http://www.sadecebelgesel.com/sismanlik-hakkinda-gercekler.html kızlar güzel bir belgesel,zamanınız varsa izleyin
zamanı olmayanlara kısaca özetleyeyim:şişman ve zayıflardaki hormonları incelemişler: zayıflardaki açlık hormonu,yemekten önce çok artıyor ama yemekle beraber hemen düşüyor.oysa şişmanlarda ilginç bir şekilde bu açlık hormonu seviyesi hep aynı düzeyde kalıyor:yani şişmanlar çok acıkmıyor.asıl sorun ise tokluk hormonunda.Zayıflarda,yemekten sonra tokluk hormonu yükseliyor( yani doyup yemeği bırakıyorlar) şişmaanlarda ise tokluk düzeyi yine aynı seviye kalıyor(yani doymuyorlar)
şimdi bu durum bana kendimi hatırlattı,yemeğe aşırı aç oturmuyorum ama aynı zamanda da doymuyorum ( kendime hep şunu söylerdim,bir deyim var ya: yemeyeceğim diyenden korkacaksın!) ben de sofraya aç değilim diye oturup yemeği silip süpürenlerdenim.zaten ailemden dolayı da farkındayım (aynı zamanda hep toplu bir çocuk,şişman bir ergendim) kilo almaya meyilli genlerim var...
benim buradaki savaşım da bu; 58 kiloya düştüm iyi de,ben bu kiloyu koruyamamaktan korktuğum için buradayım..nekadar yiyeceğim bilemiyorum,bundan kendime beynime şartlanma olarak bir sınır koymalıyım,örneğin 1000 kcal besleneceğim diyerekten,artık 1000 kcal beslenmeliyim;şartlanmalıyım buna,yoksa obez olmam kaçınılmaz...
ama yok artık obez değilim zayıf olma yolundayım ben şartlamam lazım kendimi 
sadece türk kahvesinde az şeker kullanıyorum onu sade içemiyorum
yalnız o saatte meyve yemek de tehlikeli aklında bulunsun canım :)
