Merhabalar. Konum biraz uzun olabilir. Anlatmak, benden deneyimli insanlardan akıl almak, duyulmak, paylaşmak istiyorum. Sevgililik süreci sonrası birlikte yaşayıp kısa bir süre sonra evlendik. İki senedir evliyim. Ben bu iki yıllık süreçte ciddi problemler yaşadım. Aile içi kaotik durumlar, iş yerinde yönetim departmanları arası problemler, çok sevdiğim bir yakınımızın kaybı, geçtiğimiz kış ciddi bir rahatsızlık geçirdim. Aylarca atlatmaya çalıştım. Sonrasında ise depresyona girdim vb.
Bir dönem profesyonel destek almaya çalıştım, anksiyetem çok yüksekti. Uyku problemleri yaşıyor kimseyi görmek istemiyor odaklanamıyordum hiçbir yere. Birkaç psikolog görüşmesi yaptım ancak terapi sürecine giremedik. Bir uzmanın çalışma grubunun başlaması sebebiyle öteledi, diğeri ise yeni mezun olduğu için ben memnun kalmadım. Ben de yeni birini aramadım açıkçası çünkü korkuyordum yüzleşmeye.
Ben geçtiğimiz ay sonunda hamile kaldığımı öğrendim sürpriz bir şekilde. Şok oldum. Hiç beklediğim bir durum değildi. Hemen doktora gittim. Kese görünmedi, tekrar gittim görünmedi, vajinal muayene yaptı ancak saptamakta güçlük çekti gibi süreçler sonrası doktorum sağlıksız bir gebelik olduğunu, kesenin şeklinin düzgün olmadığını söyledi. İçim buruldu, annelik fikrine kendimi alıştırıyordum, içim onu görmeye giderken sıcacık oluyordu ancak doktorumun önerisi ile kürtaj oldum. Tahmini 6 haftalık olmalı, 5. haftanın sonları da olabilir. kürtaj öncesi muayenede 5 haftalık görünüyor demişti doktor.
Kürtaj sonrası ciddi beden problemleri yaşamaya başladım. kanamalar, ağrılar yaşadım. Doktor bunlardan bahsetmemişti. Ben sadece ruhen toparlanmam gerekiyor derken canımın peşine düştüm. Kanama, ağrı şikayeti sonrası kontrole gittiğimde içimde bebekten parça veya kan kaldığını, bir ilaç vereceğini, geçmezse tekrar kürtaj olacağımı, daha önce doğum yapmadığım için muhtemelen böyle olduğunu söyledi.
Ben bunları yaşarken eşim ise tüm sosyal faaliyetlerini sürdürmeye devam etti, ben kürtaj olmadan iki gün önce evde ağlarken o arkadaşlarını yemeğe davet etti. Ben katılmayacağımı söyleyip dışarı çıktım. Korunma sürecinde de o korunuyordu, plansız olması benim suçummuş gibi davrandı, bebeği hiç istemedi. Bazen düşünüyorum da böyle bencil bir babası olmadığı için seviniyorum gidenime.. Eşim Cinsellik yaşanmadıkça (hemen hemen iki aydır cinsellik yok) benden uzaklaştı ve tesadüfen kendi kendini tatmin ederken yakaladım afedersiniz. Ben burada acı içinde bebeğime üzülürken o elinde telefon başını kaldırmıyor. Ben on beş yirmi gündür eşimle kavga ediyorum. Refakatçi olarak kalmasını bile bana bahşetti. Ben gelmesem olur mu dedi. Bir de kimseye söyleme dedimm, annesi aramış açmadım. Baktım Annesine abisine olanları anlatıyor hala. Ben ailelere söylemeyelim demiştim. Bugün sabah çok kötü tartıştık. Her yerden engelledim. Boşanma sürecine gireceğim. Kararımı verdim. Ancak bedenen toplamam gerekiyor. Biraz da destek görmeye ihtiyacım var ama babamı kaybettim, annem ise yaşlı ve rahatsızlıkları olan biri. Ona anlatıp üzmek istemiyorum. Arkadaşlarımdan yakın olanlarla paylaştım ancak beklediğim desteği göremedim açıkçası. Ya da alınganım bilmiyorum.
Benim size ilk sorum şu, işlem sonrası 7.gündeyim, hala kırmızı damla şeklinde kanamalarım geliyor ama hafif, adet kadar değil ve ağrılarım var Doktorun verdiği kasılma ilacını kullanmaya devam ediyorum ama ikinci işlem görmemek için ne yapmalıyım? Bana şunları yaparsan daha kolay toparlarsın demenize ihtiyacım var açıkçası. Daha yeni otuza gireceğim, ilerleyen yıllarda anne olmak isterim.. Zarar görmeden bitsin istiyorum süreç.
Bir de, boşanma sürecinde bu durumları kanıt olarak kullanıp eşime manevi tazminat da açmak istiyorum. Ancak delilleri nasıl toplayacağımı bilmiyorum.
Maddi problemim yok. Dava sürecinde iyi bir avukat istiyorum. Eşim çirkeflik yapabilir. Antalya içerisinde boşanma avukatı öneriniz varsa(isim veriliyor mu bilmiyorum ama) seve seve alırım.
hem objektif hem de kırıcı olmayan cevaplar yazıyorsun her defasında başka konularda denk gelip fark ediyorum 
umarim cidden kirmiyorumdur kimseyi, 
