Konuyu okudum cevap yazmaya fırsat bulamadım. Büyük konuşmayayım diyorum ama dayanamayacağım. Bekar kardeşim var, evleneceği aile benim anneme orospu dese gider evlerini başlarına yıkarım. Annem de engelleyemez beni. Rezil rüsva ederim tüm çevresine. Zerre acımam. Hoş, bana kalmaz kardeşim kızı doğduğuna pişman eder.
Benim eşim annesiyle hiç anlaşamaz. Bir araya gelmezler pek. Ben daha iyi anlaşıyorum o kadarını söyleyeyim. Buna rağmen nişanlıyken sinirli bir anımda talihsiz bir cümle kurdum diye delirdi nişanlım. Haklıydı, benim cahilliğimdi. Düşünün ki annesiyle bu denli anlaşamayan bir tip bile ona laf söylemesine tahammül edemiyor. Kardeşiniz Bostan korkuluğu mu? Birlikte olduysa oldu, sayısını bile bilen aile bunu dert etmez merak etmeyin. Gayet de sindirmişler. Kullanıyorlar bu konuyu sadece.
Biz de genç, bekar olduk. Sevgililerimiz de oldu. Ailem öpüştüğümü bile bilmez. Niye böyle ayrıntılar anlatılsın ki aileye? Tek amaç bu durumu kullanmak, o kadar.
bana bıraksalar keşke çirkefliğin alasıbnı gösteririm onlara