Kovdum gitmedi, gitmez, o da beni kovdu. Ne gitcem ben. Kendi gitsin
kızımın düzeni var. Arsızlığına susuyordum önceden artık susmuyorum ama hakaret etmiyorum. Çünkü ona öyle çok içimi döktüm ki, baktım hiç anlamamış. Söylediklerim bir kulağından girip öbüründen çıkmış. Ona dediklerimi taşa desem utancından çatlardı. Ama bunda tık yok.
Artık hiç konuşup, kavga edip, böyle şeyleri düşünüp enerjimi tüketemem.. enerjimi kendime ayırıyorum. Önceleri bu afalladı niye böyleyim böyle oldum diye, hanımefendi çizgimi hiç bozamam onun için. Bir şey mi düşünüyorsun o senin problemin, derdin mi var o senin problemin,kredi kartı mı ödenecek o senin problemin. Ailenle sıkıntı mı çıktı,o senin problemin. Yiyip içip, gezip keyfime bakıyorum. Çünkü benim derdimi hiç sormadı bile. Ağlamam üzülmem kahrolmam onu hiç etkilemedi.. artık böyle.