- 27 Haziran 2024
- 493
- 1.261
- 36
Ben de görmedim açıkcası, ya Allah göstermiyor ya ahirete saklıyor
Ben de görmedim açıkcası, ya Allah göstermiyor ya ahirete saklıyorİnşallah ama kötülerin hiç belasını bulduğunu görmedim bu hayatta. Hep mutlular.
Bence bu adamdan çocuk yapman en başta hata boşanıcam diye tehdit eden bebek olmaz senden diyen adamın çocuğuna sahip çıkacağına asla inanmıyorum bu adamla barıssan boşanmasan bile ilerde ya seni döver ya çocuğunu şiddette meyilli olduğu çok açık 1.500 tl nafaka kabul etmende ayrı bir saçmalık üstelik hamile iken boşanıyorsun o nafaka en az 5.000 tl ye çıkarılır direnirsen maddi durumum yok diyorsun ama o bebeği doğurup büyütmek çok zor çok masraflı üzgünüm ama senin için en mantıklı karar bebeği aldırıp o kocayı boşayıp bir işe girip yeni bir hayat kurmak diğer türlü kendi ellerinle hayatını mahfediyorsun gibiMerhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.
Yarısını okudum. Kusura bakmayın ama sırf bebek için böyle değişik yapıdaki ailelere dayanmayı yanlış buluyorum. Üstüne üstün bebek geldikten sonra da hiç bir şey düzelmicek ve siz bunun farkında değilsiniz. Ben olsam bebeği aldırırdım.Merhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.
Asıl o bebeği böyle bir hayatın içinde büyütmeye çalışman günah olur. Mutsuz bir annesi, sorunlu bir babası mı olsun istiyorsun? Tercih senin güzel kardeşim.En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi.
Yorumu okudum teşekkür ederim KK'da okuduğum en güzel yorum. Buraya bir şey yazsam linç yemekten korkuyordum ama bu yorum bana hala ümit verici şeyler olduğunu gösterdi. Ne zamandır konuyu takip etmediğimden yeni gördüm kusura bakmayın.Yorumları baştan sona okudum ve aynı durumda olsaydım ben ne yapardım diye düşündüm. Çocuk zaten düşmüş, hayırlısı olsun demişsin hayırlısı buymuş yani doğmamasıymış o yüzden hiç üzülme. Bir süredir çocuk sahibi olmak istediğim için hassas bir konu benim için ama dünyaya bir çocuk getireceksem bu çocuk için bir yetişkin olarak sağlıklı kararlar vermek benim sorumluluğum buna maddi konular, sağlıklı bir aile hayatı ,çocuğum için seçtiğim partnerim yani babası, bunlar çok önemli konular. Çocuğum babasını seçemez ama ben bir yetişkin olarak onu doğurarak onun hayatını etkileyecek bu kararı mantıklı bir şekilde vermek zorundayım. Babasız büyümek veya kötü bir baba ile büyümesi ömür boyu sürecek bir travma. Yani kendi seçimlerimin çocuğumun canını yakmasını asla istemezdim ve bu durumda tek başıma çalışarak çok rahat bir çocuk büyütecek durumda olmama rağmen doğurmazdım. Zaten doğmuş bir çocuk için bunu değiştiremezdim ama o durumda bunun zararlarını minimuma düşürmek için elimden geleni yapardım. Ve bende kendi hayatımı düzgün bir şekilde yaşardım. Çünkü bir çocuk için, kendisi için hayatından vazgeçmiş bir ebeveyn görmek te acı verici. Senin durumuna gelecek olursak, karşına gerçekten acımasız insanlar çıkmış ve sana çok acı dersler vermişler ama bu durumun içinden alman gerekenleri, öğrenmen gerekenleri al ve bugün artık değiştiremeyeceğin şeylere odaklanma. Bu insanın hayatında esamesi kalmasın ve ders vermek istiyorsan veya mutsuz olmasını istiyorsan bunu hayatına ne kadar güzel devam ettiğini göstererek yap. Kendini ileride doğacak olacak çocukların için sağlıklı ve bütün bir ebeveyn olmaya hazırla. Önce kendi depolarını doldur ki verebilesin. Kendini sev, kendini mutlu et, kendi ayakların üstünde sağlam bir şekilde dur ver özgüvenini tekrar kazan, hiç kimse senin için senden daha değerli olmamalı. İşte o zaman biri sana haksızlık yaptığında dur diyebilirsin çünkü güçlüsün. Ve korkarım acımasız insanlar köpek gibi korkunun kokusunu alıyorlar ve kime yüklenebileceklerini, kimi ezebileceklerini biliyorlar. Bu fırsatı bir daha kimseye verme. Ve herşeyden önce böyle bir ebeveyn olmayı ileride doğacak çocuklarına borçlusun, güçlü olmasısın ama içi dolu dolu bir güç.
