Bir bucuk yil oldu pisligin birinden bosandigim. Hala o Allahin cezasinin bana yasattiklarini unutamadim; emeklerime, fedakarliklarima hala gizli gizli agliyorum. Gunduz gucluyu, gece acizi oynuyorum kendi kendime. Hayatimda biri de olmadi bu sure icinde, is de bulamadim. Belki de bu bosluktan surekli "gecmis modda" yasiyorum hayatimi.
Unutttum, oh be huzur varmis desem de aslinda, birilerinden "pismanlik, derbederlik" haberleri almak istiyorum. Kiymetimi anlar, cok buyuk haksizlik ettigini dert yanar birilerine diye bekliyorum. Geri donus olmasini istedigimden degil bu tabi ki.
Boyle haberler almak bir yana, yaratik benimle ilgili millete yalan iftiralar soyluyormus.
Buna cocuk dogurmak icin kendimi yirttim. Agri kesici bile almadim aylarca, hamile kalirsam diye. Aylarca folik asit ictim, her ay adet olduguma uzuldum.kac kez reglim gecikti diye bi heyecan bekledim, evde test yaptim, hastaneye kan testi yaptirdim. Cocuk odasi planini, calisirken kime baktiracagimi, adini, evde termostati cocuk odasi yapariz diye sectigim odaya kadar ne biliyim her ayrintiyi dusundum, onunla paylastim,konustuk. Malesef stresli bir evlilik yasadigim icin (son iki yildir siddetle cocuk icin ugrasmistim) bir dusugum oldu.
Soruyorum size: simdi bu .ok yiyen ne sebeple " benim cocuk aldirdigimi" soyler? Biri ondan aldirdigimi, biri baskasindan aldirdigimi soyledi.
Kafayi yemek uzereyim.
Bir hafta icinde bu iki haberi ve eski kayinvalidemin kurtulduk diye yasin okuttugunu ogrendim.( bi abisi daha bosanmis bizden sonra da, iki gelinden de kurtulduk, oh ogullarimla oturuyorum diye)
Tam iki yildir cehennem yasiyorum sanki
ne zaman bitecek, cok bitkinim.