• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Hamileyim ve eşin topla eşyalarını git dedi

Buna katılmıyorum.
Köle değil evet ama erkek çalışıp evi geöiniyorsa evde duran kadın olarak neden ev işi ile ilgilenmiyeyim? Köle gibi dğeil ama kocam çalışıp yapıyorsa işini ben de evde çalışıp evini ütüsünü yaparım ve bence yapmalıyım (yine söylüyorum çalışmıyorsam)..
Ben de size katılıyorum, ev hanımı olsam zaten ona iş bırakmazdım mesela, tez canlıyımdır zaten, çalıştığım halde ben daha çok iş yapıyorum bu bi gerçek, çünkü ben ondan daha titizim, her gün tuvalet banyo temizlemeden rahat edemem kullanamam o tuvaletleri çünkü.. Haftada 1 beraber temizleriz ama ben arada 1-2 defa süpürge açarım mesela.. Bi de işyerim yakın ben daha uzun süre evde oluyorum ona göre o yüzden o gelene kadar zaten pek iş kalmaz günlük işler.. Çamaşırlar makineye atılmış, bulaşık makinesi tarafımdan kaldırılmış olur, yemek yapılmış olur o gelene kadar zaten.. Ama evde berabersek hemen hemen herşeyi beraber yaparız.Yok öyle o tv karşısında yatacak ben köle gibi çalışıcam.Yok öyle bi dünya.
 
Mesela sen evde oluyorsun rahatsın işin yok ütüsünü yapmışsın sorun yok
Ama ev hanımıda olsan yapmak zorundasın emir erine buyruk ediyormuş gibi onu yap bunu yap öyle ütüle böyle yemek yap çoraplarım nerede diye hönküren biri olursa insanın yapası Varsa da yapmaz
Ayrıca ev hanımıda olsa yüzde yüzlük enerjisi olmaz bazen insanın
3 çocuğuyla tüm gün yemek yiyemeyenler var evin içinde
O arada ütü yapsa eline yapışmaz adamın

Topa tutulmak istemiyorum demek isteidğimi tekrar açıklayayım.
Evlilik bir ortaklıktır ve gönüllü ortaklıktır. Zorla yoktur.
Dolayısı ile, işler gönüllü olarka yapılır.
Genel olarak erkek çalışır eve para getirir. Yani gönüllü olarak evin maddi boyutunu tamamlar. Kadın ise buna karşılık çalışmıyorsa ev işini yapar yemek vs... Bazen elbette canı istemez yapmaz, bazen hasta olur yapmaz, bazen çocuk varsa oytrulur yapmaz. Köle olmadığı için yapmak zorundasın lafı ile karşılaşmamalıdır... Ama Erkeğin çalışıp kadının evde olduğu udurmlarda bence bu iş çok da abartılmamalıdır. Yani erkeğin ütüsü mesel abazen yapılmayaiblir ama bence tümden erkeğe de yüklenmemelidir. Sonuçta erkek mesela canı istemedimi ( maaşlı çalışsansa) işe gitmemezlik yapamıyor, ya da ya bu gün cnm istemedi benm yerime sen git diyemiyor ( ütü örneği gibi)....Bunlar hep gönüllü yapılmalıdır , zorunluluğa kaçtımı bozulur. Zorla ütü yapan kadın kocasına sinirlenmeye başlar ya da zorla para veren erkek karısına isnirlenmeye başlar vs vs...
iki tarafı çalışan çiftlerde ise tamamen katılıyorum tüm işler ortak olmalı, maddi olarak da anlaşmalı olarak maddi giderleri ortak harcamalıdırlar.
Durum bence bundan ibarettir.
 
