Follow along with the video below to see how to install our site as a web app on your home screen.
Not: This feature may not be available in some browsers.
güvenip gidebileceğim, yalnız yaşayan bir kız arkadaşım olmadığı için hazır eşim işe gitmişken, bi kaç günlüğüne bi otele geçmek istiyorum.. dediğiniz gibi görmek iyi gelmiyo, aklıma onları yazarken neler düşünmüş olabileceği geliyo, içim acıyo.. o kadın da çok çok adi bence, içim öyle dolu ki kadının eşine facebooktan yazıp okuduklarımı anlatmayı düşündüm, o da benim çektiğim sıkıntıyı çeksin diye. ama elime ne geçecek ki bunu yapınca?.. belki sadece kendimi dinlemeliyim bir süre...Karsidaki kadinin da hamile olmasi, bazi kadinlarin anne bile olsalar empatiden nasibini almadiklarini gösteriyor. Rezil, cirkin, onun cocuguna aciyorum simdiden.
Sizin durumuzsa gercekten zor, güzel tepki vermissiniz, gitmeye kalkmaniz, konusmamaniz co güzel ama ayni evde olmak yüzünü görmekte size iyi gelmeyecek, keske hamileliginizi daha huzurlu gecirebileceginiz bir yeriniz olsa. Belki yakin bir kiz arkadas?
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
Ben olsam bu hırsla intikamımı alırdım , çocukları vaR ve hamileymiş, ya karnındaki çocuğunu düşünmesi gerekirken elin evli adamlarına sarıyo pislikkk, eşin zaten tam bi adiymiş kusura bakmagüvenip gidebileceğim, yalnız yaşayan bir kız arkadaşım olmadığı için hazır eşim işe gitmişken, bi kaç günlüğüne bi otele geçmek istiyorum.. dediğiniz gibi görmek iyi gelmiyo, aklıma onları yazarken neler düşünmüş olabileceği geliyo, içim acıyo.. o kadın da çok çok adi bence, içim öyle dolu ki kadının eşine facebooktan yazıp okuduklarımı anlatmayı düşündüm, o da benim çektiğim sıkıntıyı çeksin diye. ama elime ne geçecek ki bunu yapınca?.. belki sadece kendimi dinlemeliyim bir süre...
Bosan demek cok kolay ama baba evine dön demek hele coxukla dön demek bide iki cocukla dönmek oldukca zor.bence face falan kapattır.hiçbir sosyal ağa erişemesin elınede ver akıllı olmayanından bir tel takip et bakalım.yinede onun face ne senin nail adresini kaydet sana gelsin bildirinler fln.bi kez daha gözden geçir ok yaptıgu güzel bişey değil ama bosasanda zor bidaha bişeyini görürsen ayrılırsın bence.kardeşim fln yokmumonunla dertleşsen açilsan canım
yahu şaştım kaldım!
bu nasıl aldatma değil ya????
aldatmak,yatmakmıdır?
bi bırakın allah aşkına!
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...
Olur anım olur bence daha önce eşinle aranizfa baska sorunlar olmadıysa tekrar gözden geçir sıkı takiple.biz hiç face fln kullanmıyoruz.en iyisi eşime iş yerinden arkadaslık teklıfı fln geliyordu biz kapattık facelerimizi rahatız.sende kapattır bişey bakılcaksa beraber bakalım gln de.erkek kardeşim var ama canım inan şu an ona anlatmamı istemezsin kız kardeşim yok maalesef... en iyi sırdaşım annemdir, ama onun kalbine ateş düşüremem. arkadaşın en yakınına bile insan bunları anlatamıyor, hele böyle tazeyken ama burdaki herkes öyle içten paylaştı ki durumumu nasıl iyi geldi anlatamam, gerçek hayattaki arkadaşları aratmadınız, teşekkür ederim herkesten Allah razı olsun!!!
sıkı kontrol altına almak mantıklı, bir kaç arkadaş daha önermiş bunu. artık internette hava durumuna baksa bağırıyorum zaten deli gibi, çok yıpratıcı bir evde bunlar... oysa bebeklerim huzurlu, güvenli bir evde büyüsünler istemiştim hep...
bencede bebklernizin sorumluluğunu tek başınıza almayın çok onur kırıcı bir şey ama belli bir mesafe koyup idare etmeye çalışın gerçekten sadece maddi ihtiyaçları karşılamak ve onu boşamak sadece onun işine gelir siz iyice yıpranırsınız sorumluluklarını alıp herşeye koşturmalı oda uykusuz kalmalı bebklerinize beraber bakmalısınız siz ondan eşlik beklemesenizde bebeklerinize ve bakımına yardım etmeli konuşları hiç hoş değil güveniniz sarsıldı ama sonuçta yatakta yakalamadınız ikiside kötü ama ysaşadığınız idare edilebilir bir durum şu an için belki bakarsınız baba olduktan sonra size kendi davranışları ile affettirir. şu an yaşadığınız duygular çok normal en ihtiyacınız olduğu zamanda çok yıkıcı olmuş ama akılcı davranmakta fayda var .annenizin evine gitseniz boşansanız tek başınıza aileniz ile bu sıkıntılı zor stresli zamnı geçirmek mi yoksa einizin desteğiyle geçirmekmi?bence bir süre idare etmeye çalışın Allah yardımcınız olsun sağlıkla bebkelrinizi kucağınıza almak nasip olsun inşallah .ikiz annesi olarak, bebekler doğunca ilk dönemleri annemle ikimizin tek başımıza göğüslememiz mümkün mü sizce?tek bebek de asla kolay değil. ama ikiz bakımı çok farklı diye okuyorum her yerde. baba olarak görevlerini yerine getirmeye mecbur diye düşünüyorum bazen, en azından onlar belli bir çağa gelene kadar. koca olarak olmasa da olur artık, ama uzaktan babalığa nasıl yetişir ki, bebeciklerin hep bir tarafı eksik kalmaz mı ki?