Kadin erken ciktigi surede eve gidip kendim denerim, acamazsam senin cikisina yetisirim anlaminda demis gibi anladim ben. Dolayisiyla cikista insanlarla gitmeyi planlayan sevgisilisinin planini bozmus oluyor bana gore.
Şimdiki erkekler çok değişik. Galiba çok gerilerde kaldi o sevdiği kadını sahiplenen, zorda bırakmayan, her durumda yardımcı olan. Herkesin dedigi gibi roller değisiyor. Gitgide kadın daha fedakar, sahiplenen bir kişiliğe bürünüyor kadin-erkek ilişkilerinde. İnsallah benim oglum böyle olmazMerhabalar. 33 yaşında ve bekarım. Yaklaşık 1,5 yıldır bir ilişkim var ve erkek arkadaşımın zaman zaman düşüncesizlikleri olsa da bugün ipler hiç olmadığı kadar gerildi.
Erkek arkadaşım normalde gemide çalışıyordu ancak hem kendisi o düzenden memnun olmadığından hem de aile hayatına geçiş için yerleşik bir işi olması gerektiğinden karada bir iş bulmuştu ancak bu işe uyum sürecinde de zorlanıyordu. Hem fiziksel hem psikolojik olarak yoruluyor, orada da kendini kabul ettirebilmek için çabalıyor gün içinde benimle tek tük iletişim kuruyordu.
Bu sabah evden aceleyle çıkarken kapıyı çarpmamla anahtar içeride kaldı. Arabanın anahtarları da evinkiyle aynı anahtarlıktaydı, işi de aradım geç kaldım stresli bir sabah geçirdim. Müsait olduğum bir vakitte erkek arkadaşıma başımdan geçenleri yazdım ve iş çıkışında kapıyı kendim açmayı bir deneyeceğimi, açamazsam onda olan anahtarımı almaya gidip gidemeyeceğimi sordum. (Benim iş çıkış saatim ondan 1-1,5 saat erken olduğundan zaman kazanmak için) Buna cevap olarak işyerindeki yakın (erkek) 2 arkadaşıyla iş çıkışı gömlek alışverişine gideceğini söyleyip “yine konuşuruz” dedi. Gerçekten çok bozuldum ve kırıldım. Benim içine düştüğüm zor duruma karşılık bu tavır çok umursamazca geldi ve değersiz hissettirdi.
Birkaç pasif agresif cümle yazdım ve bozulduğumu da anladı ama 18.30’a kadar hiç dönüşü olmadı. Ben zaten normalde 17 gibi evde oluyorum. Neyse ki kapıyı kendim açabildim ve acaba beni ne zaman merak eder-umursar diye hiçbir şey demeden bekledim. Dediğim gibi 18.30-19 gibi sürekli aramaya başladı. Bu saatlerce sürdü ama cevap vermedim, kimi zaman reddettim.
En sonunda kendini böyle küçük hissetmekten yorulduğunu, yerleşik hayata-işe ve bu şehre benim için geldiğini, kedisinin de zaten ortam değişikliğine alışmakta zorlandığını söyleyerek yarın işi gücü bırakıp artık döneceğini söyledi. İçimden bir şeyler koptu tahmin edersiniz ki. Bir taraftan haklı olduğumu, böyle zor bir anda beni kendi halime bırakan birinin yarın bir gün bana daha da yalnız hissettireceğini düşünüyorum diğer taraftan da pireyi deve mi yaptım diye içim burkuluyor. Bana fikir verebilirseniz mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim
WOMAN 
Crazy-cat-lady
Altı üstü anahtar kalmış içeride ne büyütmüş herkes. Çağırırsın bir çilingir gelir açar. Arkadaşlar bu kadar erkeğe muhtaç olma durumu nedir ? Adam hayatını komple değiştirmiş bir uyum sürecinde yine yaranamadık yine yaranamamış. Sanki ev sahibi eşyalarla Beraber seni sokağa koymuş da sende yağmurun ortasında sokakta kalmışsın. Amma büyütmüşsün vallahi.Merhabalar. 33 yaşında ve bekarım. Yaklaşık 1,5 yıldır bir ilişkim var ve erkek arkadaşımın zaman zaman düşüncesizlikleri olsa da bugün ipler hiç olmadığı kadar gerildi.
