hamileyim (ikiz) ve aldatılmışım..

Karsidaki kadinin da hamile olmasi, bazi kadinlarin anne bile olsalar empatiden nasibini almadiklarini gösteriyor. Rezil, cirkin, onun cocuguna aciyorum simdiden.
Sizin durumuzsa gercekten zor, güzel tepki vermissiniz, gitmeye kalkmaniz, konusmamaniz co güzel ama ayni evde olmak yüzünü görmekte size iyi gelmeyecek, keske hamileliginizi daha huzurlu gecirebileceginiz bir yeriniz olsa. Belki yakin bir kiz arkadas?
 
Karsidaki kadinin da hamile olmasi, bazi kadinlarin anne bile olsalar empatiden nasibini almadiklarini gösteriyor. Rezil, cirkin, onun cocuguna aciyorum simdiden.
Sizin durumuzsa gercekten zor, güzel tepki vermissiniz, gitmeye kalkmaniz, konusmamaniz co güzel ama ayni evde olmak yüzünü görmekte size iyi gelmeyecek, keske hamileliginizi daha huzurlu gecirebileceginiz bir yeriniz olsa. Belki yakin bir kiz arkadas?
güvenip gidebileceğim, yalnız yaşayan bir kız arkadaşım olmadığı için hazır eşim işe gitmişken, bi kaç günlüğüne bi otele geçmek istiyorum.. dediğiniz gibi görmek iyi gelmiyo, aklıma onları yazarken neler düşünmüş olabileceği geliyo, içim acıyo.. o kadın da çok çok adi bence, içim öyle dolu ki kadının eşine facebooktan yazıp okuduklarımı anlatmayı düşündüm, o da benim çektiğim sıkıntıyı çeksin diye. ama elime ne geçecek ki bunu yapınca?.. belki sadece kendimi dinlemeliyim bir süre...
 
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki :KK43: akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm :KK43: bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

Ayrılmayacağına göre eşini pişman edeceksin.

Şunu anlamıyorum ya, aynı evdeyiz akşam olmuş, iş bitmiş, bu adamın bilgisayarla bunca saat işi ne? Ben izin vermem, çok mu lazım facebook? Eşin pişmansa ve senin şu saatten sonra ona güvenmen zaten mümkün değil de, senin içini rahatlatmak istiyorsa aldığı nefesten haberin olucak. Al şifresini kapat facebooku, kapat diğer hesaplarını, bak bilgisayarına gizli adres varmı, aç telefonunu bak, kimlerle konuşuyor. Yani bir kere yapandan herşey beklenir. Orada konuşan telefondan da konuşur. Onu istek ve hareketlerinle bin pişman et. Gerekirse telefonunu değiştirmesini bile isteyebilirsin. Diğer mesele, kadınla konuştukları... Ne hakla?? Ne münasebetle?? Sohbetin içeriği kalbini acıtacağına, eşinden sapıkça şeyler talep edip onu utandır bence. Ne konuştular bilmiyorum ama, madem bundan hoşlanıyorsun ben de bundan hoşlanıyorum yerine getir de. Ayrılıp boşanmak en kolayı, sana bu acıyı yaşattıysa sende onun burnundan getir, pişman olup feleğini şaşırsın :) İkizleriniz olunca da ipleri eline alırsın zaten :)
 
Bosan demek cok kolay ama baba evine dön demek hele coxukla dön demek bide iki cocukla dönmek oldukca zor.bence face falan kapattır.hiçbir sosyal ağa erişemesin elınede ver akıllı olmayanından bir tel takip et bakalım.yinede onun face ne senin nail adresini kaydet sana gelsin bildirinler fln.bi kez daha gözden geçir ok yaptıgu güzel bişey değil ama bosasanda zor bidaha bişeyini görürsen ayrılırsın bence.kardeşim fln yokmumonunla dertleşsen açilsan canım
 
güvenip gidebileceğim, yalnız yaşayan bir kız arkadaşım olmadığı için hazır eşim işe gitmişken, bi kaç günlüğüne bi otele geçmek istiyorum.. dediğiniz gibi görmek iyi gelmiyo, aklıma onları yazarken neler düşünmüş olabileceği geliyo, içim acıyo.. o kadın da çok çok adi bence, içim öyle dolu ki kadının eşine facebooktan yazıp okuduklarımı anlatmayı düşündüm, o da benim çektiğim sıkıntıyı çeksin diye. ama elime ne geçecek ki bunu yapınca?.. belki sadece kendimi dinlemeliyim bir süre...
Ben olsam bu hırsla intikamımı alırdım , çocukları vaR ve hamileymiş, ya karnındaki çocuğunu düşünmesi gerekirken elin evli adamlarına sarıyo pislikkk, eşin zaten tam bi adiymiş kusura bakma :KK67:
 