Hiç şaşırmadım bu tiplerden beklenir boşanmada tam bir Şam şeytanına dönüşürlerBebek doğduktan sonra bebek için nafaka davası açabiliyormuşum. Şuanda bebek için talep edeceğim her şey boşuna gidermiş. Bu arada eşim üstündeki arabayı arkadaşının üzerine yaptı. İş yerinde de çıkmış gibi gösterecekmiş kendini. Her türlü oyunu yapar yani.
İşe basladiktan sonra psikolojik destek alın lütfen. Yasadiginiz travmayı az çok anlayabiliyorum. Ben de boşanma sürecindeyim. Doktor stresten düştü demiş ya hani, bunu raporlayip dava edebilirsiniz eski eşinizi. Eğer kanitlariniz da varsa. Babanız o adamın beş kuruşunu istemiyorum demiş ya, sizin gibi iyi insanların gururu kötüleri sevindirir ancak. Ben olsam babamı dinlemez 500 bin tazminat, en az 10 bin nafaka talep ederdim. Babanıza da ben o parayı kullanmayacağım, durumu olmayan insanlara sadaka vereceğim o parayla deseydiniz. Çok geçmiş olsun, inşallah bundan sonraki hayatınız yaşadığınız kötü anıları unutturur sizeArkadaşlar yeni güncellemeyle geldim. İnanın çok zor bir hafta atlattım. Canımdan canlar gitti desem abartmış olmam. Tüm akrabalarım ailem bin şükür ki yanımda. Hatta işin garip tarafı karşı tarafın akrabalarından 2 kişi de iletişime geçip beni haklı bulduklarını söylüyor. Eş kişisi de tam tersi söylüyordu herkes onu haklı buluyormuş vs vs diye. Bu biraz daha beni rahatlatıyor çünkü haksızlıkla boğuşmak benim için her zaman çok zor olan bir durumdu. Bebeğim maalesef ki o kadar strese gelemedi. İnanın bebeğinizin parçalarını görmek kadar zor bir durum yok. Rabbim kimseye yaşatmasın. Bu durum beni çok fazla üzüyor. Doktor bebeğin sağlıklı olduğunu düşmesinin anormal olduğunu stresten kendimi çok fazla kastığımı söyledi. Bebek annenin tüm üzüntüsünü hissedermiş. Kendimi hasta edecek kadar yemeden içmeden kesildim. Çünkü bu bebek bana dayanaktı. Birbirimize destek olacaktı ben ondan güç bulacaktım. İlahi adaletin tecelli bulmasını çok istiyorum. Bu dünyada kötüye bir şey olduğunu hiç görmedim ama inanın benden sonraki gelecek olana iyi davranırlarsa çok üzülürüm. Çünkü ben bu durumların hiçbirini asla hak etmedim diye düşünüyorum. Pazartesi ise başlıyorum inşallah. Kendi ayaklarım üzerinde duracağım. Psikolojik olarak toparlanmam evet zor olacak farkındayım. Pişmanlığını görmek sürüm sürüm süründüğünü görmek inanın çok istiyorum. Rabbim inşallah o günleri de gösterir. Beddua etmiyorum Kv-görümce ve eş üçlüsünü Allah'a havale ediyorum. İnşallah bulurlar.
Hangimizin evliligi dörtdortluk artık ben Gercekten bize bunlari yapanların Allahımın adeletile cezaların bulmasını istiyorum Bu kaynanalar gercekten dehşet bişey özlleilkle bazıları benim kaynanamda herkezin icinde kurban gelinim der kapı arkasındanda demedigini bırakmaz cadı pislık bişeyMerhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.
Tek bir olay yüzünden mi bu kadar aniden boşanmaya gitti olay ? Öncesi yok muMerhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.