Ben de size katılıyorum, ev hanımı olsam zaten ona iş bırakmazdım mesela, tez canlıyımdır zaten, çalıştığım halde ben daha çok iş yapıyorum bu bi gerçek, çünkü ben ondan daha titizim, her gün tuvalet banyo temizlemeden rahat edemem kullanamam o tuvaletleri çünkü.. Haftada 1 beraber temizleriz ama ben arada 1-2 defa süpürge açarım mesela.. Bi de işyerim yakın ben daha uzun süre evde oluyorum ona göre o yüzden o gelene kadar zaten pek iş kalmaz günlük işler.. Çamaşırlar makineye atılmış, bulaşık makinesi tarafımdan kaldırılmış olur, yemek yapılmış olur o gelene kadar zaten.. Ama evde berabersek hemen hemen herşeyi beraber yaparız.Yok öyle o tv karşısında yatacak ben köle gibi çalışıcam.Yok öyle bi dünya.

Ben de bunu kastetmiştim canım. Bakın eşini zo yönden dah aılımlı bir erkekmiş hem de.
Hayret nedne böyle bir çıkış yaptı ki o zaman
 
Kesinlikle kadın hem dışarıda çalışıp para getirsin hem dört dörtlük hizmet yapılsın beyefendiye
Ki ev hanımı olsa fark etmez kimse kimsenin kölesi değil
Bir ev hanımı olarak kesinlikle katılıyorum buna, eşime ev icinde çay, kahve yaparım ama oda bana yapar, temizlikte yardım eder, cocuklarla ilgilenir, bu konuda hiç tavizim yoktur, hep derim bu hayatı beraber yaşıyoruz , evin ve çocukların yükünü tek başıma üstlenmem. Biz kadınlar neye yapıyorsak kendimize yapıyoruz aslında
 
Merhaba,

Konu tamda başlıkta okuduğunuz gibi. Bu sabah eşimle büyük bir tartışma yaşadık. Konu ise şu her sabah işe gitmek için 8'de evden çıkmamız gerekiyor mesailerimiz 8:30'da başlıyor ve ben çok tutucu geri görüşlü bir yerde çalışıyorum. İşe 5 dakika geç gittiğimde patronlarım demediği lafı bırakmıyır yada tüm gün surat yapıp ters davranıyorlar. Bu sabah yine kalktık ben 8 haftalık hamileyim ve hiç gücüm yok biraz geç uyandım. Eşim normalde de benden erken uyanır ve afedersiniz gününün bir saatini tuvalette geçirir. Gece eşime yatarken giyeceklerini ütüle demiştim her zaman ki gibi sanki benim mecburiyetimmiş gibi yapmamış ütüsünü. Neyse tuvaletten 8'de çıktı ne giycem dedi bende cevap vermedim geceden de sinirliydim çünkü. Baktım bizimki gitti salona açtı tvyi oturuyor. Çıldırdım zaten geç kaldık. Bende senin hazırlanmaya niyetin yok ben otobüsle gideceğim her gün fırça yiyorum senin yüzünden diyip çıktım. Maksadım hazırlanmasını hızlandırmaktı.

Durağa gittim ne gelen var ne giden saat 20 geçiyor çıldırmak üzereydim aradım cevap vermedi tam eve doğru yürürken baktım arabayla geliyor durdu bağırmaya başladı ama nasıl bir bağırmak ben birşey anlatmaya çalışıyorum direksyonu yumrukluyor. '' Kendin giyiniyorsan beni de giydirmek zorundasın, kıyafetini hazırlıyorsan bana da hazırlamak zorundasın'' gibi birşey söyledi bağırarak. Tam ben kendime de kıyafet hazırlamadım dolabımda vardı diyecekken '' Topla eşyalarını git'' dedi. O an ne söyleyeceğimi bilemedim sadece sustum ve istemsiz olarak gözümden yaşları süzüldü. Tek kelime etmedim. Sabahtan beri arıyor cevap vermiyorum. İçimde birşeyler yanıyor sanki. Cidden son 3 haftadır hiç birşeye gücüm yok arkadaşlar. İşe gidebiliyorum sadece oda mecbur olduğum için. Bundan önce ne ütüsünü ne temizliğini aksatmış insan değilim. Yapamıyorum eve 7'de geliyorum yemek yiyip uyumak istiyorum hemen. Bu akşam eşyalarımı toplayıp gideceğim o evden. O ev benim değilmiş zaten benim olmayan yerden kovdu beni. Sinirlerim allak bullak toparlayamıyorum kendimi ne olur bana güç verin.
o kadar adamsa hamile eşini çalıştırmayacak o vakit madem herkes görevlerini yapacak oda kocalık vazifesini yapsın bakalım
 