Erkek arkadaşım normalde gemide çalışıyordu ancak hem kendisi o düzenden memnun olmadığından hem de aile hayatına geçiş için yerleşik bir işi olması gerektiğinden karada bir iş bulmuştu ancak bu işe uyum sürecinde de zorlanıyordu. Hem fiziksel hem psikolojik olarak yoruluyor, orada da kendini kabul ettirebilmek için çabalıyor gün içinde benimle tek tük iletişim kuruyordu.
Bu sabah evden aceleyle çıkarken kapıyı çarpmamla anahtar içeride kaldı. Arabanın anahtarları da evinkiyle aynı anahtarlıktaydı, işi de aradım geç kaldım stresli bir sabah geçirdim. Müsait olduğum bir vakitte erkek arkadaşıma başımdan geçenleri yazdım ve iş çıkışında kapıyı kendim açmayı bir deneyeceğimi, açamazsam onda olan anahtarımı almaya gidip gidemeyeceğimi sordum. (Benim iş çıkış saatim ondan 1-1,5 saat erken olduğundan zaman kazanmak için) Buna cevap olarak işyerindeki yakın (erkek) 2 arkadaşıyla iş çıkışı gömlek alışverişine gideceğini söyleyip “yine konuşuruz” dedi. Gerçekten çok bozuldum ve kırıldım. Benim içine düştüğüm zor duruma karşılık bu tavır çok umursamazca geldi ve değersiz hissettirdi.
Birkaç pasif agresif cümle yazdım ve bozulduğumu da anladı ama 18.30’a kadar hiç dönüşü olmadı. Ben zaten normalde 17 gibi evde oluyorum. Neyse ki kapıyı kendim açabildim ve acaba beni ne zaman merak eder-umursar diye hiçbir şey demeden bekledim. Dediğim gibi 18.30-19 gibi sürekli aramaya başladı. Bu saatlerce sürdü ama cevap vermedim, kimi zaman reddettim.
En sonunda kendini böyle küçük hissetmekten yorulduğunu, yerleşik hayata-işe ve bu şehre benim için geldiğini, kedisinin de zaten ortam değişikliğine alışmakta zorlandığını söyleyerek yarın işi gücü bırakıp artık döneceğini söyledi. İçimden bir şeyler koptu tahmin edersiniz ki. Bir taraftan haklı olduğumu, böyle zor bir anda beni kendi halime bırakan birinin yarın bir gün bana daha da yalnız hissettireceğini düşünüyorum diğer taraftan da pireyi deve mi yaptım diye içim burkuluyor. Bana fikir verebilirseniz mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim
O zaman adam duble duble hakli. Cilingir bile cagirsa daha pratiksanki iş yerine gidip anahtarı alacakmış gibi anlatmış yani öyle anladık
fakat sonradan bana verdiği cevap karışık geldi
şantiye dedi, 2 saat mesafe dedi, toplu ulaşımla da zaten gidemem dedi
sanırım kendisi, anahtarı adam akşam kendi evine geldikten sonra adamın evine gidip almayı planlamış
bu durumda gömlek planı tabi ki bozulur
çünkü adamın işten çıkıp doğruca evine gelmesi lazım ki kadın gelsin anahtarı alsın
böyle miydi planın konu sahibi?
sanki iş yerine gidip anahtarı alacakmış gibi anlatmış yani öyle anladık
fakat sonradan bana verdiği cevap karışık geldi
şantiye dedi, 2 saat mesafe dedi, toplu ulaşımla da zaten gidemem dedi
sanırım kendisi, anahtarı adam akşam kendi evine geldikten sonra adamın evine gidip almayı planlamış
bu durumda gömlek planı tabi ki bozulur
çünkü adamın işten çıkıp doğruca evine gelmesi lazım ki kadın gelsin anahtarı alsın
böyle miydi planın konu sahibi?