Hepsini okumamışım sizin için hayırlısı olmuşBebek doğduktan sonra bebek için nafaka davası açabiliyormuşum. Şuanda bebek için talep edeceğim her şey boşuna gidermiş. Bu arada eşim üstündeki arabayı arkadaşının üzerine yaptı. İş yerinde de çıkmış gibi gösterecekmiş kendini. Her türlü oyunu yapar yani.
Nasıl bir aç gözlü pislik masum bir bebeğin babası olacak ya. Allah yardımcınBebek doğduktan sonra bebek için nafaka davası açabiliyormuşum. Şuanda bebek için talep edeceğim her şey boşuna gidermiş. Bu arada eşim üstündeki arabayı arkadaşının üzerine yaptı. İş yerinde de çıkmış gibi gösterecekmiş kendini. Her türlü oyunu yapar yani.
Çocuğu aldırmaman boşanmaman en büyük hatalardan biri bunlar nasıl aile ya bir eş nasıl kendi canını kanını istemez Allah belasını verecek amaMerhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.
Merhabalar hanımlar. Öncelikle vaktinizi aldığım için hakkınızı helal edin. Ama birilerine derdimi paylaşmazsam patlayacağım. Ben deprem bölgesinde oturuyorum. Depremden sonra eşimin ısrarı üzerine evimi kaynanamgile taşıdık tabiki kavga gürültüyle. Kaynanamgile bu süreçte konuşmuyordum. Eşimin ısrarlarıyla konuşmaya tekrar başladım. İyi olduk zannedip o zamanki yaptıklarını unutmuştum. Evliliğimizde 2 seneyi dolduracağız. 8 aydır kaynanamgilin evinde 3 aydır da kaynanam-görümcem-eşimin anneannesi aynı evde oturuyorduk. Yeni ev kiraladık eksiklerinden dolayı çıkamadık.(Doğalgaz yoktu. Biraz da eşim çıkmak istemediğinden bahane uydurdu boş boş kira ödedik.) Olaylar kaynanamın gece saat 4'te eşimle yattığımız odaya girmesiyle başladı. Neymiş telefon çalmış o saatte kim arıyor diye tedirgin olup girmiş. Ben uyku sersemi eşimin anneannesi girdi zannederek sabah kalktım konuyu kaynanama açtım bendim diyip bu şekilde açıklama yaptı. Tabi ben rahatsızlığımı dile getireceğim ve her yattığım gece o kadar tedirgindim ki uyuyamadım. Eşime söyledim bana inanmadı. Annem yapmaz öyle bir şey dedi. Hiçbir zaman arkamda olmamıştı zaten. Görümceme açtım mevzuyu. Geçen böyle bir olay yaşadık annemle rahatsız olduğumu söylesem acaba tepki gösterir mi diye çok güzel bir dille anlattım. O da anında annesine söylemiş. Kaynanam ortalığı ayağa kaldırdı. Eşim beni aradı küfürler ederek bıktım senden akşam gelip seni annemle yüzlestireceğim dedi bende tamam benim yalanım yok dedim. Akşam kaynanamın yanına gittik. Ağzına geleni saydı bana. Yeni ev kiraladık inşaat olduğu için her şeyini biz yaptık neymiş benim babam tamir için oraya giriyormuş o daha ayıpmış. Ben oyuncuymuşum bir daha benim yüzümü görmek istemiyormuş vs vs. Ve ben görümceme ve eşime bebek haberi vermiştim. Eşim de inşallah doğmaz o bebek dedi. Neyse çok uzatıp sizi yormak istemiyorum. Akşam babamın yanına geldi beni şikayet etmeye babam da dinlemek istemedi. Eşim babama bu yaptığınız çok büyük terbiyesizlik dedi. Diğer gün beni zorla adliyeye götürdü. Ben dedim yapma etme bebek var bebek olmayacak buna herkes hemfikir dedi. Daha öncesinde düşüğüm vardı. Adliyede anlaşmalı boşanma dilekçesini hazırlattık pazartesi 10.30'a duruşmamız var. Pazartesi sabah doktora gidelim dedi eşim bende tamam dedim. Plan ilk doktor sonra adliyeydi. Neyse doktora gittik bebek 6 haftalık görümcemde gelmişti. Eşimle ikisi şoka girdiler. Görümcem bebek de var boşanmayın sende annemin yanına çık dedi