hamileyim (ikiz) ve aldatılmışım..

helinxx .!.:

kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

Boşan canım... Ama evi aldıktan sonra... Delilleri de yok etmeseydin. İleride lazım olur. Aldatılmanın acısını içinden atabileceğini sanmıyorum. Bu gün sohbet eden yarın görüşür de, birlikte de olur yani... Uzun bir müddet soğuk davran eşine... Bu erkekler neden böyle, gerçekten aklım almıyor. Görmemişler yapıyor herhalde bunu... Onu bişey yaptım sanıyorlar...

Sohbetin boyutu ne alemde?

Direk aldatma tarzinda bi icerik varsa hic zorlama bosan.. Sana bunu direk soyleyebiliyorum cunku bende bosandim.. eger guven kirildiysa bi daha tamir olmuyor.. surekli daha kotuye gidiyor... kotuye gittiginde ise aci cekmeyip umursamadigini gormek dahada tehlikeli... cunku o adami umursamiyorsan onu sevmiyorsun demektir...

ve ben bunu anladigimda dayanamadim kendi ailem yanimda olmadigi halde bosandim... gurbet elde yanliz basimayim ama huzurum var en azindan diyorum..

Cnm benim allah yardimcin olsun. Bende seni cok iyi anliyorum. Bu durumda ne denir ne soylenir bilemiyorum. Sana mi uzuleyim gunahsiz yavrulara mi hayallerle kurulan yuvaya mi cok uzuldum. Sunu anlamiyorum erkekler neden evlenir acaba hizmetci gibi kullanmak icin mi isteklerini gidermek icin mi ya da soylarini devam ettirmek icin mi bilmiyorum. Bebislerin icin dik dur. Onlarin babaya degil bizim gibi guclu annelere ihtiyaci var.

Canım bu durumda ne söylense boş. Bebeklerin için çok uzulmemeye çalış. Aldatma benim başıma gelmedi ama gelse de bahane edip kurtulsam diyorum ben de. Gecinemedik geçen sene hamileydim üstelik ne eziyetler etti bana. Kimseye birşey demedim kucagimda bi çocuk karnımda bi çocuk uçağa atlayıp baba evine gitmek istedim yapamadım uzulurler diye. Evin sırrını insan kimseye vermek istemiyor hem. 1 ay sonra bir bahaneyle memlekete gittik aslında çok gerekli değilken annemlerde 3 ay kaldım birşeyleri bahane edip. O da biliyor ama etraf bilmiyordu. Sen de yemek yapamıyorum falan deyip annene gidebilirsin. Esin bilsin ama niye gittiğini. Kendini affettirmeye çalışsın biraz. Azıcık kapı asindirsin aklı başına geliyor. Evde istersen kapini kitle yat anlamıyorlar. Bebeklerin üzülür mutsuz olur. Bak iki çocuğum var biri çok mutlu bir çocuk ikincisi cool diyorlar sürekli ağlıyor nedenli nedensiz. Hep içime attım ondan diyorum ben de. Sen atma derim

helinxx .!.:

kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

Allah yardımcın olsun canım çok üzüldüm. Boşanma demesi Bizim için kolay.tek bebeğe bakmak zorken ikiz daha da zor kendimden biliyorum. Üzülmemeye çalışın bebekleriniz için onlar herşeyi hissediyor çünkü.hakkınızda hayırlısı neyse o olsun dua edicem sizin için.

Benim 2 yaşında ikizlerim var. Doğum olmadan önce bi karar vermelisin. Yolunu ona göre çizmelisin. Çünkü bebeklerin doğduktan sonraki ilk yıl seni çok zor şeyler bekliyor. Evliliğimizde problem olmamasına gayet iyi anlaşan bir çift olmamıza rağmen biz bile boşanma aşamasına geldik. Karı koca hayatı sıfıra yakın oluyo. Ev düzen hiç birşey kalmıyo. Bu kadar zor bir hayata birde kocayla olan problemleri eklersen hepsini birdentaşımak çok zor olur....

Utanmaz herif....dilerim onun da güveni hep zedelenir bundan sonra insanlara karşı...
hissetsin ne kabus yaşattığını...

Sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin Rabbim bebeklerinizi.
Eşiniz konusunda ayrıl yada ayrılma diyemem şu durumda, hamilesiniz hemde iki çocuk yolda ama şunu söyleyebilirim, kolay kolay affetmeyin. Konuşun , ilk ve son kez olsun bu davranış, devamı gelirse sonuçlarına katlanırsın deyin.
Eşinizin yaptığı yanlış, kolay kolay yenilir yutulur birşey değil. Takipte kalın devamı gelirse ailenizle paylaşın durumu.
Kendinizi üzmemeye çalışın, zor biliyorum ama siz annesiniz artık, sizden öte çocuklarınız var.
Zamana bırakıp, gözlemleyip, eşinizin devam etmesi halinde tekrar oturup değerlendirirsiniz durumunuzu. Kim ne der, kim üzülür bir kenara bırakırsınız, kendiniz için doğru olanı yapmaya odaklanırsınız.
Hakkınızda hayırlısı olsun.

çok geçmiş olsun çok zor.. inşallah sağlıkla kucağınıza alırsınız ikizlerinizi. şimdilik ayrı yaşamak doğumdan sonra boşanmak daha mantıklı gibi. şu an o kadar mahkeme işi sizi çok yıpratacak. çok zor bir dönem olacak.. ama eşiniz bunu bir kere yapmışya, başka bir fırsatta yine yapacaktır. çünkü karakteri vicdanı bir kere buna el vermiş. sizi üzmek istemiyorum hamilesiniz ama haklısınız bunu affetmek unurmak imkansız. güven bir kere sarsılınca yerine yenisi dolmuyor..

Herkesin hemen boşanma tavsiyesi vermesine de bayıldım, ne kadar kolaymış bu işler. Ortada tam olarak bir aldatma filan yok, bir mesajlaşma, hepsi o ve en önemlisi kadın ikiz doğuracak ya, insaf. Ne meraklıymısınız boşanma tavsiyesi vermeye. Konuşulup halledilemeyecek bir şey gibi görünmüyor bence, sadece kararlı olman, açıkça konuşman gerekiyor.

helinxx .!.:

kızlar, öyle bir durumdayım ki ne kimseyle konuşabiliyorum, ne yolumu çizebiliyorum. 17 haftalık ikizlere hamileyim. bir kaç gün önce eşimin facebook hesabı açıkken, yabancı, yurtdışında yaşayan, evli, çocuklu ve hamile bir kadınla çirkin bir sohbetini yakaladım. kadını geçmişten iş dolayısıyla tanıdığını tahmin ediyorum, ama sohbetin içeriği kalbimi öyle acıttı ki akşamları bilgisayara uzun süre takılmasından huylanıyordum zaten ama konduramıyordum, gözümle görünce perişan oldum. o gün bugündür karnım da çok ağrıyo, rüyada gibiyim, çok acı çekiyorum. evi terk etmeye kalktım, beni engelledi, sadece sohbet etmiştik ama hataydı tekrarlamıycam dedi. ama benim ona güvenim kalmadı ki artık. bu halimde yanımda olması gerekirken tüm değerli vaktini bilgisayara ve o kadınla sohbete ayıran biri mi olacak ikizlerimin babası? biliyorum çok acı, ama inanın bebekleri aldırmayı bile düşündüm bu aşamada hem yasak, hem çok tehlikeli ama o ihtimali bile düşünecek kadar çaresizim, düşünün ki. böyle nasıl devam edecem hayatıma? ayrılıp ailemin evine dönsem, onlara yazık. tam ev almak üzereydik, ayrılmasam o evi alsak, nafaka alıp ayrılsam ikiz bebekle tek başıma ne yaparım geri kalan hayatımda? ailem destek olur elbet ama onlara bu kadar yük olmaya ne hakkım var? işte bu sorularla baş başa kaldım, şimdilik yatakları ayırdım ve mümkün olduğunca az konuşuyorum, küsüm kırgınım. karnımdaki bebeklerin de acıyı hissettiğini hissediyorum desem inanır mısınız? ne yapacağımı bilmiyorum...

