Merhabalar hanımlar konu güncellemesi yapmak istiyorum. Bebeğimi maalesef ki çok üzülerek kaybettim. 2 ay benim için çok çok zor bir süreçti. Bebek anlamında diyorum. Sonrasındaki süreç çok ilginç ilerledi benim için. Arkamdan hala konuşulan sözler. Beni çok seven akrabalarının araya girmesi ama beni haksız görmeleri ve bunu kabul etmem konusundaki baskıları derken bu konuyu bitirdim. Mutluluk derseniz şuanda Rabbime binlerce sükür çok mutluyum çünkü hiçbir pişmanlığım yok. Boşanma sürecindeki hanımlara sesleniyorum. 7 ay gibi bir süre geçti. Geçiyor emin olun. İlk aylar evet zor geçiyor ben bebeğimi kaybettiğim için çok zor geçti ama şuna emin olun ki sizi isteyen her türlü yanınızda oluyor. Kaynana-görümce-eş üçlüsüne hakkım helal değil çocuğumun ve benim ahım boyunlarında her ne kadar şuanda çok mutlu olsalar da elbet bir gün çekecekler. Kaynanam oğlumun evi de var eşyası da var hemen evlendireceğim diyormuş. Bahsettiği eşyalar benim eşyalarım. Bir gün bile mutlu oturmadığım eşya kimseyi mutlu etmez. Bana gelecek olursak işimi buldum arkadaş çevrem destek baya baya toparlandım Allahıma bin şükür. Eş kişisi davayı geri çekti. Beni bir gün oturtturmadığı evi 7 aydır boşaltmamış boş boş kira veriyormuş. Pişmanlık vs duyuyormus ama benim için asla dönmem modunda ve bitti. Çünkü bir kadına yapılacak en büyük kötülük hamileyken ona kötü davranılmasıdır. Bu salı davamız var. Bitecek süreç zorlu ama onsuz hayatta ne kadar mutlu olduğumu gördüm. Onu asla affetmeyeceğim.