Merhaba arkadaşlar bu satırları ağlayarak yazıyorum. 3,5 yıldır bi bebeğimiz olsun diye uğraşıyoruz en istediğimiz dönemde eşimin kanser olduğunu öğrendik çok şükür kanseri yendik ama gördüğü radyasyon tedavisi nedeni ile 1 yıl daha bebek sahibi olamıycaz ve ben de PCOluyum, neyse son 3 yıldır en yakınımda bulunan beş arkadaşım sırasıyla hamile kaldılar. Hepsi için çok sevindim, elimden gelen her şeyi yaptım, hatta eşlerinin çekmedikleri nazlarını bile ben çektim, çünkü onlar çok yakın arkadaşlarımdı ve çok özel bir şey yaşıyorlardı hamile arkadaşım için gecenin 3ünde börek açtığımı biliyorum .Helali hoş olsun ama onlar bana nasıl davrandı? belki bilinçsiz belki de bilinçli hepsi hamile kaldıktan sonra bi havalara girdi, tavırları davranışları değişti, tabiki kolay değil hormonlar değişiyor ama bir görün benle doğru dürüst konuşmaz oldular. Çoğu şeyi bebeklerinin cinsiyetlerini ve isimlerini benden sakladılar nedeni Nazar değermiş!!! önemsemedim ama en sonuncu arkadaşım bana öyle bi şey dediki çok kırıldım. Onun bir an önce çocuk sahibi olması için o kadar uğraştım ki bebek istemiyordu kendi durumumu anlattım geç kalma dedim günlerce dil döktüm, neyse sonunda hamile olduğunu öğrendi ve benle görüşmeyi kesti ama şu lafı söyleyerek SEN YILLARDIR UĞRAŞIYORSUN BAK BEN BİR SEFERDE HAMİLE KALDIM.çok dokundu arkadaşlar beni 6ay aramadı altı ay sonra aradığında bebeğin cinsiyetini bin naz niyazla söyledi adını söylemedi. Eşim rahatsızlandı dedim ne oldu bile demedi ve ben bu insanla bekarken tam iki yıl aynı evi paylaştım , nişanında düğününde en yakınında ben vardım.
Kusura bakmayın başınızı çok şişirdim hamile bayanlardan ricam herkes aynıdır demiyorum, biliyorum bir mucize yaşıyorsunuz ama nolur bunu yaşarken birazda etrafınıza bakın kimse size nazar değdirmez kötü düşünmez nolur bebeği olmayan arkadaşlarınıza bunları yaşatmayın inanın karşınızdakinin kalbi öyle çok kırılıyor ki bu nazardan da kötü... Allah hepinizin bebeğini sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin, benim gibilere ise bi umut ışığı göndersin mafoldumben
sevgili lidya lütfen canını sıkma...bende beşbucuk yıllık evliyim ve bu tarz şeylerle cok karşılaşıyorum ama allah büyük:1hug:sen böyle büyük bir hastalığı atlattığınız için şükretmelisin...cok gecmiş olsun.rabbim bebişlerimizide verir inşallaha.s.Merhaba arkadaşlar bu satırları ağlayarak yazıyorum. 3,5 yıldır bi bebeğimiz olsun diye uğraşıyoruz en istediğimiz dönemde eşimin kanser olduğunu öğrendik çok şükür kanseri yendik ama gördüğü radyasyon tedavisi nedeni ile 1 yıl daha bebek sahibi olamıycaz ve ben de PCOluyum, neyse son 3 yıldır en yakınımda bulunan beş arkadaşım sırasıyla hamile kaldılar. Hepsi için çok sevindim, elimden gelen her şeyi yaptım, hatta eşlerinin çekmedikleri nazlarını bile ben çektim, çünkü onlar çok yakın arkadaşlarımdı ve çok özel bir şey yaşıyorlardı hamile arkadaşım için gecenin 3ünde börek açtığımı biliyorum .Helali hoş olsun ama onlar bana nasıl davrandı? belki bilinçsiz belki de bilinçli hepsi hamile kaldıktan sonra bi havalara girdi, tavırları davranışları değişti, tabiki kolay değil hormonlar değişiyor ama bir görün benle doğru dürüst konuşmaz oldular. Çoğu şeyi bebeklerinin cinsiyetlerini ve isimlerini benden sakladılar nedeni Nazar değermiş!!! önemsemedim ama en sonuncu arkadaşım bana öyle bi şey dediki çok kırıldım. Onun bir an önce çocuk sahibi olması için o kadar uğraştım ki bebek istemiyordu kendi durumumu anlattım geç kalma dedim günlerce dil döktüm, neyse sonunda hamile olduğunu öğrendi ve benle görüşmeyi kesti ama şu lafı söyleyerek SEN YILLARDIR UĞRAŞIYORSUN BAK BEN BİR SEFERDE HAMİLE KALDIM.çok dokundu arkadaşlar beni 6ay aramadı altı ay sonra aradığında bebeğin cinsiyetini bin naz niyazla söyledi adını söylemedi. Eşim rahatsızlandı dedim ne oldu bile demedi ve ben bu insanla bekarken tam iki yıl aynı evi paylaştım , nişanında düğününde en yakınında ben vardım.
Kusura bakmayın başınızı çok şişirdim hamile bayanlardan ricam herkes aynıdır demiyorum, biliyorum bir mucize yaşıyorsunuz ama nolur bunu yaşarken birazda etrafınıza bakın kimse size nazar değdirmez kötü düşünmez nolur bebeği olmayan arkadaşlarınıza bunları yaşatmayın inanın karşınızdakinin kalbi öyle çok kırılıyor ki bu nazardan da kötü... Allah hepinizin bebeğini sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin, benim gibilere ise bi umut ışığı göndersin mafoldumben
yazdıklarını okudumda..
bende nisanda doğum yaptım en yakınarkadaşlarınmında olmuyordu.. bazı hataları yaptığımı gördüm .. birazdan arayıp onu seni kırdığım olduysa özür dilerim dicem..
allahtan o iki arkadaşımda hamile şimdi..
insan bu yazılana bakınca aynaya bakmış gibi oluyor...
canımm benim seni çok iyi anlıyorum hemde çokkk nekadar istediğinide bende aynı şeyleri yaşıyorum benimde 6 yıla girdi yok artık streliyim ne yapcağımı bilmiyorum bu düşünceden arınmalıyım ve olmıcak gibi rahat olmalıyım dün ilk işim olan hastane odası süslemesi yaptım oda bi kısmetle oldu bu gibi işe yeni başladım ortadımdan daha bi aylıkken kazıklar yedim ve iiyce sterse girdim kasık ağrılarımdan dolayıo dr gittim oda bu işi yaptıüımı öğrenince burda yap dedi şimdi evde süslemeler yaıyorum yani bunu niye anlattım kafamdan atmak istiyorum bu bebek işini hamileleri görünce orda umutlanıyorum mesela oadasını süslediğm kıs benle yaşıt 7 ılında olmuş bende ağladım çok duygulandım anne ve bebek iletişinin görünce aneci ne çok beklemiş ve ne çok seviyodu inşşlah bizim gibi olanları rabbim tez versin rabim sen gönlünü rahat tut