Merhaba,

Konu tamda başlıkta okuduğunuz gibi. Bu sabah eşimle büyük bir tartışma yaşadık. Konu ise şu her sabah işe gitmek için 8'de evden çıkmamız gerekiyor mesailerimiz 8:30'da başlıyor ve ben çok tutucu geri görüşlü bir yerde çalışıyorum. İşe 5 dakika geç gittiğimde patronlarım demediği lafı bırakmıyır yada tüm gün surat yapıp ters davranıyorlar. Bu sabah yine kalktık ben 8 haftalık hamileyim ve hiç gücüm yok biraz geç uyandım. Eşim normalde de benden erken uyanır ve afedersiniz gününün bir saatini tuvalette geçirir. Gece eşime yatarken giyeceklerini ütüle demiştim her zaman ki gibi sanki benim mecburiyetimmiş gibi yapmamış ütüsünü. Neyse tuvaletten 8'de çıktı ne giycem dedi bende cevap vermedim geceden de sinirliydim çünkü. Baktım bizimki gitti salona açtı tvyi oturuyor. Çıldırdım zaten geç kaldık. Bende senin hazırlanmaya niyetin yok ben otobüsle gideceğim her gün fırça yiyorum senin yüzünden diyip çıktım. Maksadım hazırlanmasını hızlandırmaktı.

Durağa gittim ne gelen var ne giden saat 20 geçiyor çıldırmak üzereydim aradım cevap vermedi tam eve doğru yürürken baktım arabayla geliyor durdu bağırmaya başladı ama nasıl bir bağırmak ben birşey anlatmaya çalışıyorum direksyonu yumrukluyor. '' Kendin giyiniyorsan beni de giydirmek zorundasın, kıyafetini hazırlıyorsan bana da hazırlamak zorundasın'' gibi birşey söyledi bağırarak. Tam ben kendime de kıyafet hazırlamadım dolabımda vardı diyecekken '' Topla eşyalarını git'' dedi. O an ne söyleyeceğimi bilemedim sadece sustum ve istemsiz olarak gözümden yaşları süzüldü. Tek kelime etmedim. Sabahtan beri arıyor cevap vermiyorum. İçimde birşeyler yanıyor sanki. Cidden son 3 haftadır hiç birşeye gücüm yok arkadaşlar. İşe gidebiliyorum sadece oda mecbur olduğum için. Bundan önce ne ütüsünü ne temizliğini aksatmış insan değilim. Yapamıyorum eve 7'de geliyorum yemek yiyip uyumak istiyorum hemen. Bu akşam eşyalarımı toplayıp gideceğim o evden. O ev benim değilmiş zaten benim olmayan yerden kovdu beni. Sinirlerim allak bullak toparlayamıyorum kendimi ne olur bana güç verin.

Boşver kardeş çocuğunu doğur ayrıl. Nasılsa çalışıyorsun.. Hamile olduğunu biliyor da öyle söylediyse daha da kötü. Kimsenin bu hareketini çekmek zorunda değilsin. Ayrıldığında erkek gider. Yapabiliyorsan sen onu evden kov. Hamileyim taşınamam sen defol de..
 
Evlilikle ilgili bazı konuları okudukça şunu soruyorum kendime: İnsan zaten çok kısa olan ömrü evlenerek neden heba eder ki?

