşmuyor. Yani böyle evliliğin…
Bu saçmalıklardan yıldım ya. Bu mantıksızlık ruhumu acıtıyor. Konu çok saçma, yatak ayırmak çok saçma, boşanma lafı etmek çok saçma, o lafı edip cesaretim yok demek çok saçma… mantığımı kaybediyorum zihnimden şüphe ediyorumGerçekten de anlatmaktan utanmani gerektirecek kadar basit bir konuymus. Bu ne ya , düşünsene bosanmak istesen hakime şunu desen yüzüne güler.
Kocami beklerken yemek yemedigim için kavga ettik,yatakları ayırdık..
81 sayfa okudum bu konuyu, hiç de sinir krizi geçirecek biri değilsin aslında. Bız sinirlenirken bile sakin kalmıştın,ya da geçmişte anlattığın (ramazanda hep arkadaşlarıyla iftar sahur yapması falan) normal evlerde tencere tava uçacak kavgalar çıkaran bir konu,ama hiç kavga bile etmemissin mesela,sakinligine sasirmistim.Gördüğünüz gibi anlatmanın değeri yok. Sinir krizi geçiriyorum bu saçma şeylerden dolayı mantığım izin vermiyor çözüm yolu bulamıyor. Ruhum sancıyor sinir krizi geçiriyorum adam bir daha böyle yapma kendine bir dışardan bak diyor keyfimden incitiyorum elimi kolumu. Kendime bakınca utanıyorum zaten yaptılımdan.
Kavga karşılıklı olur yengenç seninle kavga etmeyen çekip giden birine karşı ne yapabilirsin ki. Adam bu hale getirip bir daha böyle yapma diyor sanki bilinçli isteyerek yapıyormuşum gibi. Ben artık nasıl biriyim bilmiyorum. Sadece halsiz olduğumda moralim bozuk olduğunda bile çevremde insanlar idarecilerim bile hocam biz bu haline alışkın değiliz çabuk iyileş derlerken benim kocam yüzüme bakmıyor.81 sayfa okudum bu konuyu, hiç de sinir krizi geçirecek biri değilsin aslında. Bız sinirlenirken bile sakin kalmıştın,ya da geçmişte anlattığın (ramazanda hep arkadaşlarıyla iftar sahur yapması falan) normal evlerde tencere tava uçacak kavgalar çıkaran bir konu,ama hiç kavga bile etmemissin mesela,sakinligine sasirmistim.
Seni bu hale o getirdi benfe
Kesinlikle sanki gençliğim güzel ve enerjik zamanlarımı elimden alıyor gibi geliyor. İçimden bir ses git o boşanma kağıdını sen koy önüne diyor. Ama şu sebeplere bir bakın böyle şeyden ayrılmak olur mu? Çocuk çoluk zaten olmaz. Bir yılda bu eşiğe gelmek beni çok üzüyor. Evet zamanım kayboluyor ama 1 yıl boşanmak için çok erken değil mi? Gerçekten düşünmek beynimi ağrıtıyor. İşte bu yüzden anlatmak istemedim. Bu mantıksız olayın üstüne düşünmek bile istemiyorum. Böyle geçsin birazda zaman diyorum. Okuldan dolayı öyle yoğunum ki tatildeki kadar da etkilenmiyorum düşünmeyince.Size yaptığı bir tür psikolojik şiddet. Düzelmeye niyeti de yok. g.tü tutmaz c.kü tutmaz hâle gelince düzelecekse de kalsın. Şimdiden cizginizden çıkarmış sizi. Siz sinir krizi geçirirken o göt gezidirmiş. Böyle biri için çok fazla anlayışlısınız. Değmez, vallahi değmez. Çocuk olsa hadi neyse diyecegiz sabredin çözüm bulun. Yani ortada çözüm bekleyen biri yok ki. Sorunun kendisi bu adam zaten. Ömür böylelerini yontmaya zaman ayiramayacak kadar kısa. Küslükler, saçma tripler, tartışmalar evliliğin ilk zamanında çok normal ama önemli olan bunu uzatmadan tadında bitirmek. Anasına bacısına sövmüşsünüz gibi tavırlar haller çok iğrenç. Bunu haketmiyorsunuz.
Ama sebep bu olay değil ki. Bu olay sadece bahane. İçinde size karşı nefret mi sevgisizlik mi tahammülsüzlük mü bilmiyorum ama bir bahane olsa da küssem olay çıkarsam demiş de fırsatını bulmuş gibi. Bir yıl erken değil mi diyorsunuz da bunun zamanı olur mu? Düzelecek adam siz adım atmışken iter mi, durduk yere boşanalim diye tehdit eder mi? Nice yıllık kaç evlilik hikâyesi okudum burada hep " keşke o ilk işarette ayrilsaydim" diye yazmışlar. İçinizdeki tüm güzellikler sönünce, yaşama azminiz azalınca mı atacaksınız bu adımı? Ayrılıp ayrılma meselesi de degil aslında ama hadi düzeldiniz gibi oldu. Yüzde yüz güvenebilecek misiniz? Rahatça dertleşebilecek çocuğunuzun babası yapabilecek misiniz?Kesinlikle sanki gençliğim güzel ve enerjik zamanlarımı elimden alıyor gibi geliyor. İçimden bir ses git o boşanma kağıdını sen koy önüne diyor. Ama şu sebeplere bir bakın böyle şeyden ayrılmak olur mu? Çocuk çoluk zaten olmaz. Bir yılda bu eşiğe gelmek beni çok üzüyor. Evet zamanım kayboluyor ama 1 yıl boşanmak için çok erken değil mi? Gerçekten düşünmek beynimi ağrıtıyor. İşte bu yüzden anlatmak istemedim. Bu mantıksız olayın üstüne düşünmek bile istemiyorum. Böyle geçsin birazda zaman diyorum. Okuldan dolayı öyle yoğunum ki tatildeki kadar da etkilenmiyorum düşünmeyince.