bende tamam bende kin yok dedim çıktım yukarı kaynanamın elini öptüm torun haberi verdik. Sıra benim aileme gelmeye gelince eşim bahane uydurdu o gün gelmedim diğer gün oldu annemle çarşıya çıkacağız ne yapıyorsun diye aradı eşim bende söyledim. Ben sizi götüreyim dedi bende tamam dedim. Arabaya bindik ben önde annem arkamda anneme nasılsın iyi misin bile demedi. Ben ayakkabımı giyiyor gibi yaptım. Anneme selam ver dedim. Bunu ben bilirim dedi. Bende neden o zaman dün annenin yanına çıktım o zaman bende öyle yapmasaydım dedim. Yapmasaydın o zaman dedi konuyu kapattı. Neyse 3-4 dakika geçti anneme nasılsın dedi. Annemde iyiyim sen nasılsın dedi. Bende dedim ki neden beni strese sokuyorsun böyle yapıyorsun hamile olduğumu biliyorsun yapma artık dedim. Annem de konuya arkadan dahil oldu bu zamana kadar biz kızımız için sustuk diye. Anneme de susmasaydınız dedi. Annemde ne demek susmasaydınız ya kayınbaban hiçbir şey demediği halde terbiyesizlik yapıyorsun diyorsun o adam senin evini tamir etti bu kadar olmaz dedi. O benimle kayınbabam arasında özür dilerim biter konu dedi. Annemde kır kır özür dile olur mu öyle şey ne yapmaya çalışıyorsun istemiyorsan söyle dedi. Eşim istemiyorum senin kızını cuma günü adliyeye götürdüm dedi. Kıyamet orada koptu zaten annem bu durumu bilmiyordu ben söylememiştim. Ben döndüm sus dedim bana bağırdı kes sesini her şey senin yüzünden oluyor zaten diye parmak sallayarak. Annemde eşimin parmağını indirdi benim kızıma benim yanımda elini kaldıramazsın dedi. Çarşının ortasında bizi bıraktı eşim derhal adliyeye gidiyorsunuz bu iş bitiyor o adliyeye feristahın ailem gelecek seni rezil edeceğim dedi. Biz arabadan indik. O an görümcemi aramıs eşim görümcem upuzun mesaj attım bu evlilik olmaz sağlıklı gebeliğin de olmaz vs vs diye cevap bile vermedim. Biz adliyeye gittik. Eşim gelir gelmez nafaka miktarını azaltıyorum kabul etmiyorsan çekişmeliye götürürüm dedi. 2.500'e dilekçede yazdırmıştı. 1.500 dedi. Annem de hiçbir şey istemiyoruz sadece eşyalarımızı ver dedim görümcem oradan atladı veririz zaten merak etmeyin abla diye. Annem de ben damadımla konuşuyorum zaten dedi. Görümcem de ben seninle muhattap değilim asıl her şey senin yüzünden oluyor dedi. Bende annemle düzgün konuş diye bağırdım. Neyse kalemliğe girdik oradaki kadın annemi çıkardı görümcem kaldı. Her şeye görümcem karışıyor nafaka miktarına tefe tüfe oranına eşim de ne dese aynen öyle diyor. 1.500 nafakaya tamam dedim sana 500 bile fazla diyor eşim. Neyse ya sabır ya sabır çektim. Boşanma davası anında gözüktü. 15 gün sonra kesinleştirme imzası atacakmışız. Ortada bebek var. En çok da onun için üzülüyorum. Herkes aldır diyor aldıramam çok büyük günah. Eşim yok destekçim maddi durumum yok. Üstüne bir de akrabalarına yalan yanlış anlatmış mevzuyu kaynanam o kadar üzüldüm ki anlatamam. Eşim bu saatten sonra benim gibi eş bulamazsın benim annem gibi kaynana bulamazsın adın dula çıkacak ancak çocuklu biriyle evlenirsin mutlu da olamazsın dedi. Ben ne yapacağım ne edeceğim bilmiyorum. Bana bir tavsiye öneri verir misiniz ? Sizce haklı mıyım ? Siz olsanız ne yapardınız. İçimi bile ferahlatsanız yeter gerçekten çok bunaldım. Allah'ın adaletine güveniyorum eden bulur misali. Ama onlar şuan çok mutlular. Ben bebeğimle ne yapacağım diye sormaktan kendi kendimi yiyorum.