Bence bu soyledigin evlendiginin insan ya da canavar olmasiyla ilgili. Bir de tabi iyi tanimakla. Ben bu adamciklarin evlendikten sonra degistigine inanmiyorum. Bile bile lades demeye gerek yok ki. Hamurunda varsa zaten belli ediyor. 2 seneye yakin oldu evliligimiz esim sevgiliyken neyse evlendikten sonra da o oldu. Ne iyi ne kotu yonde bi degisim yasamadik. Mutlu mesut yasiyoruz sukur. Karsilikli saygi ve sevgiyle kurulan evlilik asla yara almiyor. Bir de tabi alistirmamak lazim erkekleri rahata. Yapilan hizmetin onlara bir lutuf oldugunu bilmeliler. Bir yumurta da kirsam 3 5 cesit yemek de yapsam esim o sofradan eline saglik deyip beni opmeden kalkmaz. Ya da ben evi supuruyosam o pesimden hemen viledayla gelir. Hemileyken utusunu bu zamana kadar toplasan bes kez yapmamisimdir. Ki uniforma giyer ve her gun utulu olur. Sabah 10 dk erken uyanir yapar giderdi. Dedigim gibi karsidakiyle alakali. Allah iyi v kalbi guzel vicdan sahibi adamlarla karsilastirsin herkesi. :)
 
Ahahhah bayılıyorum böyle kadınlara, indir tabi başı döner oralarda:KK70:
Yaa bakma gerçekten bizim millet çok acayip erkekleri yetiştirme tarzı garip analarımızın.. Eşimle müthiş iyi anlaşırız ama onda da var(dı) bi inceden ataerkillik falan.. 6 yıldır beraber yaşıyoruz 3 veya 4 kere büyük kavga ettik başlarda ve mevzu hep bu temizlik vs kavgalarıydı.. Ben yapamam falan diyodu.. Yapamazsan o zaman evlenmem senle ve tepemin attığı yerde çeker giderim diye tehdit ettim.. Dedim nedir yani pipi farkıyla mı benden öndesin de ben işleri yürütüyorum sen sefa sürüyosun hayırdır dedim.. Yapma sende temizlikçi gelsin falan diyodu saçmasapan, her gün getiririm o zaman görürsün gününü dedim.. Bunlar sanıyoki haftada bir süpür sil işler bitti, bunun ortalığı toplaması var, çamaşırı bilmemnesi yemeği var.. En sonunda bazı düzenlemeler ve anlaşmalarla ikna oldum evlenmeye.. Bi tek yemek yapmayı bilmez yumurta kırmak ve tost yapmak dışında.. Onları da hadi neyse dedim ben halledicem.. Ama yemek biter sofradan kalkar başköşeye kurulur sigaramı yakarım, devamını da o halleder.. Kardeşleri falan inanamıyo adamın masa silmesine falan :KK70: Neymiş demekki isteyince oluyomuşş :KK31:
 
Merhaba,

Konu tamda başlıkta okuduğunuz gibi. Bu sabah eşimle büyük bir tartışma yaşadık. Konu ise şu her sabah işe gitmek için 8'de evden çıkmamız gerekiyor mesailerimiz 8:30'da başlıyor ve ben çok tutucu geri görüşlü bir yerde çalışıyorum. İşe 5 dakika geç gittiğimde patronlarım demediği lafı bırakmıyır yada tüm gün surat yapıp ters davranıyorlar. Bu sabah yine kalktık ben 8 haftalık hamileyim ve hiç gücüm yok biraz geç uyandım. Eşim normalde de benden erken uyanır ve afedersiniz gününün bir saatini tuvalette geçirir. Gece eşime yatarken giyeceklerini ütüle demiştim her zaman ki gibi sanki benim mecburiyetimmiş gibi yapmamış ütüsünü. Neyse tuvaletten 8'de çıktı ne giycem dedi bende cevap vermedim geceden de sinirliydim çünkü. Baktım bizimki gitti salona açtı tvyi oturuyor. Çıldırdım zaten geç kaldık. Bende senin hazırlanmaya niyetin yok ben otobüsle gideceğim her gün fırça yiyorum senin yüzünden diyip çıktım. Maksadım hazırlanmasını hızlandırmaktı.