Ben güçlü kadınlığa da inanmıyorum ya. Feminizme de mesafeliyim. Yani her şeyi biz yapalım her yükü biz sırtlanalım. İlk işimiz düştüğünde adamlar reddetsin bir de haklı olsunlar. Seyit Onbaşı'ya döndüm ben mesela dayanamıyorum artık. Yani anahtarı getiremedi belki insan bir arar nasılsın, ne yaptın diye sorar merak eder değil mi adam bunu bile yapmamış
Kapıda kalmışsın anahtarın yok, anahtarı getirmek yerine arkadaşlarıyla buluşuyor. Seni doğru dürüst arayıp sormuyor. O ilişki zaten bitmiş. Normal bir arkadaşım aynı durumda olsa götürürüm anahtarını ya. Bir de tavır trip yapmış üstüne. Koy kapının önüne, üzülme bile. Böylesinden ilerde ne eş olur ne baba…Merhabalar. 33 yaşında ve bekarım. Yaklaşık 1,5 yıldır bir ilişkim var ve erkek arkadaşımın zaman zaman düşüncesizlikleri olsa da bugün ipler hiç olmadığı kadar gerildi.
Erkek arkadaşım normalde gemide çalışıyordu ancak hem kendisi o düzenden memnun olmadığından hem de aile hayatına geçiş için yerleşik bir işi olması gerektiğinden karada bir iş bulmuştu ancak bu işe uyum sürecinde de zorlanıyordu. Hem fiziksel hem psikolojik olarak yoruluyor, orada da kendini kabul ettirebilmek için çabalıyor gün içinde benimle tek tük iletişim kuruyordu.
Bu sabah evden aceleyle çıkarken kapıyı çarpmamla anahtar içeride kaldı. Arabanın anahtarları da evinkiyle aynı anahtarlıktaydı, işi de aradım geç kaldım stresli bir sabah geçirdim. Müsait olduğum bir vakitte erkek arkadaşıma başımdan geçenleri yazdım ve iş çıkışında kapıyı kendim açmayı bir deneyeceğimi, açamazsam onda olan anahtarımı almaya gidip gidemeyeceğimi sordum. (Benim iş çıkış saatim ondan 1-1,5 saat erken olduğundan zaman kazanmak için) Buna cevap olarak işyerindeki yakın (erkek) 2 arkadaşıyla iş çıkışı gömlek alışverişine gideceğini söyleyip “yine konuşuruz” dedi. Gerçekten çok bozuldum ve kırıldım. Benim içine düştüğüm zor duruma karşılık bu tavır çok umursamazca geldi ve değersiz hissettirdi.
Birkaç pasif agresif cümle yazdım ve bozulduğumu da anladı ama 18.30’a kadar hiç dönüşü olmadı. Ben zaten normalde 17 gibi evde oluyorum. Neyse ki kapıyı kendim açabildim ve acaba beni ne zaman merak eder-umursar diye hiçbir şey demeden bekledim. Dediğim gibi 18.30-19 gibi sürekli aramaya başladı. Bu saatlerce sürdü ama cevap vermedim, kimi zaman reddettim.
En sonunda kendini böyle küçük hissetmekten yorulduğunu, yerleşik hayata-işe ve bu şehre benim için geldiğini, kedisinin de zaten ortam değişikliğine alışmakta zorlandığını söyleyerek yarın işi gücü bırakıp artık döneceğini söyledi. İçimden bir şeyler koptu tahmin edersiniz ki. Bir taraftan haklı olduğumu, böyle zor bir anda beni kendi halime bırakan birinin yarın bir gün bana daha da yalnız hissettireceğini düşünüyorum diğer taraftan da pireyi deve mi yaptım diye içim burkuluyor. Bana fikir verebilirseniz mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim
Yani kendi ilişkisi değilken herkes rahat konuşur ama bence bu bir kere yaşadığınız bir durumsa eğer bir şans daha verebilirsiniz. Önemli olan bu gibi durumların sürekli yaşanmaması. Belki gömlekten ziyade başka önemli bir şey vardı söyleyemedi ya da gerçekten düşüncesizlik etti. Hepimiz insanız her zaman tam teşekkürlü olamıyoruz. Tek bir olayda ilişkinizi bitirmeyin bence. Tabiki gidin özür dileyin demiyorum ama daha ılımlı ve anlayışlı olun şimdilik,Merhabalar. 33 yaşında ve bekarım. Yaklaşık 1,5 yıldır bir ilişkim var ve erkek arkadaşımın zaman zaman düşüncesizlikleri olsa da bugün ipler hiç olmadığı kadar gerildi.
