- Konu Sahibi Idrakyollariiltihabi
- #441
Neyse yazıp öyle gideyim. Unuturum detayları. Dışarı çıkmam gerek cevap veremeyebilirim.
Görümcem aradı. Başta güzel güzel konuşmaya başladı. İşte bir süpürgeden kaçıyorsun nankörlük yapıyorsun bizim elimiz hep üzerinizde. Annem çok üzülüyor kırılıyor ben onun adına seninle konuşuyorum dedi.
Ben de annesi adına konuşmasına gerek olmadığını, iki koca insan olarak bizim iletişim kurabileceğimizi söyledim. Kusura bakma o benim annem üzmene müsaade etmem Merhametsizsin ve üzülüyor dedi. Merhametli olan sen misin peki dedim. Aylık gelirin benim gelirimin üstünde. Üzüldüğün hasta be yaşlı kadına neden bir temizlikçi tutmuyorsun? Ya da anne sen camları silme ben yaparım neden demiyorsun? Çalıştığın için mi? Ben çalışmıyorum evet ancak iş yüküm ve sorumluğum senden fazla. Şu muhabbeti yapmak bile beni rahatsız ediyor çünkü senin ne iş yapıp yapmadığın aslında beni ilgilendirmiyor. Sen bana müdahale ettiğin için savunma yapıyorum sadece dedim.
Ben senin yorulduğuna falan inanmıyorum dedi. O senin problemin dedim. Dikkat ettiysen beş yıllık evliliğimde ben hiç sana neden böylesin neden bunu yapmıyorsun neden şunu yapmıyorsun demedim. Ancak senin dilin hiç durmuyor. Sürekli beklenti ve müdahale içindesin dedim.
Benim annem üzüldüğünde karışırım dedi. Ben sizi olduğunuz gibi kabul ettim ama siz etmiyorsunuz beni dedim. Benim onları küçümsediğimi söyledi. Bütün gün evdesin sen kimsin bu ne kibir deyince sen de annenin uzantısı halinde yaşam sürüyorsun. 40 yaşında kadınsın zihniyetin hala 1900lü senelerde kalmış. Zerre gelişim göstermiyorsun dedim. Vay aşağılamışım. Ben aşağılamadım sen beni aşağılamaya çalıştın ben de aynı şekilde cevap verdim. Nasıl oluyormuş güzel mi? Dedim.
Terbiyesiz, kötü kalpli, merhametsiz, garip gibi hakaretler edip bir de annenin uzantısı lafını hakaret olarak algılayıp beni suçladı.
He bir de meğer ben eltime ben kitap okuyorum demişim ajsjsjsj. Asla böyle bir şey demedim ve konuyla ne alakası var bilmiyorum da. Böyle algıladıysan üzülürüm çünkü kimseyi küçümseme gibi bir derdim yok. Aksine sen ev hanımısın yapmak zorundasın küçümsemesine karşı kendimi savunuyorum dedim.
Kusura bakma senin yaşadığın evde sağlıklı biri olduğun elin ayağın tuttuğu için hiçbir iş yapmıyorum. Bundan sonra böyle. Bak gayet net şekilde söylüyorum. Yapmıyorum ve yapmıycam bunu yapmak senin görevin, benim değil dedim.
Bundan sonra annem ölse su bile vermeyeceksin istemiyorum dedi. Bak yine sınır ve had bilme konusunda sorun yaşıyorsun. Bu seni zerre kadar ilgilendirmez. İster can ciğer olurum ister görüşmem. Sen evlatlığını yap geri çekil. Ben sana 40 yaşından sonra had öğretecek değilim, benim sınırlarıma bulaşma kafi dedim.
Benim apartmanımda kurallara uyacaksın dedi. Pardon ne ara senin apartmanın oldu burası, gittikçe komik bir hal alıyor konuşma burası senin değil dedim.
Madem sen kötü, merhametsiz ve garip bir insan olduğumu düşünüyorsun ben olsam böyle bir insandan uzak dururum. Sen de öyle yap dedim.
Velhasılı ne ölüme ne dirime diyerek telefonu kapattı. Vedası bile ağa kıvamında. Sinirlerim bozuldu valla kendime gelemedim henüz.
Konu o kadar renklenmiş ki bir yerden sonra takip edemedim. Ama çok güzel bir konuşma olmuş kendini ezdirmemişsin. Sonuçta karşındaki kişinin böyle bir şeye hakkı yok. Bu olanlar eşinle sizi etkileyecek mi peki ?
Önce delil bırakmayacaksınız .Yazı yok yazı yok