Genişletmek için tıkla...

ekonomik özgürlüğünüz varmı bilmiyorum, eğerki yoksa bebekleriniz için bekleyin, evinizide alın. ordan sonrasını eşiniz belirlesin, eğer tekrar aynısını yaparsa evi o terk etmek zorunda kalsın, hatayı o yapıyorda cezayı niye siz çekeceksiniz maddi manevi , o çekecek cezayı !!! ikiz kuzularım 3,5 yaşındalar doğum ve bakım evrelerini çok biliyorum , siz tek başınıza mücadele ediceksiniz oda sadece sevecek öylemi, inanın bana bu aşamada ayrılırsanız bence ceza değil ödül vermiş olursunuz eşinize, bence evliliğinize zaman tanıyın ve dedğim gibi kendi akıbetini kendi belirlesin, asla kurulu düzeninizide ona bırakmayın, ilerde ayrılacaksanızda o gitsin ki umarım inşallah yuvanız yıkılmaz (bunu bebekleriniz adına söylüyorum) bi kadının onuru çok zedelenir bunu tartışmıyorum asla. Annelik başka bişey bu açıdan düşünüyorum sadece.

çok kötü bi durum

herkese yorumları için çok teşekkür ederim. herkes benimle birlikte yaşamış sanki hislerimi, empati kurup herkes yolunu söylemiş. bugün ailemle beraberdik, bir torunları daha var, ona bakıyorlar. öyle mutlulardı ve yoruluyorlardı ki kıyamadım onları böyle bir haberle üzmeye. sadece kendimi ve gururumu düşünsem kapıyı çekip çıkmam gerekirdi çoktan. çalışıyorum aslında, ama bebekler doğup ücretsiz izin almam gerektiğinde tek başıma onlara yetmem imkansız ilk 10 haftada olsam, günahına kendim girer aldırırdım onları, iyi bi hayatın onları beklediğini öngörmediğim için. ama 17. haftada hem yasak hem bir doktor bulsam bile cinayet gibime geliyo, korkuyorum kıyamıyorum günahsız bebeklere buarada internette yaptığı konuşmanın içeriği cinsellikten ziyade işte görüşemesek de değerlisin benim için, bi gün aynı şehirde olup görüşebilsek keşke şeklinde çocuklu ve hamile bi kadının böyle bi muhabbetin içinde olmasını aklım almıyo, eşimse zaten bi yabancı artık bana öyle aşağılık ki yaptığı bence bana çok iyi davranıyo şimdi güya, her türlü diyaloğu kesecem zaten gereksiz konuşmalardı falan diyo.. ama ben okuduğum satırları unutamıyorum ki. içimde bir yara. bu arada bir kaç arkadaş ailemin yanına gitmemi önermiş bi süre, ama ben hislerimi çok belli eden rol beceremeyen biriyimdir, aileme anında belli ederim bi terslik olduğunu.. bu arada ev için kaporayı vermiştik zaten, vazgeçecek cesaretim yok gibi.. Allah'ın gücüne gitmesin ama ikiz değil de tek bebek olsa daha mı cesur olurdum ki diyorum bazen..

Canım oncelıkle allah yar ve yardımcın olsun boyle ne kadar erkek varsa allah gelsın haklarından.. Bende hamıleyım o kadar ıyı anlıyorum kı senı rabbıne sıgın ve yavrularını dusun su anda otur evınde zor da olsa yavrularına odaklan ve onları kucagına alıcagın gunu dusun. Rabbım yardım eder onlar bı dogsun. O zaman bır kapı acar sana onune bakarsın..

ice floe .!.:

ekonomik özgürlüğünüz varmı bilmiyorum, eğerki yoksa bebekleriniz için bekleyin, evinizide alın. ordan sonrasını eşiniz belirlesin, eğer tekrar aynısını yaparsa evi o terk etmek zorunda kalsın, hatayı o yapıyorda cezayı niye siz çekeceksiniz maddi manevi , o çekecek cezayı !!! ikiz kuzularım 3,5 yaşındalar doğum ve bakım evrelerini çok biliyorum , siz tek başınıza mücadele ediceksiniz oda sadece sevecek öylemi, inanın bana bu aşamada ayrılırsanız bence ceza değil ödül vermiş olursunuz eşinize, bence evliliğinize zaman tanıyın ve dedğim gibi kendi akıbetini kendi belirlesin, asla kurulu düzeninizide ona bırakmayın, ilerde ayrılacaksanızda o gitsin ki umarım inşallah yuvanız yıkılmaz (bunu bebekleriniz adına söylüyorum) bi kadının onuru çok zedelenir bunu tartışmıyorum asla. Annelik başka bişey bu açıdan düşünüyorum sadece.

