Merhabalar herkese.. O kadar doluyum ki ve annem için o kadar endişeleniyorum ki..
Bu defa konu kötü kaynana değilde kötü gelin. Kime göre neye göre diyebilirsiniz ama ilk önce anlatacaklarımı dinleyin..
Annem çok sessiz sakin ensesine vur ekmeğini al derler ya öyle biri. Asla kimseyle tartışmaz abdesinde namazında kendinden küçüklere dahi karşılık vermeyen sakin yapılı bir insan. Ne babamla ne bizimle ne komşusuyla eltisiyle görümcesiyle tek tartışmaya girmemiştir. İnsanları kırmaktan üzmekten çok korktuğu için böyle yapıyorum diyor ama o kırılıyor her seferinde.
Abim 3 yıldır evli ve 1 yaşında çocuğu var gelinimiz 3 yıllık nişanlılık sürecinin yarısını bize küs geçirdi genel sebepleri kıskançlık küçük görme yani küçümseme..
Maddi olarak normal sayılacak çiftçi bir babanın çocuklarıyız düğünde gereken herşey fazlasıyla yapıldı gelinimize. Ama asla memnun kalmadı hep eksikleri söyledi ya da babam 3000 tllik tv aldıysa o annesinin aldığı 100 tllik halıyı övdü her seferinde. Babama bir kere baba, anneme anne demedi. Kendi aile yapısı çok değişik birbirlerine hiç saygıları yok hatta babası demiş ki kızım kayınvalidene gidip kendini hizmetli gibi kullandırma bırak o sana hizmet etsin bunu kavga sırasında itiraf etti. Evimize geldiğinde suyu dahi annemden istedi boş çay bardağını önüne koydu dolduralım diye, sofra önüne hazır geldi gitti, hamileleiğinde 6 ay boyunca annem baktı altını bile değiştirdi ama o abimin bizim eve aldığı 2.5 tllik ekmek yüzünden kavga çıkardı.. O kadar çok ki anlatmakla bitmez yazsam sayfalar alır.
En son geçtiğimiz hafta akrabalarımızın yanında anneme sizinle aynı ortamda bulunmak istemiyorum bize bulaşmayın demiş. Anneminde zoruna gitmiş kızım neden öyle diyorsun biz sana ne yaptık derken tartışma başlamış. 55 yasındaki kadının yüzüne öyle hakaretler öyle aşağılık cümleler kurmuş ki.. Cahil kepaze kadın, ayrılmamızı mı istiyorsun ayrılırsak kına getirrim ..na yakarsın, bize destek olmuyorsunuz( Abim babamın 2 katı maaş alıyor), pislik kocan kendini b.k sanan kızın gibi cümleler kurmuş.
Ben nişanlandıktan sonra benimle konusmayı tamamen kesti çünkü ailem nişanlımın ailesini yemeğe götürmüş onun ailesini götürmemiş ve annem nişanlıma kendine iyi bak oğlum demiş! diye..Bunu benim yüzüme karşı dile getirmedi anneme böyle demiş.
Bu kadar olaya rağmen annem ağlayarak eve gitmiş ve bu tartışmayı bizden gizlemiş olay çıkmasın diye, akrabalarımız annen nasıl oldu diye arayınca haberimiz oldu. Abim duruma el atmış karısınla konuşmuşlar tabi kıyamet kopmuş evden kovalamış annene götüreyim seni demiş ama gitmemiş hanfendi.
Babam abime dediki oğlum eşin bizi istemiyor sen bizim herşeyimizsin ama sen yeterki mutlu ol sen arada gel bizi gör bebeği getir sevelim aynı ortamda bulunmayalım eşinle.
Ailecek o kadar çaresiz durumdayız ki.. Bir yanda 1 yasında bebek bir yanda gün gün çöken bir abi bir yandan çaresiz kalan annem babam.
Derdimi paylaşmak istedim bu anlattıklarım yaşananların yüzde onu dahi etmez. Allah herkesi iyi insanlarla karşılaştırsın..