- 21 Temmuz 2018
- 7.176
- 21.634
- 348
Hepinize iyi akşamlar hanımlar, mutlu bayramlar. Bu benim ikinci üyeligim. Konu uzun olacağı için hemen konuya girmek istiyorum,
Eşimin yeğeni, kendisi 25 yaşında ve bulunduğumuz sehirden ailesiyle birlikte taşınmadan sık olmamak kaydıyla görüşüyorduk. Buarada 4 yıldır evliyim 30 yaşındayım. Konuya gelecek olursak, akşam yemek yerken eşime, yeğeni ve bir diger ablası yani alinin teyzesi olan kardeşinden icin benim bayramami kutlamadılar bilmediğim bir problem mi var diye sordum. Çünkü yegeni kardeşimin bayramini kutlamış, eşimide zaten arayip konuştu bana selam dahi göndermedi. Ablasinada (alinin teyzesine) cok kalabalik bir yerde oldugu icin sadece bayram mesaji gönderdim nasilsa musait olunca arar diye. Ama oda okudu ve geri dönüş yapmadi. (buarada hepsiyle ayri sehirlerdeyiz)
Eşimden hic beklemediğim bir tepki geldi, "demekki kendini sevdirmemissin seni aramiyorlar sende onlari arama". Aramiz evet onlarla cok iyi değil fakat herhangi bir tartışma söz konusuda değildi ben biraz mesafeli biriyimdir onlara karşı degil herkese karşı. Aslinda aranmamaktan ziyade eşimin tepkisini cok üzüldüm. Biraz üstüne gittim, yeğeninin annesine neden ali (ismi ali değil) yogurtyulafi aramadi bir problemmi var diye sorarmisin bayramdan sonra dedim. Sevmiyor demekki zorlami araticam dedi. Esim burada hakli ama biraz moralim bozuldu sanirim. Bende, madem sevmiyor bundan sonra bayramini kutlamadigi kisinin evine gelemez dedim. Esimin patavatsizligina cok moralim bozuldu ve 2 3 aydir sanirim evden cikmamamizin etkisiyle biraz tartıştık. "Yogurtyulaf benim kardesim ve yegenim bu eve gelecek ve sen kardesimi alip yegenimi almayacaksin oylemi bu iş kötüye gidiyor bak" dedi. Sevmediği insanin evine gelmez heralde dedim. ( buarada esimle beraber babamlarla ayni şehire taşınmak istiyoruz , dun telefonda konuşurken babam esimin yaninda, kardeşin nereye biz oraya sen istediğin yere git kizim dedi. Ailem kardesimin uzerine fazlaca düşüyorlar rahatsizliklari oldugu icin. Ama bunu esime anlatamiyorum seni ayiriyorlar diyor. Ama kardesim henuz bekar nerede ise baslarsa onun yanina gideriz demek istedi) baban bile seninle ayni sehirde yasamak istemiyor kimbilir neler yapiyorsun ki insanlar seni sevmiyor dedi..
Hic bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.. kapiyi kapatip odama geldim. Yasak olmasa evden gidecektim ama elim kolum bagli.. birde onu ailesinden koparmaya çalıştığımı düşünüyor, yapi gereği soguk bir insan olmam ve bana yaptiklarina goz yummadigim icin hatalı oldum sanırım.. ailesine karşı yaptığım birseyde yok ya neyse.. kalbim acıyor, ufak bir konu nerelere geldi..
Sizce haksiz miyim? Biraz fazlami uzatmışım.. ne yapıyım bana akıl verin lütfen.. konu cok uzun oldu buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim
Eşimin yeğeni, kendisi 25 yaşında ve bulunduğumuz sehirden ailesiyle birlikte taşınmadan sık olmamak kaydıyla görüşüyorduk. Buarada 4 yıldır evliyim 30 yaşındayım. Konuya gelecek olursak, akşam yemek yerken eşime, yeğeni ve bir diger ablası yani alinin teyzesi olan kardeşinden icin benim bayramami kutlamadılar bilmediğim bir problem mi var diye sordum. Çünkü yegeni kardeşimin bayramini kutlamış, eşimide zaten arayip konuştu bana selam dahi göndermedi. Ablasinada (alinin teyzesine) cok kalabalik bir yerde oldugu icin sadece bayram mesaji gönderdim nasilsa musait olunca arar diye. Ama oda okudu ve geri dönüş yapmadi. (buarada hepsiyle ayri sehirlerdeyiz)
Eşimden hic beklemediğim bir tepki geldi, "demekki kendini sevdirmemissin seni aramiyorlar sende onlari arama". Aramiz evet onlarla cok iyi değil fakat herhangi bir tartışma söz konusuda değildi ben biraz mesafeli biriyimdir onlara karşı degil herkese karşı. Aslinda aranmamaktan ziyade eşimin tepkisini cok üzüldüm. Biraz üstüne gittim, yeğeninin annesine neden ali (ismi ali değil) yogurtyulafi aramadi bir problemmi var diye sorarmisin bayramdan sonra dedim. Sevmiyor demekki zorlami araticam dedi. Esim burada hakli ama biraz moralim bozuldu sanirim. Bende, madem sevmiyor bundan sonra bayramini kutlamadigi kisinin evine gelemez dedim. Esimin patavatsizligina cok moralim bozuldu ve 2 3 aydir sanirim evden cikmamamizin etkisiyle biraz tartıştık. "Yogurtyulaf benim kardesim ve yegenim bu eve gelecek ve sen kardesimi alip yegenimi almayacaksin oylemi bu iş kötüye gidiyor bak" dedi. Sevmediği insanin evine gelmez heralde dedim. ( buarada esimle beraber babamlarla ayni şehire taşınmak istiyoruz , dun telefonda konuşurken babam esimin yaninda, kardeşin nereye biz oraya sen istediğin yere git kizim dedi. Ailem kardesimin uzerine fazlaca düşüyorlar rahatsizliklari oldugu icin. Ama bunu esime anlatamiyorum seni ayiriyorlar diyor. Ama kardesim henuz bekar nerede ise baslarsa onun yanina gideriz demek istedi) baban bile seninle ayni sehirde yasamak istemiyor kimbilir neler yapiyorsun ki insanlar seni sevmiyor dedi..
Hic bu kadar üzüldüğümü hatırlamıyorum.. kapiyi kapatip odama geldim. Yasak olmasa evden gidecektim ama elim kolum bagli.. birde onu ailesinden koparmaya çalıştığımı düşünüyor, yapi gereği soguk bir insan olmam ve bana yaptiklarina goz yummadigim icin hatalı oldum sanırım.. ailesine karşı yaptığım birseyde yok ya neyse.. kalbim acıyor, ufak bir konu nerelere geldi..
Sizce haksiz miyim? Biraz fazlami uzatmışım.. ne yapıyım bana akıl verin lütfen.. konu cok uzun oldu buraya kadar okuyan herkese teşekkür ederim