Durağa gittim ne gelen var ne giden saat 20 geçiyor çıldırmak üzereydim aradım cevap vermedi tam eve doğru yürürken baktım arabayla geliyor durdu bağırmaya başladı ama nasıl bir bağırmak ben birşey anlatmaya çalışıyorum direksyonu yumrukluyor. '' Kendin giyiniyorsan beni de giydirmek zorundasın, kıyafetini hazırlıyorsan bana da hazırlamak zorundasın'' gibi birşey söyledi bağırarak. Tam ben kendime de kıyafet hazırlamadım dolabımda vardı diyecekken '' Topla eşyalarını git'' dedi. O an ne söyleyeceğimi bilemedim sadece sustum ve istemsiz olarak gözümden yaşları süzüldü. Tek kelime etmedim. Sabahtan beri arıyor cevap vermiyorum. İçimde birşeyler yanıyor sanki. Cidden son 3 haftadır hiç birşeye gücüm yok arkadaşlar. İşe gidebiliyorum sadece oda mecbur olduğum için. Bundan önce ne ütüsünü ne temizliğini aksatmış insan değilim. Yapamıyorum eve 7'de geliyorum yemek yiyip uyumak istiyorum hemen. Bu akşam eşyalarımı toplayıp gideceğim o evden. O ev benim değilmiş zaten benim olmayan yerden kovdu beni. Sinirlerim allak bullak toparlayamıyorum kendimi ne olur bana güç verin.
 
Yaa bakma gerçekten bizim millet çok acayip erkekleri yetiştirme tarzı garip analarımızın.. Eşimle müthiş iyi anlaşırız ama onda da var(dı) bi inceden ataerkillik falan.. 6 yıldır beraber yaşıyoruz 3 veya 4 kere büyük kavga ettik başlarda ve mevzu hep bu temizlik vs kavgalarıydı.. Ben yapamam falan diyodu.. Yapamazsan o zaman evlenmem senle ve tepemin attığı yerde çeker giderim diye tehdit ettim.. Dedim nedir yani pipi farkıyla mı benden öndesin de ben işleri yürütüyorum sen sefa sürüyosun hayırdır dedim.. Yapma sende temizlikçi gelsin falan diyodu saçmasapan, her gün getiririm o zaman görürsün gününü dedim.. Bunlar sanıyoki haftada bir süpür sil işler bitti, bunun ortalığı toplaması var, çamaşırı bilmemnesi yemeği var.. En sonunda bazı düzenlemeler ve anlaşmalarla ikna oldum evlenmeye.. Bi tek yemek yapmayı bilmez yumurta kırmak ve tost yapmak dışında.. Onları da hadi neyse dedim ben halledicem.. Ama yemek biter sofradan kalkar başköşeye kurulur sigaramı yakarım, devamını da o halleder.. Kardeşleri falan inanamıyo adamın masa silmesine falan :KK70: Neymiş demekki isteyince oluyomuşş :KK31:

Yemegi de ogret kiz :) ben yatak odasinda uzandigim yerden mutfaga bagirarak tarif verdigimi bilirim :) yumurta bile kiramayan adam 10 gundur evde bensiz kaliyor kuru fasulye yapmis dun :halay:Annemin bi lafi vardi Yaptigin banaysa ogrendigin sana diye :halay: Hep bunu isledim durdum ben adama :KK53:
 
Hatasını anlamasını sağlayın kavga gürültü ile olmaz hamilesiniz üstelik stresten uzak durmanız gereken dönemler sessizlik en büyük cezadır. Fakat sürekli böyle ise tedavi olmasını önerin normal insan davranışı değil çünkü hamile bir eşe böyle davranmak.Mesaj başlıklarınızı okudum sürekli çevrenizdeki insanları takıyorsunuz lütfen ilk ben demeyi öğrenin. Kimseyi takmayın geçireceğiniz çok güzel 9 ay var tadını çıkarın Bu huzursuz günleri atlatıp çok güzel hamilelik geçirmeniz dileğiyle.
 
ben ona cevabımı zaten haklı olduğuna dair yazdım.
Ben sizin mesajınıza cevaben yazdım. Parantez içinde de yazdım çalışmıyorsa kadın diye.
Konusa sahibi durumunda tamamen haklı.
Siz ev hanımı bile olsa yapmak zorunda değil demişsiniz ya ona deidm.