Bosan demek cok kolay ama baba evine dön demek hele coxukla dön demek bide iki cocukla dönmek oldukca zor.bence face falan kapattır.hiçbir sosyal ağa erişemesin elınede ver akıllı olmayanından bir tel takip et bakalım.yinede onun face ne senin nail adresini kaydet sana gelsin bildirinler fln.bi kez daha gözden geçir ok yaptıgu güzel bişey değil ama bosasanda zor bidaha bişeyini görürsen ayrılırsın bence.kardeşim fln yokmumonunla dertleşsen açilsan canım

erkek kardeşim var ama canım inan şu an ona anlatmamı istemezsin :KK66: kız kardeşim yok maalesef... en iyi sırdaşım annemdir, ama onun kalbine ateş düşüremem. arkadaşın en yakınına bile insan bunları anlatamıyor, hele böyle tazeyken :KK43: ama burdaki herkes öyle içten paylaştı ki durumumu nasıl iyi geldi anlatamam, gerçek hayattaki arkadaşları aratmadınız, teşekkür ederim herkesten Allah razı olsun!!!
sıkı kontrol altına almak mantıklı, bir kaç arkadaş daha önermiş bunu. artık internette hava durumuna baksa bağırıyorum zaten deli gibi, çok yıpratıcı bir evde bunlar... oysa bebeklerim huzurlu, güvenli bir evde büyüsünler istemiştim hep...
 
bi kez güvenin zedelendiyse bir daha toparlanamıyorsun arkadaşım..
sürekli,
her yaptığı hareketinde kuşku duyacaksın.
 
Eşinin yaptığı kesinlikle hoş değil, ama mesele sizin hayal ettiğiniz boyutlarda da görünmüyor bana. Hamilelikte her şey olduğundan daha büyük görünür, bunun sorumlusu da hormonlardır, daha sonra bu kadar kötü hissetmeyeceksin, merak etme.
Çocuk büyütmek devasa bir sorumluluk, bu sorumluluğu eşinle paylaşmak isteyeceksin. Ne söylediğimi biliyorum, inan bana.
Bu forumun yaş ortalaması yirmi herhalde, herkes pespembe dünyalarda yaşıyor. Kadın erkek arasında özellikle internet ortamında bazen uzaklığa, mesafelere de güvenilerek bu tür flörtler olabiliyor. Altında bir şey olmuyor çoğunlukla. Çok abartmaya değeceğini düşünmüyorum.

Son olarak, 17 haftalık bebeklerinizi aldırmayı düşünmüş olmanız bile hamileliğin insanı ne kadar akıl dışı yapabildiğine bir kanıttır. Bebeklerinizi anne karnında daha fazla üzmeyin. Size mutluluklar dilerim.
 
çok üzüldüm gerçekten..güven ilişkinin temelidir..nasıl bir cesaretle yapmış bunu..boşver sen kocanı..bebeklerine yoğunlaş onlarla konuş ailenle arkadaşlarınla vakit geçir..alışveriş yap..gül eğlen...hatta al anneni küçük bir tatil yap..sonra duruma göre hareket edersin..inşallah kocan temeli tekrar kurar..
 
yahu şaştım kaldım!
bu nasıl aldatma değil ya????
aldatmak,yatmakmıdır?
bi bırakın allah aşkına!
 
ya bi sakin ol bebekleri aldırmak ne demek burda herkes en küçük bişeyde boşan die atıp tutuyor baskalarının yuvasını yıkmak ahkam kesmek kolay kendi başlarına gelse böyle olmazlar emin ol... maalesef cok iyi insanlar oldugu kadar düşünmeden yazanlar da var.. bence ikiz bebeklerin olacak ve inan onları büyütmek sorumlulugunu almak sadece tek kişi için cokzor bunu en yakınlarımdan biliyorum.. eşini karsına al konus.. sonra takip et ve bebeklerin için affet.. herkes bir hata yapabilir ve hamile oldugun için cok hassas dönemdesin mantıklı olmaya calıs.. bebeklerin dogduktan sonra hala içine sinmiosa ve eşin devam ediosa ailesiyle ailenle konus.. en son çare boşanmak olsun.. allah yardımcın olsun
 