Erkek arkadaşım normalde gemide çalışıyordu ancak hem kendisi o düzenden memnun olmadığından hem de aile hayatına geçiş için yerleşik bir işi olması gerektiğinden karada bir iş bulmuştu ancak bu işe uyum sürecinde de zorlanıyordu. Hem fiziksel hem psikolojik olarak yoruluyor, orada da kendini kabul ettirebilmek için çabalıyor gün içinde benimle tek tük iletişim kuruyordu.
Bu sabah evden aceleyle çıkarken kapıyı çarpmamla anahtar içeride kaldı. Arabanın anahtarları da evinkiyle aynı anahtarlıktaydı, işi de aradım geç kaldım stresli bir sabah geçirdim. Müsait olduğum bir vakitte erkek arkadaşıma başımdan geçenleri yazdım ve iş çıkışında kapıyı kendim açmayı bir deneyeceğimi, açamazsam onda olan anahtarımı almaya gidip gidemeyeceğimi sordum. (Benim iş çıkış saatim ondan 1-1,5 saat erken olduğundan zaman kazanmak için) Buna cevap olarak işyerindeki yakın (erkek) 2 arkadaşıyla iş çıkışı gömlek alışverişine gideceğini söyleyip “yine konuşuruz” dedi. Gerçekten çok bozuldum ve kırıldım. Benim içine düştüğüm zor duruma karşılık bu tavır çok umursamazca geldi ve değersiz hissettirdi.
Birkaç pasif agresif cümle yazdım ve bozulduğumu da anladı ama 18.30’a kadar hiç dönüşü olmadı. Ben zaten normalde 17 gibi evde oluyorum. Neyse ki kapıyı kendim açabildim ve acaba beni ne zaman merak eder-umursar diye hiçbir şey demeden bekledim. Dediğim gibi 18.30-19 gibi sürekli aramaya başladı. Bu saatlerce sürdü ama cevap vermedim, kimi zaman reddettim.
En sonunda kendini böyle küçük hissetmekten yorulduğunu, yerleşik hayata-işe ve bu şehre benim için geldiğini, kedisinin de zaten ortam değişikliğine alışmakta zorlandığını söyleyerek yarın işi gücü bırakıp artık döneceğini söyledi. İçimden bir şeyler koptu tahmin edersiniz ki. Bir taraftan haklı olduğumu, böyle zor bir anda beni kendi halime bırakan birinin yarın bir gün bana daha da yalnız hissettireceğini düşünüyorum diğer taraftan da pireyi deve mi yaptım diye içim burkuluyor. Bana fikir verebilirseniz mutlu olurum şimdiden teşekkür ederim
Ajajjaja benim calisanlar gidiyor ya, sahsi problemleri hic bitmiyor
Ben adamın haklılığına dair hiçbir ibare bulamadım. 
Yahu anahtarın yedeği dururken neden çilingir çağırıp 600-800 tl gibi bir para ödesin? Hemen getiremiyor olsa bile iş çıkışı getirebilirdi gayet. Ya da kadın en azından almak için buluşmaya gidebilirdi. Bir de adam pişkin pişkin gömlek bakmaya gidiyorum demiş. Sanki dünyanın en önemli işi. Üstüne kadına tavır trip yapmış bir de.
Erkekler prensesleştikçe kadınlar da naim süleymanoğlu moduna bağlıyorlar ondandırErkekler icin bu devrin erkekleri degişik diyorlar ama kadinlar da bir garip olmuş ya da hep öylelerdi bilemicem. Ben şok
konu sahibi mesajlaşırken triplenmiş, adam bunun üzerine kendi iş çıkış saatine kadar sessiz kalmış olabiilirAjajjaja benim calisanlar gidiyor ya, sahsi problemleri hic bitmiyor
Ben evde cok anahtar unutup cikiyorum. O yuzden bir sokak otede annemde anahtarim var. Gerekirse gidip aliyorum.
Ha eğer alamayacaksam annem evde degilse vs esim eve gelene kadar gidip bir kafeye cay kahve takiliyorum. Yani daha pratik cozumler uretebilirsiniz aslinda.
Benim takıldığım tek konu su. Sizin evde olacaginiz saatte ne yaptin diye bir soru sormaya tenezzul etmemesi.bende ayrilirdim. Ilk firsattasa kilidi degistirirdim