Genişletmek için tıkla...

ikiz annesi olarak, bebekler doğunca ilk dönemleri annemle ikimizin tek başımıza göğüslememiz mümkün mü sizce?tek bebek de asla kolay değil. ama ikiz bakımı çok farklı diye okuyorum her yerde. baba olarak görevlerini yerine getirmeye mecbur diye düşünüyorum bazen, en azından onlar belli bir çağa gelene kadar. koca olarak olmasa da olur artık, ama uzaktan babalığa nasıl yetişir ki, bebeciklerin hep bir tarafı eksik kalmaz mı ki?

cupcup .!.:

Canım oncelıkle allah yar ve yardımcın olsun boyle ne kadar erkek varsa allah gelsın haklarından.. Bende hamıleyım o kadar ıyı anlıyorum kı senı rabbıne sıgın ve yavrularını dusun su anda otur evınde zor da olsa yavrularına odaklan ve onları kucagına alıcagın gunu dusun. Rabbım yardım eder onlar bı dogsun. O zaman bır kapı acar sana onune bakarsın..

Genişletmek için tıkla...

ne güzel dilekler... inşallah bir kapı açılır... çünkü ben önümü göremiyorum artık en acısı da, içimde acıyı hissettiklerini hissetmem... iki gündür öyle ağrı var ki karnımda, sanki stresi onlar da yaşıyor...

helinxx .!.:

ne güzel dilekler... inşallah bir kapı açılır... çünkü ben önümü göremiyorum artık en acısı da, içimde acıyı hissettiklerini hissetmem... iki gündür öyle ağrı var ki karnımda, sanki stresi onlar da yaşıyor...

Genişletmek için tıkla...

Cok ıyı anlıyorum senı canım allah yardımcın olsun demekten baska bır sey gelmıyor elımızden allaha sıgın rabbıne havale et en kotu anında bıle kuzularını dusun..

helinxx .!.:

ikiz annesi olarak, bebekler doğunca ilk dönemleri annemle ikimizin tek başımıza göğüslememiz mümkün mü sizce?tek bebek de asla kolay değil. ama ikiz bakımı çok farklı diye okuyorum her yerde. baba olarak görevlerini yerine getirmeye mecbur diye düşünüyorum bazen, en azından onlar belli bir çağa gelene kadar. koca olarak olmasa da olur artık, ama uzaktan babalığa nasıl yetişir ki, bebeciklerin hep bir tarafı eksik kalmaz mı ki?

Genişletmek için tıkla...

gözünüzü korkutmak için söylemiyorum ama inanın ilk 2 ay toplam 60 saat uyumadık eşim ve ben,çok yorucu bir süreç, günde 2-3 hastane eczane market vs.. evde bakım gaz uyutma sallama besleme, inanın tek bebeğe göre çok farklı , tek bebek uyuyunca annede belki uyur ama ikiz bebek diğeri uyumuyor anne devamlı ayakta hele emzirme hiç göğüslerinizi kapatmasanız yeridir, ben yemeğimi bile çok defa emziriyorken yedim, akşam 7 ye kadar wc ye gitmediğim oldu , akşam 5 e kadar hiç bişey yiyemediğim oldu, yardım eden olsa bile annenin görevi çok.yetişme kısmı herkese göre farklıdır kimi bebek ağlar umursamaz kimide bebekle beraber ağlar ilgilenir. ikiz bebeklere uzaktan baba olabilmesi size asla yeterli gelmez.
bebeklerinizin ihtiyacını gözlerinde farkediceksiniz, benim oğlum daha 30 günlüktü ve babası gelene kadar ağlar babası gelince susardı huzurlu olurdu. evet eşinize çok kırgınsınız ama dediğiniz gibi eşlik yapmasada babalığını seversiniz umarım ve koca olarak değil çocuklarınızın sevdiğini sevme olarak sevebilirsiniz:)