öncelikle bende ikizleri olan bir anneyim ve şu anda neler yaşadığını az çok kestirebiliyorum.çok çok üzüldüm.

bu aldatma değil diyen arkadaşlar aldatma olarak neyi görüyor gerçekten anlamıyorum,bu aldatmadır arada cinsellik olması gerekmez.

ancak boşanma kısmına gelince boşan diyemem.ikiz hamilelik çok zordur ve asla strese girmemen gerekir.sen ise şu anda tam tersi durumdasın.senin yerinde olsaydım eşimi bir kaç gün görmek istemez aynı evde bulunmazdım.sonra doğum yapana kadar boşanmayı düşünme bence hele bi bebekleri kucağına al ondan sonra yönünü çizersin.ikiz bebek bakmak tek başına üstlenilecek bir durum değil,mutlaka birisinin yardımcı olması gerekiyor.bu süreci yalnız atlatman zor olabilir.ilk şoku atlattıktan sonra eminim daha mantıklı düşüneceksin.

ben boşanacağını düşünmüyorum bunu istemiyorsun çünkü.o zaman eşinden biraz uzaklaş,biraz kendini dinle.
 
yahu şaştım kaldım!
bu nasıl aldatma değil ya????
aldatmak,yatmakmıdır?
bi bırakın allah aşkına!

birlikte bir evi ve hayatı paylaştığını düşündüğün insanın, bir başkasını aklından geçirmesi, onunla iletişime geçip iltifat etmesi ve evet buluşmaları zor bile olsa bunu en azından o kişiden talep ediyor olması çok acı, sinsi bir aldatma çeşidi. ve bana bu konuşmanın "arkadaşça" olduğunu söylemesi de aklamadan başka birşey değil, hepimiz kadınız ve bunu anlarız. bebekler olmasa kendime yeni bir hayat kurardım sanırım, sil baştan... ama yeni doğacak ikizlerle tek bir kadın olarak hayatını yeni baştan kurmak ve sosyal denge en beter matematik probleminden zor...
 
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki :KK43: akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm :KK43: bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

arkadaşım, durumuna çok ama çok üzüldüm, Allah yardımcın olsun...
 
kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki :KK43: akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm :KK43: bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

bir de şunu vurgulamak istiyorum
evet hamilesiniz fakat henüz anneliğin ne olduğunu tam anlamıyla bilmiyorsunuz

annelik öyle birşey ki (içinde annelik duygusu gelişmeyenler istisna!)
çocuğunuzun size mutsuzluğunu anlatıp onun mutsuzluğuna üzülmeyi, onun siz mutlu olun diye size anlatmamasına bin kere tercih edersiniz.
çocuğunuza destek olmak, zor anlarında yanında olmak, asla ama asla size yük olmaz, zorlansanız dahi çocuğunuzun yanında olmanın huzurunu yaşarsınız
bence ailenize olayları anlatmaktan korkmayın
evet üzülebilirler ama eminim böyle anlarınızda yanınızda olmak isterler
ileride birgün, birçok uğraştan ve acılı günlerden sonra anlatmak zorunda kalırsanız aileniz buna çok daha üzülür

2 çocuğum var
onların her zor anlarında, her hatalarında, her ihtiyaç duyduklarında yanlarında olmak ve elimden geleni yapmak isterim

tabi aynı zamanda 40 yaşında olsam da ben de annemin çocuğuyum
Hoppa
daha önce, 5-6 yıl önce işle ilgili yaşadığım bir olayı anneme yansıtmamak adına annemle olduğundan daha az görüşür olmuştum
çok çok sıkıntılı günlerdi
annem sonunda beni sıkıştırıp gerçeği öğrendi ve daha önce de bir kaç kez anlattığı gibi yine anlattı
"sen, çocukların kaç yaşında olursa olsun, destek olmak istemez misin"