Ev hanımı olsak bile zorunda değil cümlesini yazmadım ama kim yazdıysa katılıyorum. Ama bunlar tamamen ev içi dinamiklere bağlı. Ev hanımı olup her gün eve yardımcı olan kadın da tanıyorum, her işini kendi yapan da.

Ama en sinir olduğum şey çalışmaya, ev giderlerine ortak almaya, ortak bütçeye hayır demeyen erkeklerin ev işlerine gelince tüm işi kadına yıkmaları.
 
Valla 37 yaşında kadınım ütü yapmayı bilmem çünkü sevmem 1-2 denemiştim sıcaktan bunalıyorum darlanıyorum,sıkıntılı işlere gelemiyorum.. Neyseki eşimin ve benim kıyafet tarzlarımız ütü isteyen cinsten değil, perdelerim store, çarşaf falan ütülemeyi de gereksiz ve zaman kaybı olarak görüyorum.. Evimde ütü yok.. Eşime hep diyorum böyle kravatlı gömlekli işyerinde çalışsaydın kuru temizleme parasından batardık diyorum, o da ben yapardım canım kendimi ütümü diyo.. Zaten normal olanı da böyle demesi bence..

Eşimde bende bankacıyız hep ütü gerektiren kıyafetler maalesef, ama eşimin ütülerini yardımcı ablaya paslıyorum :) Bir ara eşim yapıyordu, verelim parasını yaptıralım dedik çok da iyi yaptık bence:)
 
Buna katılmıyorum.
Köle değil evet ama erkek çalışıp evi geöiniyorsa evde duran kadın olarak neden ev işi ile ilgilenmiyeyim? Köle gibi dğeil ama kocam çalışıp yapıyorsa işini ben de evde çalışıp evini ütüsünü yaparım ve bence yapmalıyım (yine söylüyorum çalışmıyorsam)..
Ev hanımı olsa bi ütü yapmadı diye hamile kadının evden kovulması hakk mı olacak?:110:
 
Yaa bakma gerçekten bizim millet çok acayip erkekleri yetiştirme tarzı garip analarımızın.. Eşimle müthiş iyi anlaşırız ama onda da var(dı) bi inceden ataerkillik falan.. 6 yıldır beraber yaşıyoruz 3 veya 4 kere büyük kavga ettik başlarda ve mevzu hep bu temizlik vs kavgalarıydı.. Ben yapamam falan diyodu.. Yapamazsan o zaman evlenmem senle ve tepemin attığı yerde çeker giderim diye tehdit ettim.. Dedim nedir yani pipi farkıyla mı benden öndesin de ben işleri yürütüyorum sen sefa sürüyosun hayırdır dedim.. Yapma sende temizlikçi gelsin falan diyodu saçmasapan, her gün getiririm o zaman görürsün gününü dedim.. Bunlar sanıyoki haftada bir süpür sil işler bitti, bunun ortalığı toplaması var, çamaşırı bilmemnesi yemeği var.. En sonunda bazı düzenlemeler ve anlaşmalarla ikna oldum evlenmeye.. Bi tek yemek yapmayı bilmez yumurta kırmak ve tost yapmak dışında.. Onları da hadi neyse dedim ben halledicem.. Ama yemek biter sofradan kalkar başköşeye kurulur sigaramı yakarım, devamını da o halleder.. Kardeşleri falan inanamıyo adamın masa silmesine falan :KK70: Neymiş demekki isteyince oluyomuşş :KK31:
İsteyince her şey oluyor. Kadınlardaki öğrenilmiş çaresizlik hariç her şey hallolur :)
 
Back
X