bence mutlaka ailenizle, en azından annenizle durumu paylaşmalısınız
belki göremediğiniz bir yol, bir çözüm gösterirler
gösteremeseler bile, siz biraz daha hafiflersiniz, üzerinizden biraz yük kalkmış olur
olaylara tek başına göğüs germeye çalışmak sizi çok yorar, kendinize de çocuklarınıza da bunu yapmayın bence
 
canım çok kötü durum bu ama eşin çok pişman mı şuan hali tavrıyla ilgili peşinde dört dönüyor mu gerçekten çok pişmalık görüyorsan zamana bırak ama yok hiç umrunda dahi değilim diyorsan boşuna durma canım bundan sonrada hep acır canınız.
 
erkek kardeşim var ama canım inan şu an ona anlatmamı istemezsin :KK66: kız kardeşim yok maalesef... en iyi sırdaşım annemdir, ama onun kalbine ateş düşüremem. arkadaşın en yakınına bile insan bunları anlatamıyor, hele böyle tazeyken :KK43: ama burdaki herkes öyle içten paylaştı ki durumumu nasıl iyi geldi anlatamam, gerçek hayattaki arkadaşları aratmadınız, teşekkür ederim herkesten Allah razı olsun!!!
sıkı kontrol altına almak mantıklı, bir kaç arkadaş daha önermiş bunu. artık internette hava durumuna baksa bağırıyorum zaten deli gibi, çok yıpratıcı bir evde bunlar... oysa bebeklerim huzurlu, güvenli bir evde büyüsünler istemiştim hep...
Olur anım olur bence daha önce eşinle aranizfa baska sorunlar olmadıysa tekrar gözden geçir sıkı takiple.biz hiç face fln kullanmıyoruz.en iyisi eşime iş yerinden arkadaslık teklıfı fln geliyordu biz kapattık facelerimizi rahatız.sende kapattır bişey bakılcaksa beraber bakalım gln de.
 
Benım de hamılelıgımde benzer bırsey yasamıstım,kızım ıcın ve aldırma zamanım doldugu ıcın akısına bırakmıstım ..Ne ben eskısı gıbı sevdım guvendım,ne o kendını suclu hıssettı..Sana tavsıyem terk etmen.Böyle bırıne adam da denmıyor..Senı kaybetmeyı göze almıssa ve degerını bılememısse bırak o kaybetsın..Ben verdıgım sansın bedelını kat kat odedım.Sakın sans verme bıle..
 
ikiz annesi olarak, bebekler doğunca ilk dönemleri annemle ikimizin tek başımıza göğüslememiz mümkün mü sizce?tek bebek de asla kolay değil. ama ikiz bakımı çok farklı diye okuyorum her yerde. baba olarak görevlerini yerine getirmeye mecbur diye düşünüyorum bazen, en azından onlar belli bir çağa gelene kadar. koca olarak olmasa da olur artık, ama uzaktan babalığa nasıl yetişir ki, bebeciklerin hep bir tarafı eksik kalmaz mı ki?
bencede bebklernizin sorumluluğunu tek başınıza almayın çok onur kırıcı bir şey ama belli bir mesafe koyup idare etmeye çalışın gerçekten sadece maddi ihtiyaçları karşılamak ve onu boşamak sadece onun işine gelir siz iyice yıpranırsınız sorumluluklarını alıp herşeye koşturmalı oda uykusuz kalmalı bebklerinize beraber bakmalısınız siz ondan eşlik beklemesenizde bebeklerinize ve bakımına yardım etmeli konuşları hiç hoş değil güveniniz sarsıldı ama sonuçta yatakta yakalamadınız ikiside kötü ama ysaşadığınız idare edilebilir bir durum şu an için belki bakarsınız baba olduktan sonra size kendi davranışları ile affettirir. şu an yaşadığınız duygular çok normal en ihtiyacınız olduğu zamanda çok yıkıcı olmuş ama akılcı davranmakta fayda var .annenizin evine gitseniz boşansanız tek başınıza aileniz ile bu sıkıntılı zor stresli zamnı geçirmek mi yoksa einizin desteğiyle geçirmekmi?bence bir süre idare etmeye çalışın Allah yardımcınız olsun sağlıkla bebkelrinizi kucağınıza almak nasip olsun inşallah .
 
X